Zondag 13 september 2009
Het weer: Half bewolkt, 14 graden NL, zonnig, 30 graden GR
Het wordt deze keer weer nachtwerk. We hebben precies dezelfde tijden als onze vakantie in mei. We vliegen weer om 5:10 uur. Deze vakantie gaan Greet (René’s moeder) en Henk (haar man) mee. Zij zijn nog nooit op Kreta geweest. Wel op het vaste land van Griekenland en diverse andere eilanden, maar nog nooit hier. Om 0:20 uur komen ze ons ophalen. Iets eerder dan de planning was, maar zij waren verder al helemaal klaar en wij eigenlijk ook. Dus dan maar op pad. We kunnen echter niet eerder dan 02:00 uur inchecken op P3. Dus stoppen we een paar keer onderweg om wat tijd te verliezen. En zo komen we dus om 02:02 aan op P3. De heren zetten ons af met de bagage en parkeren de auto vervolgens op P3, rij 316. Dan gaan we met de pendelbus (die al klaar staat en na instappen direct vertrekt) naar Schiphol toe. We hebben al boarding passen, omdat we al online ingecheckt hebben. Dus we hoeven alleen maar onze bagage af te geven. Dit gaat vrij vlot. En zo hebben we nog 2 uur over. We moeten om 4:30 uur bij gate D63 zijn. We lopen wat rond, maar er is bijna niets open. René heeft ontdekt op internet dat je achter de douane nog steeds mag roken. Op maar een paar plekken en gezellig is anders, maar toch. We besluiten eerst maar eens een kop koffie te halen en dat blijkt ook direct bij 1 van die rookplekken te zetten. Zo is iedereen blij. Na het eten van een koude hotdog (de zaak was nog maar net open) en een kop koffie of espresso, lopen we nog even rond bij de winkels langs. De meeste zijn echter op dit tijdstip dicht. En dus besluiten we na een tijdje om maar naar de gate te gaan. Die is snel gevonden en dan moeten we wachten tot we het vliegtuig in mogen. Om 4:30 uur mogen we ook exact het vliegtuig in en om 5:10 uur precies vertrekken we. We blijken vanaf de polderbaan te vertrekken en moeten dus eerst een kwartier taxiën over het vliegveld. De vlucht verloopt voorspoedig en we landen op tijd (9:40 uur lokale tijd). Ook de koffers laten niet erg lang op zich wachten en dan gaan we op weg naar de uitgang. We melden ons maar weer af bij de hostess. Hopelijk gaat het deze keer wel in 1x keer goed. Dan lopen we naar Autotours om de auto op te halen. Het blijkt deze keer weer de KIA te zijn. Qua ruimte wel fijn, qua verbruik wat minder. Nou ja, daar moeten we dan gewoon rekening mee houden. We laden alles in, na wat gepuzzel (een zodanig grote auto en toch zo weinig ruimte met zoveel bagage). En dan gaan we op weg naar Malia. Eerst maar even tanken, want daar zit bijna niets in. 60 liter en zo’n 70 euro lichter kunnen we weer verder. Om 11:00 uur zijn we bij het appartement. Daar worden we hartelijk begroet door Rania. We krijgen de sleutels (301 voor ons en 305 voor Henk en Greet) en gaan eerst naar boven met de bagage. Daarna gaan we met de passpoorten bij Rania langs, nemen wat te drinken en gaan dan boodschappen doen. Bij de bar zien we Georgos ook nog even. Hij ziet ons later weer, maar is blij ons te zien. We hebben mooi weer meegenomen, zegt hij. Het was de laatste paar dagen echt doffe ellende. Dan gaan we een rondje rijden. We rijden eerst langs het restaurant, dan terug door Malia heen en uiteindelijk terug naar Ariadne. Daar doen we dan de boodschappen. We gaan weer ontbijten op de kamer, dus moet er flink ingeslagen worden. Sinaasappels, vleeswaren, margarine, melk, chocomel, kwark, jam, toiletpapier, afwasmiddel, eieren, enzovoort. 46 euro lichter, maar een boel spullen rijker gaan we weer terug naar het appartement. We brengen alles naar 305 toe, dat wordt deze vakantie onze ontbijtplek. Dan kleden we ons om en gaan we bij het zwembad liggen. We nemen eerst een tosti bij de bar. Ons ritme is een beetje vreemd, maar er moet toch gegeten worden en we zijn het brood vergeten mee te nemen. Dan is het tijd voor wat zonnen. De zon brand er goed op. Ik smeer me dus goed in, maar ben bang dat ik toch weer verbrand ben. We gaan zelfs gelijk even het zwembad in. Het water is wel wat koud, maar dan koel je ook goed af. Ik ga zelfs iets later nog een tweede keer. Henk heeft inmiddels de schaduw opgezocht en niet lang daarna ga ik bij hem zitten. Inmiddels heeft Marieke dienst en kletsen we wat bij. Dan is het 16:00 uur en gaan we naar boven. We drinken nog een roseetje en wat bier op het balkon en om 17:10 uur gaan we ieder weer naar ons eigen appartement. Even plat voor de meesten (ik niet, ik tik gelijk het reisverslag weer uit). Om 19:00 uur zien we elkaar wel weer bij de bar. Wij waren er al iets eerder en kletsen even verder met Marieke. Dan zijn Henk en Greet er ook en gaan we op weg naar het restaurant. Rustig lopen we die kant op. Het is nog best warm. Binnen staan op diverse tafels briefjes met Reserve. Maar Georgos loopt al op ons af en zegt dat het hem niet uitmaakt waar we gaan zitten. We kiezen tafel 41. Deze zit iets meer binnen in het restaurant, maar zo kun je mooi alles overzien. We begroeten gelijk de oude even weer. Gelukkig gaat het veel beter met hem. Hij bemoeit zich in ieder geval overal weer mee. En dat is een goed teken. Eddy loopt ook direct naar ons toe en begroet ons hartelijk. Maria (of hoe zo ook maar echt mag heten) is er ook nog steeds en nog net zo “ blond” als maar kan wezen. Henk, Greet en ik krijgen een menu kaart, René niet. Die krijgt lamskoteletten van Georgos. “ Dat neem je anders ook altijd de eerste avond.” En daar heeft hij wel gelijk in. Ondertussen heeft Kostas ons ook gezien en ook hij zegt even gedag. Niet met knuffels en alles, daar is het het type niet voor. We kunnen de bestelling doorgeven aan Georgos, Eddy heeft ons al voorzien van drinken. Rode wijn, twee soorten, beide een halve liter. En René wil eerst nog een klein biertje. Maar voordat we ook maar iets kregen, stond de fles met raki en de kleine glaasjes al op tafel. “ Welcome to Crete.” Henk en Greet kiezen beide voor Stifado, met Griekse aardappels en ik neem Soutzoukakia met Griekse aardappels. Ook erg standaard voor de eerste avond. René wil graag chips, maar krijgt uiteindelijk ook Griekse aardappels. Misschien wil Georgos hem dat nu leren eten. Misschien is het ook gewoon een vergissing. Het is in ieder geval allemaal heerlijk. Henk vindt het zelfs de lekkerste Stifado die hij ooit gegeten heeft. En hij was al erg te spreken over de menu kaart. Simpel, niet teveel verschillende dingen, maar genoeg keuze. Georgos wil ons helemaal weer thuis laten voelen en gaat zelfs nog een poos spelen. Eigenlijk wil hij dat René laten doen, maar die komt op die van hem nog niet verder dan “pling”. Het is erg lastig om in Noord Nederland een Bouzouki leraar te vinden. Moeten we Georgos maar mee naar huis nemen. We krijgen de hele avond steeds weer raki. En dat samen met de wijn zorgt er voor dat we hem allemaal wel best voelen. Na het eten krijgen we van Maria een schotel vol druiven. We nemen daarom maar niet meer een toetje, ondanks dat er toch nog steeds aardbeien blijken te zijn. We nemen wel ieder twee koppen koffie. Deze maakt Maria ook tegenwoordig. Eddy was dat blijkbaar zat. Dan komt ook de aanstekerman nog langs. Hij heeft maar 1 soort, maar die nemen we dan ook maar mee. Dan rekenen we af en gaan we terug naar het appartement. Onderweg tellen we al zeven gekko’s. We gaan nog een poos bij de bar zitten en wanneer ik naar de wc toe ga, zie ik nog twee grote gekko’s zitten. Net wanneer ik bij terugkomst bij de bar dat wil vertellen, zie ik dat René nota bene er eentje in zijn hand vast houd. De gekko die een nieuwe staart gekregen heeft en hier ook al jaren zit. Hij zit heel rustig op René’s hand en hij kan hem zelfs een beetje aaien. Dan zet René hem in de nis bij de bar. We kletsen een poos met Edwin (dr. Sivago) en Karen. Die kennen we ook al van eerdere vakanties. Rond 1 uur gaan we naar bed. Dan is het wel weer mooi geweest. Op onze kamer zie ik ook nog een kleine gekko zitten. Wanneer ik hem aan René wil laten zien, is hij weg. We zitten dus vandaag direct al op 11 gekko’s in totaal.
Maandag 14 september 2009
Het weer: Half bewolkt, later helemaal bewolkt en 32 graden
We staan vandaag om 8:00 uur op. René haalt net als anders het brood op en rond 9:00 uur lopen we naar 305. Daar staat alles ook al bijna klaar. We ontbijten heerlijk buiten op het balkon. Dan afwassen en ons klaar maken voor een korte rit. Rond 10:15 uur zitten we in de auto. We rijden eerst naar het kerkje boven op de berg langs de weg naar Mochos. Onderweg stoppen we nog om te genieten van het uitzicht. Dan lopen we naar het kerkje toe. Het is al wat heiig vandaag, maar de temperatuur is goed. Zelfs best warm zo in de zon. Dan rijden we naar Mochos. Henk en Greet vinden dit een mooi dorpje en we stoppen even om rond te kijken op het plein en de kerk. Die hadden wij ook nog niet gezien.
Erg mooi, met veel pracht en praal en een boel iconen. Dan stappen we weer in en vlak voor het Homo Sapiens Museum stoppen we weer even voor het uitzicht. Ik zie ineens twee vale gieren op ons af vliegen. Eentje buigt af, maar de ander cirkelt boven ons. René schiet diverse foto’s en Henk probeert hem op de film te krijgen. Prachtig en weer behoorlijk dichtbij. Nou maar hopen dat de foto’s en het beeldmateriaal gelukt zijn.
We rijden weer verder naar het Museum toe. Daar kijken we even rond. Dan gaat de reis verder naar de bergpas toe. Daar stoppen we weer even bij de molens en besluiten we gelijk maar even een frappe met ijs te nemen. Na een sanitaire stop en het bekijken van de molens gaat de trip weer verder. We doen een rondje rond het Lassithi Plateau en buigen ook nog even af naar het kerkje in de bergen. St. George of Honos. Een pelgrimsoord voor mensen met diverse lichamelijke mankementen.
Dan rijden we weer verder rond tot we af kunnen buigen richting Agios Nikolaos. We stoppen bij de taverna Panorama. Het is bijna 13:00 uur en we hebben wel weer trek gekregen. We bestellen allemaal een omelet en na de lunch lopen we gelijk even door het bijbehorende winkeltje en het Ecopark, dat ernaast ligt. Dan stappen we weer in en rijden verder. Uiteraard stoppen we onderweg in Zenia. Manolis is buiten weer bezig met het maken van een lepel. Helena is nergens te bekennen. We vragen hoe het met hem gaat en bekijken de waren in de vitrinekast. Greet besluit een soort van sla bestek mee te nemen.
We nemen afscheid en rijden dan door richting Neapoli. Prachtige route met veel kronkelende weggetjes. Via de oude weg rijden we terug naar Malia. De lucht is inmiddels helemaal dicht getrokken, maar de temperatuur is wel hoog gebleven. Het is nog steeds 32 graden. Er staat bijna geen wind. De verwachtingen voor morgen zijn dat we dan weer zon hebben. Dus dit weer is maar voor tijdelijke aard. We drinken na aankomst bij het appartement nog samen wat op het balkon van 305 en dan is het tijd om een uiltje te knappen. Ik neem met de laptop weer plaats op het balkon. Het reisverslag moet wel weer bijgewerkt worden. We spreken weer om 19:00 uur af bij de bar. Wanneer de groep compleet is, gaan we naar het restaurant. We nemen weer tafel 41. Die zit binnen en omdat het vandaag al twee keer heel kort even wat gesputterd heeft, lijkt ons dat beter. Georgos geeft aan dat hij vandaag ook lever en T-bone heeft. Maar we besluiten toch wat anders te nemen. Henk neemt vis, zeebaars. Greet en ik nemen Kip Souvlaki en René neemt Bifteki. René helpt me vanavond niet met de wijn, ik moet mezelf maar zien te redden. Hij neemt bier. De rest blijft wel hetzelfde. Het eten smaakt allemaal weer prima en omdat we weer druiven krijgen, nemen we weer geen toetje. Ook vanavond krijgen we weer de nodige raki. René zijn sigaretten zijn op en hij vraagt waar hij nu nieuwe kan kopen. Georgos stuurt Maria op pad, maar die is al weer vrij snel terug. Zonder sigaretten. We beginnen net te vrezen dat het niets wordt, wanneer blijkt dat de man van grill een slof gehaald heeft. René rekent die gelijk maar weer af. Ook komen er vandaag twee mannen met aanstekers en lichtgevende kubussen die tevens als wekker gebruikt kunnen worden. Bij de eerste man neem ik een handtasje/aansteker af. De tweede man is dezelfde als gisteren en daar kopen Henk en Greet voor de kleinkinderen ieder een kubus en Henk wil nog een zaklamp hebben. De man doet dus nu zeker goede zaken. We sluiten de avond af met Axbax en Metaxa of Ouzo voor de liefhebber. Op de terugreis zien we maar 4 gekko’s. We blijven nog een poos bij de bar zitten, maar om 1:00 uur houden we het voor gezien en gaan we naar bed toe. De heren hebben nog wel gepoold en de stand is 3-1 voor Henk.
Dinsdag 15 september 2009
Het weer: Half bewolkt tot zwaar bewolkt en 32 graden
We staan weer om 8:00 uur op. En ontbijten weer om 9:00 uur. René is naar de andere bakker gelopen. Daar hadden ze wel een brood, in plaats van bolletjes. Om 10:00 uur zijn we klaar met ontbijten en zijn we zover dat we op pad kunnen. Vandaag gaat de reis naar Tripiti. De smalle kloof waar je net met de auto door heen kunt. In Malia stoppen we eerst even bij de bakker en haal ik snel twee belegde stokbroden voor onderweg. Er zitten bijna geen taverna’s onderweg en zo kunnen we eten wanneer we maar willen. Nou kan de reis echt beginnen. Eerst rijden we naar Heraklion en daar nemen we de afslag naar Mires. Bij Agii Deka buigen we af naar het zuiden en gaan we via Vagionia en Vasiliki op weg naar Tripiti. Henk probeert met behulp van een statief en met steady shot beelden te maken vanuit de auto, maar dat valt nog niet mee. Afgelopen voorjaar hebben René en ik deze route al een keer gereden en toen vloog ons een vale gier voor de auto langs op twee meter afstand. Ik had nog gezien dat hij vlak naast een kerkje opsteeg. Deze keer stoppen we opnieuw bij het kerkje, om te kijken waar hij vandaan kwam.
Er blijken twee grote bakken met drinkwater te zijn voor de schapen of zo en daar heeft hij natuurlijk bij gezeten. Het uitzicht is prachtig en we maken gelijk wat foto’s en film van de omgeving en het kerkje. Dan rijden we weer verder. Telkens stoppen we weer even om te genieten van de vergezichten en de kloof in de diepte.
Daar gaan we heen. Henk stapt vlak voor de kloof uit en loopt deze vast een stuk in. Zo kan hij ons op de film zetten terwijl we de kloof in komen rijden.
We rijden weer iets verder en zien ineens na de kloof achter een stuk gaas een aantal varkens zitten. Ze hebben net te eten gekregen, galia meloenen. Nou, die vinden ze wel lekker, want het is een heel gesmak.
Ook zitten hier weer diverse geiten tegen de rotswand aan. Eentje zit zelfs in de boom. Dan gaat de reis weer verder naar het strand. We hadden al van bovenaf gezien dat het water deze keer heel licht blauw was. En eenmaal bij het strand snapten we ook wel waarom. De deining van de zee is heel hoog en de golven slaan met veel gebulder en gespetter op het strand. Daar liggen ook veel minder kiezels als anders. We besluiten maar niet te gaan zwemmen en wandelen een stuk langs het strand.
Dan nemen we plaats bij de taverna die daar zit. Hier iets eten vinden we niet zo vertrouwd, maar wat drinken kan wel. We nemen een cola en drie Fanta Lemons. De vrouw opent de flesjes aan tafel en ik vraag of ik de dopjes mag hebben. Ze kijkt me aan alsof ik gek geworden ben, maar een collega van mij spaart die dopjes en deze heeft hij volgens mij nog niet. Met een kleine aarzeling krijg ik dan toch de dopjes mee. Ik hoop dat hij er blij mee is. We rekenen gelijk af en na het drinken kijken we nog even naar de zee. Dan stappen we weer in en rijden we weer verder. Het gaat gelijk weer omhoog en diverse haarspelt buigen en geiten later zijn we weer in de bewoonde wereld. Vlak voor Miamou zien we een plekje in de schaduw waar we onze broodjes op kunnen eten. Het is erg warm en benauwd vandaag en dan is wat schaduw wel lekker. Rond 14:45 uur zijn we weer bij Heraklion en rijden we via de oude weg terug naar Malia. We parkeren hier even de auto bij de SPAR en lopen eerst het dorp even door. Henk koopt een Telegraaf en natuurlijk stoppen we ook even bij de kleding winkel waar ze Paul & Shark en Burberry verkopen. Ik koop nog zo’n zelfde sweatertje als afgelopen voorjaar, maar deze keer in het wit. En René en Henk kopen allebei een polo van Paul & Shark. Eigenlijk willen we nog wel meer bekijken en passen, maar daar is het echt te warm voor. Alles plakt. We gaan dan ook weer terug naar de SPAR en vullen de boodschappen weer aan. Dan gaan we naar het appartement toe. Even snel de spullen opbergen, wat droge spullen aan en dan naar beneden voor een ijsje. Die hebben we wel verdiend. Dan is het ook 17:00 uur en gaan we allemaal nog even naar de kamer. Ik neem weer plaats op het balkon en de rest gaat even plat. Het is inmiddels meer gaan waaien en deze keer een lekkere frisse bries. Het benauwde trekt gelijk een beetje weg. Maar evengoed is het de hele dag toch weer 32 graden geweest. We spreken weer af om 19:00 uur bij de bar. Zodra we compleet zijn gaan we naar het restaurant toe. Georgos neemt ons (Greet en ik en later Henk) mee en laat ons diverse dingen zien. Lam uit de oven. Varkensvlees uit de oven. Grote witte bonen. En Henk krijgt een makreel te zien die uit de oven komt. Daar is er nog maar eentje van. René en Greet nemen lam uit de oven. Ik wil graag de witte bonen (gigantes), maar dat is een voorgerecht en als hoofdgerecht is het dan te weinig, bij een grote hoeveelheid is het weer te veel. Georgos zal er een schotel van in het midden zetten voor ons vieren. Ik neem daarom maar Gemista, ik heb niet zoveel honger vandaag. Henk neemt de makreel. Alles smaakt prima, hoewel Henk de zeebaars van de grill lekkerder vond dan de makreel uit de oven. Maar dat kan het verschil van bereiden zijn. Er was niets mis met de vis. Ik kom niet verder dan 1 tomaat, in plaats van twee. Ik weet niet wat het is, het smaakt perfect, maar ik zit gewoon al vol. Niets aan te doen. We krijgen weer druiven, dus weer geen toetje. Georgos maakt weer muziek en blijft bij Kostas zeuren dat hij mee moet gaan doen. Na heel lang aandringen, doet hij mee. Georgos speelt op zijn oude Bouzouki en Kostas zingt. Eerder met de andere Bouzouki was René aan de beurt, hij kreeg hem in zijn handen en moest maar gaan spelen. In een vol restaurant en zonder enige lessen of wat dan ook. Ik heb René nog nooit zien blozen tot vanavond. Nu was hij rood tot achter de oren. Om 22:15 uur zijn we uitgegeten en gedronken en gaan we weer terug naar het appartement. We zien weer maar een paar gekko’s, in totaal vanavond 6. We zitten nog een poos bij de bar en praten over van alles. Kaas, vis, hoofdzakelijk eten. Bijvoorbeeld de keren dat Aad en Hennie, maar ook wij bij Sofia zijn geweest. De stand met het poolen vanavond is weer 3-1 voor Henk. Maar volgens René komt dat meer doordat hijzelf de zwarte bal in het verkeerde gat schiet. Om 1:10 uur houd ik het voor gezien. Greet was al naar boven toe. De heren blijven nog even wat langer. Morgen slapen we ietsje uit, 8:30 uur. Het wordt een korte rit.
Woensdag 16 september 2009
Het weer: half bewolkt, 30 graden en veel, heel veel wind
We staan vandaag dus om 8:30 uur op. Om 9:20 uur zijn we weer zover dat we kunnen ontbijten. De eitjes zijn weer mislukt. De eerste dag waren ze te hard, daarna veel te zacht. Morgen maar weer wat langer. Liever een hard ei dan geen ei. Om 10:30 uur zijn we zover dat we op pad kunnen. We gaan eerst in Malia pinnen en kijken of de winkel van gisteren los is. De polo van Henk is toch net iets te klein, of eigenlijk te kort. Maar de winkel blijkt dicht te zijn. We gaan daarom maar echt op pad. We rijden eerst naar Agios Nikolaos. Daar staan we haast direct in de file. Het is overal enorm druk en we komen er al gauw achter waarom. Er is zigeunermarkt vandaag. Waar we ook heen rijden, nergens een plekje voor de auto te vinden. En dat niet alleen, ze controleren ook nog eens heel erg streng op fout parkeren. We besluiten daarom Agios vandaag maar te laten voor wat het is en we rijden verder naar Elounda. Onderweg bij het bekijken van het uitzicht, doet de auto ineens een beetje vreemd bij het wegrijden. Hij wil niet starten. Maar Henk weet een trucje en dat werkt.
De auto start en we kunnen weer verder. We rijden in Elounda eerst naar de verzonken stad en bekijken daar de molens en de mozaïeken vloer die daar vlakbij ligt. De vorige keer kon ik die niet vinden, maar nu wel (lang leve Google).
Dan gaan we naar het dorp zelf. We parkeren de auto en lopen eerst langs de haven. Dan stoppen we ergens voor een frappe, al dan niet met ijs. Vervolgens lopen we naar de kerk, waar “Wie betaald de veerman” is opgenomen. Via de winkels (waar René en ik waterschoenen kopen, later dagcrème en Greet bodylotion) lopen we naar de taverna waar ook opnames gemaakt zijn. Je kunt het er nog wel uithalen. Dan stappen we weer in en gaan we naar Plaka. Hier heb je een mooi uitzicht op Spinalonga.
Het is ondertussen ook al weer 14:00 uur en dus de hoogste tijd om wat te eten. We pakken ongeveer het laatste terras van Plaka. Greet neemt toast met kaas, spek en tomaat. Henk en ik nemen yoghurt met honing en René neemt fruitsalade. Dit alles met een lekker glas tonic. De fruitsalade van René is gigantisch en die jongen eet bijna nooit fruit. Uiteindelijk help ik hem maar een handje. Dan gaan we weer verder. We rijden via de bergen terug richting Fourni. Vlak daarvoor stoppen we bij de windmolens. De wind waait hier altijd wel wat en we hadden in Plaka al gemerkt dat er best veel wind stond. Maar hier stond zoveel wind dat we bijna geen autoportieren meer hadden bij het uitstappen en ik kon echt letterlijk tegen de wind in hangen. Dat is pas uitwaaien! Om 16:00 uur zijn we weer terug bij het appartement. We drinken nog wat op het balkon (bier of roze) en de stemming is behoorlijk melig. Ik heb al twee keer deze vakantie een wielewaal zien vliegen, oftewel een Alcides (lokale voetbalclub in Meppel) vogel. Prachtig zwart met geel. Maar omdat de rest hem niet ziet, geloven ze me niet. Maar later zien zij een klein vogeltje aan de staart zitten van een duif en dat moet ik dan wel geloven… De stemming is goed. We gaan na de borrel ieder weer onze eigen kant op. Henk en Greet gaan het shirt ruilen, René gaat plat en ik tik de belevenissen van de dag weer in. Om 19:00 zien we elkaar weer bij de bar. We gaan direct op pad naar het restaurant. Ik hoor zowat gelijk bij binnenkomst de stem van Eirini al en dat klopt ook. Ze brengt eerst even een kinderstoel weg en komt dan even bij ons zitten. Ze zit nu op Gymnasium en ze mag voor 450 euro een laptop uitzoeken. Maria komt langs lopen en Eirini begint haar gelijk te plagen. Ze mag haar niet zegt ze. Ze doet van alles verkeerd. Later krijgt ze hier weer voor op haar kop. Maria vindt dat ze dat niet mag doen omdat mensen anders gaan denken dat ze dom is. Ik zeg later tegen Eirini dat mensen dat al denken. Eirini mag de bestelling opnemen vanavond. René neemt een Souvlaki, Henk en Greet kiezen Gyros en ik ga vandaag voor Stifado. We krijgen weer druiven, dus weer geen toetje. Die aardbeien gaan niet wat worden deze vakantie. Wanneer het tijd is voor Eirini om naar huis te gaan komen Nikos en Katerina haar halen. Nikos stuift in 1 streep naar zijn vader toe en vervolgens naar Opa. Hij is nog net zo blij en vrolijk als anders. Wat een lekker ventje. Ik vraag gelijk aan Katerina of het goed dat we zondag komen. Op zich wel, maar er komt zo vaak wat tussen dat ze me aanraad om haar zaterdag dan even te sms’en. Dat zal ik doen. Georgos is een beetje moe, alles zat vandaag wat tegen en hij wil dan ook graag up komen, zoals hij dat noemt. Hij drinkt daarom samen met René een whisky-cola. En later nog eentje. Tijdens het eten krijg ik last van mijn nek, een wervel zit niet goed of zo. Best lastig, maar zien wat dat doet. We krijgen weer een boel drank en na de Axbax gaan we dan ook weer terug. Het is dan nog maar 21:45 uur. Er zitten een boel gasten bij de bar en we komen er ook al snel achter waarom. Er is voetbal op tv. Olympiakos tegen AZ. AZ verliest uiteindelijk met 1-0. De heren gaan weer poolen en vandaag wordt de stand 4-2. Ik krijg ondertussen steeds meer last van mijn nek en om 1:00 houd ik het echt niet meer vol. Greet heeft daar nog spul voor (tenminste als het wel spieren zijn) en smeert dat er voor mij nog even op. Zij gaat dan weer naar beneden waar de rest ook nog zit. Vandaag hebben we in totaal 12 gekko’s gezien.
Donderdag 17 september 2009
Het weer: Van alles wat, zelfs een paar buitjes, maar wel steeds 32 graden
Ik werd vanochtend wakker rond 05:30 uur en moest naar het toilet toe. Uit gewoonte keek ik toch even naar buiten uit het raam. En wat ik zag was een prachtige zonsopkomst. Dus snel de camera gepakt en even vlug op het balkon een foto maken. Hij is prachtig geworden.
Daarna kruip ik weer snel mijn bedje in. We staan vandaag om 8:00 uur op. Het ontbijt is weer een uurtje later en rond 10:00 zijn we zover dat we op pad kunnen. Vandaag gaat de reis naar Preveli. We rijden met maar een kleine onderbreking door naar de Kourtaliotiko kloof. Er staat vandaag bijna geen wind en hoe dichter we hier naar toe kwamen hoe bewolkter het werd. Maar de temperatuur is goed en dat is het belangrijkste. We stoppen op de eerste parkeerplaats in de kloof en genieten van de hoogte. Dan rijden we verder naar de trap in de kloof. We parkeren opnieuw de auto en beginnen aan de afdaling.
De trap wordt steeds een beetje beter en dat is te merken aan het aantal mensen dat hier nu loopt. Op zich is het goed dat er betere paden komen, maar dat is dus een duidelijk nadeel. Er staat veel meer water in de kloof en dat is te zien bij de watervallen. Het water buldert er nu door. Prachtig!
We lopen net zo lang totdat we beneden in de rivierbedding staan. Dan keren we weer om en gaan we naar de auto. Maar de trappen op is een stukje lastiger dan de trappen af. We zijn dan ook compleet buiten adem als we weer terug bij de auto zijn. Het is inmiddels ook al bijna half twee. Zoveel tijd hebben we dus niet meer voor Preveli en eventuele andere stops onderweg. Toch stoppen we bij de Venetiaanse brug en nemen daar gelijk wat te drinken.
Dat hebben we wel verdiend na die klim van net. Dit is ook gelijk 1 van de laatste plekken waar we water kunnen kopen en naar de wc kunnen. Dat doen we dus ook beide. Dan rijden we weer verder naar de baai naast Preveli. Daar parkeren we de auto en lopen over het pad langs de kust naar Preveli toe. Wel weer wat trappen, maar niet zoveel als aan de andere kant van Preveli. We hebben het wel weer behoorlijk warm gekregen en dan komt het dus goed uit dat we hier ook willen gaan zwemmen.
Dus snel de handdoeken neerleggen en de waterschoentjes aan. Henk, Greet en ik zijn vrij snel al in het water, René vind het maar erg koud en loopt wat te mopperen en brommen. Maar uiteindelijk is ook hij eindelijk door. Heerlijk water. Af en toe wat koude stukjes en het is wel erg zout. Je kunt hier gewoon blijven drijven. Dan gaan we er weer uit en laten we ons opdrogen. Het spettert ook hier een heel klein beetje net als daar straks in de kloof. Maar het is niet echt de moeite. Om 15:00 uur gaan we weer terug, nadat we nog even de rivier op gekeken hebben. We leggen bij de auto eerst de spullen, zoals de handdoeken en zo weer terug achterin de auto en gaan dan naar de taverna die er zit. Er zitten er zelfs nu meerdere. We bestellen wat te drinken en nemen allemaal Griekse yoghurt met fruit. Er loopt hier nog een pad via de kust waar je met de auto langs kunt. Deze hebben we nog nooit eerder gereden en volgens de man bij de taverna is deze weg maar 3 kilometer onverharde weg. Daarna kun je vrij eenvoudig via verharde wegen in Spili komen. We besluiten om die weg maar eens te nemen. En inderdaad het onverharde stuk rijd prima. Er zit 1 steilere helling in, maar de rest loopt stijf langs de kust. We komen in Agh. Irini uit en gaan dan via verharde wegen richting Spili. De bergen hebben hier heel veel groen gesteente. Geen idee wat het is, maar wel hard groen. En wanneer het nat is lijkt het nog groener. Dat kan ik zien, omdat we toch even een buitje krijgen onderweg. Met dikke druppen komt het uit de lucht vallen. Maar het is ook zo maar weer over. Wel zien we hier op diverse plaatsen natte straten, we zijn dus niet de enige die wat regen gehad hebben. Via Spili gaan we in 1 streep terug naar Malia. Het is al mooi laat aan het worden. Vlak voor Malia zien we ineens allemaal mensen stoppen en foto’s maken van de lucht achter ons. Ik kijk achterom en zie inderdaad een hele mooie wolk, waar de stralen van de zon heel mooi achter weg komen. Eenmaal bij het appartement heb ik de kans om hem op de foto te zetten.
Het is dan al 18:20 uur. We nemen toch nog wel een biertje of een roseetje op het balkon. We gaan vandaag pas om 20:00 uur eten. Ik ga gelijk beginnen met tikken en René gaat even plat. Ik kan alleen net niet helemaal bij komen met typen. De rest moet dan maar morgen. Om 20:00 uur zijn we allemaal zover dat we weer naar het restaurant kunnen. Georgos vraagt waarom we zo laat zijn en we vertellen waar we allemaal geweest zijn. Eirini komt ons ook weer even begroeten. René bestelt een Soutzoukakia, Greet neemt Spaghetti Marinara, ik neem Mousaka. Henk wil graag weten wat voor mosselgerecht ze hier hebben. Om te proberen krijgen Henk en Greet een schoteltje als voorgerecht. René en ik houden niet van mosselen. Henk neemt als hoofdgerecht opnieuw Stifado. Die was erg goed bevallen. Ook nu smaakt alles weer voortreffelijk. Alleen hebben Greet en ik wel moeite om onze portie. Het vult allebei heel goed en vol is vol. Georgos gaat ook nog weer spelen en Henk had daarom ook de camera meegenomen. Zowel Aristo als Georgos willen graag dat hij wat extra veel beelden maakt, omdat ze graag filmpjes willen op YouTube. Dat waren we toch al min of meer van plan, dus dat komt wel goed. Na de koffie en de druiven gaan we weer terug naar het appartement. Onderweg zien we acht gekko’s en daar blijft het bij vanavond. Omdat we laat waren begonnen met eten en ook laat bij het restaurant weg kwamen is Georgos er nu ook vrij snel. De meeste gasten gaan op tijd naar bed vandaag en daardoor kan Georgos een poos bij ons aan tafel zitten. Het gesprek is vandaag vrij serieus. We krijgen het over de WO2 en over begraven of cremeren. Maar het zijn niet alleen serieuze onderwerpen, we hebben het ook een poosje over Griekse Mythologieën gehad. Al snel bleek ik daar meer van te weten dan Georgos, wat wel weer grappig was. Frans en Ellen hebben ook nog een poos bij ons aan de tafel gezeten, maar ook zij moesten op tijd naar bed. Morgen gaan zij al weer naar huis, Assen. Om 1:50 uur houden we het voor gezien. We helpen Georgos afsluiten en gaan dan ook zelf naar bed. Ik leer nog wel even van Georgos in het Grieks te zeggen “ik zie je morgen”, Tha Leme Avrio.
Vrijdag 18 september 2009
Het weer: Zonnig en 32 graden
Vandaag doen we een klein ritje. We staan wel gewoon om 8:00 uur op. Normale tijd dus het ontbijt en om 10:00 uur weer klaar voor de start. We gaan vandaag naar Agios Nikolaos. Deze keer vinden wel gewoon weer een plekje bij de haven. We wandelen rustig naar het centrum toe en lopen langs de winkeltjes. René is nog steeds op zoek naar een ander horloge. Degene die hij nu om heeft is niet waterdicht meer. Maar ook nu zien we niets dat hem aan staat. Na de winkeltjes lopen we een rondje om het meer zonder bodem. Er zit ontzettend veel vis in. In alle soorten en maten. En op 1 van de boten staat een reiger.
Het blijft een mooi plekje. Het is alleen vandaag wel erg warm. Er staat bijna geen wind en de zon bakt er goed op. We zijn te vroeg om al wat te gaan eten, maar wat drinken kan natuurlijk wel. We gaan bij de haven op een terrasje zitten en kunnen zo een hele poos mensen kijken.
Er komt echt van alles langs lopen. Best veel russen, waaronder twee blonde meiden met wel extreem korte jurkjes aan. Ze willen op de foto bij de brug en nemen allerlei posities aan. Hilarisch. Wanneer we de drankjes op hebben, is het nog maar 12:30 uur. We overleggen even en besluiten naar Sisi te rijden en daar dan wat te gaan eten.
Zo lopen we niet veel later daar langs het haventje en nemen we plaats op het terras van Palm Bay. Dit keer niet in een hangmat, want dat eet niet zo makkelijk. Hoewel de stoelen aan de normale tafels niet erg comfortabel zitten. Henk neemt een Griekse salade, Greet neemt een tosti, René neemt scrambled eggs on toast en ik neem een fruit salade. Behalve Henk (die neemt Fanta Lemon), nemen we allemaal verse jus. Wat zijn we weer gezond bezig. We lopen via wat winkeltjes terug en rijden dan in Malia eerst naar de SPAR. Er moet weer water komen en de sinaasappels zijn ook op. Dan gaan we echt terug en kleden we ons snel om voor het zwembad. Zo kunnen we nog bijna anderhalf uur bij het zwembad liggen. Dan is het 17:00 uur en gaan we allemaal terug naar de kamers. René wil plat en ik moet weer verder met typen. Anders kom ik wel erg achter. Ik zie ineens dat de zonsondergang wel erg mooi lijkt te worden en pak snel de camera terwijl ik naar de voorkant loop. Ik krijg hem er nog net op tijd op.
Henk en René zijn beide net iets te laat. We gaan vandaag natuurlijk weer gewoon om 19:00 uur eten. Henk neemt vanavond vis, Greet gaat voor de souvlaki, René krijgt karbonade in witte wijnsaus, en ik neem Bifteki. Er zitten Duitse mensen naast ons aan tafel en we komen aan de praat. Uiteindelijk schuiven ze de tafel maar bij die van ons aan. Georgos gaat weer spelen en met al het praten en luisteren is het toch later geworden als anders.
Het is al 23:00 uur als we afrekenen. Daar gaat iets mis mee, want de rekening is nu ineens heel erg hoog. Aristo rekent de boel nog even na en uiteindelijk blijkt het 20 euro minder te zijn. We lopen dan gelijk terug naar de bar. Onderweg zien we deze keer 9 gekko’s. Greet en ik hebben allebei moeite om onze ogen open te houden en we houden het dan ook al snel voor gezien. Oorzaak zal wel drank zijn denk ik. Zo lig ik al om 0:20 uur op bed. Henk en René zijn weer druk aan het poolen. Vandaag is de stand 4-0 in het voordeel van René.
Zaterdag 19 september 2009
Het weer: Eerst bewolkt en later half bewolkt, toch gewoon 30 graden
Vroeg in de ochtend word ik wakker van geruis van buiten. Eerst denk ik dat het de wind is, maar na een korte blik op het balkon zie ik dat het enorm hard regent. Loodrecht naar beneden. Ik haal voor de zekerheid de handdoeken naar binnen, maar het balkon blijft droog. Na drie kwartier is de bui voorbij. Maar wanneer we om 8:00 uur opstaan is alles nog wel bewolkt. Op zich is dat vandaag niet erg. We gaan naar Heraklion toe, naar de markt en de plek waar we getrouwd zijn. Dan is dit weer zelfs prima. We ontbijten op onze normale tijd en iets voor tienen zitten we in de auto. We nemen een iets andere route naar het centrum toe. Aristo heeft een bepaald soort aansteker die zowel Georgos als René graag willen hebben. Aristo heeft ons geprobeerd uit te leggen waar hij deze in Heraklion gekocht heeft. Op de heenweg naar de markt zien we niet het zaakje dat hij bedoeld. Dan proberen we het op de terugweg nog maar een keer. We gaan nu eerst verder. We vinden een prachtig plekje direct bij de markt. Dat is mazzel hebben! Het is hier weer enorm druk. We lopen eerst een pad af met alleen maar groente, vis en dergelijke. Dan gaan we naar de paden waar ze kleding en allerlei andere zaken hebben. Je kunt het niet zo gek bedenken of ze hebben het hier wel. Ik koop weer een streng halfedelstenen, deze keer een soort aquakleurige staafjes. Ik had nog wel een andere gezien, maar die was 40 euro. Agaat uit Botswana of iets dergelijks. Prachtig, maar mij veel te duur. Die ik nu gekocht heb, was 4,50 euro. Na ruim een uur zijn we wel uitgekeken en gaan we weer terug naar de auto. We rijden naar onze vaste parkeerplek, waar hij weer voor 3 euro de hele dag mag staan. Dan gaan we via de 25 Augustusstraat naar het centrum. Het stikt hier nu van de zigeuners, Nigerianen, hippies en ander gespuis. Allemaal proberen ze wat te verkopen of geld los te bedelen. Wij lopen verder en gaan achter de Loggia onder de plataan eerst wat drinken. Na de drankjes bekijken we de kerk van St. Titus. Dat was de eerste bisschop van Kreta. Zijn schedel ligt hier nog. Die kun je bekijken. De kerk heeft in ieder geval ook prachtige glas-in-lood ramen. Dan lopen we naar de voorkant van de Loggia. Nu kunnen ook Henk en Greet zien waar we precies getrouwd zijn. De vorige vakantie zat de Loggia helemaal onder de graffiti. Nu hebben ze hem toch weer zo goed als mogelijk schoon gekregen. Henk maakt een paar cameraopnames, hoewel het moeilijk is van de voorkant, omdat hier een grote kraam staat die kompost verkoopt. Blijkbaar is dat hier heel bijzonder, want we zien de hele tijd mensen met zakken vol weglopen. Wij gaan na de Loggia via de leeuwenfontein naar de dagmarkt toe. Hier is het helemaal druk. We kopen vandaag allemaal wel wat. Eerst koopt Henk een nieuw ringetje om zijn camera mee om de nek te hangen, de sluiting die er nu aan zit is bijna stuk. Iets verderop koop ik een kalender voor in de wc. Dan lopen we naar een winkel waar René ook al eens eerder een horloge gekocht heeft. En na lang dubben vind hij er nu eindelijk eentje. Wel een stuk duurder dan hij eerst hebben wou, maar hij heeft nu wel een hele mooie. Op de terugweg over de dagmarkt, koopt Greet een handtas en weer iets verder koop ik een portemonnee. Eentje van hetzelfde merk als waar ik ook al eens een tas van gekocht heb, Sakis. Van echt kalfsleer. Eindelijk een goede. Dan gaan we de normale winkelstraat in. Hier vinden Henk en Greet nog leuke onderzetters. Dan is het bijna twee uur en tijd voor een Pita Gyros. Het is alleen ontzettend druk bij de zaak waar we dat normaal eten. We besluiten daarom maar naar de overkant te gaan. Daar hebben ze ook Pita Gyros. Hij is wel lekker, maar hier zat meer patat dan vlees in. Dat is wel jammer. Na het snacken gaan we nog een paar straatjes door. Ondertussen kijken we ook steeds of ze hier misschien die aansteker hebben, maar we kunnen het nergens vinden. Wel vinden Henk en Greet hier bij een zaakje een leuke kalender voor henzelf. Dan gaan we terug naar de auto. En zo zijn we rond 15:15 uur terug bij het appartement. Greet en ik gaan nog een poosje bij het zwembad liggen, Henk gaat Sudoku-en en René leest de instructies voor zijn horloge door. Om 16:30 uur houden we het voor gezien bij het bad en gaan ook wij weer terug naar boven. Ik begin weer aan het reisverslag te werken en René gaat even lezen en dan plat. Om 17:15 uur ben ik weer helemaal bij en ga ook ik een poosje lezen. Slapen is niet mijn ding, daar krijg ik heel vaak hoofdpijn van. Om 19:00 uur zien we elkaar allemaal weer beneden bij de bar. We lopen weer naar het restaurant toe. Bij de grill zien we vandaag Makis weer staan. Hij had last van zijn heup of een hernia of zo iets. Hij loopt in ieder geval nog niet erg makkelijk. We worden wel hartelijk begroet. Wij gaan weer aan onze vaste tafel zitten, 41. Henk neemt vanavond een kipsouvlaki, Greet kiest Mousaka, René neemt Gyros en ik kies Soutzoukakia. Het zit weer zoals bijna iedere avond zo goed als vol. En Georgos gaat daarom toch maar weer even spelen. Na de koffie gaan we weer terug. Vanavond hebben de heren geen zin om te poolen. De meeste gasten gaan op tijd naar bed. Zo komt het dat we om 0:30 uur Georgos al helpen met afsluiten en dat ook wij naar bed toe gaan. Oh ja, vandaag hebben we 10 gekko’s gezien.
Zondag 20 september 2009
Het weer: Bewolkt tot half bewolkt, 26 graden
Vandaag hebben we een afspraak met de familie Loukakis. We worden er om 11:00 uur verwacht op de koffie. We staan wel op de normale tijd op. En ook het ontbijt is op de normale tijd. Om kwart voor elf is het zover en verzamelen we de spullen voor Katerina en de kinderen. En iets voor elven rijden we de steile oprit op. Georgos is nog onderweg, maar Katerina is er en ook de kinderen zijn er. Ik geef Katerina gelijk de laptop waar ze ons om gevraagd had. En voor Eirini en Nikos hebben we kleurpotloden en viltstiften meegenomen. De viltstiften zijn voor in het restaurant. Die daar nu liggen zijn bijna allemaal op of er zit geen punt meer aan. Ook hebben Henk en Greet op ons verzoek een dvd gemaakt van Meppel en omgeving, zodat Georgos en Katerina een idee hebben waar wij vandaan komen. Nikos verstopt zich ondertussen in een keukenkastje en we moeten zijn nieuwe kamer zien.
Dan is het tijd voor koffie met allerlei lekkers erbij. Tijdens de koffie roepen Eirini en Nikos mij diverse keren naar buiten. Ze helpen sinds gisteren Georgos met het onkruid uit de tuin halen. Eirini doet de takken van de rozen en Nikos doet de zachte onkruiden. Ik moet komen kijken wat ze doen. En het lukt me zelfs even om ze samen op de foto te krijgen.
Na de koffie verschijnt Georgos ook. We staan nog even te praten en dan is het ook al weer tijd om te gaan. De kip die in de oven staat is bijna gaar en ze gaan zo eten om 12:30 uur. We gaan weer terug naar Malia. Eerst even naar SPAR, dan naar de kledingwinkel en dan nog met de auto langs de sigarettenwinkel. Ze hebben geen Lucky strike, maar wel Marlboro voor Erica en Linda. En René ziet dat ze hier ook de aansteker hebben die hij gisteren gekocht heeft in Heraklion. En nog goedkoper ook. Nou ja, we hebben ze in ieder geval. We brengen de auto terug, kleden ons even om en gaan dan lopend terug naar Malia. We doen vandaag een rondje Oud-Malia, maar eerst gaan we een hapje eten. Dat wordt een pita Gyros tegenover Revolution. Deze is lekkerder dan die van gisteren. Na het snacken gaan we naar boven. Oud-Malia blijft toch erg mooi. En er worden weer diverse foto’s en filmopnames gemaakt.
Dan gaan we naar Revolution voor een kop koffie of thee. Heerlijk even mensen kijken. Er is hier altijd zoveel te zien. Dan lopen we terug naar het appartement.
We drinken nog wat op het balkon en dan is het tijd om te gaan slapen of tikken.
We zien elkaar wel weer op de vaste tijd beneden bij de bar. Henk en René nemen vanavond allebei een karbonade in wijnsaus. Greet neemt mosselen met knoflook, dat is alleen een voorgerecht, maar ze heeft niet veel honger en daar heeft ze wel genoeg aan. Ik neem weer Bifteki. Na de koffie gaan we terug naar het appartement. We zijn nog maar net op pad, als Makis naast ons stopt en zegt dat we in moeten stappen. We mogen niet lopen. Zo zien we dus geen gekko’s langs de weg. Greet had er vanmiddag al eentje gezien en later ziet René er ook nog eentje. Vandaag dus maar 2. Wanneer we bij het appartement aankomen is Georgos verbaasd dat we er al zijn, totdat we hem vertellen dat Makis ons gebracht heeft. René en Henk gaan poolen. Daar is de stand 3-2. Dan moet ik met Henk poolen en dat win ik. Maar alleen maar omdat Henk de zwarte in het verkeerde gat schiet. René en Georgos poolen ook nog weer en dat wint hij natuurlijk. Ik ben vanavond helemaal met de tijd in de war. Ik denk dat het om 22:30 uur al 0:30 uur is. De uren willen maar niet om. Greet heeft hetzelfde, ook zij dacht dat het al veel later was. Om 0:45 uur gaan René en ik naar bed. De anderen blijven nog even zitten.
Maandag 21 september 2009
Het weer: Half bewolkt, winderig en 26 graden
We staan vandaag om 8:00 uur op. Er staat een stevige wind precies op het balkon gericht. Dat maakt het toch net iets minder prettig. Henk heeft het zo fris dat hij zijn spijkerjasje zelfs aan heeft en even later heeft Greet een trui aan. René en ik houden vol en zitten te ontbijten in een T-shirt met korte broek. Na het ontbijt blijkt dat dat ook best kan, de zon wint aan kracht en het wordt steeds warmer. Vandaag gaan we naar Arkadi toe. We vertrekken om 10:00 uur en gaan heen via de hoofdweg. Dan via de oude weg en binnendoor naar Arkadi toe. Er staan diverse auto’s en bussen bij het klooster. Maar binnen vind je de mensen bijna niet weer. We maken weer diverse foto’s en filmopnames. Tenminste daar waar dat mag, het mag namelijk niet overal.
Dan gaan we even wat drinken bij de taverna buiten het klooster. Er lopen hier ook struisvogels rond en je kunt de eieren ook kopen. Hoe lang zou die al op moeten staan, de gewone Griekse eieren moet je bij het appartement 7 minuten koken om ze zacht, maar net hard genoeg te krijgen.
Na het drinken en het eten van een heerlijke donut met suiker, lopen we nog even het winkeltje door. Ik koop voor mijn vader een lekker potje honing als souvenir. Dan stappen we weer in en rijden we via de binnendoor weggetjes naar de grot bij Melodoni. De borden zie je vaak genoeg langs de weg staan, maar het is nog een heel gezoek voor we de grot gevonden hebben. Het blijkt zeker de moeite waard te zijn. Eerst moet je wel via 61 glibberige treden afdalen naar beneden, maar dan ontvouwd zich een mooi schouwspel. Op veel grotformaties staat een lamp gericht. En ondanks het lastige licht lukt het ons toch om een paar mooie foto’s te maken.
Dan klauteren we weer naar boven toe en gaan we weer richting de oude weg. Deze volgen we richting Heraklion. We maken bij Voulesmeno Aloni, een prachtige Doline (de grootste van Europa), nog een laatste stop. We zien hier weer rare sprinkhanen. Heel goed gecamoufleerd. Precies dezelfde kleuren als de grond en het gras.
Om 16:40 uur zijn we uiteindelijk weer terug bij het appartement. We gaan gelijk door naar de kamers. Daar stel ik gelijk de foto’s veilig en werkt ik het reisverslag bij. Dan ga ik nog even lezen, terwijl René plat gaat. Om onze vaste tijd zien we elkaar weer beneden. Henk neemt vandaag Mousaka, René neemt Souvlaki, Greet kiest Soutzoukakia en ik ga voor de Horiatiko Piato. Van Aristo krijgen we eerst met z’n vieren nog 1 voorgerechtje. Een kruising tussen spaghetti en lasagne. Wel erg lekker. René wordt vandaag behoorlijk vol gegooid met drank. Georgos wil samen met hem whisky-cola drinken, alleen “vergeet” hij de cola. Dan wil Aristo met hem Metaxa drinken. En hij was eerst al aan het bier, en later samen met ons aan de wijn. En natuurlijk kwam er ook nog de nodige raki op tafel. Na de koffie zijn we gelijk terug gegaan. Het was een slechte gekko’s avond. We zagen er vandaag maar twee. We zitten nog een poos bij de bar. Henk wil toch wel iets te lezen en kiest een boek uit de kast. Georgos pakt het boek en begint voor te lezen. Nou ja, hij doet een poging tot. Wij doen het hem in ieder geval andersom niet of nauwelijks na. Dan krijgen we het over woordgrapjes en vertellen hem over “de kat krabt de krullen…” en wij krijgen van hem “Aspro Petra Sexsastri, Kenoerio….” voor de kiezen. We praten nog een poos bij de bar en besluiten om geen kloof te gaan lopen. Om diverse redenen. Morgen gaat de reis naar Kritsa. Maar dan wel een uur later dan anders, gezien de hoeveelheid alcohol. Het wordt 0:50 uur voordat we op bed liggen.
Dinsdag 22 september 2009
Het weer: Half bewolkt en 25 graden
We staan vandaag rond kwart voor negen op. We konden op zich tot 9:00 uur slapen, maar zijn allebei al wakker. Om 10:00 uur gaan we ontbijten en rond kwart voor elf zitten we in de auto. Via Agios Nikolaos gaan we op weg naar Kritsa. We stoppen eerst bij het kerkje in Panagia Kera. Hier zitten Fresco’s in van de 14de eeuw. Het is pas gerestaureerd. En erg mooi geworden.
Na het kerkje rijden we door en zetten we de auto op de grote parkeerplaats in Kritsa. Hier kun je uren doorbrengen met het fotograferen van straatjes, deuren en andere leuke dingen.
Eerder stond het bekend om zijn kleedjes en dergelijke, nu komen er ook steeds meer ateliers. Met hele leuke kunst. Henk en Greet kopen in Kritsa een asbak en een deurtje. Wij kopen een bootje. Na het fotograferen is het eerst tijd voor wat drinken en een kleine versnapering. Na de tonic en diverse lekkernijen, zoals een fruitsalade of een omelet, gaan we met de auto het dorp door en op weg naar het Katharo Plateau. Als maar hoger en hoger gaat het. Het is hier erg helder met wat vriendelijke wolkjes. We stoppen een paar keer voor wat foto’s en video.
Dan gaan we verder omhoog tot een hoogte van 1180 meter. Dan zien we het plateau voor ons. Dat steken we over en dan houd ook snel de verharde weg op. Dit is tenminste nog een echte stuiterweg. Prachtig! Met een boel kuilen en stenen.
Na een boel gehobbel zijn we op het Lassithi plateau en gaan we via Krassi terug. Daar stoppen we natuurlijk even voor de boom en de waterbassins.
En via Oud-Malia komen we weer terug bij het appartement. Het is wel iets later, maar we gaan toch eerst even een biertje of wat wijn drinken. René zet gelijk alle foto’s en film over op de laptop waar ik dit verslag op in loop te typen. Zo zijn alle kaartjes weer leeg en kunnen we weer verder. We gaan vandaag een half uurtje later eten dan anders. Het is namelijk al 18:18 uur wanneer ik het verslag heb bijgewerkt. Om half acht zien we elkaar bij de bar. En niet lang daarna zijn we ook in het restaurant. We zitten nog niet lang aan tafel wanneer Aristo mij mee neemt naar de keuken. Ze hebben vandaag weer wat aparts. Deze keer gestoofd varkensvlees met prei. En er is vers gemaakte Stifado. Wanneer we het eten gaan bestellen, kiezen Henk en ik allebei het varkensvlees met prei. René neemt de Stifado en Greet gaat voor de kipsouvlaki. Georgos gaat nog spelen en krijgt ook Kostas weer zover dat hij gaat zingen. Hij wil alleen maar verzoeknummertjes spelen. Eerst speelt hij de sirtakisong en dan wil hij wat ingewikkelds. Ik roep pali pali van Michalis Tzouganakis. 1 van Georgos’ favoriete nummers en ook die van René en mij. Later doet hij hem nog een keertje over wanneer Kostas er bij is komen te staan. Ze raken helemaal in vervoering en merken niets meer van de dingen om hen heen. Prachtig! Eirini is er trouwens ook en wanneer ze opgehaald word door Katerina is Nikos ook mee. Hij holt en rent weer door het restaurant en vliegt weer bij opa op schoot. Aan het eind van de avond maakt Aristo nog ‘bloem’ klaar (klein glas bier met een raki erin). Ook eentje voor mij. Oef, die hakt erin. En later op de avond herinner ik me weer dat de combinatie van wijn en bier bij mij altijd verkeerd gaat. Maar toen was het al te laat. Na de bloem en de koffie gaan we terug naar het appartement. Daar kletsen we nog een poos met Roelie en Andre. Ook begint Georgos nu eindelijk echt serieus over Eurodisney verder te praten. De bedoeling is dat ze eerst naar Nederland komen, dan een paar dagen bij ons blijven en dat we dan met de auto naar Parijs toe gaan. Na nog een paar barbie-ouzo’s, begin ik me toch echt heel slecht te voelen. Ik kan nog net de wc halen en alles, maar dan ook echt alles komt er weer uit. Dan voel ik me al een stuk beter, maar het is nu wel echt tijd om naar bed te gaan. De stand met poolen was 3-0 voor Henk. En we zagen vandaag 10 gekko’s.
Woensdag 23 september 2009
Het weer: Half bewolkt en 27 graden
NOOIT MEER BLOEM! Gelijk met het opstaan om 8:00 uur merk ik het al. Dit is niet mijn dag vandaag. En net na het ontbijt voel ik me zelfs slechter dan beter. Het duurt ook niet lang of ik ben het ontbijt al weer kwijt. Maar dan voel ik me echt een stuk beter. We gaan dus wel gewoon een korte rit maken. Dat was toch al de bedoeling. Overigens ben ik niet de enige die niet zo vlot is. Ook de rest heeft wat last vandaag. We rijden via Kastelli naar Smari. Daar wordt de weg onverhard en komen we bij een klein kerkje uit met fresco’s uit de 13de en 14de eeuw. René en ik zijn hier al eens geweest en de fresco’s zien er nu nog slechter uit dan toen.
Vanaf hier gaat er nog een pad naar boven naar een acropolis, maar net als de vorige keer is het hek daarnaar toe echt gesloten. We keren de auto met wat moeite en gaan dan weer terug. We gaan naar Anopoli. Vader Apostole zit hier niet meer, die zit tegenwoordig in Mochos. Maar het klooster is wel mooi. Nog heel nieuw, maar toch al prachtig. Heel veel mozaïek en iconen. Over een paar eeuw is dit echt en juweeltje.
Na het bekijken van het klooster, rijden we terug via de oude weg naar Malia. We stoppen bij de SPAR voor wat boodschappen, de sigarettenboer voor een krant en rijden dan terug naar het appartement. Bij de supermarkt hebben we belegde broodjes meegenomen. Die eten we ieder even op de eigen kamer op, behalve ik. Ik had dorst en nam een glas cola. Maar die kwam er net zo hard weer uit. Het broodje durfde ik dus niet meer aan. Eerst maar in de koelkast, misschien later nog maar even proberen. We kleden ons om en gaan dan lekker met z’n allen een poos bij het zwembad liggen. Om 16:30 uur houden we het voor gezien en gaan we naar de kamer. Ik ben behoorlijk verkleurd. Met het douchen, kan ik straks pas zien hoe erg het geworden is. Nu ben ik weer bij met tikken en gaan we lekker plat. Ik ook maar eens. Misschien voel ik me straks dan echt wat beter. De cola die ik tijdens het tikken opgedronken heb, zit er in ieder geval nog in. We gaan gewoon op de normale tijd naar het restaurant toe. Naast de wijn bestel ik ook een fles water. En wanneer ik tegen Aristo zeg dat ik last van mijn maag heb, raad hij mij aan de bonenschotel te nemen. Hier zit geen vlees in, alleen maar sperziebonen. Dat lijkt mij wel een goed idee. René neemt de kipsouvlaki, Henk Bifteki met kaas gevuld, Greet kiest voor de kip kleftiko. Tijdens het eten knap ik steeds meer op. Maar ik neem toch maar geen koffie en braaf een kopje thee. Ook de druiven smaken me prima. Aan het einde van de avond neem ik wel een likeurtje dat Aristo mij aanbied, de raki heb ik vandaag maar over geslagen. Dan is het weer tijd om terug te gaan. We zien onderweg maar 5 gekko’s, maar bij het appartement zit wel ineens een klein katje. Die blijft bij iedereen zitten, waarschijnlijk omdat mensen hem ook wat te eten gegeven hadden. Vandaag is de stand met poolen 3-0 voor René. Die overigens tijdens zijn spel gestoord wordt door een irritante buschauffeur. Die durft niet langs de auto en of hij wat verzet kon worden. René weigert, de vorige bus kon er ook makkelijk langs, hij moet maar leren rijden zegt ie. Maar Georgos had de buschauffeur al beloofd dat de auto verzet zou worden en zit verbouwereerd naar René te kijken. Uiteindelijk halen we wel de autosleutels op, maar Georgos moet hem dan wel zelf verzetten. René heeft bier, wijn, Metaxa en raki gehad en wil ook echt niet meer rijden. Hij plaagt René dan ook de rest van avond dat de auto toch nog steeds iets verzet moet worden, want er wil een kat langs… We hebben wat met katten vandaag, want de moederpoes met jonkies uit het weiland naast het appartement komt met twee jonkies ook nog het terrein op lopen. Ik drink bij de bar alleen maar sapjes en Fanta en voel me echt een heel stuk beter. Dat is maar goed ook, want morgen gaan we naar Chania. We besluiten daarom maar een half uurtje eerder te gaan ontbijten. Nu gaan we eerst naar bed, het is 0:30 uur.
Donderdag 24 september 2009
Het weer: Half bewolkt en 28 graden
We staan vandaag om 7:45 uur op. We zijn meestal al iets klaar voordat we gaan ontbijten, dus een kwartiertje eerder is genoeg om een half uur eerder te ontbijten. Dat doen we dus om 98:30 uur. En om half tien zitten we in de auto. We rijden, op 1 kleine rookpauze na, in 1x door naar Chania. En om 12:20 uur zitten we op het terras aan de haven aan de koffie.
De auto hebben we in de parkeergarage neergezet. Daar staat hij bewaakt en mooi koel. Na de koffie lopen we via de moskee naar het begin van de pier. En van daar lopen we naar de vuurtoren.
Je hebt hier echt een mooi uitzicht op de haven en alle mooie geveltjes langs het water. Dan lopen we weer terug, maar nu bovenlangs. Het muurtje wordt steeds smaller en smaller en net op het moment dat ik eigenlijk niet meer verder durf (hoogtevrees), is het muurtje afgelopen en kunnen we naar beneden.
We lopen weer naar de haven en gaan van daar naar de dagmarkt toe. Eerst nog even bij de Katholieke kerk kijken.
En via de leerstraat komen we dan bij het dagmarktgebouw aan. We komen precies op de visafdeling binnen en dat vind mijn maag minder prettig. Ik loop dus snel verder en wacht dan totdat de rest uitgekeken is. Ik vind hier eindelijk de stafkaarten die ik zocht, schaal 1:50000. Daar moeten we nu een heel eind mee kunnen komen. Van de dagmarkt lopen we weer terug naar de haven. Onderweg zien we nog een leuk atelier en René en ik krijgen van Henk en Greet een bootje aangeboden voor alles wat we voor ze gedaan hebben. Heel lief. Het is van dezelfde serie als het bootje dat we zelf in Kritsa gekocht hebben. In de haven is het de hoogste tijd om wat te gaan eten. We gaan weer bij hetzelfde tentje zitten als waar we de koffie gedronken hebben. Deze keer nemen we allemaal een omelet en een tonic. Dan is het al weer bijna 15:00 uur en de hoogste tijd om de oude straatjes op te zoeken. We maken toch nog wel diverse foto’s, ondanks dat René en ik het oude gedeelte de vorige keer dat we hier waren al veel gefotografeerd hebben.
We zoeken de garage weer op en om iets over 16:00 uur zijn we dan op de terugweg. Het is even een gezoek in Chania voor we de juiste weg gevonden hebben, maar dan gaat het weer snel. Net na Rethymnon stoppen we nog even bij een Coffeeright. We proberen twee koffie en twee frappe’s te bestellen, maar dat blijkt lastiger dan je zou denken. René en ik zijn al eens eerder bij deze geweest en dezelfde jongen werkt er nu nog steeds. Hij lijkt gewoon ons niet te willen begrijpen. Er komen nog net geen handen en voeten aan te pas, maar dat scheelt niet weinig. Hij lijkt vooral moeite te hebben om René te begrijpen. Ik krijg hem uiteindelijk aan het verstand wat we willen hebben en het lukt Henk zelfs om te vragen waar de toiletten zijn. Na de koffie gaan we dan gelijk door naar Malia. Om 18:40 uur zijn we bij het appartement. We drinken nog wat op het balkon en dan gaat René toch even 20 minuutjes plat. Ik typ gelijk wat van het verslag in, maar kom net niet helemaal bij. Om 20:00 uur gaan we eten. Ze hebben toch nog een tafeltje voor ons bewaard, heel lief, ondanks dat het restaurant zo goed als vol zit. Georgos vraagt waarom we zo laat zijn en we vertellen hem dat we naar Chania geweest zijn. Dan snapt hij precies waarom het zo lang duurde. Dan mogen we ook bestellen. Henk neemt sardines, Greet kiest voor de Gyros Kleftiko, René neemt Soutzoukakia en ik kies voor de kip Souvlaki. Na de koffie gaan we weer terug. We zien maar 1 gekko, en die zit ook nog achterop het gebouwtje van de bar. Verder geen eentje. We zijn allemaal wat moe of hebben wat last van de rug. Bovendien kunnen de heren niet poolen, omdat een groep van zes mensen beslag legt op het biljart. Die houden een soort competitie, maar ontnemen verder iedereen de gelegenheid om ook een potje te poolen. We gaan na een glaasje drinken daarom maar gelijk door naar de kamers. Ik lig om 23:55 uur op bed.
Vrijdag 25 september 2009
Het weer: Eerst half bewolkt en warm, 30 graden, daarna zwaar bewolkt en regen, met 26 graden
Vandaag staan we een half uur later op als normaal. We willen toch maar een kort ritje maken en na de lange rit van gisteren is wat extra slaap voor de ruggen wel even fijn. Ook al zijn de matrassen soms best nog wel hard. We staan dus om 8:30 uur op en gaan om 9:30 uur ontbijten. Om 10:30 uur is iedereen weer zover dat we op pad kunnen. Het is best zonnig, ook al waren de berichten voor vandaag slecht. We gaan dus niet naar het Cretaquarium, maar gaan naar Knossos. Henk en Greet hadden al gezegd dat ze daar ook wel heen wilden. Het is er een mooie dag voor. We rijden er heen en onderweg komen we nog midden in een wielerwedstrijd terecht. De eigenlijke wedstrijd is de andere kant op op de hoofdweg, maar daarna fietsen de renners terug richting Heraklion op onze helft. Sommigen hebben begeleiding van politie of busjes. Het is wel een vreemde plek voor zo’n wedstrijd. Wanneer we bij Knossos aankomen, zien we dat we niet de enige zijn. Wat een bussen en auto’s. Maar nog plek genoeg voor onze auto. Na het kopen van de kaartjes (6 euro per persoon) gaan we naar binnen toe. We nemen niet een gids, maar lopen zelf overal langs. Er lopen zoveel gidsen dat je toch altijd wel wat mee krijgt en zo ben je vrij om alles zelf te bekijken.
Het is hier zelfs erg warm in de zon. Weinig schaduw en de stenen zijn goed heet. Bijna verlept gaan we weer terug naar de auto. Daar hebben we wel wat water. Bovendien gaan we verder naar het aquaduct bij Spilia en daar zit ook een kleine taverna.
Daar nemen we een frappe en ik een cola. Na een korte sanitaire stop gaan we verder. Ik ben even de weg kwijt en zo komen we door Pano Archanes. Daar zien we een hele lange rij met pick-ups staan. Allemaal tot de rand gevuld met druiven. De oogst is nu echt volop bezig en ze brengen die allemaal naar de perserijen toe. We keren de auto en rijden een stukje terug. We vinden de juiste afslag naar Peza en komen door diverse wijngaarden heen. En ook hier zien we pick-ups vol met druiven rijden. Via Kastelli gaan we richting Chersonissos. We hebben inmiddels wel wat trek gekregen en het is al bijna half drie. We parkeren de auto ergens en lopen dan naar de haven. Bij een terrasje aan het water bestellen we wat te eten. René neemt yoghurt met aardbeien, Greet neemt een fruitsalade, Henk een Griekse salade en ik neem Kataifi met ijs. Allemaal nemen we een tonic erbij als drinken. Het regent inmiddels zachtjes, de lucht zit helemaal dicht en de temperatuur voelt laag aan door de wind. We vragen daarom maar om de rekening, want we willen weer terug. Het duurt een poosje en we schrikken van de prijzen, aan het eind moeten we 37,10 euro afrekenen. Voor een tientje meer hebben we diner bij Georgos met drinken, koffie en alles erbij. We krijgen nog wel een raki en wat watermeloen na, maar de raki is niet lekker, die is erg scherp. We gaan snel weer verder. Greet koopt nog een horloge voor 12 euro, waar ze een poos mee bezig zijn om deze in te korten. Plus het doosje en het tasje dat er om komt, kan het bijna niet uit. We lopen via de winkelstraatjes terug naar de auto en gaan dan naar Malia. Het is bijna half vijf als we terug zijn. Het is erg rustig bij het appartement en René is nog wat moe. We gaan dus allemaal terug naar de kamers en René gaat plat. Ik werk het verslag weer bij en zet mijn foto’s vast over op de laptop. Om 19:00 uur zien we elkaar wel weer bij de bar. Hopelijk is het dan wel droog. Dat is het eerst niet, maar tegen de tijd dat we compleet zijn en naar het restaurant lopen wel. We besluiten vandaag Georgos de vrije hand te geven en vragen om Mezes. We krijgen grote witte bonen, mini Bifteki met kaas gevuld, varkensvlees met prei, een grote salade, feta uit de oven, een paprika gevuld met feta uit de oven, knoflookbrood en weer de spaghetti/lasagne. Dit alles met een lekker glas rode wijn. Eirini is er ook en gaat zelfs nog even zingen met papa. Later zingt Georgos ook nog even met Kostas. Dan wordt Eirini opgehaald door Katerina en zien we Nikos ook nog even. Hij moet zelfs nog even bij mij op schoot komen zitten van zijn vader. We nemen Metaxa mee voor bij de bar van het appartement en gaan dan lopend die kant op. In het restaurant had René lichtgevende roosjes voor me gekocht en die bleken gelijk al handig. Er kwam een taxi hard aan rijden en toen ik het roosje aan deed zag hij ons ineens en ging hij verder de weg op rijden. We zien verder ook nog 7 gekko’s, misschien zaten er wel meer, maar we waren zo druk aan het kletsen dat we geen van allen echt goed aan het opletten waren. Bij de bar gaat de rest aan de Metaxa, ik hou het maar bij Fanta en bij Pago. Eddy komt ook nog even bij de bar. Hij blijft vanavond in het appartement slapen, hij is zo moe van de laatste paar dagen, dat hij nu echt gewoon eens alleen wil slapen. Aristo komt ook bij de bar zitten, er komen vandaag vrienden van hem aan en hij wil er graag zijn om ze te verwelkomen. Ze hebben alleen vertraging en dus moet hij iets langer wachten. Greet en ik zijn wat moe en gaan eerder naar bed dan de heren. Zij nemen nog een Metaxa (of twee) en gaan dan ook naar bed. Ook vanavond wordt er niet gepoold. Ik lig om 0:42 uur op bed.
Zaterdag 26 september 2009
Het weer: Licht bewolkt, warm en een beetje benauwd, 27 graden
We staan vandaag om 08:30 uur op. We gaan toch niet meer weg, of in ieder geval niet ver. Het ontbijten is dan ook om 09:30 uur. De zon is er wel gewoon weer, ondanks dat ze voor vandaag slecht weer voorspeld hadden. We gaan dus na het ontbijt niet naar het Cretaquarium zoals we gedaan zouden hebben met slechter weer, maar gaan vandaag bij het zwembad liggen. Daar is het nog best warm, we branden aardig weg. Ik pak dus ook maar snel een parasol en kruip in de schaduw. Daar is het beter uit te houden. Dat samen met een paar keer plonsen in het zwembad, maakt het heerlijk. René blijft pal in de zon liggen en hij is aan het einde dan ook nog redelijk verbrand. Rond kwart over twee gaan wij bij de bar een broodje hamburger (René neemt patat) eten. Zo, dan redden we het wel tot 19:00 uur. We gaan nog heel even in de zon en dan snel douchen. Om 15:30 uur moeten we bij Aristo zijn in het restaurant. We mogen niet meer van Georgos Metaxa kopen in de supermarkt, maar moeten dat via hun doen. Daarom gaan we dus naar het restaurant toe. Aristo regelt de drank. Ik wil graag een fles Ouzo mee. Die ik nu heb thuis, schiet mooi op. Daar heb ik overigens ook al bijna 3 jaar over gedaan. Maar dat was dan ook speciale Ouzo. We nemen bij het restaurant eerst een bakkie koffie. Dan vraagt Aristo wat we precies willen hebben. René wil graag 3 flessen Metaxa en Henk wil er graag 2. Ik wil graag 1 fles Ouzo. Dat worden er 2, want ik krijg 1 fles cadeau. Hij gaat op zoek naar de prijs van de Metaxa en na wat gezoek in de papieren en wat gebel met een vriend van hem weet hij de prijs. We rekenen af en krijgen nog een tweede bakkie koffie. Eddy moet de koffie maken en hij schud al weer met zijn hoofd. Ik vertel hem dat hij na die van vanmiddag, nog maar 8 kopjes voor ons hoeft te maken en dan is hij weer voor het hele seizoen af. Dan laden we alles in in de auto en gaan we naar de supermarkt. We hoeven alleen nog maar wat toetjes te hebben en we zoeken nog een rekje voor een glazenschaal die we thuis hebben. Volgens een winkel waar ze de schalen verkopen zeiden ze tegen ons dat het een soort bordenrekjes zijn en dat ze die in iedere supermarkt verkopen. Maar wanneer we bij Ariadne kijken, zien we ze nergens. En dit is toch echt een hele grote supermarkt. Dan maar niet, we zoeken in Nederland wel weer verder. We rijden terug naar het appartement en laden alles uit. Dan drinken we de laatste wijn en bier op en gaan dan even plat. Ik werk het verslag weer bij. We gaan vandaag om 19:30 uur eten. We willen na het tukken de meeste spullen vast inpakken in de koffers. Dat lukt ook, er moeten nog een paar dingen in, maar dat kan morgenochtend ook. We gaan dus om 19:30 uur naar het restaurant toe. Wanneer we door willen geven wat we willen eten, blijken Henk en Greet geen keuze te hebben. Zij krijgen iets speciaal van Aristo. René krijgt wel zijn kipsouvlaki en ik kies voor Bifteki. Henk en Greet blijken varkensvlees te krijgen dat gestoofd is met tomaat en courgettes. Henk houdt helemaal niet van courgette, maar vind deze heerlijk. Ik heb hetzelfde probleem als altijd op de laatste avond, ik krijg er gewoon geen hap in. En ik had er zoveel zin in! Ik krijg dus ook weer van bijna iedereen op de kop. We drinken weer wijn en krijgen natuurlijk ook raki. En ik heb zelfs moeite met de raki. Na de koffie en de druiven, die ik zeker zal gaan missen, begint het afscheid nemen. Kostas probeerde er stiekem tussenuit te knijpen, maar dat lukt niet. We zien hem en roepen hem terug. Dan nemen we afscheid van Papa en Maria. Eddy wil nu nog geen afscheid nemen, hij komt nog naar het appartement. Waarschijnlijk zien we hem dan niet, want we willen niet zo laat naar bed toe, maar hij heeft dat denk ik ook liever zo. Hij houdt net als de meesten hier niet van afscheid nemen. We nemen wel afscheid van Aristo en ook van Maki. Wanneer we bij de parkeerplaats langslopen, komt net Katerina aanrijden met Nikos achterin. Ze stapt uit en René laat Nikos uitstappen. Hij geeft ons op aandringen van Katerina keurig een handje en wenst ons een goede reis. We geven Katerina een dikke knuffel en zeggen nogmaals dat we het echt niet erg vonden dat ze niet zoveel tijd voor ons had. Daar gaat het bij ons ook niet om. Alle tijd die ze heeft is mooi meegenomen. Dan is het tijd om terug te lopen naar het appartement. Onderweg zien we nog 5 gekko’s, eentje had René al gezien toen hij bij het restaurant telefoon kreeg en richting de grill liep. Bij de bar drinken we nog wat en dan nemen we afscheid van Marieke. Zij komt hier volgend seizoen niet meer terug achter de bar. Ze heeft het naar haar zin gehad, maar het werk is minder geschikt voor haar rug en een groter hotel lijkt haar daarom beter. Zo kan ze de werkzaamheden wat meer afwisselen. En dan is het ook tijd om afscheid te gaan nemen van Georgos. Dat vindt hij altijd heel erg en ook nu merk je dat hij er tegen op ziet. Maar misschien zien we elkaar sneller dan verwacht. Aad en Hennie nemen nu geen afscheid, zij zwaaien morgen de vertrekkende gasten uit. Behalve ons vertrekken er nog 10 andere gasten. We staan toch weer op de lijst voor de bus, ondanks dat we doorgegeven hebben dat we eigen vervoer hebben. We vertellen dat daarom ook maar even tegen de anderen die vertrekken. Anders blijft de bus op ons wachten terwijl wij allang weg zijn. De bus gaan om 07:00 uur. We willen rond 06:45 uur weg zijn. Dus nu de hoogste tijd om naar bed te gaan. Geen Eddy gezien zoals verwacht. Het is 0:25 uur als we gaan slapen.
Zondag 27 september 2009
Het weer: Half bewolkt, 24 graden GR, half bewolkt en 19 graden NL
We staan om 06:00 uur op. Om 06:30 zijn we allemaal zo goed als klaar en beginnen we met het verplaatsen van de koffers naar beneden en dan in de auto. Aad is er inmiddels ook en iets later verschijnt ook inderdaad Hennie. Om 06:45 uur zit alles in de auto en rijden we naar het vliegveld. Om 07:15 uur zijn we er. De heren zetten ons af met de bagage bij de vertrekhal en rijden dan naar Autotours om de auto af te leveren. Er is nog niemand, maar je kunt er wel de sleutel achterlaten. Niet veel later zijn de heren weer terug bij ons. We lopen naar binnen en zien dat onze incheckbalie nog niet bekend is. Na een poos wachten zijn bijna alle balies bekend, behalve die van ons. En wanneer die wel bekend word, blijkt het in de andere hal te zijn en is iedereen van de bus er ook. We hebben dus dit keer absoluut geen voordeel gehad van het vertrekken met eigen auto. We gaan in de rij staan en die is erg lang. Het duurt een hele poos voordat we ingecheckt zijn. Hier komen ook de bagagelabels erom en worden de koffers gewogen. We blijken 16 kilo overgewicht te hebben! Maar niemand die er moeilijk over doet. Na het inchecken zijn we er nog niet. Dan moeten we namelijk in de rij gaan staan voor de bagagecontrole en het afleveren ervan. Ook die rij is ontzettend lang. Na het afleveren van de bagage, moeten we opnieuw in de rij gaan staan voor de passport controle. En ook die rij is weer enorm lang. Eindelijk zijn we dan door de douane. René wil nog even bij de Taxfree kijken naar Rakimeli. Dit is een drank gemaakt van Raki en honing. Kretenzers gebruiken het vooral wanneer ze verkouden of grieperig zijn. Ik had op internet al wel recepten gevonden hoe je het zelf kon maken, maar ze verkopen het ook kant-en-klaar. Nadat we de Rakimeli gekocht hebben gaan we naar de Gates toe. Er staat nog niet bij onze vlucht welke het wordt. Inmiddels is het al wel 10:00 uur en om 10:25 uur zouden we vliegen. René staat net op het punt om wat drinken en eten te halen, wanneer omgeroepen wordt dat we via gate 5 naar het vliegtuig gaan. Helaas dus geen drinken of eten meer. Dat moet dan maar in het vliegtuig. Voordat iedereen aan boord is, is het al 10:25 geweest en uiteindelijk vliegen we om 10:40 uur pas weg. De vlucht verloopt zonder problemen, behalve dat we een hele enge gladde steward hadden. Echt een gezonde Hollandse hetero jongen, maar dan anders. Hij had het ook steeds over elleboogjes en knietjes wanneer hij langs kwam met zijn karretje, maar ook pas nadat hij eerst René’s knieën er zowat afgeramd had. We zaten op rij 30 met zijn vieren, de een na laatste rij. Dit keer dus wel kans op een saucijzenbroodje. Bij de nooduitgang waar we meestal zitten, is die kans erg klein. Vaak zijn ze dan al op. Na de landing lopen we via de toiletten naar de bagageband en die begint al vrij vlot te lopen. We waren overigens ook precies op tijd, 13:10 uur. Voordat we het vliegtuig uit waren had ik onze koffers al op de kar gezet zien worden. En het duurde ook niet lang voordat we de koffers hadden. We lopen naar de bus voor P3 (René wil eerst nog even roken) en dan stappen we in. We zien nog steeds andere Cretan Family gangers om ons heen. En we nemen dan ook pas bij P3 afscheid van de laatste. Om 14:15 uur rijden we weg bij P3. Onderweg naar Meppel stoppen we even bij Routiers voor wat drinken en voor wat eten, want dat kleine saucijzenbroodje zijn we allang weer vergeten. We nemen allemaal een uitsmijter in verschillende varianten. Zo nou kunnen we er wel weer een poosje tegenaan. Om 16:25 uur zet Henk de auto bij ons voor de deur. We zijn weer thuis. De vakantie zit er nu echt weer op. Volgend jaar gaan we natuurlijk weer.
Oh ja, de eindstand van de gekko’s was deze vakantie: 93 stuks
Voor de rest van de vakantiefoto’s zie HIER