Donderdag 27 september 2007
Het weer: NL 16 graden, half bewolkt, GR 23 graden bewolkt
Vandaag vertrekken we weer naar Kreta. Dit keer voor het eerst niet met z’n tweeën, maar met z’n vieren. René’s vader Daan en zijn vrouw Fenna gaan ook mee. Zij wilden nu zelf wel eens zien waarom wij Kreta zo geweldig vinden en waar wij getrouwd zijn.
Henk (de man van René’s moeder) brengt ons deze keer weg. We hadden afgesproken dat hij om 11:30 uur bij ons zou zijn en hij is er inderdaad op de afgesproken tijd. De laatste dingen even overleggen, plus de gegevens voor de thuisblijvers afgeven, en dan snel de koffers in de auto. Daarna gaat de rit naar de Meerkoet. Ook daar staan ze klaar en niet lang daarna gaan we dan ook op weg naar Eelde. Daan en Fenna worden door oud buren van hen weggebracht. We zijn ruim op tijd op Eelde en René en ik besluiten daar in het restaurant nog een hapje te gaan eten. De volgende maaltijd zal wel even duren. Daan en Fenna hebben brood bij zich, dus dat eten zij nu op. Het word wel bijna 22:30 uur voordat we bij het appartement zullen zijn. Het inchecken en het door de douane gaan verloopt volgens planning. Fenna word nog uitvoerig gefolieerd (ze had vergeten het horloge en dergelijke af te doen). Volgens Daan moet alles ook wel goed gaan, want het cijfer zeven duikt overal op. Zoals de rij waar hij zit in het vliegtuig en dergelijke.
Na een korte tussenstop op Rotterdam (hier wordt het vliegtuig schoongemaakt en komen de laatste mensen aan boord) komen we om 21:05 uur lokale tijd (één uur later dan in Nederland) aan op het vliegveld van Heraklion. De koffers lieten zoals gewoonlijk weer op zich wachten. Dat is altijd een bende, omdat vaak niet aangegeven staat op welke band welke koffers liggen. Maar ach, geduld is een schone zaak en uiteindelijk hebben we de koffers. Om 22:00 uur stonden we dan buiten. We melden ons braaf af bij de hostess. En we gaan dan op zoek naar een taxi. Dat scheelt zoveel tijd vergeleken met de bus, bovendien is het al laat genoeg. Wij vonden natuurlijk een tandeloos exemplaar van een taxichauffeur die ons wel in één taxi wou vervoeren. Normaal doen ze dat niet, maar ach als die man denkt dat dat wel kan…dan proberen we het gewoon. Nadat alles in de kofferbak was gepropt en met een stel spinnen was vastgemaakt, gingen we op pad. De man reed prima, niet te hard, mooi kalm aan. En dat voor € 50,– in totaal. Normaal is dat €35,– met twee personen in een taxi. Vlak voor Malia had onze taxichauffeur nog wat ruzie met een patser die ons af wou snijden en dergelijke. Bij de taxi standplaats in Malia, stopte de taxichauffeur even, schold die man de botten vol en reed weer verder. Zo gaat dat hier. Welkom op Kreta.
Om 22:35 uur waren we bij het appartement. Edi Dikolli (de nieuwe jongen achter de bar) stond al klaar. In het kantoortje gaf hij ons de sleutel, de rest moeten we morgen met Rania regelen. Hij helpt ons daarna met het naar bovenbrengen van de koffers. Dit jaar zitten we dan eindelijk bovenin. Kamer 305 (René en ik) en 306 (Daan en Fenna). René en ik hebben alle andere verdiepingen inmiddels wel gehad, alleen deze kamer nog niet. En nu dus wel. Even snel opfrissen en dan rap naar het restaurant. Ik lust wel weer een kleinigheid.
Daar was het een feest van herkenning. Eerst Aristo, toen Aad & Hennie en Jos & Gonny. Daarna Giorgos en Edi (Ducka). De oude papa was er ook. Knuffels en kussen alom. Veel honger hadden we niet meer en de grill was al gesloten, dus toverde Giorgos wat uit de keuken. Mousaka, Soutzoukakia en een Griekse salade. Lekker met wat bier, rode wijn en verse jus. Om 0:00 uur gingen we weer terug. We hebben vandaag nog geen gekko’s geteld, daar beginnen we morgen maar mee. We zijn wel via de “lange” route teruggelopen. Die is rustiger qua verkeer en ik vind het mooier lopen. Zoveel scheelt het niet wat afstand betreft. Bij het appartement moesten we aan de stamtafel zitten. Gezellig! Het is per slot van rekening de laatste avond van Aad en Hennie en Jos en Gonny. Die gaan morgen naar huis. In de tussentijd waren we er achter gekomen dat het toilet bij Daan en Fenna niet door wilde trekken. Maar het is al laat. Dus Giorgos (die inmiddels ook bij het appartement gearriveerd was) gaat er morgen naar kijken. Ik moet morgen gelijk aan het werk. D-reizen komt kijken en ik moet hun afluisteren. Ik vind het prima. Als Giorgos dat wil dan doen we dat. Moeten we morgen maar even kijken hoe wat dat doen met de auto en zo. Om 2:00 uur houden we het voor gezien. Morgen is er weer een dag.
Vrijdag 28 september 2007
Het weer:26 graden en zonnig
We hebben vannacht lekker geslapen. Het bed is altijd weer even wennen. Zeker als je thuis een lekkere boxspring hebt staan. Deze zijn een stuk harder. Om 8:00 uur was ik in ieder geval wakker en ben ik maar begonnen met het uitpakken van de koffers. Om 8:30 uur heb ik René eruit geschopt. Kan hij roken terwijl ik douche. Ons douche gordijn is net iets te kort, maar ach dat went ook wel weer. Na het douchen en aankleden is het direct tijd voor het verslag. Gelijk maar bijhouden. Dat werkt het beste.
Omdat we nog geen ontbijtspullen hebben, eten we vandaag bij de bar beneden. Daan en Fenna waren er achter gekomen dat ook hun douche vreemd doet. Het water spuit overal heen behalve de juiste kant op. Misschien dat Giorgos daar gelijk naar kan kijken als hij de wc gaat maken. Die is nu amateuristisch gemaakt, maar het werkt wel.
Het werk van Giorgos bleek mee te vallen. Katerina, Rania en Giorgos waren er zelf alle drie. Dus als we andere plannen hadden, moesten we onze gang maar gaan. Dus na de koffie, tosti’s en verse jus zijn we naar het centrum gewandeld. Eerst langs de apotheek, want Fenna bleek haar bloeddruk tabletten vergeten te zijn. De apotheek had ze nu niet, maar na 17:00 uur wel. Dus weer verder. Nu naar Minoan King Cars. Maria was er net even. Ze herkende ons na een poosje en wist gelijk wat voor auto wij wilden. Deze keer geen Vitara, maar een Jimmy. Deze is nieuwer en zeker geschikt voor de ritten die wij willen maken. Maar deze auto is er pas na 18:00 uur. Dus krijgen we eerst een andere auto mee en die ruilen we dan vanavond. Voor € 450,– krijgen we de auto 12 dagen. Vijf dagen daarvan betalen we de huur van de auto en de andere zeven dagen alleen de verzekering. Dat valt dus mee. Nadat we direct boodschappen bij Ariadne gedaan hebben, gaan we terug naar het appartement. Lekker bij het zwembad hangen en zonnen. En even zwemmen. We hebben per slot van rekening vakantie. Dus niet te hard van stapel lopen. Na een poosje komt Eirini bij het appartement aan (Manos blijkt haar gebracht te hebben) en zodra ze mij ziet vliegt ze mij om de nek. Niet veel later ziet ze René naast mij liggen en ze schrikt helemaal van hem. Hij heeft z’n haar eraf en ze vind het maar niets. René is maar eng zo en het is niet mijn man, en waar heb ik René gelaten!! Ik denk dat dat wel een paar dagen gaat duren voordat ze er aan gewend is.
Na het zonnen en zwemmen, besluiten we eerst een broodje hamburger te eten bij de bar en dan gaan we ons even omkleden. We gaan toch even de omgeving verkennen. Eerst rijden we naar Sissi, daar parkeren we de auto bij de terrassen aan het water en lopen richting het oude haventje waar allemaal palmbomen staan.
Wat is dat water hier toch diep en blauw. Na wat winkelen en diverse kiekjes gemaakt te hebben rijden we daarna naar de haven van Malia. De nieuwe haven vlakbij het kerkje dat daar aan de kust staat.
Daan ziet zelfs nog een ijsvogeltje op een bootje zitten. Blijkbaar houden die ook wel van zout water.
Na Malia rijden we verder richting Stalida. Via de strandweg. Al met al een leuk ritje en de heren hebben mooie foto’s gemaakt.
Bij het appartement hebben we de ogen even een uurtje dichtgedaan. Niet echt geslapen, maar eventjes dommelen (ik niet, ik slaap meestal niet zo aan het eind van de middag). Daarna is het tijd dat iedereen zit weer opknapt (douchen) en omkleed. We moeten eerst langs de bank (geld voor de auto) en daarna naar de apotheek. Daar blijken nog steeds niet de juiste tabletten te zijn. Ze hebben wel capsules, maar daar kun je geen halve van nemen. De vrouw die er nu was, zou nu de 40mg tabletten bestellen. Die zijn er dan morgen. Nu eerst maar de auto omruilen. Onze auto blijkt er nog niet te zijn, die is nog bij de wasserette, dus hebben we gepraat met Maria. Ze kent ons inmiddels al een paar jaar en wou even bijkletsen. Niet lang daarna was de auto er. De kap zat er nog niet op, dus toen we de auto bij het appartement afgezet hadden, hebben we die geprobeerd te monteren. De meeste drukknopen bleken stuk te zijn en het klitteband werkt ook niet naar behoren. Maar de bovenkant en achterkant zijn zo goed als dicht. Dat zal wel voldoende zijn.
Nu eerst maar een happie eten. Giorgos had een tafel voor ons gereserveerd en dat was maar goed ook. Alles zat vol! En er bleven maar mensen binnen komen. We hadden al wel uitgezocht wat we wilden eten, maar dat feest ging niet door. Giorgos krabbelde wat op papier en ging naar de keuken. Ondertussen was Eirini bij mij op schoot geklommen. Daar wordt ze nu echt te groot en te zwaar voor. Ze is nog steeds bang voor René. Ze vind het haar zo maar niets. Hij was een spook en de echte René was nog in Holland. Na een poosje kwam het eten. Grote stukken varkensvlees. Zo gaar en zacht, het leek wel draadjesvlees. Heerlijk!! Lekker met een Griekse salade erbij. Wat wijn, bier en jus als drinken. Maar ook raki. Vooral voor Giorgos. Hij wou spelen, maar heeft veel pijn in zijn linkerschouder. Dit werkt dan als pijnstiller. En dat werkte goed, want hij heeft een poos gespeeld. Hij wou zelfs even Lyra spelen (ik wist niet dat hij dat kon), maar na een minuut knapte er een snaar. Dus dan maar weer Bouzouki. Wij zaten inmiddels aan de Agbag. Oftewel: goede koffie. Met wat sterkers. Om ongeveer 23:00 uur zijn we weer teruggegaan. Via de lange weg. En zelfs nog twee gekko’s gezien. Wel hele kleintjes. Maar toch. En ik had ’s middags bij de bar al een veel grotere gezien. Dus de stand staat op 3.
Nadat Giorgos klaar was bij het restaurant kwam hij naar het appartement. Daar hebben we hem zijn cadeaus ook gelijk maar gegeven. Bij de ingelijste foto van zijn moeder werd hij emotioneel. Hij liep daarom ook gelijk weg richting motor om die foto goed op te bergen. En met de kaas was hij ook erg blij. Hij brak direct een plak aan, maar hij wil Aristo ook wat geven. Geen probleem. Na gesprekken over van alles en nog wat, hebben we afgesloten en zijn we naar bed gegaan. Het was toen al 1:30 uur.
Zaterdag 29 september 2007
Het weer: 26 graden en zonnig
Vanmorgen hebben we wel samen ontbeten. René had brood bij de bakker gehaald. En Fenna had jus geperst en eieren gekookt. Dus om 9:30 uur zaten we lekker op het balkon van Daan en Fenna te eten.
Nadat vervolgens iedereen naar de wc was geweest, zijn we met de auto op pad gegaan. We rijden eerst via de nieuwe hoofdweg naar Heraklion, daar nemen we de afslag naar Knossos en via Knossos rijden we naar het Romeinse aquaduct bij Spilia. Eindelijk dan wel op de foto. In 2005 kwamen we van de andere kant en konden we niet stoppen. Nu dus wel.
Het was gelijk al weer warm en de schaduw bij een taverna lokte al. Daar hebben we dus even wat gedronken. Er bleken ook toiletten te zijn, dus daar ook gelijk maar even gebruik van gemaakt. Daarna rijden we met de auto richting Kastelli. Even rijden we iets verkeerd, maar dat kon ik gelukkig snel herstellen. Kaart lezen vanaf de achterbank is toch een stuk lastiger. Maar Daan wil graag voorin. Dan moeten ze maar voor lief nemen dat ik soms een afslag mis of verkeerd neem. Na Kastelli rijden we richting Lassithi, maar voor die tijd stoppen we bij het Homo Sapien Museum.
Onze magen rammelden al een poosje, dus direct maar wat broodjes eten. Plus chocomel en voor mij frappe.
Het uitzicht hier is wel erg mooi, het museum hebben we deze keer niet bezocht. René en ik hadden dat al eens gedaan en het viel ons toen erg tegen. Na een poosje gezeten te hebben rijden we weer terug richting Malia via Krassi. Bij Krassi hebben we natuurlijk de plataan bekeken. Wat is dat ding toch groot.
En ik heb gelijk van de gelegenheid gebruik gemaakt om nu ook maar eens een foto te maken van de waterbakken.
Eenmaal terug bij het appartement hebben we nog even gezond en gezwommen. Nou ja, René en Fenna. Ik ben alleen even onder geweest. Mij te koud, wanneer er geen zon op het bad schijnt. De rest wou daarna even slapen. Daan was al plat gegaan. Die had vanmiddag rondom het appartement foto’s gemaakt. Onder andere voor de site van het appartement. Ik heb ondertussen gedoucht, omgekleed en de zwemspullen uitgespoeld.
Om 19:00 uur zijn Fenna en René naar de apotheek gegaan. Daar bleken ze nog steeds geen tabletten te hebben, dus dan maar de capsules. Ze mag wel 80mg hebben, dus zo’n ramp is het niet. Ondertussen was ik er op het appartement achter gekomen dat ik een geheugenkaartje verloren was. Er stond niets op en ze zijn niet meer zo duur, maar het is wel zonde. Niets aan te doen. Misschien kopen we er deze vakantie nog wel eentje bij.
Wanneer de groep weer compleet is, gaan we een hapje eten. We mochten wel de kaart bekijken, maar niet alles lukte. De Gyros was op, dus de heren kregen lamsbout, Fenna had haar Kipsouvlaki en mijn “Grandma’s Recipe” was er niet, dus koos ik voor Gemista. Heerlijk! Aristo bleek jarig te zijn, dus niet zijn naamdag, maar verjaardag. Hij blijkt helemaal geen naamdag te hebben!! Hij trakteerde op shotglazen met 10 jaar oude brandy. Niet echt mijn ding, de heren vonden het heerlijk. We namen nog ijs na en daarna Agbag. Giorgos heeft weer gespeeld. Ondanks de pijn in zijn schouder. Om 22:00 uur hebben we afgerekend. €55,80. Geen geld. Dat is ongeveer €13,75 per persoon of zo. We zijn via de lange weg terug gelopen. En de gekko’s zaten overal. Alleen vanavond al 13! Dus in totaal zitten we nu op 16 stuks. Bij de bar hebben we daarna nog wat gedronken en gekletst. En dan is het zo weer laat. De heren wilden nog een blikje bier op het balkon. En toen was het al 2:30 uur. Ik heb vanavond de rest van de cadeaus maar met Giorgos meegegeven. Katerina is niet vaak bij het appartement. En om de spullen nu mee te nemen naar het restaurant, gaat me te ver. Hij zou ze voor ons aan hen geven.
Zondag 30 september 2007
Het weer: 30 graden en zonnig
Vanmorgen zijn we om 10:30 uur gaan ontbijten. We hebben niet veel op de planning staan. We willen deze vakantie om en om een verre trip doen. De andere dag willen we dat uitrusten en luieren. Vandaag willen we alleen boodschappen doen en Malia doorlopen (nieuw en oud). Dus om 12:00 uur zijn we naar de Spar gereden. Daar hebben we de auto laten staan en zijn we op pad gegaan. Eerst de straat afgelopen met alle bars en disco’s. Tot aan de zee. Je komt dan bij de oude haven uit.
Daar kun je heerlijk in de schaduw van de tamarisk boom zitten en uitkijken over zee. Met een heerlijk windje erbij. Ik heb even daarvoor bij de boekhandel weer een boek gekocht van Nikos Kazantzakis. In het Engels, maar daar heb ik niet zoveel moeite mee. Fenna had nog een leuke aap gezien, misschien halen we die later deze vakantie nog op. Het is weer warm vandaag. Na een poosje bij de haven gezeten te hebben, lopen we weer terug en drinken we bij een bar wat tonic en ice tea. We lopen niet helemaal terug naar de Spar, maar slaan vlak daarvoor linksaf, via de andere weg richting Revolution. Onderweg stoppen we bij de winkel waar René al eens kleding van Paul & Shark gekocht heeft. De beide heren kochten nu ieder een poloshirt. Ik had wel wat leuks gezien, maar te klein. Dameskleding gaat hier maar tot maat L. En die was te kort. Helaas. Vervolgens zijn we naar Oud Malia gegaan. Dat vonden Daan en Fenna erg mooi. Al die kleine straatjes. En oude deuren, ramen en gebouwen. En natuurlijk ook oude mensjes. Dus mooie foto’s momenten.
Aangezien René en Daan al zoveel foto’s maakten, heb ik dat maar niet gedaan. Drie dezelfde foto’s heeft geen nut. Na de wandeling hebben we boodschappen gedaan bij de Spar. Inmiddels was het al weer 15:30 uur. Nog net even tijd om bij het zwembad te liggen. En dan even liggen en klaar maken voor vanavond.
Om 19:00 uur gaan we naar het restaurant en we krijgen deze keer ook precies wat we willen qua eten. 3x Gyros en een Soutzoukakia. Een schoteltje Tzatziki erbij. Eirini was niet meer boos op mij. Gisteren had ik tegen haar gezegd dat ze best bij ons aan tafel mocht zitten, maar dat we liever hadden dat ze eventjes weg ging als we echt aan het eten waren. Daarna mocht ze dan best weer terug komen. Dat viel niet in goede aard. Maar meestal is ze maar even boos op me. Ze vroeg nu in ieder geval netjes of ze erbij mocht zitten. En later heeft ze nog voor me gezongen terwijl papa Bouzouki en Lyra speelde. Ik kreeg zelfs een ballon van haar waar ze opgeschreven had: “From Eipnvn to Martine with love”.
Om 22:00 uur zijn we terug gegaan. Deze keer 12 gekko’s. Totaal zitten we nu op 28 stuks. We schieten al mooi op. Bij de bar werd het erg gezellig en laat. De heren wilden geen bier van de tap. Daar zat te veel koolzuur in. Dus dan maar flesjes Amstel. En toen die op waren, gingen ze aan de raki. Totdat die ook op was. Toen maar verder aan de Metaxa. Daarna zijn Daan en Fenna naar boven gegaan. Wij bleven nog zitten. Rebecca was er ook (ze is de fysiotherapeute van Giorgos) en ze bleek jarig te zijn. Giorgos had “champagne” gehaald. Die bleek niet te drinken! Dus snel allemaal maar wat, des te sneller is het op. Hier krijg ik vast last van. Door al het praten was het toch weer 2:30 uur geworden. Dus tijd om te gaan slapen. René had ook meer dan genoeg gehad.
Maandag 1 oktober 2007
Het weer: 24 graden en half bewolkt.
We zouden vandaag op pad, maar de heren (ik zelf ook een beetje) voelden zich brak van gisteravond. Te veel drank, of misschien te veel soorten… Dus dan maar andere plannen maken. We besluiten om vandaag maar bij het appartement te blijven. We doen mooi rustig aan. We hebben uiteindelijk de hele dag bij het zwembad gelegen. Daan heeft nog wat foto’s rond om gemaakt, maar de rest rustte lekker uit.
René lag af en toe zelfs te snurken. Rond 16:00 uur hebben we wat patat en een frikadel gegeten. En daarna boven weer lekker uitgerust.
Om 19:00 uur vertrekken we naar het restaurant. Geen menukaart deze keer, alleen René mocht kiezen. Die wou Bifteki. De anderen kregen een Kretenze stoofschotel van varkensvlees, aubergine en courgette met Griekse aardappels. Eerst kregen we een grote schaal salade. Giorgos heeft niet gespeeld, hij had erg veel pijn. Rond 21:30 uur zijn we teruggegaan. En doordat het koeler was, waren er ook minder hagedissen. Maar 8 deze keer. Totaal dus nu 36 stuks. Giorgos was al bij het appartement, dus direct kletsen en lachen en dan wordt het toch weer laat. Weer 2:00 uur. Morgen gaan we wel op pad, dus snel slapen.
Dinsdag 2 oktober 2007
Het weer: 26 graden en half bewolkt
Vanmorgen weer lekker ontbeten, behalve Daan. Die had erg slecht geslapen. Zijn hart was op de hobbel. Tja, daar kunnen we weinig aan te doen, hij wil wel graag op pad. Dan stoppen we gewoon wat vaker onderweg. Dus rond 10:30 uur zijn we vertrokken. Via de oude weg richting Agios Nikolaos. Onderweg stoppen we om te genieten van het uitzicht en de vele olijfbomen.
Bij Agios Nikolaos nemen we de afslag naar Kritsa. We stoppen vlak voor Kritsa bij Panagia Kera. Hier staat een hele oude Byzantijnse kerk met hele oude fresco’s erin. De fresco’s zijn van de 14de en 15de eeuw. Bij Malia was het erg bewolkt, maar hier valt het mee. Het is zelfs warm.
Na het kerkje zijn we naar Kritsa gegaan. Het wordt wel steeds toeristischer. Die vrouwtjes willen allemaal dat je bij hen komt kijken. Maar het oude dorp is wel erg mooi.
Op de terugweg naar de auto hebben Fenna en ik allebei een tafelloper gekocht. Dezelfde als mijn tafelkleed met servetten. Voor €15,–. Ze wou eerst €25,– hebben, maar we hadden ze ook al goedkoper gezien. Na even zeuren kregen we ze dan voor €15,–. Dat was beter. Voordat we terug bij de auto waren hebben we ergens nog wat gedronken. Ze hadden geen kleine kaart, dus wat eten lukte niet. Dan moeten we later maar kijken of we nog wat te eten kunnen vinden. De tank van de auto heeft deze keer nog meer dan voldoende brandstof. Dus we gaan op weg naar het Katharo plateau. De weg er naar toe is al erg mooi. Steeds hoger en hoger en mooi uitzicht op zee.
Daarna kom je op het plateau zelf. Daar wordt de weg dan al snel steeds minder. Fenna had een schik, die gierde het soms uit. Het was ook een gestuiter in de auto. Ondanks dat de weg al beter was dan twee jaar geleden. We hebben weer mooie foto’s gemaakt.
En weer veel geiten gezien. Eenmaal op het Lassithi plateau zijn we direct doorgereden richting Malia. Daar hebben we op de kamer maar wat gegeten. Het was al laat, dus niet te veel. Daarna allemaal weer even een tukkie doen.
Om 19:10 uur was iedereen weer toonbaar en gingen we naar het restaurant. Daar bleken geen halve kippen te zijn waardoor sommigen wat anders moesten bestellen. Fenna had Kipsouvlaki, Daan had Gyros, René had lamskoteletten en ik had Souvlaki. Als toetje heeft Daan nog yoghurt met fruit genomen, ik yoghurt met honing en René en Fenna namen ijs. Omdat René de camera mee had, voelde Giorgos zich verplicht om te gaan spelen. Dat heeft hij dan ook gedaan na 5 raki’s. Lekker nog wat koffie (ik een sexy ouzo) en genieten van de muziek. Aristo vroeg ons nog wat we morgen wilden eten, dan regelt hij dat. Na het eten zijn we weer teruggelopen. Weer niet zoveel gekko’s, dit keer maar 6. Later ’s avonds nog eentje bij de kamer van Daan & Fenna. Dat was een mooie grote en hij bleef zo mooi zitten, dat we er nu eindelijk een goede foto van hebben.
Rond 1:30 uur zijn we naar bed gegaan. Oh ja, de totaal stand is nu 42 stuks qua gekko’s.
Woensdag 3 oktober 2007
Het weer: 26 graden en half bewolkt, later 5 spetters regen
Vandaag hebben we weer om 9:30 uur ontbeten. Na het ontbijt zijn we gelijk op pad gegaan. De reis gaat vandaag naar Elounda en Agios Nikolaos. We besluiten weer via de oude weg te rijden, dus weer mooie foto momenten.
We kwamen ook nog een groot stuk kwarts tegen. Fenna heeft wat kleine stukken meegenomen. Daarna kwamen we in Elounda aan. De auto konden we midden in het centrum van het dorpje kwijt. Daarna hebben we eerst de haven bekeken, vervolgens het dorpje. Een boel toeristen stoppen hier om de sfeer op te snuiven van de tv-serie Wie betaalt de veerman. Hoewel een boel veranderd is, en je er maar weinig van weer vind, blijft het dorpje zelf wel leuk.
Wij gaan weer terug naar de auto. De reis gaat nu naar Agios Nikolaos zelf. In Agios Nikolaos vonden we weer vlakbij de haven een mooi plekje voor de auto.
Het weer veranderde ook ineens. Het begon direct hard te waaien. De lucht betrok wat en we hebben zelfs een paar druppen regen gehad. Meer dan een paar ook niet. Het stelde weinig voor en het koelde ook niet af. We hadden inmiddels wel honger en gingen op zoek naar een Pita Gyros, maar die konden we niet vinden. Dan maar ergens aan het meer wat eten. Dat werd bij Du Lac. Die zag er uit als een luxe tent, maar het eten was prima en ook de prijzen vielen mee. De heren namen een omelet. Fenna nam Baklava met ijs en ik Kataïfi met ijs. Heerlijk. Daarna gingen we terug naar de auto. En gezien het tijdstip deden we dat over de hoofdweg, want er moesten ook weer boodschappen gedaan worden. We vonden toch nog tijd om even te slapen en daarna vertrokken we snel richting restaurant.
Daar kregen we inderdaad het eten dat we bij Aristo besteld hadden. Twee keer halve kip, één keer Gemista en voor René varkenshaas met drie sausjes. En dat was een groot stuk!!! Maar erg lekker. Later bleek dat andere tafels zo’n zelfde stuk kregen voor twee personen. Geen wonder dat René moeite had met het op krijgen van dat stuk. Daan wou ijs, de rest nam koffie of thee. We nemen dan nog wat drinken en gaan dan weer terug naar “huis”. Onderweg 6 gekko’s, later ook weer de twee grote gezien. Dus totaal stand is nu 50 stuks. Morgen gaat de reis naar Preveli, dus niet te laat vanavond. We gaan morgen ook een uur eerder ontbijten.
Donderdag 4 oktober 2007
Het weer: 28 graden en half bewolkt tot zonnig
Vanmorgen om 8:30 uur ontbeten. Daarna maken we ons klaar voor de reis naar Preveli. Het eerste stuk gaat over de nieuwe hoofdweg. Dat is niet het meest mooie stuk, maar wel het snelste. Bij Rethymnon nemen we de afslag richting Spili en vlak daarvoor buigen we af naar Plakia, daarvoor staan dan weer bordjes naar Preveli. Daan en Fenna vonden de kloof erg mooi (Kourtaliotiko) en heel indrukwekkend. Toch lukt het nooit om op de foto vast te leggen hoe hoog dit ding is. Je wordt gewoon draaierig wanneer je naar boven kijkt.
Na de kloof zijn we naar de Venetiaanse brug gereden.
Na een paar foto’s gaat de reis weer verder via de onverharde weg. Die is gevaarlijker dan hij er al uit ziet. Ze hebben hem geëgaliseerd met fijne steentjes. Maar hierdoor slip je juist makkelijker in bochten en dat is niet handig met een afgrond aan de ene kant en een rotswand aan de andere kant. Maar we zijn er gekomen. In de baai ernaast dan wel te verstaan. Je moet dan nog lopend via een rotspad naar Preveli zelf. Dat pad bestaat uit allerlei traptreden in de rotsen. Wel met een leuning waar dat nodig is. Het lopen hiervan gaat dus nog wel.
Bij Preveli zelf kun je dan lopend langs de rivier naar de watervalletjes toe. Het is hier heel mooi, maar het is wel een heel geklauter. En de heren hadden hun camera voor de borst hangen, wat het dan nog eens extra moeilijk maakt. Maar het is het wel waard. Je waant je in een heel ander land. Bijna tropisch met al die palmen.
In de rivier zelf zag ik nog een klein schildpadje. Die had ik hier nog niet gezien, alleen vissen. Hij was te snel weg om er een foto van te maken. Na een poosje zijn we weer teruggegaan. In de baai bij auto hebben we nog wat gedronken. Daan was helemaal aan de latten.
Hij vond het allemaal heel erg mooi, maar eigenlijk was deze tocht achteraf gezien toch te zwaar voor hem. Hij heeft zich goed gehouden, petje af daarvoor. Inmiddels was het al 16:00 uur geworden, dus de hoogste tijd om terug te gaan. We wilden via de oude hoofdweg en dan ben je zo 3 uur onderweg. En voor het donker moet je op de nieuwe hoofdweg zijn. Dat hebben we dus net gered.
Om 19:15 uur waren we bij het appartement. We besluiten toch maar even uit te rusten en ons dan pas op te knappen, dan maar wat later eten. Dat hebben we gedaan om 20:30 uur. Met de auto naar het restaurant, gezien de tijd. Daar kregen Daan, René en ik hetzelfde soort vlees als dat we op de tweede dag gehad hadden. Giorgos had niet vier stukken, dus krijgt Fenna Grandma’s recipe. En dat was ook lekker. Nog een toetje erachter aan en dan Agbag. En dan is het al weer 23:00 uur. Omdat we met de auto waren konden we niet gekko’s tellen en bij het appartement zagen we ze ook niet. We waren best moe, maar het werd toch 2:00 uur. Maakt niets uit, want morgen doen we niet veel. Misschien even naar Chersonissos en verder wat liggen bij het zwembad. Nu eerst uitslapen.
Vrijdag 5 oktober 2007
Het weer: 29 graden en zonnig
Vanmorgen hebben we geslapen tot 9:30 uur en om 10:30 uur ontbeten. Om 12:00 uur gaan we naar Chersonissos. Het is niet echt onze plaats. Mij veel te toeristisch en veel te veel Nederlanders. Je hebt hier Friet van Piet, Het Leidse Plein, Holland House en nog veel meer van dat soort tentjes. Maar als je voor het eerst op Kreta bent moet je hier gewoon een keertje naar toe. Midden in het centrum kunnen we de auto kwijt op een parkeerplaats. We lopen via de boulevard naar het kerkje bij de haven en genieten even van het uitzicht.
Terug lopen we via de winkelstraat. Op een terrasje stoppen we even voor wat drinken en ondertussen kunnen we heerlijk mensen kijken. Tijdens het lopen hebben we diverse dingen gekocht. Een kalender van George Meis, een nieuw geheugenkaartje, sloffen sigaretten, bescherming tegen het boze oog en een mooi schaaltje van glas. En van Daan kreeg ik een Grieks deurtje van aardewerk. Zo maar! Daan en Fenna hebben ook allerlei dingen gekocht. Kaarten om 3D-kaarten mee te maken, een kalender en ook bescherming tegen het boze oog. En ook Fenna kreeg een Grieks deurtje. We wilden ook nog bij het zwembad liggen, dus gingen we terug naar de auto en dan naar Malia. Ik wou nog even achter de pc, maar die bleek stuk. Dus René kon helaas niet lang zonnen. Die moest eerst de computer maken. Dat lukte, maar erg stabiel is ie niet. Ik ben daarna met René het water nog in geweest, maar warm is anders. Dus snel opdrogen in de zon. En toen het vaste avondritueel.
Om 19:00 uur gaan we weer naar het restaurant. Giorgos vroeg of we Mezes wilden. Nou, dat vinden René & ik altijd goed. Heerlijk! Dat zijn allemaal kleine porties en een ieder krijgt dat een klein bordje en wat bestek. De bedoeling is om van alles wat te proeven. Grieken eten zelf heel vaak zo. En wij vinden dat ook geweldig! Eerst kwam er knoflookbrood, toen Gemista, Soutzoukakia, Stifado, Gyros en ook nog Kip met feta en groeten uit de oven. En daarvoor ook al feta van de grill. We hielden iets over. Giorgos zei nog dat als we nog meer wilden, we er zo nog 5 bij konden krijgen. Nou, dat hoeft niet. Zo konden we nog ijs na nemen. Als laatste begon Giorgos nog te spelen, zowel Lyra als Bouzouki. Op de terugweg naar het appartement zagen we maar vier gekko’s (totaal stand = 54 stuks). Maar wel een poes en een hond. De laatste bleef ons maar volgen. Zelfs tot aan het appartement. Daan heeft hem toen maar uitgelegd dat hij hier niet kon blijven, dus na even aandringen liep hij toch verder. Ik heb ’s avonds nog gepooled met René maar het wou niet. Om 1:30 uur gaan we dan ook maar naar bed, want morgen gaan we met Giorgos weg.
Zaterdag 6 oktober 2007
Het weer: 30 graden en zonnig
Vanmorgen zijn we er wel op de normale tijd uit gegaan. We moeten om 10:30 uur bij Giorgos zijn. Maar als we na het ontbijt naar de auto lopen, staat hij al klaar. In het dorp pikken we Eirini op. Fenna, Eirini en ik zitten bij Giorgos in de RAV4. René en Daan in de Jimmy.
We gaan naar Rethymnon, naar een neef van Giorgos om te zien hoe raki gemaakt wordt en om wat te proeven. Onderweg maken we nog een koffiestop en een rookpauze. Vlak voor Rethymnon zelf nemen we een afslag en gaan we onder de weg door naar links richting de bergen en na wat bochten kwamen we bij zijn neef. Direct bij het uitstappen ziet Daan al een hagedisje. We worden van harte welkom geheten door Giorgos’ neef, oom en tante. Ook lopen er een paar achterneefjes en nichtjes rond.
Wat mooi om te zien hoe ze dat maken, die raki. Daan heeft er hele mooie foto’s van gemaakt. En terwijl wij aan het kijken waren, kwam er van alles op tafel. Patat, Griekse salade, brood, karbonades, worst, stoofvlees, wijn en natuurlijk raki. Daan mocht zelfs even net gedistilleerde raki proeven. Die was op dat moment 20%, maar die moet nog verder “rijpen”. Om 14:00 uur vertrokken wij. Giorgos en Eirini blijven, want die hebben hier een bruiloft van een neef. Wij gingen van hieruit naar Arkadi, om het klooster te bekijken. We zijn er nu toch vrij dichtbij en anders moeten we later deze week weer dat hele eind naar Rethymnon rijden. Het weer is perfect, dus strak blauwe luchten. Het klooster zelf blijft schitterend, ze proberen alles goed te onderhouden, zonder de waarde van de plaats aan te tasten. Er hangt een hele geschiedenis omheen. Wie er alles over wil weten zal er zelf een keertje naar toe moeten gaan. Het is zeker de moeite waard.
Net buiten het klooster zit een taverna met een winkeltje erbij. Daar vind Daan dan eindelijk een geknoopt zwart armbandje. En ik zie daar nog weer een boek over allerlei planten en bomen die op Kreta groeien.
Via de oude weg rijden we weer terug naar Malia, maar deze keer hebben we wel tijd om te stoppen bij de geitenkuil. Deze heet niet zo, de officiële naam is Voulismeno Aloni. Eeuwen geleden is dit een grot geweest waarvan het dak later tijdens een aardbeving is ingestort. Dit leverde een perfecte ronde cirkel in de grond op. Geiten gebruiken deze kuil vaak om te slapen en schuilen.
Na de kuil rijden we door naar Malia. In Malia gaan we eerst boodschappen doen. Dan wil iedereen wat uitrusten en kunnen we om 20:30 uur wat gaan eten.
Dat wordt Soutzoukakia voor Fenna, René en mij en lam in citroensaus voor Daan. Daarna nog een lekker toetje. Omdat Giorgos er niet was, kwam er een accordeonist. Maar dat was brandhout. Die man speelde veel te langzaam en allemaal Duitse liedjes. De gasten vonden het maar niets, bijna niemand gaf hem ook een tip. Na een paar nummers besloot hij dan ook maar zijn heil ergens anders te gaan zoeken. Wij gingen na de koffie maar terug. Onderweg zagen we vier gekko’s en bij het appartement nog twee. De totaalstand is nu 61 stuks. Vanavond hebben de heren nog gepooled, eentje met Edi en de ander met Aristo. Die was ook gekomen. Om 2:00 uur lagen we op bed.
Zondag 7 oktober 2007
Het weer: 26 graden en zonnig
Vandaag hebben we lekker uitgeslapen. Om 10:30 uur zaten we aan het ontbijt. We gaan vandaag alleen maar naar het kerkje op de berg (richting Mochos). Die kunnen we iedere ochtend mooi zien liggen, als we aan het ontbijten zijn. Vlak voor het kerkje, bij het pad naar boven toe stond dit keer een hek, maar dat kon wel los. We parkeren de auto en lopen dan dus toch naar boven toe. We willen namelijk niet echt naar het kerkje zelf toe.
Je kunt vanaf dit punt wel hele mooie foto’s maken van het uitzicht op Malia. Ik heb een foto waarop je het appartement kunt zien, zeker als je inzoomt.
Toen we terugliepen naar de auto zagen we allemaal kleine wilde cyclamen. Dan ook die maar op de foto.
Op de terugweg naar Malia zijn we nog een keer gestopt om foto’s te maken van de kustlijn. Ik heb een panoramafoto gemaakt.
De rest van de middag hebben we bij het zwembad gelegen. En René is nog weer met de pc bezig geweest, die is nu weer klaar. Na het uitrusten en opknappen zijn we naar het restaurant gegaan.
Dus om 19:00 uur waren we daar. En weer lekker gegeten. Fenna nam een Wiener Schnitzel, Daan & René hadden Kapamas (varkensvlees in tomatensaus) en ik had Kipsouvlaki met bacon. We namen nog wat honing en yoghurt met of zonder fruit na, behalve René, die had een bananasplit met aardbei en appel. Er waren weer eens geen bananen. Maar dat zijn we wel gewend en eigenlijk smaakt hij ook prima met ander fruit. Nadat Giorgos gespeeld had en Daan genoeg foto’s had, zijn we weer teruggelopen. Onderweg zien we dit keer vier gekko’s en daar bleef het ook bij. Het totaal is dus nu 65 stuks. Na een poosje was Giorgos er ook. Hij had het koud en zag dat René een shirt met lange mouwen aan had. Of ik ook even zoiets voor hem had. René had nog een sweater bij zich en die stond hem zo goed dat hij hem mocht houden van ons. Hij wist haast niet wat hij moest zeggen. Hij was er erg blij mee. Er werd nog druk gepooled en omdat er geen raki was, dronken de heren Metaxa. Ik nam een sexy ouzo. Toen ik naar boven naar het toilet ging, zag ik dat ik helemaal vlekkerig was. Ik dacht eerst dat dat door de ouzo kwam, maar bedacht later dat het ook zonneallergie kon zijn, het jeukte namelijk ook enorm. Maar ik ben mijn tabletten vergeten. Giorgos beloofde om voor mij morgen zalf te halen. Inmiddels was ik behoorlijk bont. Hopelijk helpt die zelf. Om 2:00 uur hielden we het voor gezien.
Maandag 8 oktober 2007
Het weer: 26 graden en zonnig met sluierbewolking
Vandaag is mijn moeder jarig. Die moet ik dus natuurlijk even bellen, maar dat doe ik vanmiddag even. We staan om 9:30 uur op en ontbijten om 10:30 uur. Vandaag gaan we naar het Lassithi plateau en vandaar door naar Neapoli. Op het plateau zien we een bordje staan naar een heilige plaats en we besluiten het weggetje te volgen. Dit is voor René en mij ook onbekend terrein. Na een poosje komen we bij de pelgrimplaats van Sint Georgos Honos. Een leuk kerkje omgeven door Kermes eiken. In het kerkje stonden allemaal krukken, wandelstokken, korsetten en afbeeldingen van ogen, oren, benen, armen enzovoort. Heel apart. Mensen kunnen hier blijkbaar bidden voor genezing en als dat geholpen heeft laten ze dat hier achter.
Hierna reden we terug naar het plateau en na driekwart rond namen we de afslag naar Neapoli. Onderweg zit gesteente dat helemaal paars is. Ik had dit eerder ook al eens gezien en dit keer heb ik een stuk meegenomen. Na een poosje rijden komen we bij het dorpje Zenia. In het dorpje zit een oude lepelmaker. Die hadden we twee jaar geleden ook zien zitten, maar toen konden we niet stoppen. Nu wel. De man heet Manolis en blijkt al ver in de 100 te zijn. Puur geluk dus dat die man er nog steeds is en dat hij ook nog steeds lepels maakt. Ik heb een soort slabestek bij hem gekocht en Fenna ook. Echt met de hand gemaakt. €6,00 per stuk. We hebben hem ieder voor een setje €15,00 gegeven. Ik ben zo blij dat die man nog leeft en zo goed bij is!! Hij sprak alleen maar Grieks en zijn handen leken wel perkament. Maar zijn ogen bekeken ons eens goed. Daan heeft schitterende foto’s van hem gemaakt.
Tevreden reden we weer verder. Dit is een erg mooie slingerende route. Eenmaal weer terug in Malia hebben we nog even sinaasappels en zo gehaald en het aapje dat Fenna erg leuk vond. Ik ben daarna bij het appartement op het balkon gaan zitten om het verslag weer bij te werken. En om mijn moeder even te bellen en haar te feliciteren met haar verjaardag. De rest ging plat.
Om 19:00 uur gaan we naar het restaurant. Dat is nog helemaal leeg! Het einde van het seizoen komt zo wel erg dichtbij. Daan en Fenna wilden graag vis en dat duurt altijd even. René had Porkchop en ik had Stifado. De vis werd vakkundig door Aristo gefileerd aan tafel. En het was een beste vis. Ze kregen hem net niet met z’n tweeën op, zoveel vlees zat eraan. Ook de Stifado was veel, maar ik heb dapper doorgegeten. René’s vlees was ook erg lekker. We hadden geen ruimte meer voor een toetje en waren blij met een glaasje raki. Daarna tot Edi’s frustratie aan de Agbag. Daar heeft ie veel werk mee. Nou nog een paar dagen en dan is hij er weer een poos van af. Giorgos heeft weer gespeeld en dit keer zelfs erg lang. Na de muziek zijn we teruggelopen. Ik niet zover, want Giorgos stopte met de motor en vroeg wie er achterop wou. En ik was het snelste. Nou, Giorgos ook. Keihard scheurde hij naar het appartement. Geweldig!! Geen moment bang geweest. Ik vertrouw hem volledig. Na een poosje kwam de rest. Weinig gekko’s, totaal vandaag maar zeven. Het totaal is nu 72 stuks. Bij de bar nog een poosje gekletst, en dus was het weer laat. Bijna 3:00 uur.
Dinsdag 9 oktober 2007
Het weer: 30 graden en zonnig, later half bewolkt
Vandaag gaan we dan naar Heraklion. Eerst om 10:30 uur ontbijten en dan op pad. We hebben de oude hoofdweg genomen, deze is veel leuker en we hebben toch geen haast. Bij de locomotief (bij de haven) is een parkeerplaats. En daar hebben we de auto neergezet. €3,00 voor een dag.
Het was behoorlijk warm in de zon en dus ook in het centrum. Maar dan ga je gewoon aan de schaduwkant lopen. Via de 25 Augustusstraat (die nu voetgangersgebied is) zijn we naar het plein achter Loggia gegaan. René had al weer dorst gekregen en we gaan hier eerst wat drinken. Toen hebben we de Loggia laten zien. Daan heeft een foto van ons gemaakt in hetzelfde poortje waar we ook met ons trouwen gestaan hebben. Wel iets heel anders, T-shirts en korte broeken deze keer.
Daarna naar de fontein met de leeuwen en toen naar de dagmarkt. Dat blijft ook altijd bijzonder, je ziet hier van alles. Hele varkens, koeienkoppen, een heleboel groenten, veel vis en dan nog de overige spullen. Toeristische troep en leuke snuisterijen.
Daan en ik hebben een nieuwe riem gekocht. Verder nog de nieuwe cd van Notis Sfakianakis en een dvd/cd van U2. En wonder boven wonder ook het boek van George Meis over Santorini. Ik had niet verwacht die hier te vinden. Het boek is schrikbarend duur, wel mooi.
En om 14:30 uur hebben we dan eindelijk een Pita Gyros gegeten. René wou dat de hele vakantie al graag een keer eten. Nou, hij was weer heerlijk. Daarna terug naar de auto en weer door het drukke verkeer naar de oude hoofdweg. Om 16:30 uur waren we weer terug in Malia. Even wat rommelen, dan even plat en klaarmaken voor het eten.
Om onze vaste tijd gaan we weer naar het restaurant toe. Fenna nam Kipsouvlaki met bacon, de beide heren namen lamskoteletten en ik had een kinder Kipsouvlaki. Ik had na de gyros van vanmiddag niet meer zoveel honger, vandaar. Na een paar raki’s paste er toch nog een ijsco in. Dus alle vier een bananasplit. We hebben daarna Edi nog meer geplaagd. Hij heeft een hekel aan Agbag maken, dus namen we nu alle vier wat anders. Fenna nam een cappuccino, Daan Griekse koffie, René wel Agbag en ik had Frappé. Daar had hij haast nog meer werk mee. Na de koffie zijn we teruggelopen. Best veel gekko’s deze keer. Totaal vandaag werd 11 stuks. Totaal van de vakantie is nu 83 stuks. En bij het appartement zagen we later een muisje. Die dronk eerst water uit het zwembad en toen Giorgos er naar toe wou lopen, rende hij via de plantenbakken, zo onder de tafels en stoelen door naar de boekenkast. Edi holde er achteraan maar kreeg hem niet te pakken. Hij was best leuk, zacht bruin met een wit buikje. En voor een muis best groot, maar het was geen rat of zo. Nog wat gedronken en de heren gepooled. En toen naar bed. Om 2:00 uur lag ik gestrekt. De heren dronken nog bier op het balkon.
Woensdag 10 oktober 2007
Het weer: 26 graden en sluierbewolking
Vandaag is het onze laatste volledige dag. Om 11:00 uur worden we verwacht bij Katerina op de koffie. Eindelijk krijgen we dan Nikos weer te zien. En wat is dat een mooi kereltje!! Grote ogen en blonde krullen in z’n haar. Hij kan net twee meter alleen lopen en zegt al diverse woordjes, alleen Mama vertikt hij te zeggen. Het is vooral Goal, Baba, Yiayia en Edi. Hij staat weer op de foto, zowel met René, als met mij, als met ons samen.
Het was leuk om weer even daar te zijn, ook al is het veel te kort. Na ruim een uur zijn we terug gegaan. Katerina heeft nog duizend en één dingen te doen. Wij gaan nog even bij het zwembad liggen en dan even wat eten en een begin maken met de koffers. Om 18:15 uur is iedereen zover dat we de auto terug kunnen brengen naar het verhuurbedrijf. We hebben er veel plezier van gehad. De Suzuki Jimmy was fijn, maar de volgende keer wel graag eentje waarvan de kap wel goed is. Daan en Fenna verbazen zich nog over hoe het terugbrengen hier gaat. Er wordt niet gecontroleerd of je de tank wel weer gevuld hebt, of of je ook schade opgelopen hebt. Je betaalt hier ook geen borg en je hoeft na die tijd ook niets te tekenen. Alles gaat hier nog op basis van goed vertrouwen.
Van het verhuurbedrijf lopen we via de pin en de lange route direct door naar het restaurant. Giorgos liep gelijk naar z’n motor. Hij had er waarachtig aan gedacht een polo voor René mee te nemen. Daan kreeg een T-shirt en een cd en we hebben ook raki meegenomen van het restaurant. Qua eten vandaag werd het weer bijzonder. Fenna, Daan en René kregen de keuze beef-steak (ik ook wel, maar dat is niet mijn ding) en die namen ze ook. Dit bleken T-bone steaks te zijn en beste jumbo’s. Ik had Soutzoukakia. Iedereen zat zo vol dat we alleen koffie namen. Giorgos heeft nog weer gespeeld en daarna was het tijd om afscheid te nemen. We hebben ook de kokkin en Manos bedankt. Edi zien we later nog en Giorgos ook, maar Aristo niet. Die krijgt twee pakjes shag van de heren. Hij had niet eens doorgehad dat het onze laatste avond was. Maar goed ook, het scheelt een sloot Metaxa.
De laatste avond blijkt qua tellen van gekko’s een goede avond te zijn. We zien er 11!! Later ziet René er nog twee. Het eindtotaal staat deze vakantie op 96 stuks. Na wat poolen en wat drinken en praten nemen we dan afscheid van Edi, Edi, Rebecca en natuurlijk van Giorgos! Het was weer top, maar het zit er weer op. Om 1:00 uur gaan we naar boven. Morgen loopt de wekker af om 6:00 uur. Dan gaan de laatste spullen in de koffer, gaan we ontbijten en dan naar huis.
Donderdag 11 oktober 2007
Het weer: 20 graden en zonnig GR / 14 graden en half bewolkt NL
Om 6:00 uur loopt de wekker af, ik ga eerst wassen en daarna René. Dan stoppen we de laatste spullen in de koffers. Ze zijn wel wat te zwaar, maar meestal maakt dat niet uit hier. Daarna brengt René onze koffers naar beneden. En dan naar kamer 306 voor het ontbijt. Ik krijg het niet weg, mijn maag zit in de knoop. Misschien nu al heimwee naar Kreta, terwijl we nog niet eens weg zijn! Om 7:30 uur zijn we klaar. Daan en Fenna moeten dan nog de laatste dingen inpakken. Als dat klaar is en iedereen naar het toilet geweest is, brengt René ook hun koffers naar beneden. Wanneer we beneden komen, zien we dat de gasten die om 6:50 uur weg zouden er nog steeds zijn. Ze hadden zich verslapen. Na wat gebel lukt het hun om een taxi te krijgen naar het vliegveld. Komt dat ook weer goed.
We moeten vlak voor vertrek nog lachen. Daan heeft ontdekt dat een plant die we de hele vakantie al heel vaak gezien hebben, een hele vreemde eigenschap heeft. Als je er in knijpt of soms alleen er al tegen aan tikt springt hij weg en spuit hij raar spul uit. (Later thuis opgezocht en deze plant blijkt heel giftig te zijn, maar gelukkig ging het in de vakantie goed).
Onze bus komt 8:30 uur. We zijn de eersten. Het is maar en klein busje. En uiteindelijk blijken we ook maar met 10 mensen in de bus te zitten. Op het vliegveld is het de gebruikelijke chaos. De koffers geven geen problemen en ook de controle niet. Het vliegtuig vertrekt op tijd en we zijn zelfs iets eerder op Eelde. Daar nemen we dan afscheid van Daan en Fenna. Die werden door iemand anders opgehaald (hun oude buren). Henk pikt ons weer op. Kreta 2007-2 zit er weer op. Volgend jaar weer!!
Totaal aantal gekko’s deze vakantie: 93 stuks
Voor de rest van de vakantiefoto’s zie HIER