Zaterdag 3 maart 2007
Het weer: NL ongeveer 4°C en regen / GR ongeveer 15°C en zonnig
Vandaag gaan we dan eindelijk naar Kreta. We hebben er lang op moeten wachten, maar dan toch. Met alle tijd die in het huis is gaan zitten, kunnen we dan eindelijk na anderhalf jaar naar Kreta. Om acht uur zou Wim ons ophalen en hij was zelf vroeg. Maar wij moesten nog wat spul opruimen, dus iets over achten zijn we vertrokken. Onderweg hebben we nog twee keer een stop gemaakt, rookpauze en koffiepauze. We hadden tijd genoeg. Ik had Wim wijsgemaakt dat we drie uur van te voren op Schiphol moesten zijn, in plaats van twee. Ik ken hem langer dan vandaag. Twee uur voor die tijd, is om half elf inchecken. En als ik hem drie uur aan laat houden redden we dat net. En inderdaad, om kwart over tien waren we op Schiphol. We hebben eerst de tickets omgeruild. We hadden nog de tickets die we in november hadden willen gebruiken. Die moesten we op de dag zelf maar omruilen voor de juiste. Nadat we de juiste tickets in handen hadden voelde ik me een stuk beter. En alles ging goed. De controle van de handbagage is wel streng. Er mag echt haast niets mee als handbagage. Zelfs geen labello. Bij tax-free kun je wel weer van alles kopen, maar bij de gate checken ze weer. Dus geen flesje water. Het vliegtuig vertrok, heel Grieks, een half uur te laat. Niemand weet waarom, maar niemand kan het wat schelen. Om vijf uur waren we in Athene. Daar moesten we wachten tot tien voor half zeven voor we weer konden inchecken. Weer strenge controles. René moest zelfs zijn shag laten zien en de kauwgom moest ook in het bakje. Ook werden we gefouilleerd. Maar alles gaat best snel en netjes, dus geen probleem. Om kwart voor acht waren we dan echt op Kreta. De koffers lieten even op zich wachten, maar ook dat hoort erbij. Eirini kwam ons ophalen, want Georgos stond buiten te roken. We gingen gelijk naar het centrum van Heraklion een hapje eten. Alleen was Georgos vergeten dat we geen van beide vis lussen. En dan is een visrestaurant niet zo’n goed idee. Kan gebeuren. Dus zijn we doorgereden naar een soort shoarmatent. Alleen dan met Grieks eten. We namen Sakanaki, ham/kaas rolletjes, boerensalade, brood, voor René en mij karbonade met frites en voor Eirini en Georgos lamskoteletten. En cola en bier. We zaten dan ook zo vol. Ook gelijk al behoorlijk bijgepraat. Hoewel ik vooral veel aandacht aan Eirini gegeven heb. Ze krijgt nu minder aandacht thuis nu haar broertje erbij gekomen is. Ze vond het geweldig! In de auto viel ze met haar hoofd op mijn schoot in slaap. Georgos heeft overigens een nieuwe auto. Een Toyota RAV4, zwart, vierdeurs met open dakje. Mooie auto!! Hij bracht ons gelijk naar het appartement toe. Morgen komen er als het goed is, twee fietsen en moeten we koffie komen drinken. Georgos wil dan daarna met ons naar een wijnmakerij. Deze heeft open huis en maakt hoge kwaliteit wijnen. Ik ben benieuwd. Eenmaal op de kamer, 103, hebben we direct de koffers uitgepakt en heb ik dit verslag geschreven. Nog even sudoku-en en dan lekker slapen. Het was een drukke dag.
Zondag 4 maart 2007
Het weer: ongeveer 22°C en zonnig
Vanmorgen zijn we om acht uur opgestaan. Ik heb heerlijk geslapen. Het appartement is best koud, ondanks de airco. Maar deze zijn ook niet berekend op wintergasten. Hoewel je 22 graden geen winter kunt noemen. Na het wassen en aankleden hebben we de cadeaus in de tas gedaan en zijn we naar de familie toe gelopen om koffie te drinken. Onderweg hebben we twee belegde stokbroden gekocht, geld gepind en rondgekeken. Om iets voor tienen waren we bij het huis en konden we ook eindelijk Nikos bekijken. Wat een mooi ventje! Grote blauwe ogen en donkerblonde haartjes.
Om twaalf uur reden we (Georgos, René en ik) samen met een neef en Aristo naar de wijnexpositie. Het was dus geen wijnmakerij waar we heen gingen. Maar een soort beurs van allerlei wijnbedrijven. De beurs bleek in een hotel te zijn. Eerst stonden we al in het verkeerde hotel in de verkeerde plaats. We waren bij Creta Maris in Chersonissos en we moesten bij Candi Maris in Heraklion zijn. Scheelt maar dertig kilometer. Haha. René en ik kregen prima hulp van een vrouw bij het invullen van de papieren en we kregen een rode batch. Voor wijnliefhebbers. Zakenlui kregen een blauwe. We hebben diverse wijnen geproefd. Vooral rozé. Erg lekker. We hebben uitgelegd dat rozé in Nederland erg populair aan het worden is. En dat witte wijn minder gedronken word. Zowel de wijnmakers als Georgoss vond dat erg interessant. Na de beurs zijn Aristo, Georgos en wij terug naar huis gereden. Na een bak koffie en wat eten heeft Katerina ons bij de supermarkt achter de kerk afgezet, Ariadni. Die kenden we nog niet, maar die is veel groter dan de Spar. Even boodschappen doen en toen terug naar ons “huis”. Daar bleek een vriend van Georgos twee goede fietsen afgeleverd te hebben. Die hebben we ’s middags nog even uitgeprobeerd. We zijn even naar de opgraving gefietst en daarna weer terug. Het zijn prima fietsen. Onderweg zagen we ook ineens een weiland vol koeien. Echt een gek gezicht. Je ziet hier verder bijna alleen maar geiten. Deze koeien waren zelfs zwarte bonte! Bij het appartement hebben we daarna wat gelezen, gepuzzeld en tv gekeken. Als avondeten nog een bord tomatensoep genomen. Er is één tv-zender die Engelstalige films uitzend met Griekse ondertiteling. Zo kunnen we toch wat volgen en het is goed voor mijn Grieks. Met de benen onder een deken, een zak chips en cola-metaxa hebben we de film “Archangel” gekeken. Daar speelde Daniël Craig in mee. Daarna hebben we nog even wat gelezen en rond twaalf uur zijn we lekker gaan slapen.
Maandag 5 maart 2007
Het weer: ongeveer 18°C en half bewolkt
Vanmorgen zijn we weer om acht uur opgestaan. Als ontbijt een bakje yoghurt en later heeft René nog een stokbroodje gekocht. Om tien uur waren we bij Georgos. Eerst dachten we dat hij er niet was. Geen van beide auto’s stond er. Toen riep Georgos ons. Hij was er toch. Ik moest zelf maar in de keuken koffie maken. Vrouwenwerk, haha. Dus in allerlei kastjes zoeken. Maar wel gelukt. We hebben voor vanavond om acht uur afgesproken. Georgos komt ons halen en dan gaan we ergens wat eten en drinken. Nadat we teruggefietst zijn, hebben we een strandwandeling gemaakt en gelijk even boodschappen gedaan. Het strand was uitgestorven natuurlijk, maar er lagen ook bijna geen schelpen of zo. Dat blijft toch raar. Nederlandse stranden zijn wat dat betreft toch heel anders. We waren best moe van al het wandelen geworden. Ik probeerde wel te lezen, maar mijn ogen vielen steeds dicht. Dus de wekker maar even gezet en even geslapen. Daarna opknappen en wachten op Georgos. Die was er om kwart over acht. Hij wou eerst even langs het restaurant om te kijken hoe dat er bij stond. De tuin is nog een ramp, zei hij. Hij heeft overal rozen geplant, bij het restaurant, maar ook bij het appartement. Maar die moeten nog behoorlijk gaan groeien. Nadat we bij het restaurant gekeken hadden, zijn we naar Oud-Malia gereden. Georgos zag dat er iemand overleden was, want er hingen posters op de elektriciteitspalen. Wij plaatsen en berichtje in de krant, hier doen ze dat zo. Het dorp is ook niet zo groot. Zo bleken er maar twee restaurants in Oud-Malia open te zijn. Wij gingen naar die van Spiros. Ik geloof dat de naam Stravros & Elizabeth was. Het eten was goed, maar verwesterd. Niet echt traditioneel. Er zaten bijvoorbeeld radijsjes en kapperappeltjes door de salade. Dat hoort niet zo. Ook de aardappeltjes waren gekruid. Maar het was wel lekker. We hadden dolmades (gevulde koolbladeren met vlees en rijst), soutsoukakia, tzatziki. Griekse salade, gegrilde kaas van Cyprus, vlees, brood met knoflook, gegrilde paddestoelen, rode wijn en als toetje geconfijte vruchten met Griekse yoghurt en raki. Na het eten, het was al bijna twaalf uur, bracht Georgos ons naar het appartement. Net toen we er bijna waren, vroeg hij of we al wilden slapen. Waarop we beiden nee zeiden. Georgos draaide de auto weer om en we gingen richting Heraklion. Er speelt deze week een man, maar Georgos weet niet precies welke dag. Dus het kan zijn dat we voor niets die kant op rijden, dat bleek later ook het geval te zijn. Deze man speelt pas tien maart. En een andere man (meer moderne muziek) speelt 8 maart. Dus weer terug naar Malia. Andere keer beter. Georgos vond het vanavond erg gezellig, maar legde wel uit dat hij dit niet iedere dag kan doen. En dat begrijpen we ook wel, ze zijn druk met alles op te knappen en hij wil natuurlijk genieten van zijn gezinnetje. Terug op het appartement ben ik gelijk gaan slapen. Het was inmiddels ook al één uur geweest.
Dinsdag 6 maart 2007
Het weer: ongeveer 22°C en zonnig
Vanmorgen zijn we een uur later opgestaan. Het is wel vakantie natuurlijk. Na het douchen, aankleden en ontbijten zijn we in het dorp eerst achter zonnebrand aangegaan. We zijn allebei behoorlijk verbrand. Vooral ik natuurlijk. Mijn nek is nog roder, dan de polo die ik aan heb. We konden eerst geen zonnebrand vinden. Het is niet het juiste seizoen. Zonnebrand komt pas over een maand op z’n vroegst in de winkel te liggen. Bij de apotheek hadden ze wel zonnebrand. Bij het appartement zagen we Georgos weer. Hij was in de tuin bezig en aan het schilderen. De muren aan de westkant hadden last van vocht gehad, dus zijn ze ze aan het opknappen en nu aan het impregneren. Wij hebben wat spullen gepakt (drinken, camera en zonnebrand) en zijn op de fiets naar Sisi gegaan. Heen via de rotsen en terug via de weg. Daarbij moet je ook een stukje via de hoofdweg. Best griezelig. Ze rijden daar echt hard. Maar alles ging goed. Veel foto’s van planten gemaakt. Zelfs van stieren!
Toen we terug bij het appartement kwamen was Georgos weg, maar was Aris er. Hij was nu aan het schilderen. We hebben nog een poos in de zon zitten lezen. Omdat we toch wel honger kregen, zijn we nog naar de Spar gereden en daar hebben we croissantjes gekocht, gevuld met chocopasta. Toen zijn we nog een stuk door het oude gedeelte van het dorp gefietst. We hebben het huis van Diana nog steeds niet gevonden en ook nog niet de school van Katerina. Toen we weer bij het appartement aankwamen, hebben we even wat gepuzzeld en gelezen. En daarna hebben we even geslapen. Het is zo koud in het appartement! En onder de dekens is het dan wel lekker. Om zes uur ben ik begonnen met het eten te koken. Spaghetti met tomatensaus en gehaktballen. Maar ik had niet gedacht aan boter of olie en we hadden ook geen zout. Het was warm, maar niet geweldig. In het dorp maar wat anders halen, lijkt ons toch een beter idee. Dus rond half acht zijn we naar Revolution gegaan. Daar is het lekker warm. En na twee koppen thee en twee dubbele espresso’s zijn wij ook weer lekker warm. Daarna heb ik rode wijn gehad en René cola-metaxa en alleen metaxa. René heeft aan de overkant nog een pita-gyros genomen. Dat blijft ook erg lekker. Zo’n opgerold broodje gevuld met griekse yoghurt, Gyros, tomaat en patat. Rond elf uur zijn we terug gegaan. Ik ben bijna direct naar bed gegaan, waar ik zo vertrokken was. Ik heb René er niet eens meer bij in horen komen.
Woensdag 7 maart 2007
Het weer: ongeveer 18°C en zonnig
Vanmorgen zijn we om half negen opgestaan. Aristo bleek er vlak daarna ook te zijn. Er stond nog wel een scooter en de auto van Aris, maar we zagen geen Georgos. Eerst maar even op de fiets naar het centrum, even water gehaald, want dat schoot mooi op. Toen we bij het appartement aankwamen, bleken beide broers er te zijn. We hebben zelf even koffie gedronken en zijn daarna lopend naar het centrum gegaan. We willen vandaag naar Heraklion toe, met de bus. €3,50 per persoon, enkele reis. Dat is een euro duurder dan de vorige keer. Maar nog steeds goedkoop. In Heraklion bleken ze het centrum behoorlijk opgeknapt te hebben. Nieuwe stoepen en straten en een groot deel autovrij. We hebben lekker rondgeslenterd, maar niets gekocht. We hebben alleen allebei Gyros genomen bij een etenstentje. Dus het avondeten hebben we al binnen. Rond kwart voor drie zijn we terug naar het busstation gegaan. De bus stond er al en hij zat goed vol. De bus reed ook vrij snel weg. Weinig stops onderweg en een boel scholieren in de bus. Om kwart voor vier waren we in Malia. Bij de supermarkt hebben we nog wat ontbijt spullen gekocht en wat chocola om op te knabbelen. Toen we bij het appartement aan kwamen bleken twee buren afval aan het verbranden te zijn. Alles zag blauw van de rook. Dus dit keer niet lezen in de zon, maar snel naar binnen. Nu is het wel fijn dat er geen rookmelders zijn, want die waren zeker afgegaan. Even nadat we binnen waren hoorde ik geluiden. Georgos was er ook. Hij wil vanavond met ons eten in Oud-Chersonissos. We hebben daar al een keer eerder gegeten met hem en Katerina. Het is er erg authentiek en goed. Om acht uur komt hij ons halen. En inderdaad iets over achten was hij er. We hebben heerlijk gegeten en gedronken en gepraat. Dit soort kafenions zijn echt ons ding. Ik was in het begin van de avond de enige vrouw. Later kwam er een hele groep binnen en daar zat ook een vrouw tussen. Maar het maakt mij niets uit. Het was er erg gezellig. We hebben diverse mezes gegeten. Tzatziki, patatten, keftedes, dolmades, soutsoukakia, nog iets anders qua vlees, brood, paprika en later octopus. We hebben dat geprobeerd, ik ook, maar nee dat hoefden we niet. De heren hadden bier en ik had wijn. Toen we wilden betalen, kregen we raki met Griekse yoghurt en gekonfijte kersen. Erg lekker. Dus die bestelden we nog een keer. Zelfs ik vond de raki lekker! In totaal waren we nu maar €33,– kwijt. Dat is toch geen geld. Zoveel eten en drinken met z’n drieën en dan dat maar hoeven te betalen. Maar Georgos vond dit een normale prijs. Bij Stavros waren ze veel te duur. Hij vond het belachelijk dat ze daar €3,– durfden te vragen voor een kommetje patat.
Op de terugweg zijn we nog gestopt bij een kroeg in Malia. Een kroeg waar alleen buitenlanders komen. Epsilon. We waren net binnen en wie verschijnt er aan ons tafeltje, Mike. Die is niets veranderd. Hij drinkt nog steeds te veel. We hadden dat al eens verteld aan Georgos, maar die zag het nu zelf ook. Na wat kletsen en drinken, bracht Georgos ons weer thuis. Het was inmiddels al half twee. Niet lang daarna zijn we gaan slapen.
Donderdag 8 maart 2007
Het weer: ongeveer 17°C en half bewolkt
Vanmorgen zijn we wel gewoon om acht uur opgestaan. We moeten aan het werk vandaag. We hebben beloofd vandaag te helpen met schilderen. Georgos had ons gisteren gevraagd of we dat konden. Tuurlijk, geen probleem. Dus na ons ontbijt zaten we met een mok koffie buiten te wachten. Maar Aris en Georgos waren niet zo vlot vandaag. Om kwart voor tien verscheen de eerste van de twee. En toen hadden we nog geen verf. Die kwam nog later. Die moest toen ook nog verdund worden, want zo vonden de heren de verf veel te dik. Het was bijna elf uur toen we eindelijk konden beginnen. Georgos wil op iedere slaapkamer één muur rood maken. Het is een moeilijke kleur om te schilderen, rood dekt slecht. En in het begin hadden we alleen maar een blokkwast en een klein rollertje! En een klein bakje voor de saus. De eerste twee kamers moeten daarom wel drie keer. Nadat we de tweede slaapkamer gedaan hadden, kwam Aristo ons eindelijk een andere grotere roller brengen. En toen we in de eerste slaapkamer de muur voor de tweede keer deden, kwam Eddy ons ook nog grotere bak brengen. We hebben uiteindelijk drie kamers gedaan. De laatste één keer, met een grote roller. De andere twee, twee keer. De tweede keer met de grote roller. Die beide kamers moeten door die kleine roller waarschijnlijk nog een keer. Om vijf uur zijn we gestopt. De broers hadden waarschijnlijk al eerder willen stoppen, maar wij deden nog door. Omdat we pas om elf uur begonnen waren, waren we naar onze zin, nog niet zoveel opgeschoten.
Georgos wou vanavond nog naar de muziek toe, maar hij weet het niet zeker. Ik ga er maar van uit van niet. Hij voelde zich namelijk nogal moe. Nadat René een kort tukkie gedaan heeft, gingen we naar Spiros toe (Stavros) om een hapje te eten. Aris had wel pita broodjes Gyros gehaald rond half drie, maar dat is niet voldoende voor de rest van de dag. Eerst zijn we nog even het dorp ingegaan voor sigaretten en ik heb een jasje gekocht. Die hebben we nog even teruggebracht naar het appartement en daarna zijn we lopend naar Spiros gegaan. Het duurde even voor we het gevonden hadden. We kwamen van een andere kant het dorp in lopen. En er zijn zoveel smalle straatjes. Eenmaal binnen hebben we een Tzatziki, een Griekse salade, lamskoteletten en kipfilet bestelt. Het vlees was niet lekker. Daar gaan we dus niet weer heen. Ik eet nog liever de rest van de vakantie broodjes Gyros. Na het eten zijn we naar Revolution gegaan. Katerina had inmiddels gebeld om te zeggen dat Georgos zich niet lekker voelde en ze dacht dat dat door gisteravond kwam. Ze klonk boos. Tja, kan gebeuren. We hadden dus de rest van de avond voor onszelf. Die hebben we lekker op een bankje bij Revolution doorgebracht met tv kijken. Ze beginnen ons daar al te herkennen. We worden niet meer zo aangestaard. Om half twaalf zijn we terug naar het appartement gegaan. Daarna zijn we weer lekker gaan slapen.
Vrijdag 9 maart 2007
Het weer: ongeveer 17°C en half bewolkt
Vanmorgen zijn we om negen uur opgestaan. Allebei hebben we nog last van het eten van gisteren. Dat was echt slecht. Vlak na het opstaan, kreeg ik een sms’je van Katerina. Ze is om één uur terug thuis en vraagt of we dan komen. Ik antwoord dat we haar dan zien. Eerst gaan we na het ontbijt op horloge jacht. René horloge is stuk gegaan. Het pennetje is eruit. En hij is dit horloge toch al langer zat. Misschien dat we in het dorp wat kunnen vinden. Maar niets voor René kunnen vinden. Dus fietsen we direct verder naar Chersonissos. Via de weg langs het strand. Tenminste zoveel mogelijk. Soms moeten we de weg langs naast de hoofdweg volgen. In Chersonissos nemen we een ham/kaas croissant. Inmiddels is het bijna twaalf uur, dus draaien we om. Ditmaal willen we de weg naast de hoofdweg aan de andere kant van de weg volgen. Maar die houd soms helemaal op en dan moeten we over de hoofdweg zelf. Gevaarlijk, maar er is geen andere mogelijkheid. We zijn te vroeg voor Katerina, dus we gaan eerst nog even Malia zelf in. Daar kopen we ieder een boekenlegger. Voor maar €0,50 per stuk. Om één uur zijn we bij Katerina, maar die had oponthoud gehad, dus ze is er een uurtje later. Dat geeft niets, ik had nog sudoku puzzels in mijn tas zitten. We krijgen direct sap en diverse koekjes. Ze wil steeds maar meer dingen neerzetten, maar dat hoeft echt niet. We hadden zelfs warm eten kunnen krijgen, maar daar is het te vroeg voor. Om vier uur gaan we terug, via de Spar naar het appartement. Ze overlegt nog met haar moeder voor morgen. Dan willen we naar de zigeunermarkt. Ze laat ons later per sms wel weten of ze meegaat. Bij het appartement treffen we Georgos. Hij wil vanavond met ons naar een kafenion. Rond half negen is ie bij ons. Dat word uiteindelijk ruim een half uur later, want hij was eerst ergens anders heen geweest. We gaan naar Oud-Chersonissos naar een restaurantje. Vlakbij het haardvuur eten we tzatziki, knoflookbrood, salade van het huis, slakken (Georgos), souvlaki en paidakia. Samen met wijn en aan het eind een glaasje raki met yoghurt en gekonfijte vruchten en appel met mandarijntjes. We zijn met z’n drieen €40,– kwijt. Niet duur en goed eten. Om elf uur zijn we klaar om naar huis te gaan en dat doen we ook. Direct lekker slapen. Morgen gaan René en ik naar de markt. Katerina kan niet mee. Haar moeder kan niet oppassen. Dus we gaan met de bus.
Zaterdag 10 maart 2007
Het weer: ongeveer 16°C en bewolkt / ongeveer 20°C en half bewolkt en harde wind
Vanmorgen zijn we om negen uur opgestaan. De markt duurt tot ongeveer twee uur en de busrit duurt een uur. Dus nog tijd zat. Eerst ontbijten en een kop koffie. We moeten de buschauffeur of conducteur maar vragen waar we eruit moeten voor de markt. Ik weet wel waar de markt is, maar niet de dichtstbijzijnde halte. Terug is nog een heel ander verhaal, dat zien we dan wel. De conductrice zegt dat we gewoon naar het busstation moeten en dan op een andere bus moeten overstappen. Maar het is niet zover van het busstation, dus we besluiten te gaan lopen. We zien al gauw mensen met plastic zakken lopen. En vlak daarna markt. Op de markt kopen we twee tafellopers, één tafelkleed, vier paar sokken en een ketting met half edelstenen. Die ketting sloop ik uit elkaar zodat ik de stenen anders kan gebruiken. Na de markt lopen we naar het centrum. Daar kopen we een ander horloge voor René, voor ons allebeide een nieuwe riem, een kalender, vier boekenleggers, vier Griekse stickers, twee posters en een boek van Nikos Kazantzakis. Na gegeten te hebben gaan we weer met de bus terug. Nadat we alles in het appartement hebben achter gelaten, gaan we naar de supermarkt. De laatste boodschappen (drank). Het weer is raar vandaag. Eerst zwaar bewolkt, maar wel warm. Op de markt een paar druppen regen. Toen half bewolkt. En later weer bewolkt met een harde warme wind. Die wind veranderde in Sirocco. Omdat boven alles los stond vanwege het schilderen begon alles te klepperen. Dus hebben we alles maar dicht gedaan. Er was al één vaasje stuk en uit één deur waren de rubbers losgegaan. Eén reclamebord beneden was omgevallen, verder viel de schade wel mee. Om half acht (we hebben om half zeven soep gegeten) zijn we naar Revolution gegaan. Daar werkt op zaterdag een griet die langzaam en dom is. Ze had haar haar blond geverfd en dat past wel bij haar. Om elf uur zijn we teruggegaan naar het appartement. Lekker slapen. Morgen de laatste vakantiedag. Maandag telt niet echt, want dan vertrekken we hier al op kwart over zeven.
Zondag 11 maart 2007
Het weer: ongeveer 19°C en half bewolkt met ’s avonds een buitje
Vanmorgen wat uitgeslapen tot half tien. Ik was iets eerder wakker, dus ben ik gelijk maar gaan douchen. We gaan zo koffie drinken bij Katerina. We hoeven geen boodschappen meer te doen, dus we kunnen gelijk haar kant op. Maar eerst gaan we even bij Georgos kijken, die is nog aan het schilderen. Hij doet het niet met de Franse slag, maar met de Griekse. Het resultaat is hetzelfde. Bij Katerina kletsen we even en eten we wat broodjes. Daarna gaan we via de weg parallel langs het strand terug naar het appartement. Onderweg heb ik eindelijk de bloeiende mimosa op de foto kunnen zetten.
Vlak na ons is Katerina ook bij het appartement. Ze vind de rode kleur nog niet zo geslaagd, geloof ik. Maar het zit er nu al op. Dus pech. Ik vind het wel wat hebben. De ruimte word er warmer van. Katerina gaat daarna weer weg. Ik weet dan nog niet of we haar nog weer zien. Voor vanavond hebben we namelijk nog niets afgesproken. En dat zal waarschijnlijk ook niet gebeuren. We moeten er om vier uur morgen al uit. Vanmorgen had Georgos de man van de fietsen gebeld. We zijn ze niet meer nodig en we wilden graag weten wat de kosten waren. We hebben er een boel lol van gehad. De rest van de dag hebben we bij het appartement rond gehangen. Aris kwam ons nog halen, hij had aan de overkant een egel gezien. Die had hij nog nooit eerder gezien. Maar de egel bleek opgerold en later was hij weg. Rond drie uur betrok de lucht helemaal en iets later begon het zachtjes te regenen. Zelfs dan is het nog niet echt koud. Maar het zorgde er wel voor dat we het niet zo erg vinden om naar huis te gaan. We hebben met Katerina afgesproken dat we vanavond nog even wat komen drinken. Rond een uurtje of zeven gaan we naar de pita Gyros tent tegenover Revolution. Eerst even een hapje eten. Ik neem een kipsouvlaki en René besteld Gyros. Dat word bij hem een pita Gyros, maar dat geeft niet. Het is erg lekker. En ze hebben het ook erg druk met bezorgen en afhaal. Terwijl we eten begint het weer te regenen. We zitten onder een afdakje en wachten de bui maar af. Het regent niet echt hard en de temperatuur zakt niet eens zo erg. Het is denk ik, nog steeds iets van vijftien graden. Wanneer het droog is, lopen we weer verder naar de familie Loukakis. Georgos zou cursus hebben tot negen uur, maar Katerina is er wel. Georgos was zelfs eerder klaar en verschijnt niet lang na ons bij hun huis. Katerina wil er niets van weten dat we al gegeten hebben, ze maakt pizza, worstjes, pasteitjes, en een schaal vol komkommer, tomaat en salade. We doen ons best om toch nog wat te eten. René en ik drinken cola, maar volgens Georgos moet daar toch echt wel bacardi door. Gewone cola doet hij zo ’s avonds met vrienden niet aan. Om half elf willen we dan toch echt terug naar het appartement. We moeten er morgen om vier uur uit. Katerina heeft niets gedronken, dus die brengt ons met de auto terug. We nemen afscheid van Georgos en stappen bij Katerina in de auto. Bij het appartement nemen we dan afscheid van haar. Aristo brengt ons morgen met de Lexus naar het vliegveld. We besluiten de volgende ochtend de rest maar in te gaan pakken. Nu eerst maar slapen.
Maandag 12 maart 2007
Het weer: GR ongeveer 13°C en half bewolkt / NL ongeveer 15°C en half bewolkt
Vanmorgen om vier uur opgestaan. Ik stap snel onder de douche en René gaat gelijk maar even roken. Daarna duikt hij onder de douche. Snel ontbijten en dan de rest van de spullen in de koffer. Om vijf uur zijn we klaar. We zetten de koffers vast bij het hek neer. En we lopen buiten nog even rond te kijken. Om kwart over vijf is Aris er al. Hij is vroeg! Hij moet om zes uur iemand van de boot ophalen. Die komt uit Athene op sollicitatiegesprek voor de keuken. Wanneer we net in de auto zitten, krijgt Aris telefoon. De boot is eerder. Dus gas erop. Met 120 rijden we naar Heraklion. Normaal is dat hier 90. Om kwart voor zes zijn we op het vliegveld. Daar gaan we dan eerst maar inchecken. De koffers worden eerst gewogen en gelabeld bij de balie. Dan moeten we die zelf weer van de band afhalen. Dan moeten we met onze eigen koffer naar het scanapparaat toe lopen, waar iemand zit die de koffer gaat scannen op inhoud. Als het goed is, krijg je een sticker op je label en gaat de koffer zelf over de band verder. Nu eerst tijd voor een bakkie koffie. En die is toch sterk, we zijn sterke koffie gewend, maar dit slaat alles. We zijn ieder twee zakjes suiker nodig voordat de koffie drinkbaar is. Daarna gaan we door de controle. Dat is een soort doe-het-zelf vandaag. We moeten zelf maar beslissen wat we in dat bakje doen en wat niet. Al piep je nog zo, mag je nog zo doorlopen. Ze hebben geen zin blijkbaar om te controleren. Omdat het nog zo vroeg is, zijn de winkels wel open, maar is er maar erg weinig personeel. We kopen twee cd’s, eentje met bouzouki muziek en eentje van Nikos Xilouris. Daarna gaan we maar naar de gate toe. Alles loopt op tijd. We komen op tijd aan in Athene. Daar hebben we niet zo veel tijd. We komen om acht uur aan, om tien voor half negen moeten we al weer inchecken voor de volgende vlucht. Dus alleen even naar het toilet toe en dan maar weer door naar de volgende gate. In Athene is het blijkbaar erg druk met vliegtuigen, want we vertrekken een half uur te laat. Als we staan te wachten voor de startbaan, zien we ook nog eens negen vliegtuigen achter ons staan te wachten. Een file!! Van vliegtuigen… het moet niet gekker worden. Blijkbaar heeft de piloot alles uit het vliegtuig gehaald wat er in zit, want we landen uiteindelijk op Schiphol twintig minuten te vroeg. Daarna moeten we toch weer een poos op de koffers wachten. Als we de deuren door komen lopen staat Wim daar al te klaar. We lopen gelijk door naar de auto. Onderweg stoppen we weer bij HaJe. Voor een kop koffie. Maar ook voor wat erbij. Voor de heren een uitsmijter op brood. En voor mij twee kroketten op brood. Het eten in het vliegtuig was niet geweldig deze keer. En Wim lustte ook wel wat. Om half drie waren we weer thuis. Het zit er weer op. Over zes maanden mogen we weer.
Voor de rest van de vakantiefoto’s zie HIER