Vrijdag 18 mei 2018
Het weer: NL 15 graden en bewolkt, GR 25 graden en half bewolkt
Om 8:30 uur staan we op. We douchen en daarna gaan we ontbijten. We ruimen wat op en maken nog de laatste dingen schoon. En dan ziet René ineens dat er water onder het aanrechtkastje waar de gootsteen in zit vandaan komt. Lekkage! Daar hebben we helemaal geen tijd voor! Over 2 uur moeten we weg. René belt Henk, de man van zijn moeder, en vraagt of hij tijdens onze vakantie dit op kan lossen. Het blijkt de aansluiting naar de kraan te zijn. Zolang je die niet gebruikt, gebeurt er niets, maar als je de kraan open draait spuit het daaruit. Dit is vast nog niet zo lang zo, want dan hadden we dat echt wel gemerkt.
We ruimen de rotzooi op en zorgen dat het hele kastje leeg is. Dan gaan we eerst maar even naar de supermarkt. We zijn namelijk nog vergeten om koffie te halen. Omdat de keuken nu deels niet meer te gebruiken is, gaat ons idee van gebakken eieren niet door. We besluiten onderweg maar wat te gaan eten. Eerst terug naar huis en de laatste spullen, inclusief de koffie, in de koffer. We zitten precies op gewicht, maar hebben nu nauwelijks handbagage. Om 11:15 uur zijn we klaar voor vertrek.
Dit keer rijden we via de polder. René wil bij het tankstation tussen Lelystad en Almere wat eten. Maar als we daar bijna zijn, besluiten we door te rijden en op Schiphol wat te gaan eten. Om 13:10 uur zijn we bij P3. De auto laten we achter op rij 115 onder een lantaarnpaal.
We lopen naar de shuttlebus en kunnen direct instappen. Na een paar minuten rijdt hij weg.
De check-in is bij balie 4 en duurt iets langer dan anders. Het meisje dat ons helpt werkt vandaag voor het eerst en ieder begin is moeilijk. We hebben de tijd, dus het maakt ons niet zoveel uit. Dan door naar de Douane.
Die zijn nu heel erg streng. Er mag niets, maar dan ook echt niets, meer in je broekzakken of zo zitten. Ik had nog een plastic haarelastiekje in mijn broekzak. Zelfs dat mocht niet. We worden bijna binnenste buiten gekeerd. En onze rugzak wordt extra gecontroleerd. We waren vergeten de camera’s eruit te halen. FOEI! Alle kabeltjes, opladers, etc. moeten uit de handbagage gehaald worden en apart in een bak door de scanner. Nadat alles nog een keer gescand was en we nog een standje kregen konden we eindelijk verder.
Nu eerst dan maar wat eten. Bij “het Paleis” besteld René een uitsmijter en ik neem twee kroketten met brood. Chocomel en melk erbij, heerlijk. Om 15:55 uur kunnen we boarden. Na de lunch lopen we nog heel even rond, maar dan besluiten we toch maar vast bij D84 te gaan zitten wachten. We hebben nog een uur. We drinken nog koffie en internetten en lezen wat. Ik maak vast een begin met het reisverslag.
Het boarden en de vlucht zelf gaan voorspoedig. Om 20:55 uur landen we op Heraklion, Kreta. Het duurt even voor de koffers er zijn, maar beide komen achter elkaar zo van de band. Mooie nieuwe koffers dit jaar. Na 19 jaar mocht dat ook wel eens. Nadat we de koffers hebben gaan we op zoek naar een man in een gele polo. Hij is van The Best en heeft als het goed is onze auto. We zien hem direct al staan en hij neemt ons mee naar de overkant van de weg. Dit keer weer een Ssangyongg, maar nu een Actyon, geen Kyron. Een iets kleiner model, maar nog steeds groot en zwart met 1 klein stickertje.
We regelen de papieren en rijden dan naar Malia. Om 22:10 zijn we bij het appartement. Lazerus begroet ons en snapt dat we direct door naar het restaurant willen. Dit jaar krijgen we de sleutel van kamer 305, mooi bovenin. Hij brengt samen met ons de bagage naar boven en dan frissen we ons heel even op. Om 22:30 uur zijn we in het restaurant.
De beide broers begroeten ons met dikke zoenen en knuffels. Ook wij zijn erg blij hen weer te zien. Nu Edi hier niet meer werkt hebben ze nu twee nieuwe jongens in dienst. Eentje heet Konstantinos (met een rode baard), de ander weten we nog niet van hoe hij heet. Dat komt deze komende dagen wel. We bestellen een biertje en een glas witte wijn en vragen aan Giorgos wat hij nog te eten heeft. Hij adviseert Soutzoukakia. En dat vind ik een prima idee.
Dus even later staan er twee borden met eten voor ons neus. Na het eten drinken we nog wat. René moet met Aristo gelijk al weer aan de Bloom en we krijgen nog raki. Om 0:30 uur gaan we terug naar het appartement. Op de heenweg en nu terug zien we in totaal 10 gekko’s.
Bij de bar drinken we nog wat en we praten een poos met Giorgos en Lazerus. Om 3:00 uur houden we het voor gezien en gaan we allemaal slapen.
Zaterdag 19 mei 2018
Het weer: 40 graden en half bewolkt met zuidenwind
We slapen eerst eens even uit tot 10:00 uur. Dan maak ik René wakker en pakken we de koffers uit. We knappen ons op en trekken een korte broek aan. Dan gaan we naar beneden bij de bar zitten. Rania is er nu. We geven haar de voucher voor het appartement en bestellen ons gebruikelijke ont bijt, tenminste als we hier eten, namelijk twee verse jus, twee koffie en twee tosti’s. Ik zie met de app Instaweather dat het nu al 31 graden is.
Na het ontbijt gaan we eerst wat boodschappen doen. We halen geen spul voor het ontbijt. Sinds we de bakker bij de kerk ontdekt hebben nemen we meestal daar belegde stokbroodjes vandaan. Nu halen we water, wc-papier, wat bier, toiletverfrisser en wat sap. Na de SPAR rijden we naar het schelpenwinkeltje. Mijn gezichtscrème was thuis zo goed als op en ik vind die ze hier verkopen van Olive-Elia veel fijner. Daarna brengen we alles naar de kamer.
Ik smeer me goed in met factor 50. Het is behoorlijk warm aan het worden en we willen een rondje rijden, onder andere naar Angelos en Eva.
We stappen in de auto en dan blijkt dat deze auto geen mp3 cd’s aan kan. Dus geen cd’s dit jaar, maar wel radio en die doet het prima. We hebben water bij ons en dat is maar goed ook. Het wordt als maar warmer. We rijden dit keer via Neapoli naar boven en dan het plateau rond. Af en toe stoppen we even voor wat foto’s.
Bij het tankstation met café van Angelos en Eva stoppen we voor koffie en de beroemde/beruchte wafels. Eva is druk met tanken, Angelos is auto’s aan het wassen. Maar in het café staat een jong meisje dat ons prima kan helpen. We bestellen twee dubbele espresso’s en twee wafels, met chocola, banaan en ijs. Na eventjes wachten komen ze eraan. Wat een jumbo’s! Ik hoop dat ik hem op krijg.
Gelukkig is de wafel vrij luchtig, maar al die Nutella maakt het wel weer machtig. Maar het lukt me wel.
We spreken Eva en Angelos heel kort even, we komen een andere keer wel weer terug. En dan rijden we terug richting Malia. Aan het einde van Beachroad parkeren we de auto en lopen we het laatste stuk naar zee. Daar bestellen we een verse jus. Er staat wel wind, maar die is heel warm. René ziet in de Instaweather app nu dat het 40 graden is! Geen wonder dat we het zo warm hebben. Gisteren in NL was het nog maar 15 graden… wat een overgang.
Na de verse jus lopen we terug naar de auto en rijden we naar het appartement. We drinken opnieuw nog wat bij de bar. Want met dit weer droog je best snel uit. Dan gaan we naar onze kamer.
René gaat plat en ik werk het verslag op de laptop uit. Om 16:50 uur ben ik weer helemaal bij. Ik wil niet slapen, ik lees nog wat. Maar uiteindelijk kan ook ik mijn ogen niet open houden. Ik zet voor de zekerheid de wekker om 18:00 uur. En dat is maar goed ook, want anders was het wel later geworden. We gaan douchen en kleden ons om voor de avond. Om 19:15 uur lopen we rustig de kant van het restaurant op. Het is nog steeds behoorlijk warm, volgens de telefoon 27 graden. Dit keer gaan we zitten aan tafeltje 11. Vanaf hier kan ik een mooie foto maken van de muur, alles heeft weer een fris nieuw kleurtje gekregen.
Kimon is er ook, hij zit aan de eerste tafel. Het duurt even voordat hij ons herkent, maar dan loopt hij naar ons toe en vraagt hoe het gaat. Met hem is alles ook goed. Hij heeft een hele schaal met gefrituurde courgette bloemen en vraagt of wij er ook eentje willen proeven, er zit geen vulling in, alleen de bloem. En ze zijn best lekker. Niet als maaltijd, maar meer als snack. Wij bestellen een liter witte wijn en René weet ook al wat hij voor avondeten wil hebben. Gyros. Ik ben de menukaart wel even nodig. Uiteindelijk ga ik voor de Kotosouvlaki.
Na een poosje komt Eirini samen met haar vriend Dimitrios en zijn vader aan de tafel achter ons zitten. Kimon is dan al vertrokken. Eirini stelt ons aan elkaar voor. Na de vele foto’s die ik al van hen samen gezien had op Instagram en Facebook, zien we hem dan nu eindelijk in het echt.
Na het eten krijgen we een klein stukje gebak, daarna kersen en daarna zelfs nog pinda’s. Giorgos geeft ons nog een halve liter witte wijn. En ook de nodige raki’s komen weer langs. Om 22:30 uur gaan we terug naar het appartement. We hebben geen zaklamp dus echt goed naar gekko’s zoeken kunnen we niet. In het restaurant hebben we wel drie grote gezien en later bij de bar zie ik ook daar twee grote. In totaal zien we vandaag 8 gekko’s.
We drinken nog een poos wat bij de bar. Eirini komt samen met Giorgos naar het appartement. We praten over haar opleiding en dat ze bijna klaar is, nog een paar weken. En ze vlecht mijn haar heel kunstig in. Ik heb alleen geen speldjes of zo. Maar een andere gast wel en zo blijft het toch leuk zitten. Maar na een nacht slapen zal er wel niets meer over zijn.
We gaan uiteindelijk rond 2:30 uur naar bed. Alweer veel te laat.
Zondag 20 mei 2018
Het weer: 28 graden en bewolkt, af en toe de zon
René wou graag om 8:30 uur eruit. Tenminste dat zei hij gisteravond. Maar vanochtend op dat tijdstip is er nog geen beweging in te krijgen. Uiteindelijk een uur later gaan we er dan eindelijk uit. We zien buiten dat het behoorlijk bewolkt is en het ziet er niet naar uit dat hier snel de zon zal gaan schijnen. Dus waar zullen we zo eens heen… Naar het oosten of het zuiden. Het wordt het zuiden. Eerst drinken we koffie, thee en verse jus op het balkon. Dan trekken we de zwemkleding alvast aan. Misschien niet nodig, maar dan hebben we dat tenminste wel bij ons. Na het drinken en omkleden pakken we de tas met handdoeken, water en zonnebrand. Ook de slippers gaan mee.
We rijden eerst naar de bakker bij de kerk voor twee belegde stokbroden. Dat is ontbijt en lunch. Dan rijden we via de nieuwe weg naar Chersonissos. Daar nemen we de afslag naar Kastelli. Van Kastelli rijden we naar Agio Viannos. Nog iets verder bij Pefkos slaan we rechtsaf. Via deze onverharde weg vonden we vorig jaar een hele grote groep gieren. We willen zien of we ze dit jaar weer kunnen spotten. Maar helaas. Geen gier te zien. Wel de restanten van een dood schaap of zo. Maar verder niet. We hebben tot nog toe nog geen gier gezien, ook gisteren niet bij het Lassithi plateau. We rijden verder totdat we bij de kust uitkomen. Hier veranderd de onverharde weg in verhard. We houden rechts aan en rijden via Keratokambos totdat we bij Listi beach zijn. Vorig jaar vonden we dit mooie strandje. Het is even een gedoe om via een smal steil pad beneden te komen (ik heb ook heel handig niets anders qua schoenen bij me dan de slippers). Maar eenmaal op het kiezelstrand is het prachtig.
We zoeken een rustig plek op en leggen de handdoeken neer. Ik loop vast naar de branding. En kanonnen! Wat is dat water koud!! Dat wordt echt niet zwemmen. We gaan inderdaad niet verder dan de enkels de zee in. René gaat een poosje liggen slapen op de handdoek. Ik blijf in de branding staan en verbaas me weer over de vele kleuren kiezels. Dan ga ik ook even liggen. Maar we liggen nog maar net of ik voel een paar spetters. En aan de ene kant is de lucht ook helemaal betrokken. De andere kant is zonnig. Wat zullen we doen? We besluiten toch de spullen maar in te pakken en terug naar de auto te klimmen. Het is ook nog een hele rit terug. Na inderdaad een hele klim komen we buiten adem bij de auto aan. De zon bakt nu ineens ook enorm. We stappen in en rijden richting Tzoutzouros. Onderweg stoppen we af en toe voor een foto van mooie bomen of bloemen.
Van Tzoutzouros rijden we richting Agio Viannos, maar voor die tijd buigen we af naar het noorden richting Kastelli. Daar nemen we niet dezelfde weg terug, maar rijden we richting het Lassithi plateau. Vlak na Ghonies slaan we af naar Mochos en zo komen we weer in Malia.
Het is dan al 16:00 uur geweest. We lopen direct door naar de kamer. Ik hangt de spullen uit en we drinken een glaasje sap. Dan gaat René plat en ik ga het reisverslag weer bijwerken. Het is bijna 17:00 uur als ik weer bij ben en besluit om dan toch ook zelf maar even de ogen dicht te doen.
Om 18:00 uur komen we weer in de benen en gaan we douchen en omkleden. Ik trek mijn nieuwe jurkje aan dat ik vlak voor de vakantie nog gekocht heb in Batavia stad. René trekt een overhemd met korte mouwen aan. We vinden het nog altijd leuk om voor het eten wat gekleder te gaan. Om 19:10 uur lopen we rustig naar de taverna. Ik heb hakken aan, dus zo snel kunnen we dan toch niet. Vanavond zitten we aan tafel 10. In het hoekje. René besteld een biertje en ik een halve liter witte wijn. En een fles water. Qua eten neemt René Souvlaki en ik bestel Bifteki. Wanneer ik halverwege de eerste gehaktbal ben, weet ik weer waarom ik dit bijna niet bestel. Ik krijg toch nooit twee van die ballen op. Veel te veel. Ook René heeft moeite met de grootte van zijn Souvlaki. Beide geven we ons gewonnen. Na het eten bestellen we Axbax. Gisteren was deze wat slap, maar Konstantinos maakt hem nu wat sterker en nu is hij perfect. We krijgen weer gebak en kersen en pinda’s en de nodige raki’s. Twee gasten die ook bij ons in het appartementencomplex zitten willen ook graag raki en ze komen bij ons aan tafel zitten, François en Linda. Kimon kwam vanavond ook nog even bij ons. Zijn motor is weer bijna klaar en als de zijspan er weer aan zit, wil hij graag een ritje met z’n drieën maken naar Sisi. Voor een drankje daar en dan weer terug naar de taverna.
Om 23:10 uur gaan we terug. We hebben vanavond een sterke zaklamp gekocht, dus nu kunnen we wel gekko’s zoeken en tellen. We zien er dit keer 16!
Bij de bar praten we een poos met Lazerus en met Giorgos. Over muziek, over smoothies, over van alles. Goh wat hebben we dit gemist. Ook Giorgos geeft aan dat hij dit soort gesprekken fijn vind. En zo wordt het toch, terwijl ik het niet zo laat wou maken, weer 2:40 uur voordat we naar bed gaan.
Maandag 21 mei 2018
Het weer: 30 graden en half bewolkt met later zuidenwind
We staan vandaag weer om 9:30 uur op. We knappen ons wat op en drinken koffie en thee op het balkon. We besluiten vandaag naar Kavousi te gaan. Naar een hele oude olijfboom. We rijden eerst weer naar de bakker voor twee belegde stokbroden. Dan rijden we richting Agios Nikolaos. Van daar rijden we richting Sitia. Direct na het dorpje Kavousi zit een afslag naar rechts. Naar heel veel verschillende archeologische zaken. Na een kort ritje komen we bij de boom aan. Deze is echt heel erg groot en oud, 3250 jaar. Tenminste dat staat op een bord, maar wie weet hoe lang dat er inmiddels staat. Ze hebben van deze boom een tak afgehaald met een speciale ceremonie voor de gouden medaille winnares van de marathon tijdens de olympische spelen in 2004. De boom is nu een beschermd monument.
Na het bekijken van de boom besluiten we de weg verder te volgen en kijken we of we vanaf hier nu naar Trypti kunnen rijden. Twee jaar geleden hebben we geprobeerd om van Trypti naar Kavousi te rijden en dat lukte toen niet. Het is hier een doolhof aan kleine onverharde wegen. Maar vanaf deze kant blijkt de route wel aangegeven te staan. Keurig bordjes naar Trypti en later naar een taverna in Trypti. We stoppen een paar keer voor het uitzicht en mooie bloemen.
Op een gegeven ogenblik rijdt er een aftands busje voor ons en dankzij hem rijden we vlekkeloos door Trypti heen. Ook het dorpje zelf is een doolhof. Vanaf Trypti weten we de weg terug naar beneden. Bij een mooi uitkijkpunt maken we nog foto’s waarbij je zowel de zee in het zuiden als de zee in het noorden kunt zien.
Ook zien we nog een jong vogeltje naast de auto op de weg zitten. Hij blijft keurig zitten en René kan hem uitgebreid op de foto zetten.
Eenmaal terug in de bewoonde wereld rijden we via de oude weg terug naar Agios Nikolaos. Vanaf daar via de nieuwe weg naar Malia. We rijden even bij Potamos Beach langs en daar is het best druk ook al schijnt de zon niet echt fanatiek.
Om 14:00 uur zijn we terug bij het appartement. We eten het laatste beetje van ons brood op en blijven luieren op de kamer. Ik tik het reisverslag weer weg op de laptop. Verder lezen we wat. Om 16:15 uur besluiten we nog maar een rondje te gaan wandelen. Normaal doen we dat thuis iedere dag totdat we 10.000 stappen hebben. Hier verschilt het nogal per dag. We lopen onderlangs richting Malia en dan bij de McDonalds lopen we gewoon verder. Totdat we een afslag naar links krijgen. Vanaf daar lopen we via de bovenkant en het centrum terug naar het appartement. Om 17:15 uur zijn we terug. We hoorden gisteren van Lazerus dat hij nu ook smoothies kan maken. Nou, die willen we dan wel eens uitproberen. We bestellen 2x nummer 4. Maar hij heeft nog geen idee wat ze kosten. Maakt ons niets uit, we hebben zin in een smoothie.
Daarna gaan we naar de kamer om te douchen en ons om te kleden. René krijgt alleen steeds meer last van zijn kies. Drie a vier weken geleden is daar een vulling in gekomen. Hij had daar een klein gaatje, maar dat bleek tijdens het boren toen best groot te zijn. Heel af en toe zeurde die kies in Nederland ook al wel ietsje, maar dit is anders. Hij heeft al een ibuprofen ingenomen, maar die werkt voor geen meter. We besluiten daarom eerst naar het dorp te rijden en bij een apotheek langs te gaan. Aan de hoofdweg zit een goede (die heeft mij een paar jaar geleden enorm geholpen bij mijn zonneallergie). René krijgt Algon voorgeschreven (400 mg aspirine, 200 mg paracetamol en 50 mg cafeïne), nou als dat niet werkt… Terug bij het appartement neemt hij er daar gelijk eentje van in. En dan lopen we naar de taverna. We nemen weer plaats aan tafel 10. Maar zelfs na een poosje wachten is de pijn nog steeds niet te doen. Giorgos vraagt wat er is en besluit dat René moet spoelen met raki. Eerst een poos op 1 plek houden in de mond en dan pas doorslikken. Dit verdooft wel iets, maar maar heel even. Dan krijgt hij twee kruidnagels waar hij op moet kauwen. Ook werkt iets, maar niet voldoende. We bestellen wel gewoon bier en wijn. En René neemt een halve Bifteki. Ik bestel Stifado. Na het eten houdt René het niet meer vol. We besluiten daarom maar terug te gaan. Bij de medical post in het centrum zit geen tandarts, morgen maar eens zien wat lukt. We rekenen morgen wel af.
Het lopen leidt wel af en René telt driftig gekko’s. 18 stuks in totaal. Bij het appartement is Lazerus helemaal verbaasd dat we er nu al zijn. Het is net 21:00 uur. We leggen uit wat het probleem is en hij geeft aan dat er in ieder geval 2 tandartsen in het dorp zitten. Hij weet niet of ze open zijn, maar dat valt te proberen. Zelf weten we nog een andere te zitten. Dus we lopen richting het dorp. Maar alle drie zijn ze gesloten. We pakken Google erbij en zien wel een noodtandarts in de buurt zitten. Inmiddels zijn we terug bij het appartement en Lazerus biedt aan om dat noodnummer dan maar eens te bellen. We krijgen de assistente aan de lijn. Nadat we uitgelegd hebben geeft ze aan dat we helaas vanavond niet meer terecht kunnen, maar morgenochtend om 9:00 uur kan wel. Dat moet dan maar. Het is nu 22:10 uur. René neemt nog maar weer een pijnstiller in (max 3 per dag, nou dat worden er wel meer). Om 22:20 uur gaan we maar slapen. Kijken of dat wat wordt.
Dinsdag 22 mei mei 2018
Het weer: 25 graden en half bewolkt, meer zon dan gisteren
Om 8:00 uur staan we op, we hebben nauwelijks een oog dicht gedaan. René heeft vanavond nog 2x een pijnstiller genomen, maar na een half uurtje werkte die al niet meer. Om 6:00 uur is hij er maar uitgegaan. Hij leest wat op het balkon, maar daar is het best frisjes. Dus toch maar weer naar bed. We houden elkaar uit de slaap.
Maar goed, om 8:00 uur kleden we ons maar aan en frissen we ons wat op. We stappen in de auto en rijden naar Chersonissos. Google Maps brengt ons keurig naar Gentle Dental.
En de tandarts wacht al op ons. We zijn keurig op tijd, zelfs iets vroeg. Hij vraagt wat er aan de hand is. Tja, of die nieuwe vulling zit te strak erin of er zit een ontsteking onder. Maar wat precies weten we niet. Hij bekijkt de boel eens goed en als de lucht die hij er tegenaan blaast al zeer doet, weet hij één ding zeker, die vulling die er nu zit moet eruit. Dan ziet hij wel wat er onder zit.
Na ruim een uur en een kwartier is hij klaar. Er is een foto gemaakt en René heeft een wortelkanaalbehandeling gehad. Er zat inderdaad een ontsteking. Hij heeft nu 2 van de 3 wortels van die kies behandeld. Dat waren degenen waar hij nu het meest pijn van had, de andere moeten misschien ook, maar dat moeten ze dan maar in Nederland bekijken. Hij heeft er nu medicatie ingestopt en een noodvulling. Voor nu zou dat genoeg moeten zijn, zo niet dan moeten we morgen terug komen. €170,00 euro lichter en een stuk opgeknapt verlaten we de praktijk. We krijgen nog een verslag van de hele behandeling per mail toegestuurd voor de verzekering. Dus dat geld krijgen we in ieder geval voor een deel wel weer terug. De verdoving is nog niet helemaal uitgewerkt. Mocht de pijn terug komen dan mag hij pijnstillers nemen, maar alcohol mag ook. Joepie! Verplicht vanavond aan de raki!
We rijden terug naar Malia waar we nu weer eerst moeten pinnen en we hebben nog steeds niets gegeten. Nu durft René nog niet direct echt iets te eten, maar een kwarkje of zo moet lukken. Om 10:40 uur zitten we op het balkon. Na het ontbijt gaan we toch maar een ritje maken.
We rijden naar Agios Nikolaos. Altijd leuk en gezellig. We parkeren vlakbij de haven, waar ik nu eindelijk het beeld van Europa en Zeus op de foto kan zetten.
We winkelen wat en René koopt nog twee mooie T-shirts. Aan het meertje lunchen we. René neemt een omelet met bacon en ik neem een wafel met vers fruit en ijs.
Dan gaan we terug naar de auto. We rijden richting Elounda en Plaka. En in Plaka wandelen we nog wat rond.
Dan rijden we verder via Selles langs de kust en via Moni Arethiou naar Neapoli. Over de nieuwe weg terug naar Malia. Daar drinken we bij de bar nog een smoothie, dit keer nummer 1. Lazerus weet nu ook wat ze kosten. Best aan de prijs, maar dat maakt ons nu niet uit. Ze zijn namelijk wel ontzettend lekker!!
Om 16:00 uur gaan we naar kamer. We drinken nog wat op het balkon. René drinkt een biertje en ik neem een cola. Ondertussen werk ik het reisverslag weer bij. René gaat plat, die wil wat slaap inhalen. Om 16:30 uur ben ik bij met het verslag en besluit ik ook maar mijn ogen dicht te gaan doen. Om 18:00 uur komen we in de benen en gaan we ons douchen en omkleden. Ik was vanmiddag vergeten om nog een wasje te doen. Dus dat moet nu nog. René’s vader heeft nog wat problemen met zijn pc thuis, dus de helpdesk komt nog even in actie. Even zo goed is het nog maar 19:10 uur als we al zo ver zijn om naar de taverna te gaan.
We bestellen een liter witte wijn en nemen beide filet vanavond. René van beef, met pepersaus en ik neem kip Ariadne. Giorgos is blij om te zien dat René weer in orde is, hij maakte zich erg zorgen. Zeker toen hij ons gisteravond ook nog niet even zag bij de bar van het appartement. René krijgt nog Bloom samen met een heleboel gasten.
Na het eten bestellen we Axbax. René neemt daar een Metaxa bij. Ik hoef niets extra. Na de koffie en het gebak nemen we opnieuw een karaf wijn. Maar ook een tweede fles water. Wel blijven verdunnen. Anders ga je hier zeker achteruit fietsen.
Om 23:00 uur gaan we lopend terug. Onderweg zien we 10 gekko’s.
Bij de bar kletsen we nog een poosje. Ik was hier aan de tonic. En als René besluit om nog 1 drankje te bestellen voor op het balkon (cola met Jameson), besluit ik ook een drankje mee te nemen. Gin Tonic. Heerlijk met dit weer.
Om 0:30 uur gaan we naar boven en nadat onze drankjes op zijn gaan we lekker slapen.
Woensdag 23 mei 2018
Het weer: 28 graden en zonnig, later sluierbewolking
We staan vandaag om 9:00 uur op. Ik had gisteren wat last van mijn lenzen, dus ik besluit om vandaag de bril maar eens op te zetten. Ik heb bijna nooit mijn bril op en zodra ik hem op heb weet ik ook weer waarom. Volgens mij klopt er iets niet met deze glazen. Maar ja, toch maar even volhouden vandaag.
We drinken koffie, thee en verse jus op het balkon. En om 10:00 uur pakken we de tassen in. Waterschoenen, snorkels, GoPro met Gimble, handdoeken, zonnebrand. Tjonge wat een volksverhuizing.
Dan rijden we naar de bakker toe en haal ik daar vandaag 3 broodjes. We gaan helemaal naar de oostkust toe, naar een strandje dat lastig te bereiken is en waar geen enkele voorziening in de buurt zit. Na het halen van de broodjes zetten we de neus van de auto richting Agios Nikolaos. Vanaf daar rijden we naar Sitia en dan verder naar Paleokastro. Daar volgen we een klein stukje de weg naar Zakros totdat we onze afslag naar links zien. We rijden naar Skinias Beach (eigenlijk bestaat deze uit drie strandjes, maar we gaan ook gewoon voor de middelste). We zetten nu ook direct de GoPro op de auto. Benieuwd wat deze weg ons gaat brengen, zonder 4×4 zou hij niet te doen moeten zijn.
We rijden eerst een klein stukje verkeerd, maar dan vinden we de juiste route. De weg is niet heel goed, maar nog wel goed genoeg. Maar nadat we door een hek heen gereden zijn (netjes open en dicht gedaan) en door een opvangweide voor schapen, wordt de weg wel heel erg slecht. We rijden nog een stukje verder. Halen nog een paar wandelaars in, die ons echt voor gek verklaren.
En wanneer onze auto drie keer de bodem geraakt heeft op een paar beste stenen en kuilen, houden we het qua auto voor gezien. We vinden een bocht die ruim genoeg is om de auto te keren en parkeren hem daar. Als we naar het strandje willen, zit er niets anders op dan de rest te gaan lopen. Deze weg is gewoon te slecht voor welke auto dan ook. We hebben alleen geen zin meer in zwemmen, we nemen 1 handdoek mee om even wat op de zitten en een grote fles water. De camera’s gaan mee, maar de rest laten we in de auto achter.
Het strandje zelf is prachtig. Voor het grootste deel gewoon zand zelfs. Heel idyllisch. Na een paar foto’s lopen we terug naar de auto.
Nu maar weer zien dat we hier weer weg komen. Heel voorzichtig rijden we terug. De auto is nog heel gebleven. Deze route zouden we zeker niemand aanraden. Eenmaal terug op de verharde weg rijden we terug naar Paleokastro, Sitia (we stoppen heel even bij de Lidl om te kijken of ze ook Griekse week hebben 😉 ) en dan richting Agios Nikolaos.
We nemen de afslag naar Richti. Misschien dat we hier dan wat kunnen zwemmen. Maar nee, de zee is hier best ruig en nergens een goede plek om er in te komen. Dus dan maar helemaal terug naar Malia.
We drinken een paar biertjes bij de bar en om 17:15 uur gaan we terug naar de kamer. Om 18:15 uur douchen we en kleden we ons om voor de avond. We lopen rustig naar de taverna. Wanneer we daar zijn is het 19:45 uur. Tafel 10 is nog vrij. Nadat we even zitten, beginnen ze iedereen die buiten zat ook naar binnen te verplaatsen. En alle tafels buiten worden afgehaald qua tafelkleden. Het regent! Nou ja, het spettert eerst alleen maar een beetje, later wel iets meer dan dat.
René bestelt Gyros, ik neem een kwart kip van de grill. Beide drinken we vanavond bier.
We komen aan de praat met een Grieks stelletje achter ons. Hij blijkt Kimon en Aris aan elkaar voorgesteld te hebben. Hij heet Georgos en rijdt op de Happy Train. Na een poosje praten bied hij ons aan om ons zondag mee te nemen op de trein, vanuit Sissi. Zou het dan toch een keer gaan gebeuren. Na 19 jaar Kreta een keer in het treintje?! Hahaha. We nemen zijn aanbod aan en spreken af om 10:00 uur in Sisi aanstaande zondag. We moeten alleen even koffie voor hem halen en plaats nemen in de laatste wagon. Ik ben heel benieuwd.
Om 23:45 uur lopen we terug. Dit keer bijna geen gekko’s. Misschien komt dat door de regen. De teller blijft steken op 4.
Bij de bar drinken we een poos met een groep gasten, Giorgos en Lazerus nog wat. Om 2:10 uur houden wij het voor gezien en gaan we naar bed.
Donderdag 24 mei 2018
Het weer: 28 graden en half bewolkt
Om 10:00 uur komt René in de benen. Hij wou wat uitslapen en het ritje voor vandaag is niet heel ver. Ik was al een poosje wakker. We frissen ons op en gaan beneden ontbijten bij Rania. Terwijl we daar zijn, loop ik de mappen met de routes even bij langs. Vooral de Engelstalige map is een zooitje. Alles is er nog wel, maar zit niet in de goede volgorde.
Na het ontbijt lopen we even terug naar de kamer om de camera’s te pakken en een flesje water. Ik smeer me gelijk maar even goed in, het is wel half bewolkt, maar de zon bakt hier altijd goed.
We pinnen even bij de SPAR en ik haal binnen een paar nieuwe elastieken voor in mijn haar. Die anderen die ik bij me had, kan ik nergens meer vinden.
Dan rijden we naar Mochos, van daar naar Ghonies en Avdou. In Avdou pakken we de afslag naar Agia Fotini Cave. Dat is de bestemming van vandaag. Behalve een bijzondere grot zit hier ook een mooi verlaten kloostertje. De weg is deels onverhard, maar goed te doen. Zowel de grot als het kloostertje zijn prachtig en het uitzicht hier is schitterend.
Na vele foto’s rijden we terug naar Avdou. We slaan even linksaf om Sfendili van de overkant even te bekijken. Er is niets verzonken meer aan het dorp. Alles staan boven water. Sterker nog, midden in het meer komen nu ook gebouwtjes tevoorschijn.
We rijden terug naar Avdou en vanaf daar richting het Lassithi plateau. We tanken bij Eva en kletsen wat. Angelos is nergens te bekennen, dus we besluiten via het plateau naar zijn vader te gaan bij de taverna. Daar bestellen we ieder een omelet en later sinaasappeltaart. Heerlijk! En het plekje hier blijft prachtig.
We rijden via Neapoli terug en stoppen een paar keer om bijzondere bomen en cactussen op de foto te zetten.
Om 16:15 uur zijn we terug bij het appartement. Dit keer lopen we direct door naar boven. René wil naar de wc en dan plat. Ik moet nog een heel stuk reisverslag weg tikken en wil de foto’s even overzetten op de laptop. Ook ik ga dan nog even liggen lezen en wat dommelen.
Om 18:00 uur gaan we douchen en omkleden. We zijn wel wat erg vroeg klaar en besluiten daarom nog wat bij de bar bij Lazerus te gaan drinken. Na een biertje en een glas wijn lopen we rustig naar de taverna toe. Dit keer wordt het tafel 31. Na even wachten vraagt Aristo wat we willen eten en hij geeft aan dat we als voorgerechtje Fava moeten proberen. Die is heel lekker vanavond. Meestal nemen we geen voorgerecht maar vooruit dan maar. En inderdaad hij is erg lekker. Maar daardoor heb ik een serieus probleem om mijn hoofdgerecht op te krijgen. Ik kom nog niet eens tot de helft. Ik heb spaghetti Carbonara. René heeft lamskoteletten. Ook een best bord vol, maar dit keer zijn ze wel wat vet. René drinkt bier en ik heb wijn vanavond. Daarna Axbax. Om 23:00 uur houden we het voor gezien en lopen we terug. Bijna geen gekko te vinden. Maar 3!
We praten nog een poos bij de bar met onder andere Francois en Linda, Giorgos en Lazerus. Best serieuze onderwerpen. Om 2:00 uur gaan we naar boven toe.
Vrijdag 25 mei 2018
Het weer: 28 graden en half bewolkt (afhankelijk van waar op het eiland je was)
Om 9:00 uur staan we vandaag op. De voorspellingen voor het weer van vandaag zijn niet heel goed voor de regio Malia, dus wij zoeken vandaag de zon in het zuiden. We drinken eerst nog een koffie en thee op het balkon. We kijken nog bij de bakker, maar er is geen plekje voor de auto. We vinden vast onderweg nog wel wat te eten. We rijden via Heraklion eerst naar Matala. Daar parkeren we de auto op de parkeerplaats naar Red Beach, maar daar gaan we vandaag niet naar toe. We lopen eerst het dorpje zelf even door.
En besluiten dan hier maar wat te gaan eten. We bestellen een omelet en frappé met ijs. Zo komen we de dag wel door. Het is hier zonnig en behoorlijk warm. Maar ook druk. Het strand ligt vol en dat is dan niet echt ons ding. We besluiten een klein stukje terug te rijden en dan naar Komos Beach te gaan. Daar zijn we nog niet eerder geweest maar de foto’s die ik gezien heb waren schitterend. En inderdaad wat een mooi strand.
We parkeren de auto vlakbij Bunga Bunga bar en lopen dan een stukje over het strand. Er zijn wel wat mensen, maar niet heel erg veel. Het linker stuk van het strand is voor nudisten, de rest van het strand (en dat is een heel eind) is voor de andere badgasten.
Bij Komos staat een behoorlijk sterke branding. Maar je kunt heel rustig het water in lopen. Tot een paar meter de zee in kun je nog prima staan. Maar het is wel verstandig om waterschoenen aan te hebben. Er ligt een grote stenen plaat in zee en die is erg glad door de algen. We gaan een poos lekker zwemmen, laten ons dan opdrogen en gaan dan nog een keer zwemmen. We hebben andere kleding mee, dus als de zwemkleding nog niet droog is maakt dat niet uit. We kleden ons om 15:00 uur om en gaan dan terug richting Malia. Dit strandje is er eentje die we zeker nog wel vaker gaan bezoeken.
Om 16:20 uur zijn we terug in Malia bij het appartement. We drinken ieder 2 biertjes en gaan dan naar de kamer. René’s haar is best lang en ik heb de tondeuse mee. Hij wast dus even het zout uit zijn haar en dan zorg ik ervoor dat er weer een stuk af gaat. Daarna gaat hij douchen. De rest van zijn lichaam wil ook graag zonder zout en zand. Ook ik ga douchen. Met name mijn haar is net touw en kan wel een haarmasker gebruiken. Na het douchen spoel ik alle badkleding goed uit en kloppen we de handdoeken uit. Inmiddels is het 19:15 uur, echt plat gaan wordt hem deze keer niet.
We lopen daarom maar naar de taverna. Vandaag weer tafel 10. Beide drinken we vanavond bier. Er is nog steeds geen Gemista. Dus dan maar Soutzoukakia. René neemt hetzelfde. Om 22:15 uur hebben we het wel een beetje gehad met het bier. Maar ja, drinken we hier dan nog wat anders of gaan we terug. We kiezen het laatste, maar betalen wordt lastig. Aristo vraagt waarom we geen wijn drinken, geen raki drinken en waarom geen Bloem… Tja dat ligt niet aan ons, het is erg druk vanavond. Daar neemt hij geen genoegen mee, René moet Bloom. Dus alle andere mannen ook. Een heel blad vol wordt er klaar gezet. Een Griek die hier vanavond ook is, vraagt waarom de vrouwen niets krijgen. Tja, dus bedenkt Aristo iets voor de vrouwen. Ook een blad vol met glazen en iets met roze schuim dat naar aardbeien smaakt. Er zal vast alcohol in zitten, maar die proef je niet. Wel erg lekker. Daarna mogen we dan eindelijk afrekenen. We hebben weer een zaklamp gescoord, dus het zoeken naar gekko’s wordt weer makkelijker. We zien er 13 vanavond. Om 23:15 uur zijn we terug bij Lazerus. We drinken een poosje wat en er komen nog een paar nieuwe gasten. Om 1:30 uur vinden we het mooi geweest en gaan we terug naar de kamer.
Zaterdag 26 mei 2018
Het weer: 24 graden en half bewolkt
We staan vandaag om 9:30 uur op. De weersvoorspellingen voor vandaag zijn weer slecht. Maar we willen toch naar Heraklion. We drinken koffie, verse jus en eten een tosti bij Rania. Ach, we zijn nog wel zo op tijd, dat we toch maar naar de zigeunermarkt gaan. We twijfelden in verband met de wind, maar die valt wel mee. We parkeren net als anders aan het eind van de straat op het braakliggende stukje grond en lopen dan terug naar de markt. De groente en fruit geloven we dit keer wel, ik wil kijken naar een paar leuke T-shirts voor weinig. En dat lukt. Ik vind 4 T-shirts voor €12,00. We rijden vervolgens naar de parkeerplaats bij de haven. Voor €2,50 mag hij hier weer bewaakt staan. We lopen naar het centrum. We drinken zoals gebruikelijk eerst een Frappé bij Platanos. Daarna gaan we shoppen.
René ziet een paar prachtige sneakers van Nike Air Jordan. De prijs valt ons mee, dus die gaan mee naar huis. Mijn espadrilles zijn af na twee seizoenen. Dus ik zie in een andere zaak een paar nieuwe, nu niet van stof maar van suède. René wil nog een nieuwe riem, dus bij ons vaste leer adresje kijken we naar een nieuwe riem voor hem. Maar ja, hier hebben ze ook handtassen van Saki. En ik ben toch binnenkort jarig… Ik kan niet kiezen tussen een beige/bruine en een donkerblauwe. De prijs valt René mee, dus hij geeft aan dat ik ze dan maar beide mee moeten nemen. Joepie!! We lopen weer verder en kopen nog een nieuwe kalender voor 2019. En een nieuwe cd van Minos 2018. We kopen nog een vers sapje. Met wortel en gember. Juice of the week. Heerlijk.
We brengen de spullen terug naar de auto en de lucht betrekt helemaal. Eenmaal bij de auto sputtert het behoorlijk, dus schuilen we maar even in de auto. Maar het is ook benauwd. Na de bui gaan we opnieuw de stad in. We lopen wat rond en eten dan een pita gyros bij Politia. Net als anders is het er heel erg druk. Na de pita ziet René een Ben & Jerry shop. Tja, als toetje een Chunky Monkey natuurlijk. Al etend en lopend komen we bij de kust uit en vanaf daar lopen we terug naar de auto. We rijden snel terug naar Malia. We willen de kwalificatie zien van de Formule 1. Maar eenmaal terug bij het appartement lezen we dat Max gecrashed is en dus de kwalificatie helemaal niet kan starten. Maar als echte fans kijken we toch. Ik met een scheef oog, want ik wil ook het reisverslag weer bij hebben. Dus driftig typend en half kijkend zit ik beneden bij de bar. Tijdens de tweede kwalificatieronde ben ik bij en kan ook ik lekker genieten van het racen. Het is dan al 16:30 uur. Na de kwalificatie gaan we naar boven. We gaan nog wat lezen, plat en dan douchen en omkleden. We staan om 18:30 uur op. Om 19:15 uur lopen we rustig richting de taverna. Ik dit keer op mijn nieuwe schoenen. En dat gaat prima. We nemen plaats aan tafel 32 en zijn verbaasd over het feit dat beide broers met de auto zijn. De meeste gasten trouwens ook. Zo slecht zijn de voorspellingen nu toch ook weer niet. Het drupt een heel klein beetje af en toe, maar geen echte regen. Bij binnenkomst worden we direct begroet door Nikos. Hij helpt vandaag een handje mee, het is weekend. Later op de avond komt Katerina hem ophalen. Dus we zien haar toch ook nog even. Ze ziet er nog steeds goed uit, wel moe, maar dat is niets nieuws.
Konstantinos probeert te raden wat we gaan drinken en weer snapt hij er niets van. Vanavond bestellen we een liter witte wijn en een fles water. Ik bestel qua eten Kipfilet a la crème. René bestelt de gewone filet met a la crème. Na het eten bestellen we Axbax, maar ook thee. Konstantinos raakt helemaal in de war. Echt geen twee Axbaxs? Nee, ik heb zin in thee. Het blijkt wel meloenthee te zijn, net een smaak waar ik niet zo dol op ben, maar ach voor een keertje kan dat wel. René bestelt er een Metaxa 5* bij. Later neemt hij er daar nog eentje van en dan neem ik een Gin Tonic.
Om 23:15 uur lopen we terug. Geen zaklamp bij ons, dus zien we vanavond 9 gekko’s. Valt me nog wel mee. We drinken en praten nog een poos bij de bar en dit keer komt Konstantinos er ook bij zitten aan de bar. René praat een hele poos met hem en hij snapt na vanavond een boel dingen een stuk beter. Hij was erg onzeker, maar snapt nu ook dat voor hem veel dingen nieuw zijn en ieder begin is lastig. Het komt wel goed met hem. De andere jongen in de taverna, Georgos, doet het ook al een stuk beter. Samen komt het vast goed.
Om 2:11 uur houden we het voor gezien en gaan we naar bed. Morgen moeten we de trein halen…
Zondag 27 mei 2018
Het weer: 25 graden en half bewolkt
Om 8:30 uur staan we op vandaag. Mijn maag is van streek en wat ik ook doe, het wordt niet beter, maar ook niet echt slechter. Maar zien wat de dag brengt vandaag. We frissen ons op en om 9:15 uur rijden we naar Sisi. We parkeren de auto dichtbij Knossos Supermarket. We zijn nog wat vroeg en lopen daarom eerst even naar de zee. De golven zijn vandaag heel erg hoog en er zijn dan ook rode vlaggen. Er mag niet gezwommen worden.
Om 9:40 uur halen we koffie bij de supermarkt voor Georgos, de Happy Train driver. En we melden ons bij Nektariana. Om precies 10:00 uur komt het treintje eraan.
We geven Georgos zijn koffie en hij is blij ons te zien. Hij had niet verwacht dat we ook echt zouden komen, omdat het weer niet zo best zou zijn vandaag. Maar nee, belofte maakt schuld. Dus natuurlijk zijn we er.
We stappen met zijn allen in en rijden dan nog een rondje door Sissi heen. Op een paar plekken pikken we nog andere mensen op. Dan rijden we door Oud Sissi heen en vervolgens over de oude weg naar Moni Selinari. Daar krijgen we van Georgos een rondleiding en branden we kaarsjes. Hij maakt een paar mooie foto’s van ons samen en we krijgen regelmatig uitleg over dingen.
Ook krijgen wij twee kaarsen mee. Die mogen we nu niet aansteken, maar moeten mee naar huis. Na een poosje lopen we terug naar de trein en stappen we weer in. We rijden nu naar Vrachassi. Dit is het dorp waar Georgos oorspronkelijk vandaan komt. Hij kent hier inderdaad ook echt iedereen. Honderd jaar geleden woonden hier 1500 mensen. Nu nog geen 300. De school is dicht, de 14 kinderen worden nu opgehaald met een busje en naar school gebracht in Sissi. We parkeren de trein buiten het dorp en lopen dan onder begeleiding van Georgos door het dorp heen. We bekijken de grote kerk van Vrachassi (één van de negen kerken die het dorp rijk is) en lopen door de smalle straatjes en steegjes.
Vlakbij het pleintje mogen we 40 minuten iets voor ons zelf gaan doen. Wij besluiten met z’n beiden bij de taverna op het pleintje te gaan zitten en wat te eten. René neemt een tosti en ik neem yoghurt met honing. Beide met een verse jus. Om 13:30 uur haalt Georgos de trein weer op. Net nadat we het eten op hadden begon het te sputteren en even later regent het kort maar hevig. Hij doet voordat we instappen de ramen van twee wagonnetjes dicht. Hij maakt de banken droog en we nemen met z’n allen plaats in deze twee. De achterste blijft leeg. Dan beginnen we aan de terugreis naar Sissi. Waar we allemaal keurig afgezet worden. Hij vraagt aan ons wat we er van vonden en eerlijk is eerlijk. Het was echt heel leuk. Hij weet veel te vertellen en de route is mooi.
We rijden terug naar Malia en maken ons klaar voor de race. Die begint hier om 16:10 uur Griekse tijd. Max Verstappen moet achteraan starten, maar eindigt uiteindelijk op de 9de plek. Hoezo kun je hier niet goed inhalen. Lukt hem prima zo te zien. Zijn teamgenoot wint de race. Dus een goede dag voor Red Bull.
Na de race gaan we gelijk naar boven en gaat René nog even plat. Ik draai nog een wasje en typ het reisverslag weer weg. Dan ga ik douchen. Na het douchen maak ik René wakker. Het is dan 18:45 uur. Hij doucht ook even en kleed zich om. Om 19:30 uur wandelen we rustig naar de taverna toe. We nemen plaats aan tafel 31 (toch wel een beetje ons favoriete plekje, hoewel 10 ook fijn is). René neemt bier en ik ga vanavond weer aan de witte wijn. Giorgos geeft aan nog kip aan de grill te hebben. Ik besluit daar een kwart van te nemen, René gaat voor de halve. Maar bij de halve kip zit een stuk borst en die is toch droog… Giorgos vermoed dat blijkbaar al, want hij vraagt het een paar keer. Na het eten gaan we beide aan de Axbax. Maar ik hou het liever bij 1 bakje. Dus na de koffie gaat René weer aan het bier en bestel ik een Sexy Ouzo. Nikos is er vanavond ook weer en Katerina komt hem samen met haar moeder ophalen.
Om 22:40 uur gaan we terug naar het appartement. Ik had één van de nieuwe handtassen mee en daar past ook prima een zaklamp in. Dus onderweg zien we 14 gekko’s en een egeltje. Eerst dachten we dat die egel dood was, maar hij hield zich echt heel stil.
Bij de bar komen ons de klanken van “I want to have seks on the beach” al tegemoet en het appartement met 5 dames blijken een soort van fout uurtje ingelast te hebben. Bij “Seks met die kale” gaan ze helemaal los. Lazarus vind het wel leuk, maar vraagt “who is Kalen”, en waarom willen ze daar seks mee… We leggen uit dat het “the bold one” betekend en hij ligt blauw van het lachen. Er komen nog veel meer foute nummers langs en als allerlaatste draaien we die kale nog een keer. Om 0:45 uur gaan we naar boven. We hebben dan al afscheid genomen van Erik, Pauline en Max. Zij gaan morgenochtend bij tijd al naar het vliegveld toe.
Maandag 28 mei 2018
Het weer: 21 of 29 graden, regen en bewolkt of half bewolkt en zon
We staan vandaag om 8:30 uur op. De verwachtingen voor het weer aan de noordkust zijn heel slecht vandaag. Veel wind, regen en nauwelijks zon. We hebben daarom gisteren al even gekeken waar het wel goed was en Preveli lijkt prima. Eerst nog een paar spettertjes maar dan zon. We rijden dus eerst even naar de bakker voor een paar broodjes en halen bij de SPAR nog even water. Bij de bakker hebben we ook koffie meegenomen. Een dubbele espresso voor René en een frappé voor mij. Dan gaan we rijden. Deze route hebben we al veel vaker gereden, dus ik ben de kaart niet nodig. We rijden eerst naar Rethymnon, dan de afslag naar Spili en dan naar Koxares. Daar zie je dan bordjes staan naar Preveli. De rivier oversteken bij de oude brug en dan onverhard naar het strand naast Preveli.
Wanneer we bij Preveli aankomen is het net 11:00 uur geweest. Het is er nog heerlijk rustig. De boot is nog niet geweest en de meeste bussen ook niet. We zoeken een plekje uit op het strand. Er zijn geen zonnebedjes meer. Maar zonder kan ook.
Wanneer we net goed en wel liggen en de temperatuur van het water gecheckt hebben (te koud om te zwemmen), begint het te spetteren. We schuilen even onder de bomen terwijl we de handdoeken laten liggen. Na een paar spetters is het droog en gaan we weer liggen. Maar wanneer we net weer een poosje liggen, begint het serieuzer te regenen. We pakken onze spullen en besluiten een andere leuke plek aan de zuidkust te zoeken. Iets verder naar het oosten.
We lopen terug naar de auto en rijden dan terug richting Spili. We tanken nog een keer en zien dat de lucht hier nog steeds behoorlijk dicht zit. Dus verder door. Bij Agia Galini is de lucht een stuk beter. We parkeren de auto daar vlakbij het strand en lopen naar één van de vele plekken met strandbedjes. We vinden er een paar die ons aanstaan en deze hebben zelfs een zachte matras erop liggen. De bedjes en parasol zijn gratis mits je iets te drinken bestelt. Nou dat is geen probleem, dat wilden we toch al.
We blijven hier liggen tot 14:50 uur. Dan begint de lucht ook hier wat dicht te trekken en spettert het een heel klein beetje. We rijden via Tymbaki en Mires terug naar Heraklion. Hier is de lucht helemaal betrokken, maar het is wel droog. Bij Malia schijnt een voorzichtig zonnetje, maar hoe lang dat al zo is weten we niet. Ach, wij hebben een leuke lange rit gehad en weer een paar mooie plekken gezien. Preveli was echt al weer een tijd geleden.
Het is 16:30 uur wanneer we bij het appartement zijn. We halen alles uit de auto dat er niet in hoort en gooien weg wat weg kan. We drinken nog wat op het balkon en ik werkt het verslag weer bij. Dan gaan we nog wat lezen en luieren. Na het douchen beginnen we pas met het pakken van de koffers. Ik ben dan altijd wat gestressed. Hebben we alles, past alles erin? Zijn we niet te zwaar? Ja, ja en ja. We hebben een paar kilo te veel en nog niet alles is er. We weten niet of het lukt om raki mee te nemen. Om 19:30 uur gaan we naar de taverna.
Tafel 10 deze keer. René bestelt een steak met wijnsaus. Ik neem tomatensoep en een kipsalade. We bestellen er witte wijn bij. Aristo kijkt er naar en zeg dat het een lange avond zal worden. Na het eten krijgen we nog meer wijn. Daarna bestellen we toch nog Axbax. Dan wordt het tijd voor afscheid nemen. Aristo smeert hem, hij zei dat hij zo terug zou zijn, maar dus niet. We hadden ook niet anders verwacht. De raki lukt, maar niet met honing. Maar raki zelf is prima. Om 23:00 uur gaan we terug naar het appartement. We zien wel gekko’s ondanks dat de zaklamp al ingepakt is. 9 deze keer.
Bij de bar zitten de 5 dames alweer klaar. Samen met Ellen en haar vriendin. En niet lang daarna begint het foute uurtje weer. Eerst weer de kale en daarna de rest van de nummers.
Giorgos komt binnen wanneer Linda net wil gaan beginnen met “strippen”. “You can leave your hat on”. Konstantinos komt ook nog even naar de bar toe en drinkt een paar biertjes met ons. Ook al drinkt hij bijna nooit. Hij is erg atletisch en eet erg gezond. Als breakdancer moet je ook wel.
Het wordt door alle gesprekken toch nog laat wanneer we afscheid nemen met Giorgos. Onze schulden bij de bar zijn betaald bij Lazerus. En dan gaan we toch naar bed toe. Het is 3:15 uur!
Dinsdag 29 mei 2018
Het weer: GR 29 graden en half bewolkt, NL 29 graden en half bewolkt
Om 8:00 uur loopt de wekker af. Het is een korte nacht geweest. En gelijk met het opstaan merk ik al dat vandaag niet mijn dag is. Ik ben ontzettend misselijk. Het feit dat ik gisteren behoorlijk wat Gin Tonic gehad heb, helpt niet… Ik knap me wat op, maar meer dan wat cola krijg ik er niet in. René voelt zich wel prima. Het is wel een korte nacht geweest, maar ja dat is wel normaal hier. Zonde om je tijd hier te verslapen.
We pakken de laatste spullen in en lopen alle kasten nog een keer bij langs. Dan brengen we de spullen naar beneden. Konstantinos is ook al weer in de benen, hij moet weer naar de taverna voor het ontbijt. We nemen nogmaals afscheid, nu ook van de schoonmaakster. Dan rijden we naar de bakker. René wil wel een broodje en een koffie. Ik sla nog even over. Dan rijden we naar het vliegveld. Bij het laatste tankstation gooien we de tank vol. We hebben de auto vol mee gekregen, dus moet hij ook weer vol terug. Om 9:45 uur zijn we bij het vliegveld zelf. De man van The Best is er ook al. Hij geeft aan dat hij ons diverse keren heeft zien rijden, sterker nog… we hebben hem een keer ingehaald. Hij woont in Gouves. Dus dat klopt.
Dan lopen we met de koffers naar binnen. Inchecken moet bij balie 12 en 13. En als de koffers door de X-ray zijn gaan we door de douane zelf. Alles goed erg soepel. De boel is behoorlijk verbouwd. De taxfree is veel groter geworden. Dit keer kopen we een luchtje voor mij en chocolade voor René. Dan gaan we klaar zitten bij A6. René haalt nog een hotdog en koffie voor hemzelf en voor mij haalt hij een sapje. Ik typ ondertussen het verslag weer bij. Terwijl ik typ komt er een vrouw op ons aflopen en vraagt of wij René en Martine zijn. Ze blijkt een vaste lezer van mijn verslagen te zijn. Dit is wel heel bijzonder. We zijn al eens aangesproken in het restaurant, maar op het vliegveld is nieuw! Ze ziet dat ik aan het typen ben en inderdaad dit is het reisverslag. Om 11:00 uur ben ik bij. We kletsen nog wat met andere reizigers en dan kunnen we het vliegtuig in. Tijdens de vlucht voel ik me alles behalve lekker. Erg misselijk en heel licht in het hoofd. Ik drink en eet wel wat tijdens de vlucht want anders wordt je helemaal zo gammel. De vlucht zelf gaat voorspoedig, wat lichte turbulentie boven Duitsland.
En wanneer we op Schiphol landen snappen we ook dat hier code oranje afgegeven is. Het is even warm als in Griekenland, maar dan heel erg benauwd. En terwijl we naar huis rijden begint het om ons heen steeds meer te regenen en te onweren. Om 17:45 uur zijn we thuis. De vakantie zit er weer op. Tijd om wat eten te regelen en de wasmachine maar aan te zetten…
Het totaal aantal gekko’s van deze vakantie is 114 stuks.
Voor de rest van de vakantiefoto’s zie HIER