Zaterdag 5 november 2011
Het weer: zonnig en 18 graden NL / helder en 18 graden GR
We staan om 8:00 uur op, vandaag is de dag dat we dan eindelijk weer naar Kreta gaan. Deze keer buiten het seizoen om, op speciaal verzoek van Georgos. Hij wil graag samen dingen doen en daar komt tijdens het seizoen niets van. Vandaar dus nu in november. Er gaan geen charters meer, de laatste is afgelopen maandag vertrokken. We moeten dus met lijnvluchten en via Athene. Op de heenreis vliegen we zelfs met twee verschillende maatschappijen. Eerst met Olympic Air, daarna verder met Aegean. Om 10:20 uur zijn we zover dat we kunnen vertrekken vanuit Meppel naar Schiphol. Of eigenlijk naar Kruisweg 381 in Haarlemmermeer. Daar zit namelijk de parkeerplaats van Vliegtickets.nl. Het scheelde aanzienlijk om via hun te boeken. We zijn wel eens eerder buiten het seizoen naar Kreta geweest en waren dan zo ongeveer €800 kwijt alleen al aan de tickets. Nu €529. De moeite waard. Na wat zoeken, want de weg blijkt vlak voor de parkeerplaats opgebroken en daar raakt de navigatie van in de war, vinden we Quickparking. Dit is het terrein waar Vliegtickets gebruik van maakt. We betalen en geven de autosleutel af. En wij worden keurig met een busje naar vertrekhal 1 gebracht. Daar leveren we bij balie 2 de koffers in, dit keer geen overgewicht, maar allebei keurig 18,4 kilo. Er zitten nog een aantal cadeautjes in de koffer en wat koffie voor ons in de vakantie, dus dat gaat niet eens mee terug. We kunnen dus nog wel wat leuke dingen kopen als we die zien. Om 13:50 uur moeten we ons melden bij B15. Maar we eten eerst een hotdog en nemen wat te drinken. We krijgen wel eten en drinken aan boord, maar het eten is altijd maar weer afwachten qua smaak. Alles verloopt precies op tijd, we vliegen om exact 14:30 uur richting Athene. Daar komen we om 18:40 uur aan. Dan moeten we eerst helemaal de hallen weer door, door de exit. En dan opnieuw naar de vertrekhal toe. We moeten nu inchecken voor de vlucht naar Kreta toe. En dat moet wel snel, want om 20:00 uur vertrekt dat vliegtuig weer. Maar alles lukt. We lopen naar B9 en om 20:00 uur vliegen we ook inderdaad. We komen zelfs iets eerder aan op Kreta, namelijk om 20:42 in plaats van 20:50 uur. Ook de koffers zijn goed meegekomen, deze konden wel in 1 keer door geboekt worden. Maar toch is dat wel spannend, met twee verschillende maatschappijen. Eén van de eerste koffers is zelfs die van ons. En niet lang daarna verschijnt ook de tweede. Wanneer we door de deur heen komen, staat Georgos al te wachten, samen met een vriend van hem, Nikos. We blijken namelijk niet direct naar Malia te gaan, maar we gaan eerst ergens wat eten in Heraklion. Uiteindelijk is het bijna half drie als we vertrekken uit Heraklion na een avond vol eten en muziek.
We rijden voorzichtig richting Malia, Georgos heeft wel minder gedronken dan de rest van ons, zelfs een fles water, maar ook hij heeft wel iets gedronken. Om 3:10 uur zijn we bij het appartement. Nikos hebben we in het centrum al afgezet. Georgos doet het hek los en geeft ons de sleutel van kamer 102. Het licht brand in 101, maar daar zit niemand zegt hij. Dit is puur om het te laten lijken dat er wel mensen in zitten. Wanneer we richting de kamer lopen, loopt er direct al een klein zwart katje met ons mee te miauwen. En voor dat we het door hebben, zit ze ook al bij ons op de kamer. Blijkbaar is ze de laatste weken door gasten gevoerd en wil ze nu ook graag aandacht. We zetten haar weer buiten de deur en pakken dan gauw wat spulletjes uit de koffers. Eerst maar eens slapen. Terwijl buiten de poes verder miauwt sluiten wij onze ogen. Het is inmiddels 3:30 uur.
Zondag 6 november 2011
Het weer: zonnig en 20 graden
We hadden de wekker gezet om 8:30 uur en dat is ook de tijd dat we eruit gaan. René gaat eerst en komt erachter dat we geen warm water hebben. Het is lauw, maar zeker niet warm. Dat wordt dus niet douchen. We laten het bij wassen. En ik was mijn haar in de wasbak. Straks maar even aan Georgos vragen hoe dat kan. Na het wassen en aankleden gaan we even richting het dorp om wat eten te regelen. De supermarkt Philipidis is gewoon open en we halen even een paar dingentjes. Een brood, fles water, boter en wat beleg, sap. Dan gaan we weer terug. Ik zet koffie en dan ontbijten we op het balkon. De poes komt ons steeds weer plagen en ach, het is ook wel een schattig diertje. Dan maar een kapje brood. Uiteindelijk blijft ze een poos op schoot zitten en wil ze aangehaald worden. Terwijl ik een poging doe om het reisverslag in te tikken, veelal met 1 hand want anders loopt ze over het toetsenbord. Om 12:00 uur ben ik weer bij. We lopen naar het centrum van Malia toe en lopen even door Oud Malia heen. Dan gaan we even bij Revolution zitten.
Toch een beetje onze stamkroeg en het zit op een leuk punt. Buiten zit alles vol, maar 1 rij naar achter in de zaak zelf is wel plek. Daar nemen we thee (ik natuurlijk) en een dubbele espresso (René, wie anders). We genieten van alles wat voorbij komt lopen en rijden en natuurlijk van de free Wi-Fi! Met allebei een smartphone en in het buitenland een beetje willen letten op het verbruik, is dat wel heel erg makkelijk. We checken gelijk even wat mail, social media en nieuwssites. Wanneer we weer op de hoogte zijn, rekenen we af en lopen we terug. Daar gaan we aan de voorzijde van het appartement lekker een poos genieten in het zonnetje. De poes, die ik inmiddels maar de naam Krizus (verbastering van crisis, waar ze hier alles van weten, maar ook Kri van Kriti en zus omdat het een vrouwtje is) heb gegeven, komt ons weer plagen.
Ik bel even mijn ouders, want als alles goed gegaan is en dat blijkt zo te zijn, dan is mijn moeder terug uit het ziekenhuis. Na wat lezen en puzzelen, pakken we onze spullen (camera en zo) en gaan we op de fietsen die Georgos voor ons klaar gezet had, richting het strand. Niet om te gaan zonnen, maar om te kijken of we bij het riviertje misschien wat schildpadden kunnen vinden. Die moeten hier toch echt ergens zijn. We vinden ze niet, maar spreken wel Katerina die langs rijdt met haar moeder en Nikos. We praten wat en dan gaat zij op pad om samen met haar moeder chorta te vinden en wij lopen even naar het nieuwe bruggetje. Dan gaan we weer terug naar het appartement, maar wel via de opgraving. Bij het appartement gaan we verder genieten van de zon. En we schieten een paar foto’s van de palmboom, die vol met dadels zit, en de vele bloemen. Het licht strijkt er mooi over heen. Ook ziet René 1 van de grote gekko’s die een fantastisch verstopplekje gevonden heeft bij een kozijn van het kantoor. Het kost ons heel wat moeite om hem op de foto te krijgen.
Dan is het bijna half vijf en wil René graag even plat. Ik ga intussen wat lezen. Om iets over half zes maak ik hem weer wakker. We frissen onszelf wat op en gaan dan te voet naar het centrum om wat eten te halen. We halen twee pita gyros en dan bij de supermarkt wat bier en wijn en een toetje. We lopen dan terug naar het appartement waar we heerlijk genieten van deze maaltijd. Pita gyros gaat er altijd wel in. En het kost weinig, €3,00 per broodje. Deze zit dan vol met vlees, patat, tomaat, ui en yoghurtdressing. Na het eten lezen en puzzelen we nog wat en dan gaan we opnieuw naar het centrum toe. We nemen weer plaats bij Revolution, ditmaal wel buiten. Iedereen zit binnen naar voetbal te kijken, waardoor wij kunnen kijken naar iedereen en alles dat langs komt rijden en lopen. Na koffie, thee, bier en wijn gaan we rond elf uur terug. Er zit verder niemand meer in de bar en de jongen wil blijkbaar graag naar huis, want hij sluit steeds iets meer de boel af. We zullen hem zijn rust maar gunnen. Wij nemen dan nog wel wat te drinken bij het appartement zelf. We hebben inmiddels van alles in huis, dus dat komt wel goed. Ik werk gelijk het verslag weer even bij en we lezen en puzzelen nog wat. Ook kijken we nog even twee afleveringen van The Mentalist, die René op de tablet gezet had. Om twaalf uur hou ik het voor gezien en ga ik lekker slapen. René blijft zo als gewoonlijk wat langer op.
Maandag 7 november 2011
Het weer: half bewolkt en 19 graden
Vandaag slapen we uit. Rond de klok van tienen staan we op. De reden is dat we pas rond 1 uur verwacht worden bij de familie Loukakis. Katerina had gisteren ge-sms’t of we wilden komen lunchen. Dat is natuurlijk goed. En lekker! We kijken of we nu wel direct warm water hebben, maar helaas. Alleen aan het einde van de dag, als de zon tenminste voldoende heeft geschenen. Dan is het water in de boiler op het dak voldoende opgewarmd. Maar het systeem dat het de rest van de dag verwarmd is stuk en het onderdeel (dit horen we later van Georgos) moet uit Athene komen. Na het wassen en omkleden ontbijten we buiten bij de voordeur. Daar schijnt het zonnetje. De poes is er ook weer en ik geef haar ook maar een plak brood.
Dat is heel snel op en ik snijd er daarom nog maar twee af voor haar. We zien ook nu weer een grote gekko zitten op het hekje om het terrein heen. Kleintjes zijn er nu niet, daarvoor zal het te koud zijn. Maar deze dus wel. Na het ontbijt lezen en puzzelen we weer wat en dan maken we ons klaar om op de fiets naar de familie te gaan. Na een uitgebreide maaltijd en het geven van de cadeautjes gaan we weer terug, het is al vier uur geweest. Het is inmiddels een stuk frisser buiten, de zon is ook al een stuk gezakt. We rijden via de spar terug naar het appartement. Daar lezen en puzzelen we weer wat. Dan gaat René een poos plat en ga ik me douchen. Het water is nu wel warm door de zon van vandaag. Na zijn tukkie gaat René ook douchen. Dan is het bijna zeven uur en gaan we naar het centrum. In 1 van de grillhouses eten we gyros met patat. En na het eten wandelen we verder door het centrum om uiteindelijk bij Revolution koffie en thee te drinken. Wanneer het ons wat te koud wordt buiten gaan we binnen zitten en nemen we wijn en bier. Er blijkt bij het tweede rondje geen Mythos meer te zijn, dus neemt René maar Metaxa cola. De eerste krijgt hij van de zaak omdat zij geen Mythos meer hadden en hij daardoor dus wat anders moest nemen. Dat is toch wel netjes. Rond 22:30 uur gaan we terug naar het appartement en kijken we nog een aflevering van The Mentalist. Dan ga ik slapen. René drinkt nog een biertje en komt dan ook.
Dinsdag 8 november 2011
Het weer: half bewolkt en 18 graden
Vandaag staan we om 9:00 uur op. René gaat er als eerste uit en wanneer hij klaar is en ik de badkamer in ga, gaat hij op de fiets even brood halen bij de supermarkt. Tegen de tijd dat ik klaar ben, is hij weer terug en kunnen we ontbijten. Krizus kan ook niet wachten om een plak brood te krijgen en loopt ons de hele tijd voor de voeten. Na het ontbijt werkt ik het reisverslag weer bij en puzzelt René wat. We besluiten om op de fiets maar eens weer bij zee te gaan kijken, want zo te horen vanaf het appartement staat er een behoorlijke wind. Wanneer we daar aankomen valt het mee met de wind, maar de golven zijn wel hoog. We zoeken wat naar schelpen en vinden ook nog een prachtige zeester. Rare dunne tentakels of hoe je die dingen ook maar noemt, en gestreept. Hij is dood, maar nog niet helemaal hard. Hij is wel te breekbaar om mee te nemen naar huis, dus maak ik er maar een foto van.
We lopen weer verder over de rotsen en zien een paar leuke strandvogels. Ze zijn er schuw en met veel moeite krijg ik die ook op de foto.
Dan gaan we terug naar de fietsen en rijden we terug naar huis. Het is heerlijk in de zon, maar na wat puzzelen worden we er ook erg lui van. We eten wat brood en gaan dan maar een stuk wandelen. We lopen de onderste weg af tot vlak voor de kruising bij de Mc Donalds en gaan dan rechtsaf naar het strand. Dan lopen we via een ander pad terug naar boven. Uiteindelijk komen we bij Revolution uit en nemen we daar wat te drinken. Dan lopen we terug naar het appartement. René wil even plat en ik ga lezen. Maar voordat dat zo ver is, komen we er achter dat er nu twee katten zijn. Er is nu ook een grijs witte kat en deze luistert een stuk slechter.
Hondsbrutaal en dat voor een poes. Ze wil steeds naar binnen, en het gevolg is dan ook dat we de deur sluiten en dat dus ook Krizus niet meer naar binnen kan. Die springt nergens op, maar de andere wel. Na het rustmoment frissen we ons op en kleden we ons om. Het is ’s avonds zo rond de 13 graden en dan is het echt te koud voor korte mouwen. We willen vandaag eens geen gyros of zo, maar besluiten na wat overdenken om bij So.Da te gaan eten. Dit is een Italiaans restaurant. We zijn eerst de enige gasten, maar iets later komen er ook een paar Grieken te zitten. Ik bestel kip met pepersaus, René wil graag een steak, maar die blijken ze in de winter niet te hebben. Na nog wat denken wil hij dan graag een schnitzel, maar ook die hebben ze niet in de winter. Ze hebben wel alle pizza’s en pasta’s en dingen met kip of gyros. René neemt uit eindelijk de 4 seasons pizza, maar dan zonder olijven. We nemen er cola bij. Na het eten nemen we nog koffie of espresso. Ze hebben hier illy koffie! En dat is zeker te proeven. Mijn gewone koffie wordt echter geserveerd in een soort van soepkom, jeetje wat een mok!! René krijgt een heel klein espresso kopje dat qua inhoud hier wel 15 keer in kan.
Maar de koffie smaakt prima. René neemt dus nog een tweede, terwijl ik mijn best doe om de mijne op te krijgen. Dan rekenen we af en voor €26,50 hebben we toch echt heerlijk gegeten. We lopen terug en gaan bij Revolution binnen zitten. Buiten is geen optie, want het is best druk vanavond en het zit vol met Grieken. We gaan dus iets verder naar binnen zitten. Daar nemen we de volgende koffie en thee. Maar de jongen die er vanavond werkt is niet de vlotste en zo is het al bijna half elf als we een biertje en wijntje nemen. Na twee glazen rekenen we ook hier af en lopen we weer helemaal terug. Daar kijken we nog een aflevering van The Mentalist en uiteindelijk liggen we rond half twee op bed.
Woensdag 9 november 2011
Het weer: half bewolkt en 20 graden
We staan vandaag weer op om 9:00 uur. Hoewel ik al vanaf half acht eigenlijk wakker was. Het wemelt van de vliegen op de kamer, dat komt waarschijnlijk omdat wij de enigen zijn en er dus alleen bij ons wat te halen valt. En we hebben overdag heel veel de deuren tegen elkaar open staan. Dat doen we dus na het opstaan en ontbijten weer opnieuw en zo verdwijnen er ook weer een flink aantal. We gaan na het ontbijt boodschappen doen bij Ariadne, misschien hebben ze daar iets tegen vliegen. Maar helaas, wel heel veel producten tegen muggen, motten en mieren, maar niets tegen vliegen. We halen wel een nieuw brood, wat water en andere dingentje. Zoals twee glazen om frappe met ijs te kunnen maken thuis in Nederland. Van die echte milkshake glazen. Die zocht ik bij ons al een poosje, maar waren nergens te vinden. We rijden op de fietsen van Ariadne naar de SPAR, want René wil even snel kijken of ze hier dan wel iets tegen vliegen hebben. Maar dat blijkt alleen een ouderwetse vliegenmepper te zijn en dat geeft zulke vlekken op de muren. Dan maar niets. We rijden terug en bergen de boodschappen op. Dat blijkt nog een hele kunst met twee katten. De grijze is er ook nog steeds en zit zelfs op een gegeven ogenblik op het aanrecht. Dat gaat René echt te ver en hij geeft de kat vliegles de tuin in. Maar het schrikt haar maar even af en ze probeert het zeker nog een keer of vier. Telkens weer opnieuw beland ze in de tuin. Krizus heeft het ook met haar gehad, want nu moet ze het eten delen en zij mag nu ook minder omdat die andere kat er is. Maar die is wel wat groter en ouder, we zullen zien hoe het afloopt. Wij gaan in ieder geval nu een stuk wandelen. Ik meende via Google Earth een andere route richting Sissi gezien te hebben en die gaan we proberen te vinden. We lopen eerst de opgraving voorbij en dan via een onverharde weg door olijfboomgaarden heen richting Sissi. Maar blijkbaar hebben we een paar keer de verkeerde afslag genomen. We stranden ergens tussen de bijenkasten. Dan maar weer terug. We proberen nog een ander weggetje, maar die komt bij een kerkje uit. Die staat hier dan wel weer ineens. We zitten even in de schaduw uit te rusten als we een sms’je krijgen van Katerina. Ik had namelijk Georgos gevraagd of hij misschien morgen naar Richti wou. Zij antwoord dat ze dat vanavond graag willen overleggen of dat we ergens anders heen gaan. En ze nodigt ons uit mee te gaan naar hun zwager, Nektarios. Hij heeft vandaag namelijk naamdag. Dat vinden we ook prima en ze antwoord vervolgens dat ze ons dan rond half acht op komt halen. We komen weer in de benen en lopen dan maar terug naar Malia. Sissi doen we wel een andere keer. We lopen direct door richting het centrum en halen even twee pita gyros broodjes. We weten nu namelijk niet hoe het een en ander qua eten gaan lopen en dan hebben we dit in ieder geval vast gehad. Onderweg naar de gyrosshop zien we nog een hele kleine skink.
Dit lijkt om een kruising tussen een hagedis en een slang. Het heeft hele kleine pootjes en kronkelt ook als het zich voort beweegt. Met veel moeite krijg ik hem op de foto, ik hoop dat deze scherp genoeg is. Tegen de tijd dat we met de broodjes terug zijn bij het appartement hebben we ook wel erg vermoeide voeten. We eten binnen even alles op, nemen wat cola en dan gaat René op zoek naar een zonnebedje om lekker bij te komen. Ik ga het reisverslag eerst even bijwerken en ik denk dat mijn huidje voor vandaag wel weer genoeg zon gehad heeft. Tegen de tijd dat ik klaar ben met typen, is de zonkracht wel wat afgenomen en ga ik ook nog even met een stoel in de zon zitten bij René. Die ligt inderdaad in korte broek zonder shirt op een zonnebedje op de zonneweide. En dat in November! Rond half vijf is de zon achter het gebouw verdwenen en gaan we terug naar de kamer. René gaat even plat en ik ga lezen. Om half zes maken we ons weer klaar voor de avond. We kunnen allebei weer douchen, want door de zon is er weer warm water. Ik krijg nog een sms van Katerina met de vraag of ze ons om half acht bij het appartement op moet pikken of bij Revolution. Dat laatste is voor haar makkelijker en dan kunnen wij daar nog eerst wel gebruik maken van de Wi-Fi. De code bij het appartement is veranderd en die weten we nog niet. Eerst eten we nog een paar boterhammen en rond 19:00 uur zijn we bij Revolution. We hebben net de koffie en thee op als Katerina langs rijdt om Nikos op te halen. Na een gezellige avond brengt Katerina ons terug met de auto. We zijn rond kwart voor elf op de kamer en daar kijken we nog een aflevering en lezen en puzzelen we nog wat. Dan gaan wij ook slapen. Morgen om 8:30 uur komt Georgos ons ophalen. We gaan met hem mee naar Heraklion. De auto moet naar een autoclean bedrijf en terwijl die met zijn auto bezig zijn gaan wij naar het centrum en kijken we daar wat rond. Dus snel slapen.
Donderdag 10 november 2011
Het weer: half bewolkt en 21 graden
Om 7:30 uur staan we vandaag op. We frissen ons op (zeker met koud water ) en ontbijten snel. Dan gaan we naar buiten waar ik weer brood in het bakje doe van Krizus. Vandaag zien we de grijze kat nergens en ik hoop dat dat zo blijft. Terwijl we buiten rond lopen krijg ik een sms’je van Katerina dat Georgos nog met zijn koffie bezig is en dat hij ons zo op komt halen. Tegen de tijd dat hij er is, is het rond 9:00 uur. We stappen snel in en rijden naar Heraklion. Het bedrijf zit buiten Heraklion aan de weg naar Mires en nadat we de auto achter gelaten hebben, nemen we een taxi naar het centrum. Het is er erg druk met auto’s, dus we verlaten de taxi iets eerder dan daar waar we er uit gewild hadden. We lopen door wat winkelstraten en lunchen bij de oude haven, waar we heerlijke ouzo drinken. We proberen twee verschillende types. Het merk is hetzelfde maar de kleur van het label is anders. De eerste was blauw en de tweede is groen. Er schijnt nog een kleur te zijn, zwart geloof ik. Van deze twee vinden we de blauwe het lekkerste, hoewel beide de beste ouzo’s zijn die ik ooit geproefd heb. Hij mag dan best duur zijn, maar is iedere cent meer dan waard.
Na het eten lopen we nog bij wat andere winkels langs en drinken we ergens wat koffie. Dan lopen we terug naar het busstation en nemen we een taxi naar de autoclean. De auto is pas over een uur klaar, maar misschien helpt het als we er al zijn en is hij sneller klaar. Rond 16:00 uur is de auto klaar en rijden we terug naar Malia. Georgos stopt daar nog bij een winkel waar hij een pompje koopt en dan wil hij nog even bij zijn boot langs. Die hebben we nog nooit gezien, hij blijkt inmiddels ook al weer een andere te hebben. Hij blijkt water bij de motor in te hebben en daar was hij de pomp voor nodig. Ook wil hij een paar spullen uit te boot halen. Nadat dat klaar is brengt hij ons weer terug naar het appartement. Tegen die tijd is het half zes. René gaat plat en ik lees nog een poosje wat. Dan lopen we (na wat warmers aangetrokken te hebben) naar het centrum toe en eten we bij een gyrostentje een paar plates. René met gyros en ik met Souvlaki. Dan lopen we naar Revolution. Wat er precies aan de hand is weten we niet. Het heeft te maken met de iemand van de Sweet shop aan de overkant van de straat. Of die heel erg ziek is, een ongeluk gehad heeft of zelfs dood is, weten we niet. Maar er heerst een rare sfeer. Niemand praat bijna en iedereen staart wat voor zich uit. Zo zijn Grieken normaal helemaal niet, die praten altijd, maar dan ook echt altijd. Na de koffie en thee houden we het dus maar voor gezien en gaan we terug naar het appartement. Daar drinken we dan maar wat. René speelt wat spelletjes op de tablet, ik lees nog wat (heb bijna mijn boek uit) en ik werkt het reisverslag ook nog even bij. Tegen de tijd dat ik weer bij ben is het 23:49 uur. We puzzelen nog wat en gaan dan naar bed toe. Oh ja ik vergeet helemaal te vertellen dat we iedere dag nu toch steeds een paar kleine gekko’s zien. Maar iets van drie a vier per dag, meer niet, maar toch.
Vrijdag 11 november 2011
Het weer: half bewolkt en 20 graden, aan het einde van de dag bewolkt en een drupje regen
We staan vandaag om 9:00 uur op. René gaat eerst want die wil ook brood halen. Ik ga direct na hem mijzelf frissen en begin vast met het maken van de koffie. We snijden ook een paar plakken af voor de kat. René denkt eerst wanneer hij het brood naar de bakjes brengt dat Krizus hem negeert, maar wanneer ik later bij haar ga kijken zie ik dat ze ziek is. Dat idee had ik gisteren al, toen liep ze wat vreemd en ze had bijna geen kracht om te springen. Maar vandaag is ze helemaal slap en zit er nauwelijks leven in. Ik ben bang dat ze iets te pakken heeft gekregen waar gif op of in zat. Dat heeft ze dan al meer dan 24 uur geleden gehad, dus laten overgeven heeft geen zin meer. Dan maar veel water laten drinken. Ik zet haar bij de bak neer en ze begint inderdaad met drinken. Maar ze heeft nauwelijks kracht genoeg om haar hoofd op te tillen. Eten wil ze helemaal niet. Maar meer dan dit kunnen we ook niet doen, een dierenarts hebben ze hier niet. Dan maar goed in de gaten houden. Ik neem haar een poos op schoot en dat schijnt ze wel fijn te vinden. De bakjes zetten we dicht bij ons neer. En uiteindelijk krijg ik haar zover dat ze kleine stukjes kaas eet, maar meer dan wat snippers lukt ook niet. Als ze maar drinkt en dat doet ze nog een keer. Dan springt ze met moeite over het muurtje en gaat daar in de schaduw liggen. De grijze kat is er vandaag ook weer en die kruipt tegen haar aan. Zo laten we de katten eerst maar weer even alleen en gaan we op de fiets naar Sissi. Dit keer vinden we wel de kortere route en we komen via de camping en Palm Bay Hotel in het centrum uit. Er is niet veel bedrijvigheid en we rijden dezelfde route dan ook maar weer terug. Gelijk maar weer even bij de kat kijken. Krizus leeft nog, maar daar is ook alles mee gezegd. Af en toe begint ze ineens heel klagelijk te mauwen en lijkt het wel als of ze darmkrampen heeft. Dat zou best kunnen natuurlijk. Ik neem haar maar weer een poos op schoot en dat vind ze best lekker warm. De tegels zijn ook best koud en ze voelt zelf ook niet zo warm aan. René zoekt nog een kussentje van een stoel op en legt die in een hoekje vlakbij ons neer. Daar leg ik haar op en de grijze kat kruipt weer stijf tegen haar aan. Na wat lezen, puzzelen en spelletjes doen, gaan we even naar de SPAR voor boodschappen. Daar blijken ze die ouzo van gisteren ook te hebben en we nemen gelijk maar drie flessen mee. Na de boodschappen gaan we weer terug. Ik neem Krizus toch maar weer een poos op schoot en blijf dus ook buiten zitten wanneer René plat gaat. Rond zessen maak ik hem weer wakker, Krizus leg ik maar weer op het kussentje neer. Af en toe mauwt ze nog steeds en wanneer de kramp over is, is ze compleet out. Ze reageert dan nauwelijks ergens op, maar haalt wel goed adem. Wanneer je haar dan weer goed neer legt en aanhaalt wordt ze weer rustiger en gaat het weer een poos goed. Maar straks wanneer we wat gaan eten, moet ze toch echt langer alleen zijn. Ik hoop dat dat goed gaat. We hebben niets van Georgos of Katerina gehoord over eten bij hen (dat zou misschien gebeuren), dus we lopen naar het centrum toe en kiezen vandaag weer voor Italiaans. Ik neem spaghetti So.Da Special (met kip, groene paprika en champignons). René vraagt om een pizza met salami en champignons. Met cola erbij en na het eten een espresso. Dan lopen we naar Revolution. Daar is ons plekje nog vrij en genieten we van koffie en thee. Later van wijn en bier. Het is nog steeds 18 graden buiten. Om 22:15 uur gaan we terug naar het appartement. We zien Krizus niet meer op het kussentje bij onze deur liggen en gaan met de zaklamp op zoek naar haar. We vinden haar uiteindelijk bij de bar, half onder de vrieskist voor het ijs. Meer dood dan levend, maar ze ademt nog. Ik pak haar voorzichtig op en neem haar mee naar binnen. Ze wil niets drinken, maar door een vinger nat te maken en steeds een druppel in haar bekje te laten lopen, slikt ze toch een paar keer. Dan verkrampt ze weer helemaal en haar ogen draaien weg. Daarna is ze helemaal slap en ademt ze niet meer. Maar haar snorharen bewegen nog en haar ogen reageren ook nog op licht. En dan heel voorzichtig begint ze weer te ademen. Ik hou haar op schoot in een handdoek gewikkeld tegen me aan en geef haar af en toe nog wat water via mijn vinger. Maar om 23:55 uur stopt ze definitief met ademen. We leggen haar eerst weer buiten neer. Morgen ruimen we haar wel op. Onze hulp mocht niet meer baten, ze was te ziek en zwak. Ik ben behoorlijk van de kaart en na een wijntje ga ik dan ook maar slapen.
Bedankt voor alle leuke, lieve momentjes Krizus!
Zaterdag 12 november 2011
Het weer: half bewolkt, 16 graden en een harde wind
We staan vandaag om 9:00 uur op. Ik fris me eerst op en dan René. Dan gaat hij brood halen terwijl ik de koffie en zo maak. Het waait behoorlijk en we kunnen de zee hier nog horen bulderen. Tijdens het ontbijt sms ik Georgos en Katerina dat de kat dood gegaan is en dat we haar in een zak in de grote container buiten zullen doen. Ik vraag of dat goed is. Ook kunnen we wel schone handdoeken gebruiken, maar het hokje zit op slot, net als de rest van de kamers. Katerina antwoord dat ze straks wel even komt om handdoeken te regelen en ze wil graag weten hoe de kat dood gegaan is. Na het ontbijt ruimen we het appartement op, René brengt Krizus weg en ik was af (nadat ik een pan met heet water gemaakt heb). Dan verhuizen we de stoelen naar de overkapping bij de bar. De schermen zijn naar beneden en hier is het net even wat warmer dan buiten bij onze deur. We zitten nog maar net of Katerina staat al voor de poort met de auto. Zij heeft de sleutel van het kantoor ook bij zich en nu kunnen we ook de code van de Wi-Fi zoeken. Die vinden we en zo hebben we ook weer Wi-Fi bij het appartement. Katerina zoekt een paar appartementen af op handdoeken. Zo redden we ons wel weer. We praten nog even en ze vraagt wat de plannen voor vandaag zijn. Niet veel bijzonders, ik wil in ieder geval even bij het strand kijken naar de hoge golven. Ze wens ons veel plezier en gaat weer op pad. We zitten nog een poosje bij de bar en trekken dan de jassen aan. Die zijn we vandaag wel nodig. Die wind blaast overal doorheen. We lopen eerst naar de haven en zien dat de golven zelf over de beschermende pier heen slaan! De golven zijn enorm. Een meter of twee hoog zijn ze wel. Er is bij het kerkje bijna geen strand meer te zien, alleen maar zee.
Ik maak wat mooie foto’s en we lopen langs het strand richting Beachroad. Vanaf daar gaan we door het centrum weer terug. De zon schijnt af en toe toch even en zorgt er dan gelijk weer voor dat het warm is. De jassen kunnen wel weer uit. Bij Philipidis stoppen we even voor een nieuw pak jus d’orange en ik wil graag wat honing voor in de thee. Ik heb een hoestje en misschien helpt dit wat. Ook nemen we wat lekkere koekjes mee en een vliegenmepper. Die kostte wel €0,28! Als je al zolang zelf alleen maar elektrische gebruikt, is zo’n ouderwetse best wel weer grappig. Eenmaal terug probeert René hem gelijk uit op de vliegen die ons steeds lopen te plagen. Ik zet voor ons een warme kop koffie en thee (met honing) en we verkassen weer naar de overkapping. René gaat internetten en ik lees en puzzel wat. Om half drie wordt het ons toch ook hier te fris en gaan we terug naar de kamer. Ik werkt het verslag weer even bij en René leest wat Hollisters die hij bij de bar gevonden heeft. Ook ik heb nog een paar bladen gevonden die nog niet zo oud zijn. Wanneer ik deze uit heb, ga ik eens kijken of er wat op tv is. Er zijn wat series op zoals Friends. Die zijn Engelstalig gesproken en Grieks ondertiteld, dus prima te volgen. René gaat even plat en rond zessen maak ik hem weer wakker. Inmiddels heb ik een basketbal wedstrijd gevonden. Paok tegen een voor mij onbekend team. Paok verliest met 7 punten. Dan knappen we ons op en maken we ons klaar om naar het dorp te lopen. We willen eens gaan kijken of er nu wel wat in Oud Malia open is. Maar tegen de tijd dat we de rand van het dorp bereikt hebben, krijg ik een sms’je met de vraag of we al gegeten hebben en zo niet, of we zin hebben om met hen wat te gaan eten ergens. Dat is ook prima. Ik geef aan dat wij al in het dorp zijn en vraag of ze ons dan wel weer bij Revolution op willen halen. Dat is geen probleem, rond 20:30 uur zullen ze er zijn. We hebben zo nog een uurtje. Dat gebruiken we om koffie en thee te drinken. Ondertussen zien we Katerina de kinderen naar haar ouders brengen en om 20:45 uur komen ze aanrijden in de auto van Georgos. We eten wat in een dorpje verderop en rijden dan naar Agios Nikolaos voor wat muziek.
Om 1:45 uur houden we het voor gezien en gaan we terug naar Malia. Georgos zet ons af bij het appartement, nadat we even via de haven gereden zijn. Hij wil heel even kijken hoe zijn boot erbij ligt. De golven zijn zelfs merkbaar in de haven en de boten willen dan wel eens tegen elkaar aan slaan. We nemen afscheid en bedanken hen voor de heerlijke avond. We drinken nog een beetje en gaan dan snel slapen. Het is inmiddels 2:37 uur.
Zondag 13 november 2011
Het weer: bewolkt met kans op lichte regen en 13 graden
We staan weer rond 9:00 uur op. Met een beetje tegenzin, want onze bedjes zijn lekker warm en buiten is het koud. De wind lijkt iets afgenomen te zijn, maar het is nu zwaar bewolkt en het nodigt zeker niet uit om naar buiten te gaan. Toch staan we op en maken we ontbijt. Na warme koffie en thee, zijn we zelf ook weer lekker warm. We lezen weer wat en ik werk het verslag bij. René steekt even de kop buiten de deur, om deze weer snel naar binnen te doen. Niets aan buiten vindt hij. Toch wil ik zo wel even uitwaaien. Binnen blijven zitten is ook niet alles. Ik zal zo Georgos even sms’en. Hij wil ons zijn nieuwe groentetuin laten zien. Ik weet alleen niet of hij dat vanmorgen wil doen of liever vanmiddag. René gaat nadat ik weer bij ben met het verslag met de tablet dichter bij het modem zitten voor een betere verbinding. En terwijl hij daar zit begint het te regenen, eerst zachtjes, daarna harder. Dat wordt dus hoe dan ook geen groentetuin bekijken met dit weer. Het is maar een korte bui en wanneer het droger is, gaan we even wat boodschapjes doen. Ik stel voor om eieren te halen en bacon en dan roerei te maken voor op brood. Dat lijkt René ook wel wat. We nemen ook diepvries hamburgers mee, voor het geval dat de eieren mislukken. De pannen in het appartement hebben nou niet echt een antiaanbaklaag. Maar het blijkt goed te gaan, genoeg boter in de pan en het bacon eerst. Nu hebben we het niet meer koud, iets warms in je maag doet wonderen. We lezen nog een poos wat en doen allebei even de oogjes dicht. Dan maken we ons klaar om naar het centrum te gaan. Omdat we vrij laat gegeten hebben (rond 15:00 uur) hoeven we niet echt uitgebreid te eten. We nemen een pita en laten het daarbij. Dan lopen we natuurlijk weer door naar Revolution. In het begin zitten we nog vrij ver vooraan. Maar daar wordt het mij dan toch echt te koud en we gaan iets verder naar binnen toe. De meeste vaste gasten kennen ons nu en groeten ons ook bij binnenkomst. Vandaag is Kostas er niet, maar de andere jongen. Dan is het altijd maar weer afwachten wat voor thee ik krijg en of er suiker in zit of niet. Ach, het is warm en dan drink ik het al gauw. Na de koffie en de thee gaan we verder met bier en wijn. We krijgen er altijd al een schaaltjes nootjes en chips bij. Maar de keer erna zet hij nog een schaaltje met nootjes erbij en een schoteltje met stukjes appel en banaan. En bij de laatste bestelling krijgen we nog meer nootjes en een nog groter schotel met appel, banaan en sinaasappel.
Hij gaat helemaal los blijkbaar. Of hij hoopt op een grotere fooi. Rond elf uur houden we het voor gezien en gaan we terug naar het appartement. Daar drinken we nog wat en ga ik verder in mijn boek van David Baldacci, De Zesde Man, erg spannend. Om 0:30 uur gaan we slapen.
Maandag 14 november 2011
Het weer: zwaar bewolkt met af en toe een bui en 12 graden
We staan vandaag gewoon weer om 9:00 uur op. Het heeft vannacht heel hard gestormd en nog steeds er wel een behoorlijke wind. Af en toe regent het, maar ze hebben voor vandaag echt noodweer voorspelt. Blijkbaar heeft het weer hier het ook tot het Nederlandse nieuws gehaald, want gisteren kregen we van drie verschillende mensen het advies om handschoenen, snowboots, mutsen en dergelijke aan te trekken. Er zou sneeuw op Kreta gaan vallen. Wat ze dan vergeten is dat dat dan in de bergen is en niet aan de kust. Hier valt dan regen. Het is inderdaad de 12 graden die wij hier op de voorspellingen gezien hebben. Dus bepaald geen snowboots nodig, hooguit een paraplu. Na ons ontbijt maken we ons klaar voor ons geplande reisje van vandaag. Gezien het weer leek het ons een goed idee om naar Cretaquarium te gaan. Het is altijd zo zonde om daar een zonnige dag tijdens het seizoen aan te spenderen. En het is er nu wel weer voor. We lopen naar het centrum en wachten op de bus. Na ruim drie kwartier wachten komt hij dan. De dienstregeling staan onduidelijk aangegeven en is maar geldig tot 28 oktober 2011. Dat is het allang geweest, maar meestal rijdt hij wel ieder uur of zelfs ieder half uur. We geven aan waar we heen willen en de kaartverkoper zal ons aangegeven waar we er uit moeten. In Gournes, maar waar precies weten we niet. We zien uiteindelijk zelf de juiste halte, en dat is maar goed ook. Want pas als de bus stil staat geeft de kaartverkoper aan dat we er uit moeten. Ach, we redden ons wel. Bovendien is de bus spotgoedkoop. We betalen voor twee personen €4,60. We lopen naar het aquarium dat vlakbij zee ligt. De zee is nog heel woest en bijna wit van het schuim en de grote golven. We gaan snel naar binnen. Het entree is €8,00 per persoon. Je mag foto’s maken en filmen zolang je maar geen flits gebruikt. Maar foto’s maken van die snelle vissen blijkt nog niet zo makkelijk.
We hebben de videocamera niet meegenomen en dat was vandaag eigenlijk wel handig geweest. We hebben er eentje geleend voor deze vakantie, maar zijn tot de conclusie gekomen dat we allebei meer hebben met fotograferen dan filmen. Dus is het maar goed dat we er eerst eentje geleend hebben en niet direct al eentje gekocht hebben. Voor sommige dingen is filmen wel mooi, maar het hoeft voor mij niet. Maar nu met die vissen missen we het wel, totdat René zijn telefoon pakt en daar mee gaat filmen. De kwaliteit is niet slecht, dus hij filmt en ik maakt foto’s. Na ruim anderhalf uur zijn we klaar met rondkijken en gaan we naar het restaurantje toe. Daar nemen we een donut en een espresso. We lopen het souvenirwinkeltje door, maar het is of rommel of heel erg duur. Dan maar weer terug naar de bushalte. Na een kwartiertje is de bus er al en gaan we weer richting Malia. We stappen in het centrum uit en halen bij Philipidis even nieuw brood, ketchup en drinken. Ik ga namelijk zo de hamburgers eens bakken. Die blijken nog niet zo geweldig te zijn. Ze zijn ook niet vies, maar heel lekker is anders. We wassen alles weer af met heet water (gemaakt in een pan, want met dit weer krijgen we natuurlijk nooit warm water van de boiler). Daarna werkt ik het verslag weer bij. Het is dan inmiddels al weer half vijf geweest. De regen valt tot nu toe behoorlijk mee, het sputtert af en toe. Telkens wanneer het harder regent zitten we lekker warm ergens binnen. René gaat nog even plat en dan maken we ons weer klaar om naar het dorp te gaan. We gaan nog eens kijken wat er allemaal open is in Oud Malia, maar dat valt tegen. Niet veel en wat open is trekt ons niet zo. Dus gaan we maar weer naar So.Da. De menukaart hier is best uitgebreid en het eten is goed. We gaan vandaag binnen zitten, semi-overdekt is net te koud. We nemen beide de Chicken Pepper, ik met cola en René met Mythos. Na het eten nog een lekker bakkie espresso. En dan op naar Revolution. Het is er best druk vergeleken met andere avonden en de meesten kennen ons nu ook wel. We worden begroet en Kostas vraagt of we weer ons vaste recept willen. Dus genieten we al snel van een kop thee en een dubbele espresso. Er is vandaag Discovery op tv, ultimate survival en deadliest catch. Met Griekse ondertiteling en het geluid uit, want er draait muziek. Maar goed te volgen, doordat je ongeveer de strekking van alles wel meekrijgt. We krijgen vandaag weer fruit en een rondje van de zaak. Volgens René draait die toko nu op onze consumpties. En dat zou best eens kunnen, want de rest neemt 1 drankje of zelfs geen. Die zitten hier alleen maar de kletsen, te internetten of een potje backgammon te doen. Het is hier in ieder geval droog, gezellig en warm en buiten valt genoeg te zien en te beleven. Om 23:45 uur gaan we terug naar het appartement. Daar nemen we nog een drankje en dan gaan we naar bed. We hoeven morgen geen brood te halen, dus besluiten we een half uurtje langer te blijven liggen.
Dinsdag 15 november 2011
Het weer: bewolkt en af en toe een bui regen en 13 graden
We staan vandaag dus om ongeveer 9:30 uur op. Ik was al eerder wakker en ook René heeft de slaap wel uit, maar het bed is nog wel lekker warm. Toch sta ik dan maar als eerste op. Terwijl René op staat, maak ik het ontbijt klaar. Dan wassen we af, en ruimen we het appartement eens wat op. Buiten joelt de wind nog steeds om het appartement heen. Maar het regent niet meer zo hard als gisteravond. Toen was ik blij dat we een paraplu gekocht hadden. Teruglopend vanaf Revolution waren we die wel nodig. Na het opruimen werk ik het verslag bij en daarna gaan we wandelen. Toch eens kijken hoe het echt buiten is. Daar blijkt het hard te waaien. We gaan eerst naar Artemis toe. Katerina wil eventueel morgen samen met ons heen om onze tickets te bevestigen, maar dat kunnen we ook eerst zelf wel proberen. De vrouw die daar werkt is een nicht van haar en we vragen of ze dat wel voor ons wil doen. Geen probleem. De tijden blijken nog hetzelfde te zijn als op de tickets. Alles is in orde. We brengen de tickets en wat boodschappen terug naar het appartement en ik sms Katerina dat het ons zelf gelukt is. Ik sms Georgos met de vraag of hij morgen met ons naar Richti wil. Van Katerina krijg ik bijna direct antwoord, dat ze het prima vindt dat ze nu niet met ons morgen er heen hoeft. Die heeft het soms zo al druk genoeg, met school, twee kinderen en een huishouden te runnen. We trekken de jassen weer aan en lopen via een klein paadje naar het strand toe naast het kerkje bij de haven. We hadden verwacht dat de golven niet zo hoog zouden zijn als eerder deze week, maar tot onze verbazing zijn de golven veel hoger. De stukken wit schuim blazen over het pad heen. En het water spat hoog tegen de rotsen en de pier op. Ik maak met mijn telefoon wat filmpjes. Vooral in de haven slaat het water over de pier heen. Er ligt een zeilboot tegen de pier aan in de haven en hier door kun je goed zien hoe hoog de golven wel niet zijn. We zien in de verte de golven ook hoog tegen de rotsen bij Tropical beach slaan en besluiten daar heen te wandelen. Maar wanneer we bijna bij Malia Park zijn begint het te regenen. Eerst redden we het wel met de paraplu die we bij ons hebben, maar het gaat al gauw heftiger regenen. We schuilen onder een overkapping van Malia Cars en wachten daar het ergste van de bui af. Alles is nu zo nat dat we besluiten terug te gaan naar het appartement. Onderweg rukt de wind aan de paraplu en deze houdt het niet meer. Hij klapt een paar keer om en de stangen zijn verbogen. Daar hebben we helaas niet lang plezier van gehad. Maar goed dat de weersvoorspellingen aangeven dat het na vanavond echt droog blijft. Wij gaan in ieder geval lekker binnen zitten. Maar de temperatuur begint in het appartement ook erg te zakken. De koude wind staat precies op de deuren van het balkon en het tocht een beetje. En ook trekt de kou het gebouw in. René heeft eerder deze week een straalkacheltje zien staan in het hok achter. En hij besluit eens te gaan kijken of het nog wat is. Hij blijkt het prima te doen. Hij stinkt wel een beetje, maar dat komt natuurlijk omdat hij al heel lang niet meer is gebruikt. We zetten hem in het woongedeelte neer en gaan er samen om heen zitten. Daar wordt het een stuk aangenamer van. Dat samen met koffie en thee, maakt ons warm. We lezen en puzzelen weer (ja ieder zo zijn ding, maar dit vinden wij allebei ontspannend) en ik werk het verslag weer bij. Van Georgos hebben we nog steeds geen antwoord, maar dat gebeurt wel vaker. De komende drie dagen is het weer wel goed, het enige dat al wel gepland staat is een uitgebreide lunch op donderdag bij hen thuis. Die dag kunnen we dus sowieso niet op pad. Dat wordt dan hooguit vrijdag, wanneer het morgen niet wat wordt. Na een poosje lezen en puzzelen gaat René even plat en ik ga tv kijken. Wanneer we ons klaar maken voor de avond krijg ik een sms’je van Georgos. Morgen wil hij wel op pad. We spreken af dat hij om 9:00 uur bij het appartement is. Na het opknappen gaan we naar de pytagyrostent voor een bord met gyros, patat en salade, gecombineerd met Fanta lemon. Daarna lopen we de winkelstraat door en kijken we op Ariadne misschien nog die ouzo heeft, maar dan met een groen label. Die met de blauwe hebben we al van de SPAR. Maar helaas, geen Barbayannis ouzo. Ook helaas geen meli raki. En die had ik hier de vorige keer toch echt vandaan. We wandelen weer terug en gaan naar Revolution. Er zitten best wel veel mensen, en we gaan weer wat verder naar achter zitten. Akis klopt op een gegeven ogenblik op het raam en laat ons schrikken. Hij is net wezen sporten en gaat eerst wat eten, hij komt straks weer terug. Kostas loopt ook even binnen, maar werkt niet vandaag. Dat is helaas de andere jongen, die liever niets doet. Behalve mij steeds andere thee te geven en bij het bier en de wijn steeds meer nootjes en chips en fruit. Tot op het idiote af. Ik maak er een foto van en zet die op facebook, met de tekst dat er goed voor ons gezorgd wordt. En Akis reageert direct dat hij de foto leuk vindt. Hij leeft bijna online. Steeds zit hij op facebook en YouTube.
Ik reageer op dingen die hij post en hij op die van mij. Om 23:00 uur houden we het voor gezien en gaan we terug naar het appartement. Daar drinken we nog wat en dan gaan we slapen. Morgen om 8:00 uur loopt de wekker af.
Woensdag 16 november 2011
Het weer: bewolkt en 14 graden
We staan vandaag inderdaad om 8:00 uur op. René is vandaag niet echt de snelste, dus ik ga wel als eerste. Het brood dat we hebben blijkt te oud en René gaat toch op de fiets even nieuw brood halen, nadat hij klaar is met wassen en zo. Wanneer hij terug komt hoor ik hem praten en dat blijkt tegen Georgos te zijn. Die loopt hier al rond, terwijl het nog niet eens 9:00 uur is. Wij ontbijten toch heel snel even en gaan dan ook naar buiten. Het plan was om naar Richti te gaan, maar ik had al zo mijn twijfels of dat wel door zou gaan. Ten eerste is het best een heel stuk rijden, ten tweede is het daarna nog een heel stuk lopen. En lopen doen Grieken niet graag. Hij heeft zelf nog een andere leuke rit in gedachten en dat is ergens op het Lassithi plateau nog boven naar een rivier toe. We besluiten dat dan ook maar te gaan doen, daar voelt hij zich beter bij. Bovendien is het plateau nu prachtig met alles in herfstkleuren. Overal staan appelbomen en de appels liggen overal voor het oprapen. We zien een paar mooie aan de boom hangen en plukken er een aantal.
Dan rijden we weer verder. In het dorpje Avrakondes gaan we naar boven toe. En we komen op het Limnakaro Plateau.
Hier volgen we de blauwe pijlen. Het gaat steeds verder omhoog en inmiddels is het nog maar 4 graden buiten. We zitten nu ook op 1200 meter hoogte. Dan wordt de weg echt heel erg slecht en Georgos durft met zijn RAV niet verder. Wanneer het een huur auto was geweest was het anders, maar met een eigen auto zou ik dit ook niet doen. Helaas komen we dus zo niet bij de rivier. Maar het tochtje was prachtig en de natuur is ook schitterend. Dit gaan we nog wel een keertje doen, maar dan met een huurauto. Nu rijden we weer terug naar Lassithi.
We rijden rond in de hoop dat er ergens een kafenion open is, maar het zit ons niet mee. Georgos wil wel een glaasje raki met wat lekkers erbij. Uiteindelijk belanden we in Krassi, waar we wat eten en drinken. Na wat drankjes en het eten, rijden we terug naar Malia. Georgos zet ons weer af bij het appartement. Het is nog geen twaalf uur. Het was een korte maar wel erg leuke rit. Morgen zien we hem weer, want dan eten we bij hen thuis. Dan wil hij ook nog even over de site praten en moeten we Rania ook nog uitleggen hoe zij er dingen op kan zetten. Wij zetten nu eerst even het kacheltje aan en nemen warme koffie en thee. Het is hier aan de kust wel tien graden warmer dan boven in de bergen, maar we zijn best koud geworden. Straks nog maar een stukje lopen, nu werk ik eerst het verslag weer even bij. We besluiten om niet te gaan lopen, maar om te gaan fietsen. We fietsen eerst naar de haven en zien inderdaad, zoals Georgos ons al vertelde, dat er een grote boot gezonken is door de storm. Dan fietsen we naar Tropical beach en zoeken we nog even weer naar schelpen. Dan fietsen we terug naar de kruising bij de bananenplantage. Gaan we terug of nog een stukje verder. Het is nog maar half drie, dus toch maar verder. We rijden tot bijna aan het einde van Stalida, tot aan de broodjeszaak van Corina, die ook Cretan Family heet. Dan keren we om en gaan we terug naar het appartement. Door het fietsen hebben we het in ieder geval weer warm gekregen. We lezen en puzzelen nog een poosje wat en dan gaat René even plat. Ik zap weer langs de Griekse zenders en beland weer bij het kookprogramma dat er op dit tijdstip steeds op is. Dan maak ik René weer wakker en kleden we ons om voor het avondeten. We willen nog een keer naar So.Da toe. Ik neem deze keer de risotto met kip en René neemt een Pizza Al Fredo, zonder feta en met salami. Met cola en bier. En als afsluiter weer espresso van Illy. Dan gaan we weer naar Revolution. Vanavond is Kostas er weer en hij gaat gelijk aan de slag met koffie en thee. Later nemen we natuurlijk weer bier en wijn. Akis is inmiddels wel nieuwsgierig hoe lang we hier al komen, waar we verblijven en waarom we er nu in de winter zijn. Hij blijkt de broers niet te kennen, maar Katerina wel. Om 23:45 uur rekenen we af en gaan we terug naar het appartement. We proberen nog Backgammon te spelen op de tablet, maar ik zie bijna alles dubbel van de wijn, hahaha. Ik ga dus maar slapen en René volgt ook snel.
Donderdag 17 november 2011
Het weer: bewolkt met af en toe zon en 13 graden
We gaan vandaag lunchen bij Georgos en Katerina. Daar hoeven we pas om 13:00 uur te zijn, dus besluiten we vandaag een uurtje langer te blijven liggen. Maar om 9:30 uur ben ik al klaar wakker. Ik geniet nog even van mijn warme bedje en lees nog wat. Dan maak ik ook René wakker en gaan we eruit. Om 12:30 uur stappen we op de fiets en rijden we langs de hoofdweg eerst naar de SPAR. René is door zijn sigaretten heen en koopt een slof. Wanneer hij en Georgos samen zijn roken ze heel wat af. We stappen weer op en rijden verder. Precies om 13:00 uur zijn we bij hun huis. Na het eten gaan we gelijk weer weg. Katerina moet nog weer naar school toe en Eirini ook. Zij brengt ons met de auto naar onderen waar onze fietsen staan. We stappen snel aan de kant, want achter Katerina rijdt Aristo. We stappen op de fiets en kunnen hun op het onverharde gedeelte goed bijhouden, maar eenmaal op het verharde stuk lukt dat natuurlijk niet meer. We rijden even naar Ariadne voor brood en gaan dan terug naar het appartement. Daar blijkt dat we beter meer mee hadden kunnen nemen, want het water is op en er is ook nog maar een beetje cola. Dus helaas geen koffie en thee straks. René gaat alvast even plat en we puzzelen en lezen nog weer wat. We gaan vanavond naar Aristo en Rania toe om te praten over de website. Georgos haalt ons op en is er ook bij. Na een gezellige avond met veel uitleggen en het zien van de nieuwe site gaan we terug. Georgos heeft nog andere dingen te doen vanavond. Aristo heeft ons beloofd dat we een keer raki met hem zouden drinken en we spreken af voor morgenavond. We moeten niet van te voren te eten en hij haalt ons om 20:00 uur bij het appartement op. Ook hebben we overlegt dat hij ons zaterdag naar het vliegveld brengt. Georgos is geen ochtendmens en Aristo wil graag ook wat doen voor ons. Georgos vraagt waar hij ons af moet zetten en wij geven aan dat bij Revolution voor ons prima is. Het is inmiddels half negen geweest. We drinken ons vaste recept weer en Akis is erg nieuwsgierig naar onze laptop. Hij heeft er nog nooit eentje gezien met een Touch screen. We leggen uit dat het een tablet is, met een docking erbij met toetsenbord. Hij vraagt hoe duur zoiets is en we geven aan dat we €500 betaald hebben voor het geheel. Hij vertelt dat hier in Griekenland zoiets al gauw €1000 kost. Dat lijkt René wel raar en hij kijkt op internet. Ze hebben in Griekenland ook een Mediamarkt en na wat zoeken komen we erachter dat ze hier wel duurder zijn, maar dat het verschil maar €100 is. Akis zou dus in totaal €600 kwijt zijn. Dat valt hem inderdaad mee. Hij vindt hem wel erg mooi en grappig. We laten aan het einde van de avond een pakje shag voor Kostas achter. Hij rookt af en toe wel shag, en dan Van Nelle, maar het is hier heel erg duur. René rookt sinds kort Gauloises zware shag en daar had Kostas eerder deze week al eentje van geprobeerd. Daar heeft hij zo van lopen genieten en hij heeft ons zo goed bedient deze week, dat hij dit pakje dus krijgt. Akis zal zorgen dat hij het krijgt, want vanavond werkt hij niet. We gaan rond 23:45 uur weer terug naar onze huisje en drinken nog wat. Ik sap en René voor nood Retzina, want het bier is op. Hij vindt het niet echt geweldig, maar lust het wel. Dan gaan we lekker slapen.
Vrijdag 18 november 2011
Het weer: bewolkt met heel af en toe een stukje blauwe lucht en 13 graden
Het is vandaag onze laatste hele dag. We slapen dus nog weer een keertje lekker uit tot 10:00 uur. Dan ga ik er als eerste uit en daarna René. We ontbijten rustig en ik werkt het verslag bij. We willen zo nog wat dingetjes kopen en dan moeten we een begin maken met het inpakken van de koffers en het appartement weer op orde brengen. We lopen eerst richting de sportwinkel. Deze is sinds gisteren of zo weer open. Ik wil namelijk graag een lekkere warme hootie. René heeft er al een paar jaar eentje en ik wil er graag ook 1. René vindt er 1 voor me, een mooie rode van Nike. Lekker baggie. Voor hemzelf ziet hij een broek voor tennis en ik vind achter in de winkel nog een broek voor yoga. De eigenaar weet niet wat hem overkomt zo in de winter denk ik. Van de sportwinkel lopen we terug langs de hoofdweg. We stoppen bij een winkel waar ze traditionele Kretenze messen verkopen. Ik ben niet zo van de wapens, heb er zelfs een gruwelijk hekel aan, maar deze messen zijn wel mooi gemaakt en echt vakmanschap. We vinden een mooie, geen toeristen mes, maar een echte. En ik zie in een hoekje nog een leuk scheepje gemaakt van wrakhout. Die past mooi bij de andere bootjes die bij ons in het toilet staan. Dan lopen we naar de pitagyroszaak en nemen we twee broodjes mee. Vanavond laat gaan we pas raki en mezes nuttigen met Aristo. Dus op alleen het ontbijt gaan we dat niet redden. We halen cola voor erbij, en een fles water. We eten de broodjes lekker op het appartement op. Ik maak nog wat foto’s van het appartement en dan is het tukkie tijd voor René.
Na het korte slapen pakken we de koffers in, voor zover dat kan. We halen een bezem door het appartement en gaan er dan met de mop nog even nat achteraan. Ik was voor de laatste keer alles eens goed af en maak het koffieapparaat en zo schoon. Morgen ontbijten we wel op het vliegveld of anders wel in het vliegtuig zelf. Dan is het bijna 20:00 uur en wachten we bij de bar op Aristo. Hij brengt ons naar een traditioneel restaurantje in Malia dat ons nog nooit echt is opgevallen. Iedere avond hoorden we hier altijd wel traditionele muziek weg komen, maar wat het nu precies voor ding was wisten we niet. Hier schenken ze dus raki en kun je dus echte mezes eten. En daar krijgen we genoeg van deze avond. Na veel eten en veel raki zeggen we dan ook tegen Aristo dat we vanaf hier makkelijk terug kunnen lopen, scheelt hem ook weer, en dan hebben wij gelijk een frisse neus gehaald. Hij beloofd ons morgen om 7:00 uur of uiterlijk 7:05 uur op te halen voor het vliegveld, om ons weg te brengen. Wij zullen zorgen dat we dan klaar staan. We drinken op het appartement nog een colaatje en gaan dan slapen. Morgen loopt de wekker om 6:00 uur af.
Zaterdag 19 november 2011
Het weer: bewolkt en 13 graden GR / zonnig en 9 graden NL
Ik ben al ruim voor de wekker wakker. René heeft heerlijk liggen snurken, zal wel komen door de raki. En ik slaap altijd slecht in de nacht voor vertrek. Ik maak René wel om 6:00 uur wakker en we wassen ons snel allebei. De laatste dingen gaan in de koffer. We zetten alle meubels weer terug op de plek, waaronder het bed. En we gooien voor de laatste keer alle vuilniszakken en dergelijke weg. Wanneer alles op de plek staan is het ook bijna 6:50 uur en gaan we met de bagage naar voren. De vijf minuten van Aristo, blijken Griekse minuten te zijn en ik begin hem een beetje te knijpen. Hier hoef je maar een uur van tevoren in te checken, maar we zijn er ook nog niet. De rit er naartoe duurt ook al gauw twintig minuten. Om 7:15 uur verschijnt Aristo in de Lexus. Hij wou eerst met de Yaris komen, maar had zich toch bedacht. Ergens ben ik daar wel blij om, want hier past de bagage makkelijker in en deze rijd een stukje sneller. Om 7:35 uur zijn we bij het vliegveld. Om 8:25 uur vertrekt ons vliegtuig. We kunnen dus direct inchecken en de koffers door de douane doen. We blijken zelfs onder het maximum gewicht te zitten. We hadden nog voor 2 kilo aan spullen kunnen kopen. Dat is ons nog nooit overkomen. Wel al eens 12 kilo teveel, maar toen zat er ook aardig veel raki bij. Nu hebben we alleen drie flessen ouzo gekocht. We moeten om 8:00 uur bij de gate zijn en dat is het inmiddels ook bijna, dus wij gaan ook direct door de douane heen en rechtstreeks naar de juiste gate. Geen taxfree shoppen hier. Maar we hebben in Athene ook nog meer dan een uur, dus dat doen we daar dan wel. De vlucht verloopt volgens plan. Voor je het weet ben je er ook al bijna weer. In Athene hoeven we deze keer niet opnieuw in te checken, want beide vluchten zijn met Olympic Air. En ik heb in Heraklion al voor beide vluchten de boardingpassen gekregen. René wil wel even roken en ik moet nog even snel naar de wc. Dan halen we hier sigaretten, lolly’s, nog een fles ouzo, een fles Metaxa en rode rizla vloei. We proppen alles in de rugzak, die nog bijna leeg was en gaan dan op weg naar onze gate. Ook deze vlucht verloopt volgens plan. We landen op de polderbaan en zijn alleen al aan het taxiën ruim 20 minuten kwijt. Maar de bagage hebben we wel vlot, de koffers liggen zelfs direct achter elkaar. We moeten nu naar vertrekhal 3, deur D. Want daar staan de mensen van Quickparking voor ons klaar, nadat we die eerst gebeld hebben om te zeggen dat we er zijn. Er staan meer mensen op hen te wachten en het busje zit dan ook bijna vol. Zeker met al die bagage. We krijgen onze autosleutel weer bij de zaak terug en gaan dan op weg naar huis. Onderweg stoppen we nog even voor een hapje eten en dan gaan we echt door naar Meppel. Rond kwart voor vier zijn we weer thuis. De vakantie zit er weer op. Volgend jaar natuurlijk weer. We weten nog niet precies wanneer, maar we gaan zeker.
Aantal gekko’s deze vakantie niet echt serieus bijgehouden, in ieder geval 15 stuks
Voor de rest van de vakantiefoto’s zie HIER