Reisverslag 2012

Maandag 17 september 2012
Het weer: bewolkt en 9 graden NL / half bewolkt en 23 graden GR

Ik heb René om 23:00 uur wakker gemaakt. Hij wou nog even slapen, voordat we aan het gereis gaan beginnen. Hij moet straks op Kreta ook weer direct auto rijden. Ik kan nooit zo slapen. Zeker niet zo kort voor vertrek. Dan loop ik nog steeds overal aan te denken. Heb ik dit wel, heb ik dat wel. De vader van René, Daan, brengt ons deze keer weg. Rond 0:30 uur is hij bij ons. Fenna blijkt ook meegekomen te zijn en dat brengt direct al een probleempje met zich mee qua bagage. Hun nieuwe auto is toch kleiner dan ze dachten, de beide koffers passen niet achterin. Een deel van de bank moet plat en daar moet dan ook een koffer staan. Zo zitten Fenna en ik heel knus achterin. We vertrekken om 0:50 uur uit Meppel. De reis naar Schiphol verloopt voorspoedig en om 02:30 uur zijn we er al. We moeten alleen nog de koffers inleveren. We hebben al online ingecheckt. Boarding begint om 04:35 uur en de vlucht vertrekt precies op tijd, om 05:15 uur. Ook dit gaat precies volgens het boekje. Wanneer we Kreta zien liggen, kan ik ook direct zien dat het geregend heeft. De grond is donkerder en het water voor de kust heeft een andere kleur. Maar eenmaal aan de grond in Heraklion blijkt het gewoon mooi weer te zijn. De landing was om 09:45 uur (Griekse tijd) en om 10:15 uur hebben we de koffers al en melden we ons af bij de hostess. We hebben weer voor de volledige duur van de vakantie een auto. Dezelfde als de afgelopen vakantie, de Sorento. Pracht auto, maar direct bij vertrek merken we al wel dat de uitlaat wel wat meer herrie maakt. Maar blijkbaar is er niet veel geld beschikbaar voor reparaties. Er zit voor 10 euro brandstof in de tank en we stoppen dan ook onderweg even om te tanken. Ik vraag eerst maar even aan René hoeveel er in moet. Doe maar vol… Nou à €1,89 cent per liter is het niet grappig tanken met de auto. Vol houd dus in dat er dan voor €130 in gaat!!! Wow. Om 10:45 uur zijn we bij het appartement. Rania heeft ons al gezien en we drinken eerst wat voordat we naar de kamer toe gaan. Ik had per email gevraagd of het mogelijk was om kamer 201 of 301 te krijgen. Wanneer dat niet kon, was dat geen probleem hoor. Alle andere kamers zijn ook prima. Maar we zitten in 301, en die heeft twee extra raampjes en dat is wel lekker als het echt warm is. We brengen de koffers en rugzakken naar boven en pakken de boel direct even uit. We verruilen de jeans en lange mouwen, voor korte broeken en T-shirts en hemdjes. Een van de rugzakken gaat mee, we rijden eerst even naar de taverna voor wat drinken en dan gaan we boodschappen doen. Bij de taverna zien we Aristo, Edi, Papous, Kosti en Vasili. We drinken een justje en genieten even van alles om ons heen. Dan rijden we naar de SPAR. De route wordt iets anders dan we gewend waren. We kunnen bij de Mac niet meer naar links, dat is 1 richtingsverkeer geworden. We moeten dus verder rechtdoor en dan later linksaf, dan terug naar Malia rijden en dan weer linksaf naar de SPAR. We slaan de meeste spullen direct maar in, eitjes, brood, verse jus, vleeswaren, jam, etc. Ook hier merk je de crisis iets, de BTW is hier 23 %! Terug bij het appartement zien we na het uitladen Georgos heel even, maar hij is net wakker en voelt zich nog niet wakker genoeg voor een heel gesprek. Hij begroet en zegt dat hij ons later op de avond wel zal spreken. We brengen alles naar boven en eten even een broodje op het balkon. Dan gaan we naar beneden waar we Maria en Nicolina nu ook zien. Ook die begroeten ons, ik spreek de meisjes nog wel eens op facebook. We drinken wat bij de bar, René internet wat en ik lees even. Dan werk ik direct het verslag maar even bij, zodat ik niet meteen een achterstand heb. Na een poosje gezeten te hebben gaan we naar de kamer toe. Ik begin nu toch echt wel moe te worden. Niet zo gek eigenlijk want ik ben al sinds gisterochtend 10:30 uur wakker. Het is 15:30 uur als we boven zijn en we slapen allebei tot 18:00 uur. Dan spring ik onder de douche en kleden we ons om voor het eten. We lopen rustig die kant op en worden nu wel begroet door Georgos. Hij voelt zich nu wakker genoeg. We zoeken een leuk plekje op en Edi komt al met een biertje aanlopen, hij checkt bij mij toch eerst even of het nog steeds rode wijn moet zijn en ik bestel een kannetje van een halve liter. Maar ook direct een fles water. Die zal ik nog wel nodig zijn, want iedereen wil inderdaad even proosten op onze terugkeer. Qua eten neem ik Soutzoukakia en René gaat voor de lamskoteletten. Tijdens het eten word ik geprikt door een mug, precies tussen mijn ogen in. Ik lijk bijna direct op zo’n vrouwtje uit India met zo’n stippie. In het restaurant loopt ook een kerel rond die mee gedaan heeft aan German’s got talent of zo. Althans dat zegt ie. Hij probeert Pavarotti na te doen, maar is veel te kortademig en veel te dik. Niemand zingt mee en hij baalt enorm. Iedereen steekt de gek met hem, en hij heeft zelf niets door. Ondertussen zijn Claus en Sybilla ook gearriveerd en na een tijdje vraagt Georgos aan Claus of hij die zanger wel even naar het dorp wil brengen, we nemen hem maar in bescherming tegen zichzelf. Om 23:00 uur en een paar Axbak later, brengen Claus en Sybilla ons met de auto terug naar het appartement en drinken ze daar nog wat met ons. Ik geef Yorgos de map met autoroutes die ik voor het appartement gemaakt heb en hij is er erg blij mee. Ook de andere gasten bladeren hem door en zijn enthousiast. Hopelijk wordt het een succes. René heeft de hele avond gepraat met Georgos over van alles en nog wat, ik met veel van de andere gasten. Het is weer gezellig als van ouds. Lazarus maakt nog een leuk grapje met “Two beer or not two beer, by William Shakesbeer”. Edi en Vasili zijn er ook. En drinken een paar drankjes mee. Om 02:45 uur ruimen we op en neemt René nog een whisky mee naar boven. Ik zet de wekker om 8:30 uur. Welterusten.

Dinsdag 18 september 2012
Het weer: half bewolkt en 27 graden

De wekker zou om 8:30 uur aflopen, maar we hebben nog geen zin om eruit te gaan en dus zetten we hem een uurtje later. We hebben per slot van rekening ook vakantie en we willen maar een klein ritje maken vandaag. Ik stap onder de douche om vervolgens tot de ontdekking te komen dat er helemaal niet warm water is. Blijkbaar is dat al opgebruikt door de anderen. Dan het haar maar in een staart vandaag en vanavond onder de douche. René wou zich scheren, maar ziet daar ook van af. Dat is ook geen doen met koud water. We ontbijten op het balkon en om iets over 11:00 uur zijn we zo ver dat we weg kunnen. We zien beneden Katerina nog even en ze zal proberen ergens in de komende weken een gaatje voor ons te vinden om op de koffie te komen. Dan stappen we in de auto, die gloeiend heet is, want de zon brand er al goed op. René kan nauwelijks het stuur vast houden. Vandaag gaat de rit naar het Lassithi plateau en vanaf daar naar Manolis, de lepelman. En dan via Neapoli terug. En ja hoor, hij leeft nog steeds. Bijna 106 jaar oud. We stoppen niet, maar zwaaien wel even terug. Om 13:15 uur zijn we weer in Malia en halen we nog wat spulletjes in het kleine supermarktje vlakbij het appartement. We waren gisteren vergeten thee, afwasmiddel, wc-papier en anti muggenspray te halen en dat hebben ze daar ook. Wanneer we weer terug bij het appartement zijn, kleden we ons om en nemen we plaats bij de bar. Eerst even een hapje eten. Niets groots of zo, een tosti per persoon is voldoende. Dan gaan we bij het zwembad liggen en niet alleen erbij maar zelfs ook erin! Ja en dat al op de tweede dag, er is nog hoop voor ons. We zonnen een poos en lezen nog wat, maar om 16:15 uur houden we het voor gezien. Ik merk al dat ik wat verbrand ben. We zitten nog even op het balkon en ik werk het verslag weer even bij. Om 18:00 uur komen we weer in de benen. Even douchen en zo. Om 19:00 uur lopen we richting de taverna. Deze keer zitten we wel aan ons meest gebruikelijke tafeltje, nummer 31. Maar dit jaar stikt het hier van de vliegjes. Dus morgen toch maar weer een ander plekje zoeken. Ik bestel vandaag Kotosouvlaki en René neemt Bifteki. Om 23:00 uur houden we het voor gezien. Aristo loopt nog te zeuren over dat je een ieder geval een keer de Baklava gegeten moet hebben, anders is je Griekse maaltijd niet compleet. Waarop ik zeg dat ik het daarmee oneens ben en dat ik vind dat je dan Galaktobouriko moet nemen. Maar dat ze dat hier niet hebben. Hij reageert direct door te zeggen dat het er morgen zal zijn. Ik ben benieuwd. We rekenen nu af en lopen terug. We tellen weer gekko’s en de score is niet slecht met de twee grote bij het appartement komen we op 13 stuks. Wanneer we bij de bar komen zien we dat er voetbal op is, boeiend ;-)… Ajax tegen Dortmund. Ajax verliest. We zoeken een plekje verder naar achter, voetbal interesseert ons niets. Ik haal de kaarten even op om te kijken waar we morgen heen gaan. Misschien naar de waterval ten zuiden van Lassithi. Wanneer ik Georgos op de kaart laat zien waar deze ongeveer ligt, is hij helemaal verbaast dat ik dat dorpje gevonden heb. De vrouw van de kok komt daar vandaan. Ik vertel hem dat we er heen willen voor een waterval, maar dat ik twijfel of er nu in September wel water in zal zitten. Hij zegt dat hij het morgen aan Kosti zal vragen, maar dat we dan dus nog niet daar naar toe kunnen morgen. We zoeken wat anders uit van ons verlanglijstje voor deze vakantie. En we besluiten dat het Preveli gaat worden. Ons favoriete plekje op Kreta. En gelukkig weer bijna helemaal herstelt van de bosbranden van 2 jaar geleden. We praten nog een poos met een gast en gaan dan naar bed, het is dan ook al 2:10 uur. Georgos zit nog met een vriend van hem te kletsen. Hij moet zelf maar afsluiten vandaag.

Woensdag 19 september 2012
Het weer: half bewolkt tot zonnig en 29 graden

We staan vandaag om 9:30 uur op. Best wel laat met zo’n lange rit, maar René rijd als een Griek dus zijn we er met ruim twee uurtjes zo. We frissen ons wat op en ontbijten eerst en zo is het pas 11:30 uur wanneer we vertrekken. Na 2:45 uur rijden zijn we bij Preveli. Het is er weer prachtig.
We leggen de handdoeken op het strandje en gaan direct lekker de zee in. Wat is het water hier alleen zout! Het kringelt gewoon in het water! Maar het is wel heerlijk koel en na een stoffige rit is dat wel heerlijk. We blijven een poos in het water en laten ons dan opdrogen. Om 15:30 uur houden we het voor gezien en stoppen we alles weer terug in de rugzak. We lopen terug naar de auto en “racen” weer terug. Om 17:45 uur zijn we terug in Malia. Ik spring direct onder de douche. René neemt eerst een biertje en gaat dan even plat. Niet zo lang als anders, we lopen iets achter qua tijd dat we normaal gaan eten, maar dat geeft niets. We hebben vakantie. Om 18:45 uur maak ik hem wakker zodat hij kan douchen en omkleden. Ik ben al klaar en na een half uurtje is René ook zo ver. We lopen langzaam richting de taverna, snel zal ook niet gaan, ik heb namelijk hakken aan. Het is best warm vanavond dus besluiten we half binnen, half buiten te gaan zitten. Qua muggen maakt het allemaal geen verschil, die vinden mij altijd wel. Maar dit jaar prikken ze ook René. Ik neem vanavond Mousaka en René gaat voor de Soutzoukakia. We vragen later aan Aristo of het goed gekomen is met de Galaktobouriko, maar hij moet ons teleurstellen. Hij had het wel, twee stukken. Eentje heeft hij zelf opgegeten ,de ander was voor ons. Maar in een onbewaakt moment had Edi toegeslagen en het stuk al opgegeten. Hij zal zorgen dat er morgen nieuwe is. Want beloofd is beloofd vind Aristo. De aanstekerman komt ook weer langs en René vind nog een mooie. Heel veel keus heeft hij dit jaar niet. Maar ach, wat hij heeft is wel een goede krachtige. Om 23:30 uur vraagt Edi of wij met hem mee willen in de auto en daar zeg ik nu geen nee tegen. Heen op de hakken ging prima hoor, maar je moet niet overdrijven. We zitten een poos bij de bar met Sybilla en Claus en op een gegeven ogenblik komt Michalis Kakepis ook bij het appartement. Hij wil samen met de tekstschrijver en Georgos een paar nieuwe nummers doornemen. Ze verdwijnen naar het kantoortje en al gauw klinkt er uit het stereootje muziek. Klink weer goed. De vorige keer in November, waren ze bezig met de vorige cd en ik vraag aan Michalis en Georgos of ze die cd voor me willen signeren. Tuurlijk! Sybilla heeft de cd al een poosje in de auto en vraagt of ze dan ook die van haar willen doen. Rond 2:30 uur houden we het voor gezien en gaan we naar boven.

Donderdag 20 september 2012
Het weer: half gewolkt en 29 graden

We staan zo rond 9:45 uur op, we wilden wel eerder, maar ik had de wekker niet goed gezet. We bellen eerst de garage en de man beloofd er met 10 minuten te zijn. De auto maakt nu wel heel veel kabaal. We moeten rond 12:00 uur bij Aristo zijn voor de Galaktobouriko, dus we slaan het ontbijt over. En we nemen bij de bar koffie en thee terwijl we op de monteur wachten. Die is er zelfs binnen de 10 minuten, wat erg knap is voor Griekse begrippen. Hij neemt de auto mee en zegt dat hij met een uurtje wel klaar zal zijn, hij zal de sleutel bij de bar achter laten. Wij gaan naar Aristo toe, die had al een paar berichtjes gestuurd met dat we direct moesten komen. De Galaktobouriko was nu nog warm… Rond 12:30 uur zijn we weer terug bij het appartement. Lopen met deze temperaturen valt nog niet mee. We zijn allebei niet zo best vandaag. Waarschijnlijk te veel zon gisteren. Wanneer we bij het appartement aan komen, staat de auto er al weer. Die was met 15 minuten al terug vertelt Aad en volgens hem was er niets mis mee. René luistert nog een keer naar de auto, maar vind het niet goed. Hij belt opnieuw. Dit keer komt de eigenaar en samen rijden ze een stuk met de auto. Maar inderdaad nu is hij wel weer goed. Het lijkt net wel de tandarts, heb je kiespijn en dan kom je daar en dan is het over. Wanneer de auto weer raar doet, moesten we maar direct weer langs komen. Hij heeft een grote beurt gehad vlak voordat wij hem huurden, alles zou goed moeten zijn. Nou, vandaag gaan we nergens heen, we gaan bij het zwembad liggen. In de schaduw. En ook weer even zwemmen. Om 16:30 uur eten we een broodje kroket en zo redden we het wel tot 19:30 uur of zo. We ruimen de boel op en gaan naar boven. Ik werkt het verslag weer bij en René leest nog even wat. Dan gaat hij plat en ik lees nog wat. Om 18:15 uur maak ik hem wakker. Ik heb al lekker gedoucht. En niet lang daarna is René ook zo ver. We lopen naar de taverna waar we zo rond 19:30 uur zijn. Het is er nog extreem rustig vandaag. Georgos neemt ons mee naar de keuken en laat ons varkensnek zien die heel langzaam gegaard is. Deze wordt geserveerd met een wijnsaus. Daar kunnen we dus ook voor kiezen. Ik ga toch voor een 1/4 kip en René neemt wel de special. Het is trouwens warm vanavond. Er ligt een deken van wolken over het eiland heen waardoor de warmte niet weg kan. Als we om 22:00 uur terug lopen tellen we ook veel gekko’s. 24 stuks!! Bij de bar vermaken we ons nog prima met de crazy brothers en Corrie en Hetty. We moeten nog het meest lachen om een groupie van Georgos en Michalis. We noemen haar White box. Hilarisch!! Omdat het nog zo gezellig is en we ook niet meer bijkomen van het lachen is het zo ineens al 04:00 uur geweest!! Morgen gaan we met Sybilla en Claus naar Katharo. Dus nu moeten we echt gaan slapen. Een kwartiertje later liggen we erin.

Vrijdag 21 september 2012
Het weer: half bewolkt en 29 graden

Om 09:00 uur loopt de wekker af, René is duf maar voelt zich verder prima. Ik heb ook nergens last van. We zijn alleen wel wat langzamer dan anders. We besluiten dan ook maar beneden een tosti te eten. En wat koffie en thee te drinken. René rijdt dan met de auto nog even naar de pin. Er zal toch wel weer brandstof in moeten. Om precies 11:00 uur zijn Sybilla en Claus er en stappen we in onze auto. Zij hebben een panda gehuurd en die is echt niet geschikt voor de weg van Katharo naar Lassithi. Volgens Aristo kan dat prima, maar we zullen ze vandaag wel even zelf laten zien dat het beter is om die weg met een 4×4 te rijden. We rijden via de hoofdweg naar Agios Nikolaos. Dan naar Kritsa. We stoppen onderweg nog even bij Penagia Kera. Dit blijft een prachtig oud kerkje. De entree is wel wat duur, €3, maar daar wordt het kerkje ook van onderhouden en gerestaureerd. Dan rijden we verder naar Kritsa. Door Kritsa heen en dan naar boven naar Katharo. Daar stoppen we bij de taverna van Katerina. Een schat van een mensje. Ze spreekt wat Engels en Duits. Maar vooral Grieks.
Sybilla en Claus komen hier iedere vakantie wel een keer en Sybilla verteld dat ze hier heerlijke Griekse yoghurt hebben. We bestellen frappe en Sybilla en ik nemen yoghurt met honing. Deze maakt Katerina zelf. En is echt heel erg dik. Ook de honing is erg dik. Maar in plaats van 2 schaaltjes komt ze aanlopen met 4. De heren krijgen ook, of ze nu willen of niet. Later zet haar man ook nog druiven op tafel. Maar die laten René en ik links liggen. Die waren namelijk gewassen in water dat in een vat zat, dat al heel lang in de brandende zon gestaan had. Wij nemen geen risico’s, straks krijg je buikloop… Dan krijgen we verse walnoten, waar de bast nog om heen zit. En nog iets later krijgen we ook cake en peren. Dan maakt ze een pot vol met yoghurt en honing klaar voor Sybilla en Sybilla neemt nog een gewone pot honing mee. Alles wordt in een tasje gedaan, inclusief een lading druiven, peren, noten. Ze wil ons zelfs al 1 van haar hondjes mee doen. We rekenen snel af, voordat we de hele auto vol hebben. Straks krijgen we ook nog kippen en geiten mee. Wat een gastvrijheid en dat voor maar €20. We rijden weer verder het plateau op en dan gaat de weg over in onverhard. René en ik hebben deze route al een paar keer gereden, voor de anderen is deze nieuw. Ze kijken de ogen uit en vooral het uitzicht op Lassithi is prachtig. Terwijl we daar naar staan te kijken, krijgen we bezoek van een geit. Heel nieuwsgierig.
Claus pakt wat druiven uit het tasje en geeft die aan de geit. Dat valt in de smaak en er wordt druk gekeken of er nog meer is. Dus nog maar wat druiven en een peer. Dan krijgen we nog een geit erbij en ook die lust wel wat. Dan denkt de eerste geit dan hij zelf best wel even kan kijken in de kofferbak en zal hij er bijna in springen. We sturen haar eruit en rijden dan toch maar weer verder. Wanneer we op de verharde weg komen gaan we rechtsaf naar Neapoli. We stoppen nog even bij Manolis. Hij blijkt geen lepels meer te maken en verkoopt ook niets meer, maar hij zwaait nog steeds en vraagt waar we vandaag komen. Vooral het feit dat we uit Nederland komen vind hij prachtig. We vragen aan een vrouw die daar is hoe het met hem gaat en ze vertelt dat zijn vrouw Helena in het ziekenhuis ligt en dat het niet zo goed gaat. En hij wordt nu echt oud. Hij hoort haast niets meer en ziet ook steeds slechter. We nemen afscheid en rijden verder. Bij de taverna van zijn kleinzoon stoppen we even voor een colaatje en kijken we even de winkeltjes door. We vragen de kleinzoon nu ook maar eens hoe oud Manolis precies is, want overal hangen andere briefjes met leeftijden. Hij zegt dat hij nu bijna 106 jaar oud is. Hij wordt 106 in December. René koopt een aansteker en ik twee glashangers waarvan eentje met bijpassende oorbellen. Dan rijden we naar Neapoli en via de nieuwe weg terug. Het is inmiddels 16:00 uur. We nemen afscheid van Sybilla en Claus en gaan naar boven. Ik doe snel een wasje en werk dan het verslag bij. René leest nog even wat. We gaan daarna allebei eventjes liggen en om 18:00 uur komen we weer in de benen. Een lekkere warme douche en omkleden. En dan zijn we klaar voor een hapje eten. We lopen rustig naar de taverna toe. Ik neem vandaag Gemista en René neemt een Souvlaki. Heerlijk. Lekker met wat wijn en bier en de nodige raki’s. Twee meisjes (half Grieks) willen de Sirtaki dansen en Georgos maakt muziek. Ze dansen al best heel goed en bijna op het eind gooit Georgos een bord kapot. Dan moet hij van hen ook nog even op de Lyra spelen. Geweldig! Om 22:45 uur gaan we weer terug. René is vergeten een zaklampje mee te nemen en zo zien we dus onderweg maar 6 gekko’s en bij het appartement later nog 2. We zitten nog een poos beneden. Ik aan de thee en Fanta lemon en René drinkt samen met Claus nog whisky. Om 1:50 uur vind ik het wel mooi geweest en gaan we naar boven. René loopt niet helemaal recht meer dus ook voor hem een mooi moment om te gaan slapen. We willen morgen naar de Eligas waterval toe. Eens kijken of we die kunnen vinden. De rit is niet zo ver, maar wel off road.

Zaterdag 22 september 2012
Het weer: zonnig en 24 graden

We staan vandaag om 9:00 uur op. Een beetje opfrissen en een ontbijtje op het balkon. Rond 11:00 uur zijn we zo ver dat we op pad kunnen. Gewapend met twee verschillende kaartjes waarvan 1 heel gedetailleerd. We rijden eerst naar Lassithi toe, gaan dan rechts rond tot het dorpje Kaminaki. Midden in het dorp zien we off road bordjes staan richting Agia Anna. Die volgen we eerst. Het eerste gedeelte van deze weg is nog wel verhard. Maar na een Y-splitsing waarbij we rechts moesten moet je op een soort van plateau een afslag naar links nemen en wordt de weg ook direct onverhard. Deze afslag missen we eerst en voor we het door hebben zijn we al bij Agia Anna. We draaien de auto en rijden terug naar het plateau. Nu zien we wel de juiste afslag. De weg is hier wel echt onverhard. Niet geschikt voor Fiat Panda’s. Maar hij wel prachtig. De vergezichten zijn schitterend.
Uiteindelijk komen we via een olijfboomgaard in het dorpje Embaros uit. Daar gaan we een heel klein stukje naar links (voor de kijkers op de kaart rechts) en dan direct de afslag weer naar Miliaradon.
Ergens in dit dorp loopt een weggetje naar het zuiden en die komt dan uit bij een rivierbedding. Deze moet je dan te voet volgen en dan zou je bij de watervallen uit moeten komen. We zoeken en zoeken en vragen zelfs nog een vrouw. Maar we vinden maar 1 weg richting het zuiden en die wordt zo slecht dat we zelfs met de Kia nauwelijks in zijn 1 naar boven komen. We parkeren de auto en gaan te voet verder, maar het is heet, er is geen schaduw en er staat geen wind. We houden het na een aantal meter voor gezien. Helaas pindakaas. Maar dat neemt niet weg dat de route van Lassithi hier naar het zuiden toe wel prachtig is. (Later in NL zie ik via Google Earth dat we wel goed zaten, maar dat er een afzetting was, we hadden er dus niet naar toe gekund.) We rijden daarom dezelfde route ook weer terug. Mijn nieuwe camera kan ook filmen in HD en we monteren een statiefje in de auto op het dashboard. We willen de route filmen van Embaros naar Kaminaki. Na een paar meter schiet de constructie los en proberen we het op een andere manier nog een keer. Dat gaat wel beter en het levert hele leuke beelden op, hoewel wel heel bibberig. Om 15:00 uur zijn we weer terug in Malia. We kijken de filmpjes even terug op de tablet en drinken nog wat beneden. Dan gaan we naar boven. We puzzelen nog wat en gaan dan allebei weer plat. Om 18:00 uur weer op. En om 19:00 uur zijn we zo ver dat we naar de Taverna kunnen. Ik heb wel zin in Bifteki, maar ik kan niet twee van die ballen op, du vraag ik om een Mikri. Dus 1 bal. René neemt Gyros. We praten nog een poosje met Claus en Sybilla. Georgos wil nog met ons vanavond naar Sissi, voor een concert van Michalis. Maar hij moet eerst wachten tot de bar bij het appartement gesloten kan worden. Meestal betekend dat dat het niets wordt en daar ga ik ook maar van uit. We rekenen rond 23:00 uur af en lopen terug. Dit keer tellen we 9 gekko’s en later bij het appartement 3. Later komt Sybilla ook nog bij het appartement. Want we zouden vanaf hier vertrekken. Claus wil niet mee, het is niet zijn soort muziek. De sfeer bij de bar is goed en we lopen te geinen en lachen tot we buikpijn hebben. Georgos heeft wel zin in een feestje en zegt dat hij morgen gaat trouwen met Ellen. Vanavond is de test bruiloft en we spreken alles door. Wie is pastoor, wie gaat filmen, enzovoort. De grootse lol hebben we. We spelen allemaal leuk mee. Maar het wordt inmiddels zo laat dat het concert niets wordt. John, Graat, Corrie en Hetty voelen zich geloof ik wel een beetje schuldig, maar we hebben toch allemaal een leuke avond gehad en daar gaat het om. Om 03:00 uur gaan we naar bed.

Zondag 23 september 2012
Het weer: zonnig en 29 graden

We nemen vandaag een relax dag. Ik wil nog dagcrème hebben en die haal ik altijd in Griekenland. En zo hebben we nog een aantal dingen. We staan dus rond 10:00 uur op. We ontbijten op het balkon en om 11:00 uur gaan we naar het dorp. We gaan met de auto, dat scheelt een stukje lopen. We parkeren bij de SPAR. Eerst gaan we naar schelpenwinkel voor de huidverzorgingsproducten. En daar blijken ze ook glashangers te hebben. Van €2 en €2,50 (15% korting). Dus ik zoek er een aantal uit, altijd leuk als aardigheidje om weg te geven. René koopt nog vloei en aanstekers, en we gaan naar onze favoriete kledingwinkel. Ik zie 1 leuk shirt en René 2. Dan lopen we naar de SPAR en gaan we boodschappen doen. De chocomelk is op, de eieren en de toetjes ook en we zijn verse jus nodig. We slaan alles in en gaan dan terug. Alles in de koeling en om 13:00 uur gaan we naar beneden. We zitten een poosje bij de bar, nemen afscheid van Sybilla en Claus en gaan dan bij het zwembad liggen. We hebben bak&braad voor René gehaald, ik hou het bij factor 15. Om half vijf en een paar tosti’s later houden we het voor gezien en gaan we naar boven. Vlak bij kamer 101 zien we een hele kleine skink. Het is een grappig beestje. Het lijkt op een kruising tussen een hagedis en een slang. Hij heeft hele kleine pootjes. Eenmaal terug op de kamer werk ik het verslag weer bij, ik loop al twee dagen achter. En om 17:05 uur ben ik weer bij. We gaan even plat. Om 18:00 uur staan we weer op en douchen we even. Ik spoel het zwemgoed weer uit en hang dat te drogen. Kunnen we dat morgen zo weer aan. Om 19:10 uur lopen we naar de taverna. We nemen vandaag allebei filet. Ik van varkensvlees met wijnsaus, René van rundvlees met pepersaus. Die van mij is reusachtig!! Dat krijg ik toch nooit op! Ik kom tot 3/4. En dat vind ik al heel wat. Die van René is kleiner en hij krijgt hem op een heel klein stukje na wel op. Georgos speelt nog een heel stuk muziek. Het is weer heel gezellig. Om 23:40 uur gaan we terug. Het is nog steeds 23 graden. Onderweg zien we 11 gekko’s. We moeten eerst even snel naar het toilet en gaan dan beneden zitten bij de bar. We willen de “bruiloft” niet missen. En die is hilarisch. Er worden foto’s en filmpjes gemaakt. Dus er is bewijsmateriaal en dat zal vast op Facebook of YouTube te vinden zijn. De rest van de avond wordt gevuld met moppen tappen, die dan weer vertaald moeten worden in het Engels. Maar naar mate de avond vordert gaat dat steeds beter. Om 2:15 uur houden we het voor gezien en gaan we naar bed.

Maandag 24 september 2012
Het weer: zonnig en 31 graden

We staan vandaag om 9:30 uur op. We frissen ons wat op en gaan beneden een tosti halen. We hebben geen zin om brood te halen. Maar een paar tosti’s smaken ook prima. Samen met koffie en thee. We hebben de rugzak ingepakt en al bij ons. We gaan vandaag naar Matala en misschien dat we daar ook nog wel gaan zwemmen. Om 11:00 uur stappen we in en rijden we naar Matala. Bij Festos zien we nog dat een grote bosbrand geweest is die tot vlakbij de opgraving gekomen is. Ze moeten hier wel als een gek hebben staan blussen om de boel te sparen. Maar het is gelukt. Festos zelf is nog intact. We parkeren de auto aan het begin van Matala en lopen rustig het dorpje door. De sfeer is hier altijd erg relaxed. En heel kunstzinnig.
We kopen twee T-shirts met mooie antieke prints van Griekenland erop (http://www.madebyzoe.com/). Niet zo super toeristisch, maar echt mooi. Verder zien we zat mooie dingen, maar staat ons de prijs nog niet zo aan. We eten ergens een omelet met bacon en frappe met ijs en freddo cappuccino. We bedenken even wat we gaan doen en besluiten niet te gaan zwemmen en zonnen. We zijn gisteren best wel verbrand en het is weer zo heet. We rijden van Matala naar Zaros. Onderweg stoppen we om te tanken als we zien dat het daar maar €1,78 kost.
Op Lassithi kostte de brandstof €1,99!! Dat scheelt gewoon 21 cent per liter! We rijden verder en stoppen vervolgens daar bij het meertje. Het water is helder en er zwemmen grote forellen of zo in.
Dan rijden we via Gergeri naar Agia Varvara. Daar zien we een pomp waar de brandstof zelfs maar €1,77 kost. Het loont dus zeker om goed rond te kijken. We gaan via Heraklion weer terug en pakken bij Gouves de oude weg. Rustig aan komen we om 16:00 uur in Malia aan. We drinken wat bij de bar en gaan dan naar boven. Ik werk het verslag weer bij en René gaat plat. Wanneer het verslag weer klaar is, ga ik snel wat was weg wassen en dan even wat lezen. Om 18:15 zijn we allebei weer in de benen. Lekker even douchen en omkleden en dan naar de taverna. Ik neem vandaag weer Kotosouvlaki en René gaat weer voor de Soutzoukakia. Na de koffie gaan we over op de Metaxa 5* en sexy ouzo’s. We schuiven bij Ellen en Frank aan die een tafeltje achter ons zitten en waar we al mee in gesprek waren. Zo praat het net even makkelijker. We verlaten de taverna als laatsten. Ellen en Frank zijn ook lopend, dus lopen we samen op. Ik kan niet zo snel, want heb weer mijn hakken aan. Ik heb net 1 gekko geteld als Edi naast ons stopt met de auto. De heren dirigeren ons de auto in en zij zullen lopend verder gaan (en gekko’s tellen). Dat laatste doen ze niet meer. Wij zijn in ieder geval vlot terug. Het is rustig bij de bar. Iedereen gaat op tijd naar bed toe. De tekstschrijver komt weer bij het appartement. Hij geeft iedereen weer een paar verse vijgen (heerlijk) en later komt hij ook met een zakje verse dadels (ben ik niet dol op). Dan komt ook Michalis aan lopen en laten we de heren hun ding doen. Wij gaan naar boven. We zitten nog heel even op het balkon en genieten van de muziek die van beneden komt. Een privé concert, alweer. Het is 1:30 uur als we gaan slapen.

Dinsdag 25 september 2012
Het weer: zonnig en 29 graden

Vandaag nemen we weer een relax dag. We staan dus ook pas om 9:30 uur op. Even opfrissen en dan ontbijten op het balkon. Om 11:00 uur gaan we naar beneden en zitten we even bij de bar. Ik dacht eerst dat we hier in Malia naar het strand zouden gaan, maar René blijft toch liever bij het zwembad. Ook goed. Er is nog 1 plekje met parasol vrij en daar leg ik gauw onze spullen neer. Het is best warm en de zon brand goed. Ik ben nog wat verbrand, maar wil nog wel wat meer kleur. Ik gebruik zelfs even de bak&braad van René. Om 14:30 uur houden we het voor gezien en gaan we naar boven. We eten nog even een paar broodjes en ik werk het verslag weer even bij. Vandaag niet veel bijzonders, maar ik kan er toch moeilijk een dag uit laten. Om 15:30 uur ben ik weer helemaal bij. We lezen nog een poos op het balkon. Er staat een lekker briesje en in de schaduw is het goed uit te houden. We gaan even plat en om 17:30 uur gaan we weer in de benen en douchen we ons eens lekker. We lopen eerst even naar het dorp toe om te pinnen en vanaf de pin lopen we in 1x door naar de taverna. Maar het is best warm en wij zijn gewoon plakkerig als we daar aan komen. Ik ga vanavond voor de Stifado en René neemt een karbonade. Georgos gaat om 21:30 uur weg, hij voelt zich niet zo lekker. Hij is vooral erg moe. Om 22:45 uur gaan we weer terug. Dit keer zien we 17 gekko’s. We zitten nog een poosje bij de bar, waar vanavond Katerina zit. Zij vervangt vanavond Georgos hier. Om 2:15 uur gaan we naar boven. We willen morgen een vrij lange rit maken en staan dan ook vroeg op.

Woensdag 26 september 2012
Het weer: zonnig (bloedheet) en gemiddeld 37 graden met een uitschieter naar 41!

Om 7:30 uur loopt de wekker af. Waarom zo vroeg? Oh ja een lange rit vandaag. Ik ben wel wat duf, maar dat komt wel goed tijdens het rijden. Om 8:10 uur zitten we in de auto en stoppen we bij het bakkertje voor twee belegde stokbroden. Het is volgens de thermometer in het dorp al 25 graden. Dan rijden we richting Heraklion. We nemen de afslag Mires weer en stoppen direct bij een kioskje voor een pakje sigaretten voor René en ik wil naast water, graag ook twee flesjes cola mee. Dan gaat de reis weer verder. Het is nog geen 9 uur wanneer de thermometer al boven de 30 graden is. In Agia Varvara nemen we de afslag naar Gergeri. Dan door naar Zaros en dan als maar verder naar de Amari vallei. Het uitzicht is steeds prachtig. Het dal en de zee soms in de verte aan de ene kant en de immens hoge bergen en Psiloritis aan de andere kant. Bij de Amari vallei geeft de thermometer zelfs al 37 graden aan.
Er staat geen zucht wind en er is geen wolk te bekennen. We nemen een kleine de-tour naar een mooi vervallen klooster, dat later gebruikt is als schooltje. Het Asomatos klooster. Heel mooi, maar vooral heel heet.
We rijden weer verder en komen dan bij het Arkadi Klooster uit. Het klooster hebben we al heel vaak bezocht en slaan we deze keer over. We stoppen wel bij de taverna en drinken even een Fanta Lemon. Kan ik gelijk even snel naar de wc. René heeft zijn broodje al op, maar ik heb met deze warmte echt geen zin in eten. Van het Arkadi Klooster rijden we via Margarites naar de oude weg die naar Heraklion gaat. Maar vlak na Margarites gaat het niet zo goed met mij. De warmte en het koude drinken bij de taverna worden me te veel. Mijn bloeddruk zakt als een raket naar beneden en ik ben heel misselijk. Ik probeer daarom toch maar wat te eten van mijn broodje. Maar dat maakt het alleen maar erger. We rijden toch maar verder, ik kan er nu toch niet iets aan veranderen. Na Perama zien we de thermometer zelfs heel even 41 graden aan geven en dan gaat het echt fout. Ik begin te trillen, mijn hoofd is steenkoud, terwijl ik het verder heel warm heb. En mijn hartslag is heel laag. We stoppen opnieuw even en na even gestaan te hebben lijkt het weer goed te gaan, maar een paar kilometer verder ben ik echt heel wit en heel misselijk. We stoppen en nadat ik overgegeven heb, voel ik me direct een stuk beter. Gammel maar wel beter. Om 14:15 uur zijn we eindelijk in Malia. Hier is het maar 33 graden. Een stuk beter. We stoppen even bij de SPAR, waar ik bouillonpoeder koop. Daar neem ik bij het appartement direct een kop van en daar knap ik echt van op. Ik ga een poos plat en ook René gaat even slapen. Het was een mooie rit alleen veel te warm. Dat gecombineerd met mijn toch altijd al lage bloeddruk en hartslag, was iets te veel van het goede. We slapen uiteindelijk van 15:30 tot 18:00 uur. Om 19:00 uur zijn we gewoon weer bij de taverna. Ik vraag aan Edi of ik i.p.v. rode wijn wel Fanta lemon mag. Ik neem maar geen drank vanavond bij het eten. Georgos vraagt hoe onze dag was en hij weet dat ik soms zo’n dag met lage bloeddruk heb. Hij geeft dan ook aan dat de kip vanavond erg goed is. Ik ga dan ook voor de 1/4 kip. René neemt Souvlaki. Het is heel gezellig en we zitten uiteindelijk met vier tafels bij elkaar. Om 22:30 uur gaan we terug naar het appartement. We zien vanavond 16 gekko’s inclusief een paar bij het appartement. We zitten een poos bij de bar en ik neem als laatste drank een glas rode wijn. Daar krijg ik er van Georgos ook nog eentje van. We zijn de laatste twee en hij is samen met Michalis aan het oefenen. Een soort van privé concertje. Zij vinden het beiden leuk dat we er nog zijn. Om 1:50 uur gaan we naar boven toe.

Donderdag 27 september 2012
Het weer: zonnig met af en toe sluierbewolking en 33 graden

We staan vandaag om 9:00 uur op. We ontbijten eerst even, nadat René een brood gehaald heeft. Om 10:45 uur gaan we met de auto naar Ammos Appartments. Daar zitten twee gasten die eigenlijk veel liever in Cretan Family zitten, Willem en Richtje. Maar toen zij boekten was dat niet mogelijk en nu ineens wel. Zij hebben net zo lang gepraat totdat ze omgeboekt zijn. Ze zouden met de taxi komen, maar wij hebben bij Georgos aan gegeven dat we ze wel even met de auto ophalen. Ze staan om 11:00 uur klaar. Terwijl we die kant op rijden zien we Hennie lopen. Die blijkt naar het dorp toe te moeten. Als we dan toch taxi Prest zijn dan ook maar helemaal. We bieden aan om haar even in het centrum af te zetten en daar maakt ze dankbaar gebruik van. Na even zoeken vinden we Ammos. Het is een prachtig appartement, maar met een hoog show room gehalte. Er zit geen leven of gezelligheid in. Prachtig maar doods (http://zon.sunweb.nl/griekenland/kreta/malia/appartementen_ammos.htm). Willem en Richtje zijn helemaal verbaasd dat wij hen ophalen, maar vinden het geweldig. We brengen ze terug naar Cretan Family. Home sweet home! Dan pakken we onze spulletjes en gaan we een klein tochtje maken. Het tochtje dat we in November met Georgos zouden maken, maar waarvan hij de weg niet kon vinden. Ik heb later het een en ander uitgezocht en toen de route wel gevonden. We rijden naar het Lassithi plateau en dan 1 dorpje verder dan Kaminaki. We zetten de camera weer op het dashboard en gaan weer filmen, maar eenmaal op het Limnakaro plateau is de batterij bijna leeg. Ik stop dan ook maar met filmen en maak wat foto’s onderweg. De route is prachtig, maar wel echt off road.
We komen weer uit op het Lassithi plateau, maar dan bij het kunstmatige meer. We rijden naar Taverna Panorama en eten daar lekker een omeletje. Ik zie nog leuke oorbellen in het winkeltje en dan rijden we via Neapoli weer terug. We zien dat het ergens tussen Fourni en Plaka in de bergen brand. De rook is enorm. Maar we zien ook al helikopters aan het werk met zakken water. Bij de Selinarikloof stoppen we bij het kleine kerkje en zoeken we naar gieren en waarachtig EINDELIJK zie ik er eentje op een rots zitten. Ik zet hem direct op de foto.
We hebben nog maar heel weinig gieren gezien deze vakantie. Maar hier zien we er wel 20 of zo vliegen. Prachtig gezicht. Om 15:15 uur zijn we terug in Malia. We zitten nog een poosje bij de bar en gaan dan naar boven. Ik werk het verslag weer bij en René gaat even plat. Om 18:00 uur komen we weer in de benen en na een verfrissende douche zijn we zover dat we naar de taverna kunnen. Ik ga vanavond voor de Soutzoukakia en René neemt een halve Bifteki. Vandaag wel weer rode wijn bij het eten. Ik voel me weer prima. Georgos speelt nog een poosje, maar niemand kan echt mee zingen. Dus uiteindelijk geeft hij dat liedje maar op. Om 22:15 uur lopen we weer terug. We zien in totaal 17 gekko’s, inclusief die bij het appartement. De meeste zijn trouwens extreem klein. We zitten nog een poos bij de bar, maar iedereen is behoorlijk moe. Wel liggen we nog helemaal in een deuk, als de crazy brothers nog perse willen poolen met Georgos op hun laatste avond. Ze verbasteren het Grieks behoorlijk tot Kalisperma, Kale Hippo en Sigaar Sigaar. De ene broer is nog niet gekker dan de andere. Maar wel heel vermakelijk. Om 1:30 uur houden we het voor gezien en gaan we naar bed.

Vrijdag 28 september 2012
Het weer: zonnig met sluierbewolking en 29 graden

Vandaag slapen we wat uit en staan we om 9:30 uur op. Wij zijn niet zo van afscheid nemen en uitzwaaien. Dus wanneer de bus met een groot deel van de gasten vertrekt om 9:00 uur liggen we nog mooi te maffen. Nou ja, ik dommel dan nog wat. We hebben nog brood en verse jus, dus na snel even wat opfrissen kunnen we al ontbijten op het balkon. Om 11:00 uur zijn we zo ver dat we een ritje kunnen gaan maken. Dezelfde als gisteren, min of meer. We gaan weer de off road route doen van Limnakaro, maar deze keer met een volle batterij. En in omgekeerde richting. Dat is namelijk makkelijker qua route, minder kansen om verkeerd te rijden en eigenlijk qua uitzichten ook mooier. We rijden dus nu eerst naar het Lassithi plateau en stoppen even in Tzermiado voor water. Dan rijden we naar Agia Georgos. We nemen de afslag naar het Folklore museum, maar houden daarna steeds links aan, tot het off road route bordje.
Daar stoppen we even. Met een vochtig gemaakte doek, maak ik eerst de voorruit schoon. Die is zo vies, daar valt niet door te filmen. Dan zetten we het statiefje er weer op en rijden we naar het stuwmeer toe (als maar rechtdoor). Daar zet ik de camera aan. Ondanks dat ik het statiefje vast houd en het koordje strak trek schud en beeft het beeld nog enorm. Ik hoop dat het een beetje te bekijken is. Wanneer we weer terug zijn op het Lassithi plateau stop ik met filmen. We zien nog een paar mooie druivetrossen.
We rijden terug en stoppen dan eerst boven aan de pas voor een sanitaire stop. Dan rijden we iets verder naar Ano Kera. Op de parkeerplaats ruikt het heel sterk naar kaneel, maar hoe dichter we naar de taverna toe lopen hoe minder sterk die lucht wordt. Geen idee dus waar dat vandaan kwam. Op Kreta groeien voor zover ik weet geen kaneelbomen. In Ano Kera zit een kunstenaar met kalebassen en keramiek.
We kopen een grappige kalebas in vorm van een vogel. Ik vond Pinoccio ook leuk, maar die is te groot voor de terugreis. Aan de andere kant van de weg zit de taverna en daar eten we snel even wat. Allebei yoghurt, de ene met honing en de ander met fruit. We spreken daar ook nog oudere mensen die oorspronkelijk uit de omgeving van Smilde komen. Ook zij komen hier al jaren. Wij nemen afscheid en rijden terug naar Malia. Daar komen we rond 15:00 uur aan. We brengen snel onze spullen naar boven en gaan dan nog een poosje bij het zwembad liggen. Heerlijk. Om 17:00 uur houden we het voor gezien en gaan we naar boven. Ik werk het verslag nog even bij en we lezen nog wat. René gaat nog even plat en om 18:10 uur maak ik hem weer wakker. We douchen snel even en daarna gaan we naar de taverna. We zitten weer aan tafel 41, zo’n beetje onze vaste tafel deze vakantie. Ik ga vanavond voor de Mikri Bifteki en René neemt op advies van Georgos Stifado. Het is best druk in het restaurant en het feit dat ze het laatste gedeelte maar met z’n tweeën zijn helpt niet echt. Vasili is er al drie dagen niet, omdat opgepakt is door de politie. Het schijnt te maken te hebben met de stempel op zijn papieren. Aristo heeft familie zaken te regelen en is er ook niet. Om 22:15 uur gaan wij terug. Er zijn dit keer maar weinig gekko’s te bekennen. Maar 4 onderweg en 2 bij het appartement. Het is bij de bar heel erg rustig. Alleen Aad en Hennie, Willem en Richtje en wij beide. Later stopt de bus nog en zet vier nieuwe gasten af. Maar ik hou het net als Hennie en Richtje vanavond vroeg voor gezien. Ik laat de heren alleen achter om 0:45 uur. De heren blijven nog even. Michalis komt ook weer om te oefenen. En om 2:10 uur komt René ook naar boven.

Zaterdag 29 september 2012
Het weer: zonnig en 30 graden

Vandaag staan we om 8:30 uur op. We ontbijten op het balkon en gaan dan rond 10:00 uur met de auto naar Heraklion. We gaan vandaag naar de zigeunermarkt en het centrum toe. Het is een drukte van belang op de markt. Gemiddelde prijs op de zigeunermarkt is dit jaar 3 euro. Ik zie helaas geen leuke tas, schoenen of shirts. René koopt nog vijf boxers. Voor wel 2 euro per stuk. Ach, al gaan ze maar een jaar mee. Wat maakt het uit. Na de markt parkeren we de auto weer bij de haven. De prijs is nog steeds 2,50 euro per dag. En dan staat hij nog bewaakt ook. We lopen naar het centrum en willen eigenlijk wat drinken bij Platanos, maar dat kan niet. Ze zijn nog gesloten en alle stoelen staan opgestapeld aan de kant. Er staan nog wat restanten van een podium. Het schijnt te maken te hebben met Wereld Toerisme dag, dat hier 3 dagen duurt (?). We zoeken een ander tentje op het pleintje uit en drinken daar een frappe met ijs. Ik ga gelijk even naar het toilet en ben helemaal verbaasd hoe luxe die is. Er staat gewoon een complete fontein met 4 kranen in het halletje en luxe handdoekjes om je handen mee te drogen. Ook de wc’s zelf zijn vrij luxe en netjes. Dat zou je zo op het eerste gezicht bij dit tentje niet verwachten. Na de koffie gaan we het centrum door. Eerst over de dagmarkt, waar ik een nieuwe riem en een klein handtasje koop. Weer van het merk Saki (http://www.saki.gr/default.asp?LangId=299 ). Dit is inmiddels mijn derde tas al en ik heb er ook een portemonnee van. We lopen verder door het centrum en komen bij de taxi standplaatsen uit. Op dit plein blijkt i.v.m. Wereld Toerisme Dag een culturele markt te zijn. Allemaal Kretenze producten. Van honing en plantjes, tot sieraden en kunst. Erg leuk. Maar ook erg warm. We lopen verder en gaan nog even het overdekte winkelcentrum Honos in. Enorm groot en heel veel spullen. En lekker koel. Het is 4 verdiepingen hoog, met liften en roltrappen. Na Honos gaan we naar ons pita gyros tentje toe. We eten er eentje en gaan dan nog op zoek naar een cd winkel. Ik zoek de cd van Korina Legakis. Maar helaas vinden we geen winkel met deze cd. Wel eentje met traditionele muziek, maar verder niet. We gaan terug naar auto en rijden terug. We stoppen nog in Chersonissos en kijken daar nog naar een cd winkel. Maar ook hier kunnen we die niet vinden. We drinken op een terrasje wat en gaan dan terug naar de auto. Alles plakt vandaag. Zo warm en klef is het in een stad of dorp. Om 16:00 uur zijn we terug in Malia. We gaan direct door naar de kamer en frissen ons even wat op. Dan drinken we nog wat op het balkon, waar wel een lekker briesje staat. Hier is het goed uit te houden. We lezen nog wat en gaan dan plat. Georgos wil vanavond een nieuwe poging doen om weg te gaan. Om 18:15 uur staan we weer op. We hebben allebei even geslapen, want als we vanavond wel weg gaan weet je maar nooit hoe laat het wordt. Om 19:10 uur lopen we naar de taverna samen met Willem en Richtje. Wij nemen weer plaats aan tafel 41. Zodra Aristo er is feliciteren we hem met zijn verjaardag. Hij heeft geen naamdag, dus vandaar dat we zijn verjaardag vieren. Ik ga vanavond voor Kotopoulo Fileto Ariadne (kipfilet met peper, uien en champignons). René kiest voor een filet met pepersaus. Vasili is er vanavond ook eindelijk weer, nadat hij een paar dagen vast gezeten heeft. En het blijkt vanavond de laatste avond van Kostas te zijn. Om 22:00 uur lopen we weer terug naar het appartement. Onderweg zien we 12 gekko’s en een uil die over vliegt. Later bij de kamers zien we nog 4 gekko’s waarvan eentje op ons balkon. Georgos vraagt bij de bar wat we gedaan hebben vandaag. Ik vertel dat we naar Heraklion geweest zijn en dat we de cd van Korina gezocht hebben, maar niet konden vinden. Georgos Legakis blijkt haar vader te zijn en 1 van Georgos zijn vrienden. Hij belt hem direct en regelt een cd voor ons. Die zou er morgen moeten zijn bij de bar. Om 1:00 uur draagt Georgos alles over aan Lazarus en gaan we weg naar Chersonissos. Michalis treedt daar op in Opera. Willem en Richtje gaan ook mee en met zijn vijven stappen we in de RAV van Georgos. Onderweg hebben we veel lol, zeker als Georgos de bril van René wil lenen om beter te kunnen zien in het donker… We parkeren de auto vlakbij en gaan naar binnen. We blijken 1 van de zeer weinigen te zijn. Er zitten nog drie andere mensen. En verder alleen personeel, muzikanten en verlichting en geluidsmensen. Er spelen eerst nog drie andere muzikanten Kretenze muziek en van 2:00 tot 3:00 uur speelt Michalis. Hij probeert rock met traditionele muziek te combineren. Dat is lastig, maar best mooi. Om 3:00 uur nemen we afscheid en rijden we terug. Om 3:15 uur zet Georgos ons af bij het appartement en gaan we lekker slapen.

Zondag 30 september 2012
Het weer: zonnig en 27 graden

Vandaag slapen we ietsje uit, zeker omdat het gisteren toch wel laat was. We komen om 9:30 uur in de benen. We frissen ons op en gaan dan naar beneden. We drinken daar wat en delen een tosti. We gaan namelijk straks op de koffie bij Katerina en die haalt altijd van alles in huis, ook al hoeft dat echt niet. En inderdaad, wanneer we om 11:00 uur bij haar zijn, komen de cakes en pasteitjes al gauw op tafel. We praten een poos over van alles en nog wat. Eirini is er ook even en Georgos verschijnt ook nog even, maar is dan ook bijna direct weg. Hij maakt Nikos ook wakker. Ze waren gisteren naar een bruiloft geweest en dus ook laat terug. Wanneer Georgos weer terug komt, vertelt hij dat de cd voor ons bij de bar ligt en dat we Rania even het geld moeten geven voor Georgos Legakis. Zij kan dat dan vanavond aan hem zelf geven. We bedanken hem en nemen niet lang daarna ook afscheid. We willen nog een heel klein ritje maken. We rijden eerst terug naar het appartement en drinken daar nog wat en eten een broodje. Dan pakken we de camera’s en neem ik iets mee om mijn schouders mee te bedekken. We gaan namelijk eerst naar het Selinari Klooster. Het is een prachtig klooster en ik wil voor mijn vader, die erg ziek is, een kaarsje aansteken.
We genieten van het uitzicht en de rust en gaan dan verder met ons tweede doel. De kloof zelf. We willen gieren zoeken. En terwijl we op een bankje omhoog kijken zie ik er twee een gat in vliegen. Maar ze zitten zo hoog, dat zelfs met twee camera’s maximaal ingezoomd we nog maar heel klein de vogels op de foto krijgen. We lopen een stukje door, maar helaas zien we niet nog meer en zeker niet dichterbij. Wel vliegen ze vaak over en René probeert die te pakken te krijgen. We stappen daarna in de auto en moeten nu iets door rijden. Er is hier geen mogelijkheid om direct terug te gaan. We rijden dus eerst naar Latsida en dan gaan we via Milatos en Sissi terug. Eenmaal terug op de kamer, gaan we een poos op het balkon zitten en lezen we nog wat. Ik werk dan het verslag nog even bij, terwijl René even gaat slapen. Ik ga na het bijwerken nog even wat lezen. Om 18:00 uur maak ik René wakker. Ik trek nog 1x mijn zwarte rokje, shirtje en hoge hakken aan. Ondanks dat we rustig lopen, is het toch inspannender en het is al warm. Ik kom dan ook met een rood hoofd van het lopen aan in de taverna. Maar Edi komt direct al weer aan lopen met water, wijn en bier. Ik ga vanavond voor de Soutzoukakia en René neemt Gyros. Ondanks dat Kostas er niet meer is, red Jordana zich prima. De borden zien er keurig uit en het eten is prima. Ik geef bij Georgos aan dat ik nog 1 ding gemist heb deze vakantie en dat is het nummer Pali Pali. Hij zoekt het direct voor me op. En eigenlijk heb ik er direct al weer spijt van. Ik realiseer me ineens dat het echt de laatste avond is en dit nummer is al zo gevoelig. Ik ga dan ook snel even naar het toilet toe, want mijn ogen worden vochtig. Ik knap mezelf wat op en geniet dan van de rest van het nummer. Om 22:45 uur lopen we terug. Ik op blote voeten, want mijn voeten zijn van de warmte wat opgezet en de schoenen doen nu gewoon zeer. We zien onderweg 14 gekko’s en later bij het appartement zie ik er nog eentje. Om 23:05 uur zijn we terug. We zitten nog een poosje bij de bar. Het is weer rustig. De meesten lopen direct door naar boven. Michalis komt ook nog weer langs en Georgos laat hem de cd van Korina zien. De manier waarop deze verpakt zit staat hun beide wel erg aan. Het is een soort van boekje met informatie over de artiesten en alle songteksten. Michalis vertelt ons ook nog dat hij deze winter een optreden heeft in Amsterdam en hij vraagt of wij dan ook komen. Het liefste met een vrijgezelle Nederlandse blondine voor hem. We lachen en zeggen dat we niet zo iemand kennen, maar dat hij vast wel groupies zal hebben. Om 1:50 uur nemen we afscheid en gaan we naar boven.

Maandag 1 oktober 2012
Het weer: zonnig en 27 graden GR / bewolkt met regen en 15 graden NL

De laatste dag. De dag waar ik altijd zo’n hekel aan heb. We staan vandaag daarom ook pas om 10:00 uur op. Ik was al een poosje wakker en kon niet meer slapen. Om 10:00 uur maak ik René ook maar wakker. We ontbijten snel op het balkon en gaan dan bij het zwembad liggen. Toch nog even zien of we wat bruiner kunnen worden. Dat zal bij mij wel niet meer lukken, hoewel ik deze vakantie voor het eerst in plaats van beige een soort van lichte karamel kleur heb gekregen. Het is 11:10 uur en we liggen net, wanneer Georgos aan René vraagt of hij mee gaat. Dus we vragen waarheen dan. Nou, vissen. Een uurtje of twee. René grijpt zijn kans en ik breng de spullen dan maar naar boven en wens ze veel plezier. Terwijl de heren weg zijn, pak ik alvast het meeste in. De laatste dingetjes doen we zo wel samen als hij terug is. We nemen dit keer geen raki mee. Voor iedere kilo die je nu te zwaar bent qua koffers, moet je namelijk 10 euro betalen en dat waren we eigenlijk niet van plan. Misschien dat we John volgend jaar vragen om weer voor ons mee te nemen in de auto. Er is ook spul uit nu, zoals shampoo, koffie en kaas en we hadden nog iets gewicht over, ongeveer 0,9 kilo per koffer. Dus nu zou het goed moeten gaan. Ik had voor op het balkon een fles ouzo gekocht, Barbayannis. Maar die heb ik niet gebruikt, dus die gaat wel mee in de koffer. Verder wat nieuwe shirts, een vogel gemaakt van een kalebas, een handtasje, een beschilderde steen, wat aanstekers en wat verzorgingsproducten van Olivelia, en vast nog wel wat kleine dingen. Wanneer het meeste er in zit, ga ik op het balkon zitten. Ik werk het verslag bij en drink even een colaatje. Vervolgens ga ik naar beneden met mijn E-book en lees ik daar maar wat. Om 13:00 uur zijn de heren weer terug. Niets gevangen wel 1x beet. Ik had net een frappe besteld, dus René gaat bij mij bij de bar zitten en neemt er ook eentje. We genieten nog een poosje en gaan dan weer naar boven toe. De rest even inpakken en René wil ook nog even de ogen dicht hebben. Om 14:45 uur gaat hij voor een half uurtje plat. Ik lees nog wat, ik kan toch niet slapen op zo’n reisdag. Om 15:30 uur hebben we echt alles wel 3x gecheckt en is echt alles ingepakt. We brengen de spullen naar beneden en ik lever bij Lazarus de sleutel in. We bestellen nog een verse jus, de laatste echte lekkere vitaminen en praten nog wat met andere gasten. Dan vinden we het wel mooi geweest en betalen we de rekening bij de bar en rijden we naar de taverna. Daar blijkt Georgos geruild te hebben met Aristo. Dus geen Georgos te bekennen. Had ik ook al verwacht, hij houdt niet van afscheid nemen en het vistochtje was al een soort van afscheid nemen. Ik vind dat prima, hou er zelf ook niet van. We bestellen een tomatensoep en een salade van tomaat en komkommer. Samen met een broodje met knoflookolie, moet dat eerst maar weer genoeg zijn. Terwijl we eten, komt Kostas weer binnen wandelen, met zijn plastic zakje met slippers, en zijn tasje. Hij hangt ze weer op de vertrouwde plek op en gaat vervolgens met de aardappels aan de gang. Hij zou dit seizoen niet meer terug komen en per 1 oktober ergens anders beginnen, maar blijkbaar heeft hij zich bedacht. Na het eten nemen we afscheid van iedereen en gaan we op pad. Eerste stop SPAR. René wil hier nog even twee sloffen sigaretten halen en die nog in de koffer stoppen. Dan hebben we die alvast, de rest halen we op het vliegveld wel. Het is 17:30 uur wanneer we de hoofdweg op rijden en naar Heraklion gaan. Om 18:05 uur zijn we bij de parkeerplaats van Autotours en leveren we de sleutel bij het hokje in. Ze zijn er zelf niet, misschien maar goed ook, want de auto is heel stoffig. Wij gaan in ieder geval nu weg en lopen naar de ingang van departures. Er staat nog geen incheckbalie achter onze vlucht en dus gaat René eerst nog even roken. Na een poosje wachten verschijnt de balie, nummer 32 en 33. We lopen er snel heen, om er achter te komen dat de bussen ons voor geweest zijn. We sluiten dus achterin de rij aan. Het duurt een hele poos en dan zijn ook wij ingecheckt. We zitten op rij 14, stoelen C en D. Mooi in het midden en aan het gangpad. De tijd van boarding staat op 20:35 uur en het is nu 19:45, dus René gaat eerst nog maar een keertje roken. Maar na het roken zien we ineens dat de vlucht naar voren gehaald is en dat boarding al om 20:00 uur is. Dat is al over 10 minuten! En we moeten nog door de douane. Daar is het ook druk en zo is het precies 20:00 uur wanneer we door de douane zijn en direct door moeten naar Gate 6. De vlucht wordt zelfs al omgeroepen! Dat wordt dus niet meer tax free shoppen. We rennen naar de gate en stappen snel in de bus. Daarna moeten we nog op 5 passagiers wachten. Die reizen met honden. Om 20:20 uur zit iedereen aan boord en beginnen ze met de voorbereidingen voor vertrek. Het is uiteindelijk toch 20:35 uur wanneer we opstijgen. De piloot laat hem eerst op vol vermogen komen voordat hij de rem los laat. We schieten weg. Hij moet dat wel doen, omdat we niet over zee opstijgen, maar veel verder naar links, vol over de stad heen. De vlucht verloopt verder wel goed. De piloot geeft heel veel informatie over de hoogte (36.000 frisdrankflessen op elkaar gestapeld) en het verbruik (1 op 45 per persoon aan boord). Wel grappig. Om 23:00 uur Nederlandse tijd landen we op Schiphol. Op de polderbaan, dus we moeten eerst nog 15 minuten taxiën voordat we bij Gate D55 staan. De koffers blijken op bagageband 15 aan te komen. Een heel eind lopen. Wanneer we bij de band aan komen, komt de eerste koffer van ons al langs. Maar de tweede koffer zit in de tweede lading en laat veel langer op zich wachten. Om 0:00 uur hebben we eindelijk allebei de koffers en gaan we op zoek naar Daan (René’s vader). Die geeft per sms aan dat hij bij de uitgang naar P2 staat. We hebben een karretje voor de koffers, dus dat het wat verder lopen is maakt nu niet uit. Na even zoeken vinden we de auto terug en rijden we naar Meppel. Het is 15 graden in Meppel en het regent! Getver, kon ik al maar weer terug. Maar het zit er weer op. Het is 02:00 uur wanneer de auto voor ons huis stopt. Nu weer 50 weken wachten op de volgende keer!

Totaal aantal gekko’s deze vakantie: 155 stuks!

Voor de rest van de vakantiefoto’s zie HIER