Woensdag 12 september 2018
Het weer: NL 17 graden en bewolkt, HR 27 graden en half bewolkt

Om 2:30 uur loopt de wekker af. Wat een onmogelijk tijdstip, maar ja we willen om 4:00 uur rijden. Na het douchen en aankleden ga ik naar beneden om koffie te zetten. Twee thermoskannen vol. De bolletjes met gebakken ei hebben we gisteren al gemaakt. Om 3:50 uur zijn we klaar voor vertrek. We stoppen nog even bij de ondergrondse container om het afval weg te gooien. En dan rijden, heel veel rijden. 1250 kilometer om precies te zijn. Om de paar honderd kilometer stoppen we even om de benen te strekken en wat koffie te drinken. René rijdt en dat vind ik prima. Hij houdt er niet zo van om er naast te zitten en ik wil best rijden, maar niet in Duitsland. Zeker niet het gedeelte waar je vijf en zeven rijbanen hebt. Eén van de plekken waar we stoppen is in Oostenrijk. In de verte kunnen we net de bergen zien.

We rijden verder en via Oostenrijk, rijden we door Slovenië. Direct over de grens met Kroatië moeten we van de snelweg af. We zien daar een grenswisselkantoor en verwisselen daar alvast wat euro’s voor kuna. We weten namelijk niet of we in het hotel met een kaart kunnen betalen. Misschien moeten we sowieso nog op zoek naar een pinautomaat. Na het wisselen van het geld, pakken we direct de eerste afslag. We rijden onder de snelweg door en komen op een prachtig smal landweggetje dat al kronkelende door het bos gaat, langs het meer van Trakošcan. Dat komt mooi uit want Trakošcan is onze eerste bestemming van deze vakantie. Na een prachtige rit arriveren we bij onze eerste stop, hotel Trakošcan. Met uitzicht op het kasteel. De kamerreservering is goed gegaan via Booking.com. Kamer 120 wordt ons stekkie voor de komende twee nachten. We pakken wat spulletjes uit de auto (de rest laten we er lekker in liggen) en gaan dan eerst even uitrusten op de kamer. Dan douchen en omkleden en een hapje eten beneden in het restaurant van het hotel. Hier in de omgeving zit verder ook niets. Een bistro die ook bij het hotel hoort, bij de ingang naar het kasteel, maar die is ’s avonds gesloten.

Het eten is prima, tenminste de a la carte. We zagen bij binnenkomst ook een groot buffet waar je van kon pakken, maar zo te zien aan het eten stond dat al een poosje. René kiest een grote cordon bleu en ik kies varkensfilet met pruimen. Beide waren behoorlijk aan de maat. Ik kreeg de mijne dan ook echt niet op. Eerst zaten we met vijf andere koppels in het restaurant, daarna kwam er nog een bus vol met mensen. Alle anderen, inclusief de mensen uit de bus, namen eten van het buffet. Na het eten hebben we nog koffie en een biertje bij de bar genomen. Maar verder deed niemand dat en de bediening van de bar moest ook in het restaurant helpen. Om 21:45 uur zijn we daarom maar terug naar de kamer gegaan. Dan nog maar even wat lezen en lekker slapen. Het was een lange dag, dus we kunnen de rust wel gebruiken.

Donderdag 13 september 2018
Het weer: 23 graden en bewolkt tot half bewolkt

Vanmorgen om 8:00 uur opgestaan. We knappen ons op en kleden ons aan. Nu maar eens beneden kijken of het ontbijtbuffet wat is. Dat blijkt, tegen de tijd dat wij daar aankomen al behoorlijk geplunderd te zijn. Maar er is nog voldoende voor ons om te eten. Qua ontbijt hebben ze alleen maar buffetvorm. Je kunt dus niet zo maar wat bestellen. Maar dat is geen probleem. René neemt hoofdzakelijk brood met vleeswaren, kaas en ei. Ik ga voor de vruchtenyoghurt, pannenkoekjes en croissants. Die pannenkoeken zijn wel wat oud en hard, maar met jam is bijna alles weg te krijgen. Na het ontbijt gaan we nog even terug naar de kamer. Onder andere om de fotocamera’s te halen. We wandelen naar het kasteel, dat aan de overkant van de weg ligt van ons hotel. Voor 40 kuna (omgerekend €5,40) per persoon kun he het kasteel bekijken en het park bezoeken.

Binnen mocht je officieel geen foto’s maken, maar dat hebben we toch gedaan. Het kasteel van Trakošcan laat woonstijlen zijn uit alle periodes dat het kasteel in gebruik geweest is. We kwamen gelijk met een groep toeristen die hier zijn met een busreis aan. Voor hen waren hapjes en champagne geregeld en er waren mensen verkleerd in de kleding uit bepaalde periodes. Daar mochten wij eigenlijk ook geen foto’s van maken, maar ook dat heb ik lekker wel gedaan. We zijn snel het kasteel in gegaan terwijl de rest buiten bleef staan. Dit zorgde ervoor dat wij een voorsprong hadden en hierdoor dus foto’s konden maken zonder dat daar andere mensen bij op kwamen te staan. Het is verder heel erg rustig. Na het kasteel zijn we in het park het meer helemaal rondgelopen. En dat is echt een behoorlijk groot meer. We zien tijdens het wandelen heel veel paddenstoelen en hagedissen. We zien hele kleine schattige kikkertjes. En er zitten hier zelfs waterschildpadden.

Wat een schitterende omgeving. Heel groen, veel mos. Het is alleen jammer dat het bewolkt is in het begin. Hierdoor zijn de foto’s van het kasteel vanuit het park wat lastiger te maken. En het gekke bij de meer is dat er bijna geen watervogels te vinden zijn. We zien 1 hele magere eend en een reiger vliegt een paar keer langs met veel gekrijs. Er loopt bijna niemand in het park rond het meer. De meesten bezoeken alleen het kasteel. Dat is wel mooi, maar René en ik vinden het park en de wandeling rondom het meer vele malen mooier.

Na onze wandeling hebben we wat gedronken bij de bistro onderaan het kasteel. Daarna zijn we teruggelopen naar het hotel. Even andere schoenen aan en snel naar de wc. Vervolgens zijn we met de auto wat rond gaan rijden in de omgeving. Het is hier prachtig met allemaal mooie valleien en kleurrijke huisjes. Die zie je hier in de gekste kleuren. Limoengroen, citroengeel, zuurstok roze, fel paars, noem het maar op. Hierdoor is alles wel heel fleurig. Op de terugweg kwamen e nog weer langs het meer en daar hebben we weer een paar van die schattige kleine kikkertjes gezien.

Eenmaal terug bij het hotel hebben we een biertje op het terras genomen. Rond 17:00 uur zijn we naar onze kamer gegaan en hebben we even de ogen dicht gedaan. Daarna onder de douche en opknappen. Tijd om een hapje te gaan eten. De groep eters blijkt dit keer een stuk kleiner te zijn. Het buffet is niet in gebruik. Mensen die dat willen krijgen een bord vol met van alles en nog wat. Wij bestellen weer a al carte. Allebei een Wiener schnitzel met wat friet. Na het eten nemen we bij de bar nog een kop koffie en wat te drinken.

Vrijdag 14 september 2018
Het weer: 28 graden en zonnig

Vanmorgen om 7:00 uur liep de wekker af. Eindelijk, want onze bedden zijn zo hard dat we ook echt niet meer wisten hoe we moesten liggen. We waren al een paar keer wakker geweest in de hoop dat we er al uit mochten, maar helaas. We douchen en ik pak daarna de tassen weer in. Vandaag na het ontbijt gaan we weer op pad. Volgende stop is Dubrovnik (of voor de Game of Thrones fans onder ons, King’s Landing). Het  ontbijt is dit keer niet zo geplunderd, maar we zijn dan ook een uur eerder dan gisteren. René kiest weer voor vleeswaren, kaas en ei. Ik weer voor de yoghurt en fruit. De pannenkoeken zijn deze keer niet zo hard en droog. Na het eten ruimen we op de kamer de laatste dingen op en dan checken we uit. Dit was een prima hotel, wat kaal en ongezellig, maar wel op een schitterende locatie. Het is vooral het kasteel en het park dat dit een goede plek maken om te stoppen. Mocht je dus op doorreis zijn en zoek je in het noorden van Kroatië een tussenstop, dan kan ik je deze wel aanraden.

We rijden over het kleine landweggetje terug naar de tolweg vlakbij de grens en draaien daar de snelweg op. We rijden bij Zagreb langs en dan verder naar het zuiden. We passeren zo op de borden ook een paar plaatsen waar we later deze vakantie ook nog zullen komen of weer opnieuw langs zullen rijden. Zoals Trogir en Split. Alleen zitten we nu op de tolweg naar het zuiden en dan kom je er niet letterlijk bij langs.

Na een lange rit over de tolwegen arriveren we op 15:40 uur bij ons appartement in Dubrovnik. Marko, onze gastheer, staat ons al op te wachten. Het appartement is mooi, zeer compleet. Nadat we de auto in de parkeerkelder onder het gebouw gemanoeuvreerd hebben (het past ook maar net met deze grote bak) en de tassen naar boven gebracht hebben, knappen we ons even op. Dan op verkenning naar de oude stad. Na een wandeling van ongeveer een half uur tot 40 minuten (en dat bij bijna 30 graden) kijken we onze ogen uit. Wat een schitterende oude stad met allemaal trappetjes en doorkijkjes. Je komt hier echt ogen te kort.

Morgen gaan we echt rond lopen, nu vooral een ijsje, iets te drinken en wat te eten. We vinden een restaurantje net buiten de oude stad en lopen dan terug de oude stad in om daar op een pleintje wat te drinken. De zon zakt en het plein veranderd langzaam van kleur en sfeer.

Na wat gedronken te hebben, lopen we weer terug naar het appartement. Onderweg kopen we nog wat bier en wijn. Op de kamer doen we de airco aan, want zelfs nu is het nog ruim 20 graden. Er is een tv met 9 kanalen, maar 1 van die zender zend op dit moment een basketbal wedstrijd uit. Dus kijken we wat tv en lezen dan daarna nog wat.

Zaterdag 15 september 2018
Het weer: 26 graden en zonnig met later wat onweer en regen

Om 7:00 uur staan we op. Snel douchen en aankleden. En dan op naar de oude stad. We willen over de stadsmuur wandelen en als je te laat bent is het daar heel erg druk met allemaal mensen van cruise schepen. Dus zorg dat je voor de drukte aan bent wanneer je deze wandeling wil maken. In een klein straatje in de oude stad nemen we eerst ontbijt. Een omelet, voor René met bacon.

Dan lopen we naar het beginpunt van de stadsmuur-wandeling. We zijn zeker niet de eersten, maar het is op zich goed te doen. Het is wel een hele wandeling met veel trappetjes op en af. En we komen langs heel veel locaties die ik herken van Game of Thrones. We maken talloze foto’s en ook dan kom je nog ogen te kort. Wat een ongelooflijk mooie stad. Niet goedkoop, dat zeker niet, ze weten hier wel van prijzen qua eten, drinken en excursies, maar ja. Wanneer kom je hier ooit weer, misschien wel nooit meer.

Na het rond lopen op de muur, drinken we eerst wat op een terrasje. Het is erg dorstig weer, een beetje drukkend zelfs. Na het drankje gaan we gelijk maar lopend richting de kabelbaan naar boven. Het duurt even voordat we de juiste route hebben. Je verkijkt je hier erg op de afstanden. Iets lijkt dichtbij, maar blijkt ver weg. Maar uiteindelijk vinden we het station voor de kabelbaan. Het uitzicht is echt schitterend.

We maken een aantal foto’s en gaan dan weer terug naar boven. Je kunt boven eventueel ook wat eten en drinken, maar omdat zij hier geen concurrentie hebben weten ze ook wel van prijzen. Dus terug naar beneden. We gaan via een andere ingang de oude stad weer in en ploffen daar neer op een terrasje vlakbij het pleintje waar we gisteravond wat gedronken hebben. We bestellen een kop koffie met crêpes met ijs erbij. Een beetje aparte lunch, maar wel heel lekker en na al dat gewandeld en klim en geklauter lussen we ook wel weer wat.

Na de lunch gaan we nog even onderaan bij het fort kijken en dan maar weer terug naar het appartement. We hebben geen voeten meer over. We kijken via de laptop naar de kwalificaties van de formule 1 (ja dat gaat gewoon door en proberen we zoveel mogelijk te volgen) en daarna draai ik een wasje terwijl René even plat gaat. Het appartement is echt van alle gemakken voorzien. De wasmachine heeft een ingebouwde droger. En na slechts een half uurtje kan ik het wasje er al uithalen. Ik hang het nog wel even uit op een rekje om de meeste kreukels eruit te krijgen. Ondertussen is de lucht betrokken en rommelt het wat in de verte. Wanneer we rond 18:45 uur naar buiten gaan om wat te eten, kunnen we zo weer naar binnen. Het regent een beetje. Wel een prachtige regenboog die zo groot is dat hij niet op 1 foto past. We wachten binnen wel even tot het droog is. Dat kan nooit lang duren.

Na het buitje gaan we op zoek naar pizzeria Vita Bella. Volgens Tripadvisor was dit een hele goede pizza tent. Alleen was het zelfs met Google bijna onmogelijk om deze te vinden. En dat klopt ook. Terwijl ik normaal nooit verdwaal, ben ook ik nu mijn gevoel voor richting totaal kwijt. We vinden hem uiteindelijk en de pizza was inderdaad heerlijk. Met een halve liter bier erbij, helemaal prima.

Na het eten werd het weer een heel avontuur om terug te komen. Daar waar ik dacht dat we waren ten opzichte van de oude stad, bleken we totaal niet te zitten. We komen eerst maar niet in de goede richting. Dan roept een man vanaf een balkon ons en wijst welke kant we op moeten lopen. De kant die hij ons op wijst, lijkt ons vreemd, maar blijkt wel te kloppen. We komen uit op de weg die we normaal van het appartement naar het oude centrum lopen. Die volgen we vervolgens terug in de richting van het appartement. Eenmaal op de kamer, hebben we nog wat gedronken en tv gekeken.

Zondag 16 september 2018
Het weer: 28 graden en zonnig

Vanmorgen om 8:00 uur opgestaan. Na het douchen en aankleden pakken we een rugzak in. Vandaag willen we naar Lokrum toe. Een prachtig groen eilandje voor de kust van Dubrovnik. We stoppen nog even bij de bakker voor een paar belegde broodjes en lopen in 1 streep door de oude stad naar de haven. We beginnen al wat te wennen aan dat hele stuk steeds lopen. We hadden deze vakantie eerst nog onze fietsen mee willen nemen. Maar deze pasten niet in de auto en achterop wilden we niet, omdat je dan beperkt bent in hoe hard je kunt rijden. Dat zou veel te veel oponthoud geven. Bovendien kun je ook niet overal veilig je fiets parkeren.

We nemen de boot van 9:45 uur en na een kwartier varen zijn we op het eiland. Direct in de haven zien we al een paar pauwen lopen. Die lopen hier heel veel op het eiland. De meeste mensen gaan gelijk naar het klooster of 1 van de vele strandjes op dit eiland. Wij niet. Wij lopen eerst naar het fort aan de andere kant van het eiland. Hier heb je ook een mooi uitzicht op Dubrovnik.

We wandelen via een pad langs de kust terug richting de haven. Vanaf daar gaan we nu wel naar het klooster en de botanische tuin (die laatste is niet heel bijzonder). Ik herken bepaalde locaties van de serie Game of Thrones. Daar zijn hier ook opnames geweest. In het klooster vinden we zelfs DE troon van Game of Thrones!!! Daar zijn er een paar van, maar 1 van de echte die gebruikt is in de opnames staat hier. Daar moet ik natuurlijk even op zitten. Zit best lekker.

We kijken nog wat rond en eten met een prachtig uitzicht op 1 van de baaitjes van dit eiland onze meegenomen broodjes op.

Er is overigens genoeg op dit eiland te koop hoor. Na een poos lopen we terug naar de haven en kopen daar een ijsje. Dan wachten we op de boot terug. Terwijl we wachten komen de pauwen weer op ons af om te kijken of er voor hen nog wat te halen valt. Ik maak nog een foto van de bomen op dit eiland. Die zijn bijna onnatuurlijk groen van kleur.

Nadat we met de boot weer terug in Dubrovnik zijn, kopen we in de oude stad nog een schepijsje. Wat is het ijs hier toch lekker! Vooral het ijs met hele amarene kersen. We vullen onze flessen met water uit de fontein. Dit water is heerlijk koel en heel goed te drinken. Heel veel mensen doen dit. Dan lopen we dan weer terug naar het appartement. Net op tijd voor de race van de formule 1. Max wordt tweede, dus echt een super race. Na de race stel ik de foto’s weer veilig op de laptop. René doet even de ogen dicht. Daarna ruimen we alvast wat op en draai ik nog even een wasje. Alles moet weer in de tassen. Dan douchen en aankleden. Tijd om voor de laatste keer wat te eten in Dubrovnik. We wandelen naar het oude centrum. Nou ja, het is meer strompelen, want mijn god, wat doen onze spieren in de benen zeer na deze twee en een halve dag lopen en klauteren. Er is ook geen centimeter vlak in deze stad. We kijken en slenteren door de oude stad en besluiten bij Klarisa wat te eten. Beide nemen we een stuk vlees. Daarna kijken we nog 1 keer rond in de oude stad en lopen we terug. Dubrovnik is mooi, maar wel behoorlijk prijzig. Morgen weer een reisdag.

Maandag 17 september 2018
Het weer: 28 graden en half bewolkt

Om 7:30 uur loopt de wekker af. We douchen en kleden ons aan en dan beginnen we met inpakken. De tas voor de komende twee nachten hebben we gisteren al gemaakt. De rest moet in de grote tassen. Zo hoeven we niet steeds op de korte stops alle bagage eruit te halen. Rond half negen zijn we klaar en vertrekken we naar Makarska. Daar verblijven we de komende twee nachten. Het was een fijn appartement hier in Dubrovnik.

Na een klein half uurtje rijden zijn we in Trsteno. Hier wil ik heel graag even stoppen bij een arboretum dat hier zit. Behalve dat het er echt ongelofelijk mooi is, zijn hier ook opnames gemaakt van Game of Thrones. En tja, als we er dan toch langs komen…

We bekijken de prachtig aangelegde tuin, de vijver met fonteinen en heel veel goudvissen. Vanaf hier heb je ook een heel mooi uitzicht op de eilanden voor de kust. Na wat rondwandelen lopen we weer terug naar de auto. We hebben nog een paar kilometer te rijden voordat we in Makarska zijn.

We maken in de buurt van Kolivrat een korte stop om de benen te strekken. En dit is ook geen verkeerde omgeving. Allemaal klein meertjes die aan elkaar vast lijken te zitten en het is hier ook al zo groen.

We zijn behoorlijk te vroeg in Makarska, maar dat geeft juist niets. Dit geeft ons de gelegenheid om alvast wat rond te kijken en even ergens te lunchen. Alles zit hier langs een boulevard en die is vlak. Joepie! Nog meer trappen hadden mijn kuiten niet getrokken. Makarska ligt aan de kust met een enorm massief aan bergen er direct achter. Heel imponerend om te zien.

Aan de haven zie ik nog hele grappige kunst. Ik lig zelf heel graag in bad of zee en dit beeld laat dat mooi zien.

Om iets voor drieën appen we Luka dat we eerder aankomen. Om half vier spreken we af bij “Apartment Filipović”. En iets over half vier is Luka er. Het appartement is prima. De auto kan helaas niet op eigen terrein geparkeerd worden. De afrit is te krap voor onze auto. We laden dus de spullen uit die we hier nodig zijn en dan parkeert René samen met Luka de auto op een parkeerplaats een paar minuten verder. Als René terug is gaan we eerst boodschappen doen bij de Tommy vlakbij het appartement. Daarna lopen we nog een keer terug naar de auto voor onze zwemspullen. Morgen willen we relaxen. Terug bij het appartement gaan we lekker op ons balkonnetje zitten met wat drinken. Het appartement is helemaal in IKEA stijl ingericht, maar daar is zeker niets mis mee. Alles zit er op en aan. De bedden lijken prima en de badkamer is prachtig.

René gaat even plat en ik werk het verslag weer bij. Daarna maken we ons klaar voor de avond. We wandelen naar de boulevard, dat ligt maar twee trappetjes af lopen vanaf ons appartement. Daar kiezen w voor een restaurant tussen de duurdere tenten en de vreetschuren in uit. René neemt een mix grill en ik kies voor Cevapcici, een Kroatisch gerecht van gegrilde worstjes met paprikadip (ajvar) en ui. Na het eten lopen we verder en kopen we een ijsje. Dan lopen we een stukje terug en ploffen we neer op een terrasje. Na twee biertjes en twee wijntjes gaan we terug naar het appartement. Het is al bijna elf uur. We zijn moe en gaan naar bed.

Dinsdag 18 september 2018
Het weer: 19 graden en zonnig

Vanmorgen zijn we om 10:00 uur opgestaan. Ik zet koffie en René gaat bij de supermarkt broodjes halen. Op ons balkonnetje genieten we van een chocolade croissant en een soort kersen apfelstrudel. Daarna pakken we een rugzak in en gaan we naar het strand. Heerlijk een dagje relaxen. Lans de hele boulevard van Makarska vind je strand. Het water is hier heel erg helder en lekker van temperatuur.

Het plaatsje Makarska bevalt me wel. De sfeer hier is goed. Er is vertier voor iedereen. En voor alle prijsklassen is hier wel iets doen en te eten. Eigenlijk best jammer dat we hier maar 1 hele dag zijn, maar ja morgen moeten we weer verder.

Om twee uur houden we het zonnen en zwemmen voor gezien. We verbranden anders alleen maar en we willen nog vaker luieren. We pakken de spullen weer bij elkaar en lopen terug. Eenmaal op het appartement douchen we en hangen we de zwemkleding te drogen. We besluiten de omgeving wat te bekijken en dan vooral Makarska van bovenaf. Maar we vinden niet een goed weggetje om een mooie panorama foto te maken. Die zal er vast zijn, maar we vinden hem niet. Onderweg peuzelen we een appeltje op en bezoeken we wat kleine kustplaatsjes in de buurt. De omgeving hier is erg mooi. Dan rijden we maar weer terug naar de parking. Op ons balkon drinken en lezen we nog wat.

Na wat lezen zijn we rozig geworden en gaan we allebei even plat. Om 18:30 uur knappen we ons op en gaan we richting boulevard. We lopen door tot aan de haven  en informeren daar hoe laat de boot naar Brač gaat morgen. We proberen die van 12:30 uur te halen. Reserveren kan niet, je moet een uur voor vertrek aanwezig zijn.

Daarna lopen we terug naar de boulevard en besluiten we bij Divino te gaan eten. Daarna halen we een ijsje bij Bounty. Al smikkelend lopen we weer terug naar het tentje waar we gisteren wat gedronken hebben. We bestellen weer bier en wijn en later neemt René nog Loza (lijkt enorm veel op griekse raki).

Om elf uur rekenen we af en gaan we terug. Op ons balkon nemen we nog wat te drinken.

Woensdag 19 september 2018
Het weer: 28 graden en zonnig

Vanmorgen zijn we om 8:00 uur opgestaan. Terwijl ik douche, haalt René broodjes bij Tommy (de supermarkt). Ik zet koffie en dan gaan we eerst ontbijten op het balkon. Het is vandaag weer een reisdag, dus pakken we de spullen weer in de tassen. Om 10:00 halen we de auto op en laten we Luka weten dat we klaar voor vertrek zijn. Alles wordt weer in de auto gepropt. En dan rijden we naar de haven. We zijn veel te vroeg, maar zeker niet de eerste. We kunnen nog geen kaartje halen, het kantoor is nog niet open. Dus dan maar koffie drinken met zicht op de auto.

Om iets over elf is het kantoortje open en kunnen we kaartjes halen. Met die op zak en het feit dat we nu nog dik drie kwartier moeten wachten, lopen we nog wat rond in de buurt van de haven. Zo komen we ook nog bij een kerkje op een heuvel en een vuurtoren. Daarna lopen we terug naar de auto. Om 12:00 begint de boarding en precies om 12:30 uur vertrek.

Nadat we aankomen op Brač rijden we naar Bol. De navigatie doet vervelend en wil ons steeds met de auto het voetgangersgebied in hebben. We rijden zelfs midden over de markt?! Uiteindelijk kunnen we echt niet meer verder. Een man wijst ons weer de juiste kant op. We parkeren tijdelijk in de haven en lopen naar het appartement, Riva Rooms. We mailen Marko dat we er zijn en na een poosje wachten verschijnt hij ook. Hij laat ons de kamer zien (niet heel groot en wat verouderd) en laat René daarna zien waar hij wel kan parkeren (een km terug). René rijdt daarna de auto weer voor het appartement waar we de spullen uitladen. Dan brengt hij de auto weg en wacht ik bij onze zooi. Samen brengen we dit naar boven. We sorteren de bagage (alle lange mouwen, broeken en truien gaan in 1 tas), de rest doen we in de kast. Daarna even opfrissen en op zoek naar iets te drinken. Het is best druk, maar om 16:00 uur vertrekken de boten met de dagjesmensen. Dat scheelt een hoop. We drinken in de haven een halve liter bier en zien op Tripadvisor ook al iets om vanavond wat te eten. We slenteren terug en René gaat even plat. Ik werk het verslagje weer bij.

René wou voor hij plat ging nog even naar de wc. Er zat al een barst in de bril, maar nadat hij erop ging zitten ging hij helemaal stuk. Dus een mailtje naar Marko. Hij antwoord dat hij deze nu niet kan repareren, maar dat we wel van kamer kunnen wisselen. Van kamer 4 (klein met een raampje met zeezicht) naar kamer 1 (zelfde formaat maar met dakterras en veel beter uitzicht). Dat doen we direct, super geregeld!

Dus alles verhuizen naar een etage lager. Daar dan maar even plat en dan genieten op het terras van een heerlijk briesje. Het uitzicht is hier echt een heel stuk beter en het terras is echt enorm groot. We trekken wat anders aan voor het avondeten en gaan dan naar het centrum toe om een hapje te eten en te drinken. Het eten doen we bij Pumparela. Niet echt heel goedkoop qua eten, maar direct aan de haven. René moest zijn eigen biefstuk bakken op een hotstone. Ik had stukjes kalfsvlees op een spiesje.

Nadat we nog wat gedronken hebben bij Varadero gaan we terug naar de kamer. Op het terras genieten we van ons uitzicht, het geluid van de zee en de sterrenhemel boven ons. Rond twaalf uur gaan we naar bed. Morgen maar eens uitslapen.

Donderdag 20 september 2018
Het weer: 28 graden en zonnig met een paar wolkjes

Om half tien staan we op. We hadden al wat liggen dommelen. Ik ga douchen en dan pakken we een tas met zwemspullen in. We gaan een ritje over het eiland maken. Eerste stop Vidova Gora met uitzicht op Bol. De weg er naar toe gaat steeds verder naar boven, deels door bossen heen. En het uitzicht is echt prachtig.

Dan rijden we naar Milna. Dit is één van de vele kleine dorpjes aan de kust van dit eiland. Het eiland zelf is niet groot en in een dag makkelijk rond te rijden. In Milna wandelen we rond bij de haven en nemen daar iets dat lijkt op ontbijt. Een kop koffie met een croissant en verse jus.

We rijden verder naar Supetar. Dit is meer de hoofdstad van dit eiland. Hier komen ook de grote veerboten uit Split aan. We lopen door het centrum en langs de haven. In een supermarkt halen we wat brood, kaas en vleeswaren voor de lunch. We vinden vast wel een plekje onderweg om te picknicken. We hebben in de auto nog wel drinken.

We rijden verder, maar vinden geen P met uitzicht. Dus uiteindelijk stoppen we maar ergens langs de kant om onze broodjes te beleggen en op te eten. We rijden daarna verder en komen weer terug bij Bol. Onderweg zagen we steeds de hele tijd vreemde hopen stenen. Soms echt een bult, maar vaak met een soort structuur erin. Geen idee wat dat zijn. Om half vier zijn we terug op de kamer.

We kleden ons om (het hangt de hele dag al sluierbewolking), gezwommen wordt er toch niet. Daarna wandelen we naar het beroemde strand van Bol, Zlatni Rat. Voor ons te toeristisch. Iedere dag gaan hier meerdere boten met toeristen heen en die liggen hier matje aan matje. Maar in bijna iedere vakantiegids vind je dit strand terug. Het strand bestaat uit beige kiezels. En de vorm van het strand is natuurlijk wel bijzonder. Maar met zoveel mensen op 1 strand, nee dat is niet ons ding.

We maken wat foto’s van onder andere kitesurfers en nemen een smoothie. Daarna lopen we terug naar de kamer en drinken we nog wat op ons terras. Ik stel de foto’s weer veilig op de laptop.

René gaat even plat. Ik doe wat spelletjes op de mobiel. Dan knappen we ons op en gaan we naar het centrum om wat te eten. We willen vanavond pizza. Ondanks dat het geen Italië is zie je door heel Kroatië heen veel pizzeria’s en andere Italiaans georiënteerde restaurants. Pizzaria Maza staat goed aangeschreven maar is wat ver lopen. Wij kiezen voor Topolino. Heerlijke pizza’s. Ik krijg hem alleen niet op. René die van hem wel. Geen foto van het eten, dat was al op voor ik een foto kon maken. Daarna een ijsje (nog iets dat je erg veel hier in Kroatië ziet, goed schepijs) dat we op het muurtje in de haven opeten en dan gaan we terug naar de kamer. Met zo’n mooi terras is het zonde om er niet van te genieten. We hebben nog wel wat te drinken op de kamer. Dus op het terras genieten we van ons uitzicht en wat drinken.

Vrijdag 21 september 2018
Het weer: 27 graden en sluierbewolking

Vanmorgen zijn we om 9:00 uur opgestaan. We frissen ons eerst op en dan direct maar de zwemkleding aan. We pakken wat spullen in en dan hop op weg naar het strand. Niet naar Zlatni Rat, maar naar het kleine baaitje bij het Dominicaanse klooster dat in Bol zit. Hier is het veel rustiger. En het strand vinden we hier zelfs nog veel mooier. Je kunt gratis gebruik maken van de zonnebedjes. Onderweg halen we croissants voor ontbijt, deze eten we bij het klooster op. Vandaag weer sluierbewolking, maar de temperatuur is goed. En in de schaduw van een paar boompjes liggen we heerlijk te genieten. Een paar keer de zee in om te zwemmen en dan weer opdrogen. Ook hier in het water zitten best veel visjes.

Rond twaalf uur houden we het voor gezien en gaan we terug. We douchen het zout van ons af en gaan dan ergens een hapje eten en drinken. Er moet toch ook gelunched worden. Dat worden dit keer crêpes met ijs. Daarna lopen we naar de auto en gaan we een stukje rijden. Eerst naar Sumartin (het is druk voor de boot) en dan naar Povlja. Hier heb je mooi uitzicht op het vaste land. We rijden terug, parkeren de auto weer en lopen dan terug naar de kamer. Onderweg halen we nog een paar biertjes voor René voor op ons terras, ik heb nog wijn. Op het terras is het alleen veel te warm. We gaan dus maar binnen, zitten op het bed. Het duurt niet lang voordat René slaperig wordt, ik ga op Tripadvisor eens wat recensies schrijven van alle plekken waar we tot nu toe geweest zijn. Na een uurtje gaan we maar eens beginnen met de tassen in te pakken. Morgen gaan we weer op reis. De volgende overnachtingsplek wordt Trogir. We maken een aparte tas voor Trogir en de rest gaat weer in de grote tas. Daarna opknappen voor de avond. Vanavond willen we Mendula uitproberen.

Daar hebben we heerlijk gegeten. Hadden we dit restaurant maar eerder gevonden. Het ligt een beetje verder uit het centrum, maar de ambiance maakt dat zeker goed. De prijs is goed, de bediening vriendelijk. Het restaurant is vrij groen en bestaat uit meerdere niveaus. Dus trapje op en af. Maar wel met een prachtig uitzicht op Hvar en de zee. Na het eten wandelen we terug om een ijsje te halen. Deze eten we weer op het muurtje op.

Dan nemen we nog een laatste drankje aan de boulevard bij Varadero. Heerlijk om zo nog even te zitten. De laatste nemen we straks op ons terras buiten onder de sterrenhemel.

René geniet nog even van het uitzicht.

Zaterdag 22 september 2018
Het weer: 26 graden en sluierbewolking

Vanmorgen zijn we om 8:00 uur opgestaan. Na het douchen en aankleden pakken we de laatste spullen in de tassen. Een mens sleept wat mee… Dan haalt René de auto op terwijl ik bij de spullen wacht.

Alles vind weer zijn plekje en dan rijden we naar de haven in Sumartin. We zijn de 13de auto (er kunnen er 25 mee) en het is nog geen half 10. De boot gaat om 11:00 uur. Dus drinken we een koffie terwijl we wachten.

Vanaf half elf beginnen ze met het laden van de boot en stipt op tijd vertrekken we. Doei Brač. Tijdens de boottocht zien we een groep dolfijnen!! Niet te fotograferen zo snel, maar prachtig om te zien.

De boottocht is weer prachtig. En we komen weer probleemloos in Makarska aan. Daar worden we in no time weer van de boot af geholpen. Die mannen weten wel hoe dat moet. Na een rit over de tolweg van Makarska richting Split nemen we de afslag naar Klis. Hier ligt een fort waar ook opnames gemaakt zijn van Game of Thrones (Meereen). Deze staat natuurlijk ook op mijn verlanglijstje om te bezoeken. Het is er bloedheet tussen al die stenen maar wel mooi. Terwijl wij er rondkijken is er ook een hardloop wedstrijd aan de gang. De finish is in het fort.

Na een kleine lunch in Klis rijden we naar Trogir. Trogir kennen we al van onze vorige rondreis. Een prachtig klein plaatje (tenminste het oude gedeelte dan). Ons appartement voor deze stop ligt op het eilandje ten zuiden van de oude stad en is te bereiken via een nieuwe brug. De vorige keer waren ze deze nog aan het bouwen.

Na een vriendelijke ontvangst bij Villa Trau d’oro en een mooie kamer, frissen we ons heel even op en lopen dan naar de oude stad. Na een vers geperst sapje (grapefruit, gember, watermeloen en appel), gaan we op het terras van Riva zitten. Vorig jaar zijn we hier ook vaak geweest. Nette tent, aan de boulevard met goede prijzen. Met een pul bier voor ons kijken we een poos naar de mensen die langs lopen. Er is toch niets mooiers dan mensen kijken. Daarna gaan we terug naar onze kamer. Na een kort tukje gaan we douchen. En dat is een uitdaging, alleen de handdouche is mogelijk. En als je naar de wc wilt moet je om de deur heen manoeuvreren. Voor deze badkamer moet je best lenig zijn. Maar het lukt en om zeven uur lopen we rustig richting de boulevard.

Ik had goede herinneringen aan Riva en daar eten we vanavond weer. Ik kies voor “beefsteak medaillons with truffle sauze”, René kiest voor een Argentijnse ribeye. Beide lekker. Na het eten gaan we verder en kopen een ijsje. Daarna gaan we aan een pleintje zitten voor een kop koffie en mensen kijken.

Na de koffie ploffen we weer bij Riva neer. Van alle restaurants en terrasjes blijft dit toch qua ligging de best om mensen en boten te kijken. Dit is nu 1 van de grootste die er ligt (privé bezit). Een andere die hier ligt, stukje kleiner, kun je huren voor €40.000 per week?!?!

Na een paar drankjes gaan we terug naar de kamer. Eens kijken hoe dit bed slaapt.

Zondag 23 september 2018
Het weer: 28 graden en sluierbewolking

Vanmorgen vanaf een uurtje of zeven ben ik wakker. De vliegtuigen beginnen dan weer over te vliegen, maar mijn rug is deze matras ook wel zat. Deze is weer een stuk harder dan die uit Bol. Die vliegtuigen was ik al weer vergeten van de vorige vakantie. Maar je zit in Trogir precies op de route voor het vliegveld van Split. Om acht uur staan we op en gaan we ontbijten. Dat zit hier bij de prijs in. Een goed buffet met ruime keuze. Na het ontbijt trekken we de zwemkleding aan en gaan we op pad. We verblijven op het eiland ten zuiden van de oude stad van Trogir. En vorig jaar hebben we niets van dit stuk bekeken. We rijden naar het oosten en vinden een verlaten baaitje met kiezelstrand en rotsen. René trekt de flippers aan en gaat snorkelen, ik snorkel met waterschoenen aan. Daarna laten we ons opdrogen en genieten.

Alleen blijft ons verlaten baaitje niet erg lang verlaten. Half Split komt hier met een bootje naar toe en half Trogir met de auto… Om twaalf uur houden we het voor gezien. We zijn een paar keer wezen zwemmen en snorkelen en zijn zo goed als opgedroogd. Bovendien begin ik ondanks factor 30 al flink rood te worden. We pakken dus de boel in en gaan het eiland verder verkennen. Bovendien moeten we we ook even tanken. De rest van dit eilandje blijkt niet boeiend te zijn, dus gaan we terug naar Trogir. Daar liggen we een poosje bij de zwembad.

Daarna douchen en nog even de stad in. We eten een ijsje en drinken ergens koffie. Ook koop ik een t-shirt met daarop de tekst “road tripping croatia” en de afbeelding van een oude lelijke eend. We gaan terug naar het appartement en spoelen de zwemkleding uit, het droogrek is nu vrij, dan kan dat nog even drogen. Om vijf uur gaan we naar de kamer. Even lezen en misschien plat.

Om iets na zes uur maken we ons klaar voor de avond. We lopen wat door het oude gedeelte, maar gaan toch bij Riva eten. René neemt biefstuk, ik mix grill. Daarna nog een toetje. René neemt chocolade taart (die warm is) met ijs, ik neem cheesecake.

Na het eten krijgen we een drankje van de zaak. René neemt pruimen brandewijn, ik krijg kersen brandewijn. Daarna lopen we weer wat rond, René scoort nog twee korte broeken van spijkerstof bij Blu. We besluiten die eerst maar terug te brengen. Dan gaan we bij het bar gedeelte van Riva nog wat drinken. Het is onze laatste avond in Trogir. Morgen weer een reisdag. Dan gaan we naar de stad Krk op het eiland Krk.

Maandag 24 september 2018
Het weer: 16 graden en heel erg wisselend weer

Vanmorgen zijn we om 7:30 uur opgestaan. Een snelle douche en dan de spullen inpakken. Nog even ontbijten en afrekenen en dan kunnen we vertrekken. Om 8:20 uur rijden we weg uit Trogir. Vlak voor Zadar begint het te regenen en niet lang daarna ook hard te waaien. En de temperatuur zakt en zakt. Was het vanmorgen nog 24 graden en zon, tegen de tijd dat we in Krk aankomen is het 16 graden en komt de zon voorzichtig weer terug.

Wel waait het nog hard. We zijn wat vroeg, dus besluiten we eerst de Plodine (supermarkt) door te lopen. Dan toch maar naar het hotel. Hotel Bor deze keer. De ontvangst bij de receptie is erg hartelijk (niet bepaald, wat een chagrijnig mens), maar de kamer is prima.

Nadat we spullen op de kamer gezet hebben en ik een truitje aangetrokken heb op mijn korte broek, gaan we naar het stadje. Krk heeft een mooi middeleeuws centrum met smalle straatjes met gladde stenen. We hebben natuurlijk ook weer honger, René ziet dat het bij een fastfood tentje best druk is. En niet alleen met toeristen. Dat is altijd een goed teken. Dus we halen bij Fastfood Asterix een Asterix special.

Een bak vol vlees, groente, saus en patat. Heerlijk! Aan de haven nemen we wat te drinken. Daarna lopen we nog wat rond en dan terug naar het hotel. René gaat plat en ik ga de foto’s weer veilig op de laptop zetten en wat bewerken.

We douchen even en trekken dan de lange broeken aan. René een overhemd met lange mouwen en ik een truitje. Het is hier toch echt een heel stuk kouder. Ik hoop dat de temperatuur in de vakantie nog wel iets hoger wordt dan dit. We wandelen naar de haven in de oude stad en eten bij Konoba Sime. Huisgemaakte worst met friet. Heerlijk! Misschien omdat het wat frisser is, krijgen we allemaal een drankje van de zaak.

Na het eten nemen we een koffie. Daarna kijken we of ergens kunnen zitten voor een drankje, maar van een bruisend nachtleven in Krk is geen sprake. Om 21:00 uur zijn we al terug op de kamer. Dat is toch echt te gek. We halen de jassen uit de auto en gaan dan opnieuw naar het centrum. Op een gegeven moment zie ik mensen in een soort van kruipruimte/kelder zitten in iets dat toch echt op een kroeg lijkt. Hier zit blijkbaar iedereen verstopt. Nou, wij nu ook. Het schijnt een zeer bijzondere bar te zijn. Zoek maar eens op Volsonis in Krk.

Dinsdag 25 september 2018
Het weer: 18 graden en half bewolkt

Vanmorgen zijn we om acht uur opgestaan. Uitslapen is er in dit hotel niet bij. De schoonmakers zijn al voor dag en dauw bezig en zijn driftig in de weer met een stofzuiger precies voor onze deur. We hebben bij dit hotel ook een ontbijt geboekt. En de keuze was groot, voor ieder wat wils. Diverse soorten brood, fruit, ontbijtgranen etc. Maar ook typische ontbijt dingen voor oost Europa. Zoals augurken, zalm en kaviaar. Na het ontbijt gaan we op pad. Eerst rijden we naar Baška, een leuk plaatsje in het zuidoosten. Misschien was dit achteraf voor ons een betere plaats geweest om te zitten. Er is hier in ieder geval meer bedrijvigheid en drukte dan in Krk. Van Baška rijden we naar Vrbnik. Een plaatsje met mooie smalle straatjes en fotogenieke hoekjes. Vlak voor Vrbnik, terwijl ik een foto maak van de wijnvelden, ziet René iets vliegen. Twee zelfs, vale gieren!! Ze komen voor op het eiland Cres, dat naast dit eiland ligt. Blijkbaar iets uit koers geraakt. In Vrbnik bevindt zich de smalste straat ter wereld ligt hier, slechts 43 cm breed! René kon er niet zo door lopen, te breed in de schouders.

Van Vrbnik rijden we naar Čižići. Hier ligt een hele ondiepe baai en heb je een mooi uitzicht op het vaste land van Kroatië.

We rijden verder naar Rudine. Hier bevind zich een grot die je kunt bezoeken. En in de grot bevind zich een skelet van een grotbeer. Nooit geweten dat die ook bestaan hebben. Ze zijn al heel lang uitgestorven. De grot zelf is erg mooi.

We stappen weer in de auto en rijden naar Omišalj. Of eigenlijk naar de brug die Krk met het vaste land verbind. Het is nu toch heel ander weer dan toen we er op de heenreis overheen reden. Toen waaiden we er bijna af.

Na onze rondrit over het eiland, nemen we in Krk nog een ijsje. Het is nog steeds niet erg warm, maar altijd weer voor een ijsje. Daarna gaan we een poosje terug naar het hotel. Maar ja, heel gezellig is dit hotel niet. Om 18:00 uur maken we ons klaar voor de avond en dan lopen we naar het centrum. We eten weer bij Konoba Sime. Ik neem dit keer Pljeskavica met groene pepersaus. René is minder avontuurlijk en besteld een biefstuk. Met witte wijn en dan nog een bakkie koffie.

Na het eten drinken we nog wat bij Volsonis.

Woensdag 26 september 2018
Het weer: 17 graden en half bewolkt tot zonnig

Vanmorgen zijn we weer om acht uur opgestaan. Na het douchen en aankleden gaan we ontbijten. En dan de rest van het eiland maar eens verkennen. Maar dat blijkt niet heel boeiend te zijn. We besluiten daarom om weer naar Baška te rijden en daar dan ook het aquarium te bekijken. Allemaal lokale vissen. Wel mooi om te zien. Aan de boulevard nemen we een koffie en crêpes met ijs en banaan.

Na Baška rijden we terug naar Krk. Ook in Krk zitten aquaria en een terrarium. Dus ook die bekijken we. Vandaag is het dan maar aquarium dag. De eerste is een tropisch aquarium, de tweede heeft zoetwater vissen en een terrarium. Leuk om te bekijken.

We posten nog weer een paar ansichtkaarten en drinken in de haven een cola. Dan lopen we naar het stadsstrand van Krk, vanaf waar je ook een mooi uitzicht op de oude stad zelf hebt.

Na een poos op de kamer doorgebracht te hebben, frissen we ons op en gaan we naar het centrum om wat te eten. We eten weer bij Konoba Sime en na een heel gezellig gesprek met een Brits koppel verkassen wij naar Volsonis voor onze laatste drankjes in Krk. Dit is toch werkelijk waar de meest bizarre kroeg waar ik ooit geweest bent. Ongelofelijk oud en je valt van de ene verbazing in de andere. De weg naar de toiletten loopt door oude ruïnes heen. Zeker een aanrader als je ooit in Krk komt.

Donderdag 27 september 2018
Het weer: 16 graden en zonnig

Vanmorgen zijn we om acht uur opgestaan en na het douchen is het weer tijd om de spullen in te pakken. Vandaag gaat de reis naar Rovinj. Na het ontbijt, checken we uit en gaan we rijden.  Voordat we naar Rovinj gaan, maken we een tussenstop in het kleinste stadje ter wereld, Hum.  Het bestaat eigenlijk maar uit twee a drie straatjes. Echt heel klein.

Dan door naar Rovinj. We stoppen eerst bij de camping waar René’s moeder Greet en haar man Henk staan. Het is net twaalf uur geweest en we kunnen toch pas om 16:00 uur inchecken.

We drinken een lekker bakkie Nederlandse koffie en eten daarna zelfs mee met de lunch. Na de lunch gaan we aan de overkant van de straat bij de strandtent tegenover de camping zitten. We genieten van het uitzicht en een drankje.

Om iets over 16:00 uur gaan we naar apartment Laguna. Dat is vanaf de camping twee keer struikelen. Op de kamer zelf hebben we geen zeezicht, maar ter compensatie mogen we daarom gebruik maken van een apart zitje voor op het terras. We laden alles uit de auto naar de kamer. We blijven hier zes nachten, dus nu kan dat ook. Alles is klein maar aanwezig. Een vaatwasser, een keuken met fornuis en oven. In de badkamer staat de wasmachine en die neem ik gelijk in gebruik. Ondergoed en sokken zijn we nodig, dus rap erin. Een klein uurtje later kan ik die ophangen. We hadden van de verhuurder twee flesjes bier gekregen en deze drinken we op ons terras op, met uitzicht op Rovinj. Dan rijden we naar de supermarkt Konzum om in te slaan voor het ontbijt en voor de avonden. Wat vleeswaren, kaas, koffie, chips, bier, wijn enz. Terug op de kamer bergen we alles op en gaan we even relaxen.

Om half acht lopen we naar het centrum van Rovinj. De zon gaat hier in Rovinj altijd prachtig onder.

Vorig jaar hebben we een paar keer heerlijk gegeten bij Fortuna. Die proberen we vanavond opnieuw uit. René neemt een wiener schnitzel, ik kies voor kipfilet met champignonsaus. Lekker met witte wijn. En daarna koffie. We krijgen nog een grappa van het huis en daarna gaan we (ook al is het nu ’s avonds frisser) op zoek naar een ijsje. Ook nu bij hetzelfde tentje als vorig jaar. Ze zijn net klaar met het maken van het amarene ijs, maar die wil ik toch… Heerlijk! Met hele kersen! Vorige keren gingen we na het ijsje even op het terras zitten ernaast. Daar stond een man live muziek te maken. Nummers van Sting, Bruce Springsteen, Eric Claptop. Prachtig. Maar dit jaar is hij er niet meer. Hij heeft een relatie gekregen met een vrouw uit Oosterrijk en woont nu in Graz. Na het ijsje lopen we daarom nu terug naar het appartement. Het is al laat en we gaan na wat lezen toch ook maar gelijk slapen.

Vrijdag 28 september 2018
Het weer: 24 graden en zonnig

Vanmorgen liep de wekker af om acht uur, maar we hebben ons nog een keer omgedraaid. Van alle bedden waar we op gelegen hebben, is deze wel de zachtste. Maar nog steeds veel te hard. Ik verrek van de jeuk, de muggen hebben me gisteren gevonden. Niet op de kamer en gisteravond had ik een spijkerbroek aan, dus ik vermoed eind van de middag of zo. Na 15 nieuwe bulten geteld te hebben, stop ik maar met tellen… Ik zal maar weer beginnen met het slikken van tabletten, misschien dat het dan sneller over gaat. Dit verklaart wel waarom dit appartement zo goedkoop was. Het blijkt later dat we precies in een gedeelte van Rovinj zitten waar het stikt van de muggen. Drie verschillende soorten.

Wanneer we opgestaan zijn en gedoucht, gaan we brood halen. Op de camping, voor deze ene keer. Morgen gaan we naar het supermarktje hierachter de weg iets op. Terug op de kamer, zet ik koffie en thee. Ik tap een sapje in en we pakken het beleg uit de koelkast. Tijd voor ontbijt.

Na het ontbijt pakken we de zwemspullen bij elkaar en lopen we richting Figarola, maar de strandjes daar zijn best druk. Uiteindelijk gaan we bijna recht voor het appartement liggen.

Kleine steentjes en genoeg rotsen om te snorkelen. En er blijkt vis genoeg te zitten. Veel verschillende soorten. Dus zwemmen, snorkelen en zonnen. Rond half twee houden we het voor gezien. We steken de straat over en kleden ons om, nadat we het zout van ons afgespoeld hebben. Ik ben best verkleurd. En nog meer sproeten. De handdoeken gaan in de wasmachine en de badkleding hangen we uit. Dan lopen we naar de strandtent voor wat drinken en om wat te lezen in de schaduw met een briesje erbij.

Daarna gaan we nog even op ons eigen terrasje zitten en nog wat lezen. Vanavond gaan we uit eten met Greet en Henk. We spreken af om half zeven bij de strandtent. We wandelen naar Fortuna en eten daar heerlijk. Drie Jaeger schnitzels en een gevulde varkens lende. Met koffie na. En dan nog een ijsje. Naast de pizzeria halverwege de weg naar de camping drinken we nog een paar drankjes. We lopen dan samen op richting de camping. Daar nemen we afscheid van hen. Zij breken morgen de boel op en vertrekken zondagochtend vroeg. Met de caravan doen zij er een paar dagen over en komen ze dinsdag thuis. Wij vertrekken woensdagochtend en komen dan ook die woensdagnacht thuis. Zelf drinken we nog wat op ons terrasje bij ons appartement.

Zaterdag 29 september 2018
Het weer: 21 graden en zonnig

Vanmorgen zijn we om negen uur opgestaan. We lummelen wat aan, het is per slot van rekening nog vakantie. Dan gaat René brood halen bij de bakker en ondertussen zet ik de koffie en thee en het ontbijtspul klaar. Na het ontbijt gaan we op pad. In ieder geval naar het dorpje Bale. Bale zelf is klein maar prachtig. Weer veel kleine straatjes. Deze hadden we als tip gekregen van Greet en Henk.

Na Bale rijden we naar de waterval Zarečki krov in de buurt van Pazin. De waterval stelt alleen in deze tijd van het jaar niet echt meer wat voor. Het is vooral groen van de algen.

Na de waterval rijden we daarom maar naar Pazin zelf. Tijd voor een kop koffie en dan Pazin zelf bekijken.

We wandelen naar het kasteel en bezichtigen het ook. Weinig authentieke dingen meer te zien, bijna alle ruimtes zijn ingericht voor exposities. Echt heel anders dan het kasteel waar we deze vakantie mee begonnen zijn. Na het kasteel gaan we terug naar de auto en terug naar Rovinj. Daar rijden we naar de supermarkten, op zoek naar iets tegen muggen om buiten op tafel neer te zetten. Maar niet bij de Lidl, Konzum of Plodine. Wel hebben we vleeswaren, eieren, koekjes en Vegeta gekocht. Terug bij het appartement werden we buiten bijna gelijk weer lastig gevallen door de muggen. Dan maar naar de strandtent, hier waait het wat en ze hebben Mis-mas

René appt met zijn moeder die morgen naar huis gaat. We mogen hun lavendel kaars en Deet ophalen. En dat doen we dus. Daarna gaan we terug naar het appartement. Nadat René even geslapen heeft, doe ik met de tondeuse zijn haar. Het is in al die dagen gegroeid als kool. Daarna gaat hij eerst douchen en dan ik. We eten vanavond weer bij Fortuna. Als afsluiting een ijsje (black chocolade met amarene voor mij). Dan nog een drankje bij de haven. Dan lopen we terug en drinken nog wat op ons terrasje. Nu met kaars en Deet, hopelijk werkt dat een beetje.

Zondag 30 september 2018
Het weer: 20 graden en zonnig

Om negen uur staan we op. René haalt brood, ik kook eitjes en zet koffie en thee. We wilden eerst vandaag naar de oude stad van Rovinj, maar er ligt een groot cruiseschip voor de stad.

Dus veel te druk. Vanmiddag willen we F1 kijken, we hebben de wifi getest en die lijkt het toch te houden, dus om 14:10 uur willen we terug zijn. We besluiten daarom vanmorgen naar het natuurpark te gaan dat ten zuiden van Rovinj ligt.

Na het ontbijt rijden we naar het natuurpark Punta Corrente, net ten zuiden van Rovinj. Een prachtig groot park met heel veel mooie plekken om te zwemmen en snorkelen.

Om iets na 12 uur zie ik dat ik een appje heb van Els, een collega van mij. Ze had gezien dat ik in het reisverslag online gezet had dat ik dacht dat de race om 14:10 uur zou beginnen. Maar de race begint om 13:10 uur! Bedankt Els!! We lopen rap terug naar de auto en rijden snel naar het appartement (vlak voor we bij de auto zijn zien we nog een eekhoorn). Net op tijd voor de race.

Na de race lopen we alsnog naar de oude stad. Het cruiseschip is weg. En het is nog vroeg. We dwalen door de smalle straatjes en maken veel mooie plaatjes.

We ploffen nog even op een terras neer voor een drankje en lopen dan terug. Daar lummelen we wat. Na gedoucht te hebben en de lange broeken weer aangedaan te hebben, lopen we naar Fortuna. De zon gaat weer prachtig onder.

René gaat weer voor de gevulde varkens lende, ik neem pizza Fortuna. Na nog wat zitten, besluiten we nog een toetje te nemen. René chocolade soufflé, ik pana cotta. Heerlijk! Maar goed ook, want we komen met een Duits koppel aan de praat en wanneer we terug lopen is de ijsco kraam al dicht. Bij ons appartement steken we de kaars aan, spuiten ons in met Deet en trekken de jassen aan. Toch nog even buiten zitten. Ondanks al die muggen.

Maandag 1 oktober 2018
Het weer: 18 graden en half bewolkt met regen

Vanmorgen zijn we om negen uur opgestaan. Wanneer René de deur uit gaat om brood te halen, blijkt het al te regenen. Het zou tot drie uur droog blijven, maar niets zo veranderlijk als het weer. We ontbijten wel buiten. We hebben een overkapping waar we droog kunnen zitten. Maar echt warm is anders. Dus de lange broeken aan en ik een shirt met lange mouwen. Het is 18 graden! Na het ontbijt stappen we in de auto en rijden we naar Grožnjan. Een oud dorpje op een heuvel, vol met kunstenaars en dus galeries.

Grožnjan is prachtig. Zoveel kleine straatjes en hoekjes. En als het opnieuw begint te regenen lopen we van galerie naar galerie. Twee flessen brandy, een murano glashanger en een kadootje later is het weer droog. Nadat we helemaal rondgelopen hebben, gaan we naar de auto en rijden we naar Novigrad.

Novigrad zelf is niet heel bijzonder, we hadden gehoopt hier iets van een lunch of een snack te eten, maar helaas. Geen kebab, hamburger of tosti… Wel leuke paraplus hier. We rijden verder naar Poreč.

In Poreč hebben we meer geluk. We vinden een leuk terrasje en daar hebben ze hamburgers. De man dus een hamburger en een kop koffie.

We lopen dan nog wat door het centrum, maar heel bijzonder vinden we het niet.

We gaan terug naar de auto en terug naar Rovinj. Onderweg had ik al een paar keer zo’n grote gistfles van wijn gezien. In Nederland zijn die behoorlijk aan de prijs. Hier omgerekend 30 euro. Hup, meenemen. Een mooie grote groene wijnfles van 40 liter! Wel leeg natuurlijk. Bij het appartement zitten we even buiten. Terwijl ik even naar de wc ben, verhuisd René de spullen naar binnen. Zelfs hij wordt gek van de muggen en de kaars wil niet meer aan met de aansteker die wij hebben. En zo warm was het er ook niet. Binnen lezen we wat en doen we de ogen even dicht. Daarna douchen en klaar maken voor de avond. We lopen naar het centrum onder een paraplu. Het regent namelijk en het onweert behoorlijk. Zo komen we bij Fortuna aan. Maar daar zitten we droog en warm.

Dus na het eten nemen we nog een toetje en een paar drankjes. Het blijft regenen, dus rekenen we af en lopen we naar de taxistandplaats. Dan maar een taxi terug. 20 Minuten in de regen wandelen is ook ons te gek. Op de kamer lezen we nog wat en dan is het bedtijd.

Dinsdag 2 oktober 2018
Het weer: 15 graden en zonnig

Vanmorgen iets uitgeslapen. Bij het ontbijt ruimen we al dingen op. Morgen zet ik wel koffie, maar we eten hier geen brood meer. Dan wandelen we naar het centrum. De zon schijnt weer volop.

Er hangt nog een klein beetje sluierbewolking, maar wat een verschil met gisteren. We slenteren rond en kopen nog een paar laatste dingetjes. Dan nemen we bij Maistra een koffie met Kremšnita. Machtig, maar zoooo lekker.

Ik had René gisteravond beloofd dat hij vanmiddag een ijsje mocht (laatste twee avonden was dat tentje steeds dicht). Dus ook nog een ijsje… Daarna lopen we maar vlug weer terug naar het appartement. Anders kopen we nog meer en het moet allemaal ook nog in de auto passen. We lezen even en beginnen dan met de boel op te ruimen en in te pakken in de auto. Op de rugzakken en een paar kledingstukken na zit het meeste dan in de auto. Tijd om nog even in de zon te genieten. Na lezen in het zonnetje gaan we naar binnen. René gaat even plat, ik blijf lezen. Mijn boek is spannend. Dan douchen en omkleden. We gaan vanavond iets eerder naar de stad, zodat we de zonsondergang zien.

Weer heerlijk gegeten bij Fortuna. Pana cotta als toetje. René had Soufflé cake, ook heerlijk, wel machtig. Daarna nog koffie en wat wij en dan afrekenen. Om kwart over tien zijn we terug bij het appartement. Nog wat lezen en dan slapen. Om zes uur loopt de wekker af.

Woensdag 3 oktober 2018
Het weer: 14 graden en half bewolkt en zonnig

Vanmorgen zijn we om 6 uur opgestaan. Direct maar koffie zetten. Om iets voor 7 uur gaan we rijden. Vlak voor de Sloveense grens zien we nog herten staan in een veld. Nu hebben we echt bijna alle dieren gezien, behalve beren en wolven.

Bij Radovljica in Slovenië stoppen we even voor een bak koffie en om de benen te strekken. Koffie pauze en rekken en strekken.

Wanneer we bij Eben im Pongau in Oostenrijk zijn zien we dat er al of nog sneeuw ligt op de bergen.

Ter hoogte van Keulen waarschuwen ze steeds op radio met de verkeersinformatie voor paarden op de weg. Het enige paard dat we steeds zien is deze.

Wij rijden weer verder. We hebben flink door kunnen rijden, doordat vandaag de vrachtwagens in Duitsland niet mochten rijden. Dat scheelde echt enorm. En het feit dat René 220 km per uur durft te rijden… Het is ongeveer 0:00 uur wanneer we de auto op de oprit zetten.

We hebben een hele fijne vakantie gehad, maar ik zal 1 ding niet missen, de veroorzakers van mijn meer dan 30 muggenbulten…

Voor de rest van de vakantiefoto’s zie HIER