Maandag 29 september 2025
Het weer: 19 graden en half bewolkt
Vanmorgen om 8:30 uur opgestaan. Ik ga gelijk met Kyon een rondje lopen. Hij voelt wel aan dat er wat gaat gebeuren. Na het rondje ontbijten en douchen. De laatste spullen verzamelen en dan om iets na tienen brengen we Kyon naar zijn dierenhotel. Kampus, dierenhotel, inclusief boswandeling, wassen en trimmen. Ik hoop dat hij het hier leuker vindt dan in Darp. Dat was traumatisch. We mogen gelukkig mailen om te vragen hoe het gaat.
We rijden naar huis en ruimen de laatste spullen op. Even stofzuigen en dan de koffers en rugzakken in de auto. We rijden eerst naar de bloemist en dan naar mijn zus Erica en zwager Wim. Morgen is hun trouwdag en we kunnen weer niet op visite komen. Dus nu nog even snel langs.
Om 13:45 uur gaan we op weg naar Van der Valk Schiphol. Daar slapen we vannacht en zij brengen ons met een pendelbusje naar de vertrekhal. We parkeren om 15:45 uur op hun P2 en checken in. Kamer 5008. De kamer is prima en voorzien van alle gemakken.
Om 18:30 uur gaan we eten. René neemt een Cordon Bleu en ik een varkenshaas. Beide met een biertje. Er loopt heel veel bediening rond, maar vooral dat. Werken ho maar. Ze kunnen zeker met een derde minder mensen toe als ze allemaal wat gaan doen. We nemen nog een toetje. René neemt Charlie’s pericote en ik een sorbet. Na het afrekenen halen we een frisse neus en dan in de bar nog een paar biertjes.
Om 21:25 uur gaan we naar bed, want om 3:45 uur gaat de wekker alweer.
Dinsdag 30 september 2025
Het weer: 18 graden en half bewolkt NL, 27 graden en half bewolkt GR
Vanmorgen om 3:40 uur opgestaan. Heerlijk gedoucht onder een regendouche. Mijn oplader van de mobiel en horloge heeft het vannacht niet goed gedaan. Hopelijk met een powerbank lukt het nog om alles vol te krijgen. Om 4:15 uur lopen we naar de ingang en daar staat de bus met Toekan al op ons te wachten. We stappen in en worden naar Schiphol gebracht. Bij A7 Hotel shuttles stappen we uit. Hier worden we over twee weken ook weer opgepikt.
Inchecken moet in hal 1, balie 2 en 3. Daarna door de douane, waar mijn rugzak bekeken wordt. Ligt aan de selfiestick van de insta360. Daarna gaan we eerst ontbijten bij La Place. We lopen dan naar C13, onze gate deze keer. Daar probeer ik nog wat stroom in mijn telefoon te krijgen. We zouden om 7:10 uur vertrekken en dan zitten we er wel allemaal in, maar we gaan om 7:30 uur pas de lucht in. De vlucht verloopt prima, we landen om 11:25 uur (Griekse tijd) in Heraklion. We hoeven maar 30 minuten op onze koffers te wachten. We lopen direct door naar The Best. De man en de auto ontbreken nog, maar hij belde al om te zeggen dat hij eraan kwam. We dachten dit keer de witte Jeep Renegate Trailhawk te hebben, maar het is net als vorig jaar de oranje.
We rekenen af, stoppen de bagage erin en rijden direct door naar het appartement. Aristo en Rania begroeten ons gelijk. Jos en Aad zitten er ook. Ik mag van Rania kiezen, kamer 201 of 302. We kiezen 201. Eerst een ouzo drinken en dan de spullen naar boven toe brengen. Daar ontdekken we al snel dat de stroom het niet doet. Dus terug naar Aristo. Die krijgt het heel even aan de praat, maar het gaat steeds weer gelijk uit. Dus toch maar naar 302. Kan hij rustig de boel maken.
We pakken in 302 alles uit. We trekken gelijk de korte broek aan. Dan naar beneden voor de overblijftas. Er zou ook een tas van Wim en Wendy voor ons liggen, maar die zien we zo niet. Morgen maar even vragen aan Rania. Die weet er als het goed is van. We brengen de tas naar boven en pakken ook die uit. Dan is het tijd voor boodschappen halen. Bij Chalkiadakis vinden we alles wat we nog nodig zijn. Terug bij het appartement ruimen we de boodschappen op en werk ik snel het verslag bij.
We drinken daarna nog wat biertjes bij de bar. Om 17:15 uur gaan we even naar boven om de ogen dicht te doen.
Om 18:30 uur staan we weer op. Even opfrissen en omkleden en dan naar Oud Malia. We willen bij Odas eten. Alle tafels zijn gereserveerd zegt een jongen in de bediening. Totdat Georgos ons ziet. Er is ineens een tafel beschikbaar. We krijgen een dikke knuffel en gaan snel zitten.
René neemt de Mixed Grill voor één persoon. Ik neem natuurlijk traditie getrouw Soutzoukakia. We drinken er een liter witte wijn en een liter water bij. Na het hoofdgerecht nemen we beide ijs. René met aardbeien en ik met honing. Daarna krijgen we nog raki en watermeloen van het huis. We rekenen af en lopen terug. We zien geen één gekko. Maar ja, dat zal wel niet heel anders worden deze vakantie. Langs dit stuk weg naar het appartement zitten ze gewoon altijd veel minder.
Bij de bar drinken we nog wat wijn met Ronnie, Monique, Mart en Marian. Daarna helpen we opruimen. En beginnen de serieuze gesprekken met Giorgos. Op het laatst komen er ook nog nieuwe gasten. Om 1:10 uur gaan we naar boven. René neemt een glas whisky mee voor op het balkon. Ik neem nog een wijntje mee. En dan is het tijd om te gaan slapen.
Woensdag 1 oktober 2025
Het weer: 25 graden en half bewolkt
Vanmorgen eerst maar eens lekker lang uitgeslapen. Om 10:00 uur staan we toch maar op. Even douchen (wat wennen is, is de nieuwe douche. Alles is nat!). Daarna ontbijten. We hebben alles al in huis, dus René hoeft niet op pad. Alles op ons gemakje. Om 11:30 uur is de afwas klaar. Nog even naar de wc en dan klaar voor ons eerste ritje. We rijden naar het Lassithi plateau en kijken even of Angelos er is. Maar route 29 is dicht. Alleen het tankstation is open en we hebben nog genoeg brandstof. We slaan op het plateau rechtsaf en stoppen bij het kloostertje Vidianis. We rijden hier al jaren bij langs, maar zijn er nog nooit gestopt. Ze hebben een museum over onder andere gieren. We branden een kaarsje en bekijken het klooster, kerkje en het museum. We kopen wat armbandjes en dan rijden we rond totdat we bij Skapanis zijn. We begroeten Manolis en besluiten hier te lunchen. René neemt een omelet. Ik kies voor de fruitsalade. We kopen nog wat bijzondere raki. Manolis verkoopt raki met granaatappel en die heb ik ook al eens eerder gehad. De fles is bijna leeg thuis, dus tijd om het aan te vullen. Na het betalen, rijden we terug naar de onverharde weg naar het Katharo plateau. Ik pak ons nieuwe speelgoed erbij, de Insta360 X5. Een 360 graden camera, waar je hele mooie beelden en foto’s mee kan maken. We rijden naar boven. Ik zie in de lucht een grote groep vale gieren vliegen. Ik denk niet dat die heel zichtbaar gaan zijn op de beelden, maar wie weet. Van Katharo rijden we naar Kritsa. We lopen even het dorp door. Dat is weer prachtig, net als altijd. Bij een kunstenares koop ik een prachtige tekening van een zwaluw. Daarna drinken we wat bij Lato.
We rijden terug naar Malia. We drinken nog wat bij de bar en om 18:18 uur gaan we even plat. Om 19:15 uur lopen we naar Oud Malia. Daar is het heel druk. We zien bij Stravos Elizabeth nog een collega van mij zitten. Ik wist dat hij een paar dagen gelijk met mij hier in Malia zou zijn. En waarachtig, we zien elkaar ook nog heel even. Bijzonder om Johan hier te zien. We kiezen vandaag voor Stone House. We moeten heel even wachten op een tafeltje, maar na ongeveer 10 minuten is er plek. We hebben heerlijk gegeten. René koos de souvlaki van varkensvlees. Ik had kip in wijnsaus met een heerlijke salade erbij. Samen delen we een bakje met friet, waar zout en oregano overheen zit. Simpel, maar zo lekker.
Om 22:35 uur lopen we terug naar het appartement. Tot onze verbazing zien we dit keer 3 gekko’s. Bij de bar kletsen we nog met Rein en Edith. Daarna praten we bij met François en Linda. Om 1:55 uur gaan we naar boven. Ik ga slapen.
Donderdag 2 oktober 2025
Het weer: 27 graden en half bewolkt
Vanmorgen zijn we om 9:30 uur opgestaan. Iets later dan we wilden, maar ach het is vakantie. Snel douchen en straks broodjes halen bij de bakker. Dat scheelt weer tijd. Ik haal twee belegde stokbroden gezond met ham en twee freddo espresso’s. Met plastic zakje en servetten, voor tien euro.
We rijden via de nieuwe weg naar Bali. We willen naar Captain Black Michalis. Maar als we in Bali aankomen en naar het winkeltje toe rijden, zien we dat hij dicht is en zo te zien al een tijdje. Dat is balen, want deze verkocht raki die op houten vaten gerijpt had en met kruiden. Plus heerlijke olijven, worst etc. We rijden door naar de haven. Daar parkeren we de auto en slenteren we wat rond. We nemen op een terrasje een verse jus en aan de overkant kopen we nog een leuke zomerjurk (voor mij) en twee korte broeken (voor René). Dan lopen we terug naar de auto. We rijden via Meladoni en Avia naar de oude weg van Rethymno naar Heraklion. In de streek bij Avia wordt houtskool gemaakt en dat gebeurt op dit moment heel veel. De lucht is zwaar van het branden in de speciale ovens.
Wanneer we in Heraklion aankomen stoppen we bij Funky Buddha. Ons vaste kledingadresje. René koopt twee polo’s, een sweater, een blouse een T-shirt en een petje. Ik koop een T-shirt en blouse (maat M, terwijl ik normaal XL heb. Je moet hier altijd alles passen). We rijden vervolgens naar het centrum toe. Voor de lunch stoppen we bij Hovoli. René neemt een pita gyros en ik een coleslaw salade. Bij Hondos kopen we een cadeautje voor Periklis. Die is vandaag 3 jaar geworden. Wat gaat de tijd toch snel. Het weer is omgeslagen. Bewolkt en erg benauwd en veel meer wind. Tijd om terug te gaan. Om 17:40 uur zijn we terug en drinken we nog op ons balkon voordat we even plat gaan.
Om 19:15 uur komen we weer in de benen en kleden we ons om. Dan lopen we naar Odas. Dit keer hebben we gereserveerd. Maar volgens Georgos hoeft dat niet, voor ons is altijd plek. Ik neem vanavond Gemista. René neemt biefstuk. Als toetje kiezen we voor Kataïfi. We krijgen weer raki en watermeloen van het huis. Daarna lopen we terug. Vanavond zien we 2 gekko’s. Bij de bar halen we herinneringen op met Nikos over het restaurant en hij is verbaast over alle foto’s die we hebben. Ik beloof hem dat ik hem deze toe zal sturen.
Daarna hebben we met Giorgos een serieus gesprek over Takis. Hij denkt dat hij heel veel geld verdient, maar we leggen uit dat dat heel anders in elkaar steekt. Het is een stichting zonder winstbelang. Als hij wil mag hij volgende week wel met ons mee. Ben benieuwd of hij dat ook doet. Om 0:20 uur gaan we naar boven. Nog een drankje op het balkon en dan lekker slapen.
Vrijdag 3 oktober 2025
Het weer: 27 graden en half bewolkt
Vanmorgen zijn we om 8:00 uur opgestaan. Snel douchen en een glas jus. Daarna op pad. Eerst weer naar de bakker voor broodjes en freddo espresso’s. En dan de hoofdweg op naar Ierapetra. Het stuk naar Agios Nikolaos is hopeloos met al die wegwerkzaamheden. Alleen dat stuk kost ons al een uur. We hebben dan nog een uur om in Ierapetra te komen. Daar parkeren we bij de Lidl en begint het ineens kort te regenen. We lopen de Lidl even door, waar het hier altijd Griekse weken zijn. En dan wachten we op het muurtje op de vrijwilliger van Takis. Om iets na 11:00 uur komt Tina ons ophalen. Twee Duitse vrouwen, een fransman en nog een Nederlands koppel en wijzelf. Een mooi groepje. Bij de opvang krijgen we de standaard uitleg van de opvang en gaan we samen met Tina naar de kittens. Daarna nog naar een verblijf met honden. Daarna verontschuldigt ze zich. Ze moet met Takis naar de politie toe in verband met twee verwaarloosde honden die op een afgesloten terrein zitten en waar ze niet zonder toestemming bij kunnen. We mogen zelf tot 15:00 uur de hele opvang door lopen. Maar we mogen geen verblijven in. Dit in verband met de veiligheid van de honden en die van onszelf.
We lopen een groot deel van de opvang door, bekijken de bouw van het nieuwe huis en lopen even naar het verblijf waar Kyon vroeger zat. Tot onze verbazing zit daar een moederhond met puppy’s, waarvan er eentje sprekend op Kyon lijkt. Qua kleur maar helemaal qua gedrag. We willen geen tweede hond, maar dit wordt ons zo wel heel moeilijk gemaakt. Wat een snoepje!
Om 13:30 uur gaan we weer weg. In Mirtos stoppen voor een lunch. We lopen langs het water en stoppen bij Vespa. Die man heeft pas echt verstand van koffie en hij maakt fantastische scrambled eggs met bacon. Via de kust rijden we naar Tertsa. Dan naar Viannos en Embaros. Daar nemen we de ons bekende route door en over de bergen naar het Lassithi plateau. We tanken bij Eva en Angelos en praten even bij. Ik krijg nog een zak met appeltjes mee. Heerlijk! Daarna gaan we terug naar Malia. Even wat schoons aan en nog even naar beneden voor een biertje. Om 18:20 uur gaat we naar boven. Heel even de ogen dicht, dan opknappen en op pad. Wanneer we bijna bij de kerk in het centrum zijn zien we mijn collega Johan weer, samen met zijn vrouw Rosalie. We praten even bij en hij bedankt me voor alle tips qua eten in Oud Malia. Ze hebben bijna alle restaurants gehad en overal heerlijk gegeten. Wij gaan vandaag kijken of we bij Avli terecht kunnen. Dit keer is er wel plek. Ik bestel Rundvlees met Gigantes. René neemt de Entrecote. Als toetje nemen we Portokalopita. Die kan niet tippen aan die van Manolis bij Skapanis. Na het eten (de prijs viel ons mee, €60,00 inclusief wijn en water) lopen we terug. Vanavond zien we 2 gekko’s. Bij de bar drinken we nog wat met Wilda en Stephen. Onze buren van 301. Om 1:00 uur gaan we naar boven. Tijd om te gaan slapen.
Zaterdag 4 oktober 2025
Het weer: 28 graden en half bewolkt
Vanmorgen zijn we om 8:30 uur opgestaan. Beide douchen we even snel en dan gaat René naar de supermarkt voor brood en verse jus. Ik maak ondertussen de eitjes klaar. Na het ontbijt rijden we naar Heraklion toe. We gaan eerst naar de zigeunermarkt. Wat een drukte dit jaar. Veel meer dan anders. Er staan nu een stuk of vijf touringbussen bij het parkeerplekje waar wij de auto altijd neerzetten. We zien van alles, maar kopen niets. Ik had gehoopt dat ze hier nog T-shirts met korte mouwen voor de zomer hadden, maar ook hier is de collectie al winterachtig. We rijden door naar het centrum. De parkeerplaats bij de muur is vol, dus we rijden door naar de haven. Daar is de parkeerplaats ook helemaal vol. Nou ja, we vinden een plekje dat bijna legaal is. Naast een andere auto, iets meer in het pad, maar er is nog ruimte genoeg om te passeren. Ik keur het goed. We lopen vervolgens langs de oude haven naar het centrum toe. Bij Cosmos, in de straat naast de dagmarkt, vind ik eindelijk een nieuw shirt van Giannis Antetokounmpo. Mijn vorige shirt had wat kleine gaatjes en René dat deze al weggegooid. Maar een nieuwe vinden bleek toch een stuk lastiger dan we dachten. We lopen daarna de dagmarkt over en dan naar Hovoli voor de lunch. Dit keer nemen we beide een pita gyros. René neemt een normale en ik een mini. Nou, die is mij groot zat. Ze hebben nog een extra grote zelfs, maar ik heb nog niemand gezien die die op kreeg. Na de pita lopen we naar ons vaste adresje voor schepijs. Drie smaken per persoon. Heerlijk! Na het ijsje lopen we langzaam weer terug naar de auto en gaan we naar Jumbo toe. We kopen wat kleinigheden. Ze zijn druk bezig om alle kerstspullen er weer in te zetten. Terwijl de zaak ook vol staat met Halloween. Na Jumbo rijden we terug naar Malia. Op de kamer kijken we via de laptop en de tv de kwalificatie van de Formule 1. Max wordt 2e. En dat is op dit circuit (Singapore) heel goed. Ik ben benieuwd hoe het morgen in de race zal zijn. We nemen nog een drankje op het balkon. Het begint ineens heel hard te regenen. Een korte bui, maar toch. Na het drankje gaan we even plat.
Om 19:15 uur komen we weer in de benen, knappen we ons op en lopen we naar het dorp. De straten zijn nog nat van de regen, maar het is wel droog. We hebben gereserveerd bij Odas. En daar blijkt iedereen binnen te zitten. Buiten is nog plek zat en het is en blijft nu droog, dus we gaan lekker buiten zitten. De temperatuur is op zich nog prima. Ik bestel Stifado en René neemt Souvlaki van varkensvlees. Naast ons zit een Italiaans stel dat tot onze verbazing bijna geen woord tegen elkaar zegt en de hele avond ieder op hun eigen e-reader zit. Zelfs tijdens het eten! Wat gezellig. Als toetje nemen we allebei de chocolade souffle. Die is toch een partij lekker! Dan rekenen we af en krijgen we de gebruikelijke raki en watermeloen.
Op de terugweg zien we geen enkele gekko. Maar gezien het weer hadden we dat wel verwacht. Bij de bar begroeten we Geert en zijn vrouw Leen. En we zien Franka ook heel even. We drinken wat met Wilda en Stephen en om 0:45 uur gaan we naar boven. Nog heel even op het balkon en dan lekker slapen.
Zondag 5 oktober 2025
Het weer: 25 graden en half bewolkt
Vanmorgen zijn we om 9:30 uur opgestaan. We douchen en dan gaat René brood en verse jus halen. Ik maak de rest weer klaar. Lekker ontbijten op het balkon. Om iets na 11:00 uur gaan we het dorp in. Vandaag geen ritje. Om 15:00 uur is de race. We besluiten uiteindelijk om toch met de auto naar het dorp te gaan in plaats van lopend. Het duurt even voor we een plekje gevonden hebben. Bij Chalkiadakis staat alles vol en vanaf daar langs de weg naar het strand ook. We rijden om en dan opnieuw het dorp in en parkeren dan maar bij Filipidis in Oud Malia (voorheen Ariadne). Het is zondag en dus zijn niet alle winkels open. Precies de winkels waar wij heen wilden, zijn dicht. Maar bij twee apotheken score ik wel crème en tabletten. Ik ben heel allergisch voor muggen, dazen etc. Maar omdat ik geen koorts krijg en niet heel benauwd wordt, krijg ik in Nederland helemaal niets via de huisarts. Alleen mentholgel… Mijn huisarts adviseerde me om hier in Griekenland bij apotheken te vragen naar medicijnen. Zij mag me deze niet meer voorschrijven, maar hier doen ze daar minder moeilijk over. En inderdaad dus gelukt. Wel met iets meer moeite dan andere jaren, maar na het zien van de foto’s was de vrouw bij de apotheek overtuigd van het feit dat ik toch echt ook tabletten moest hebben. We lopen nog wat door Malia heen en gaan dan terug naar de auto.
Bij het appartement kijken we via de laptop beneden bij de bar formule 1. De televisie is kapot, dus helaas. De meeste andere gasten die F1 willen kijken zijn naar het dorp gegaan.
Er staat nu een bank bij de houten tafel, dus we zitten heerlijk comfortabel. Met limonade en daarna bier. Om 17:00 uur is de race afgelopen. Max is ook in de race tweede geworden. Wij gaan naar boven.
Om 18:30 uur gaan we ons opknappen en lopen we richting het dorp. Vanavond eten we bij Sokaki. Ik plaats dit op Facebook en iemand van de bediening vraagt bijna direct daarna of ik toevallig Martine ben en of ik Theodorus ken. Natuurlijk! Hij is dit jaar de kok hier. Als hij tijd heeft komt hij misschien nog even bij ons langs zegt ze. We bestellen de beroemde halve kip van de grill. Na het eten lopen we terug. Het is nog vroeg, dus geen gekko’s. Bij het appartement lopen we eerst even naar boven en pakken we onze sporttas in. Morgen gaan we voor twee nachten naar Chania toe. Na het pakken van de tas, gaan we terug naar beneden en schuiven we bij François en Linda aan. Als iedereen weg is op ons vieren na, hebben we een heel serieus gesprek. Het zorgt in ieder geval bij mij voor een doorbraak op emotioneel gebied. Eindelijk! Daarna kan ik heerlijk slapen.
Maandag 6 oktober 2025
Het weer: 27 graden en half bewolkt, later veel regen
Vanmorgen zijn we om 9:00 uur opgestaan. We douchen en dan de laatste spullen in de tas. Om 10:00 uur vertrekken we. Via de bakker en dan door naar Chania. Daar komen we om 12:45 uur aan. Dat valt reuze mee. We hadden verwacht dat met de “vernieuwde” verkeersregels we er veel langer over zouden doen. We parkeren met veel moeite de auto alvast voor het hotel. Recht er tegenover is een braakliggend stuk grond dat hiervoor gebruikt wordt en dat gratis is. Ons hotel voor de komende twee nachten is Théta Boutique Hotel. We zijn alleen nog iets te vroeg, we kunnen pas vanaf 14:00 uur inchecken. We lopen daarom eerst een rondje door het oude gedeelte. Bij het pleintje met de kerk lunchen we. Ik neem een fruitsalade met yoghurt en René neemt een croissant met banaan en chocola. En die is toch groot! Na de lunch lopen we naar het hotel toe en checken we in. Wat een mooie kamer. Een enorm bad voor twee personen, een hele grote inloopdouche (net zo groot als de gehele badkamer bij Cretan Family), een apart toilet met grote wastafel. En een heerlijk twee persoons bed. We leggen onze tassen op de kamer en lopen daarna terug naar de oude stad. We reserveren alvast een tafel bij Tamam, waar we vanavond willen gaan eten. Het is hier altijd heel erg druk en zonder reservering is het bijna kansloos om een tafeltje te veroveren. We krijgen een tafel binnen zegt de man, want de weersverwachting voor vanavond is niet goed. Er komt regen aan. Dus liever bij voorbaat binnen. Prima, maakt ons niets uit.
Omdat onze kamer een enorm bad heeft, kopen we ergens een bruisbal. Aan het einde van de middag lopen we weer terug naar het hotel en gaan we samen ruim een uur in bad. Daarna doen we even de ogen dicht. Om 19:30 uur komen we weer in de benen. We kleden ons om en gaan op pad. Wanneer we bij de deur van het hotel komen, zien we dat het regent en niet zachtjes ook. Gelukkig heeft het hotel paraplus klaar staan en mochten we die gerust gebruiken. We zoeken de twee beste exemplaren uit en lopen naar het centrum. Via wat omwegen, want we zijn aan de erg vroege kant. De reservering is voor 20:30 uur. Uiteindelijk zijn we 15 minuten te vroeg bij Tamam. En daar is het toch druk! Er staan zeker 20 mensen te wachten op een tafel. Wij melden ons bij de ingang en zijn erg blij dat we gereserveerd hadden.
We zitten nog maar net, wanneer de stroom uitvalt. En niet alleen bij Tamam, maar in het hele oude stadsdeel. We hebben wijn en water, dus geen probleem. Met behulp van de zaklampen van de mobieltjes en een glas water erop, hebben we ook voldoende verlichting. Als de stroom na 10 minuten terug is, bestellen we ons eten. René neemt Kebab met yoghurt knoflooksaus. Ik neem de vegetarische Iraanse salade. Beide zijn verrukkelijk! We krijgen daarna een griesmeeltaartje (Halva) van het huis. Omdat het nog steeds heel hard regent, bestellen we alsnog een dessert. Ik neem yoghurt met Glyko. René neemt profiterole gevuld met ijs en overgoten met donkere chocolade. Ook weer heerlijk. Het is bijna half elf, dus we rekenen toch maar af. Bij de oude haven stoppen we bij Galileo (achteraf zagen we dat dat de buren waren van Tamam, dus hadden we beter in het smalle straatje links kunnen gaan i.p.v. rechts en dan weer rechts). Het regent nog steeds behoorlijk. We bestellen een fles wijn en een fles water. Om half twaalf merken we dat ze toch eigenlijk wel dicht willen. We drinken onze drankjes op en rekenen dan maar af. Bij een supermarktje halen we een fles wijn en een fles sap voor op de kamer. Het is bijna droog. We lopen rustig terug naar het hotel. Daar drinken we nog wat. Mijn sap is wel heel erg blauw van kleur, maar de smaak is prima. Bosbes met citroen. Ik werk het verslag snel even bij en we spelen nog wat spelletjes op de telefoon. Om 1:15 uur gaan we slapen.
Dinsdag 7 oktober 2025
Het weer: 25 graden en half bewolkt en af en toe een beste bui
Vanmorgen zijn we om 9:00 uur opgestaan. Het bed lag heerlijk! Nu de regendouche maar eens uitproberen. Ondanks het enorme formaat weet René zelfs hier nog spetters buiten de douche te krijgen. We gebruiken de douchegel, shampoo en conditioner van het hotel. Die zijn van het merk Korres en heel erg lekker.
Het heeft trouwens vannacht zelfs nog geonweerd. Nu schijnt de zon, maar er blijft kans op een bui. We gaan eerst ontbijten bij het water. Er liggen een paar koffie en ontbijttentjes twee straatjes van ons af. We ploffen ergens neer en René neemt een Engels ontbijt (zonder de bonen en de worstjes) en ik kies voor een omelet met spinazie, champignons en myzithra kaas. Die laatste blijk ik als die warm is echt niet te lusten. Ik eet er wat omheen en mag wat jam, brood en yoghurt van René. Helaas, soms gok je mis. Na het ontbijt gaan we terug naar de kamer om de camera’s op te halen. We gaan daarna naar het oude centrum, maar dan niet het toeristische gedeelte, maar het deel direct bij ons hotel. We maken weer talloze foto’s en filmpjes. We moeten af en t oe schuilen voor een buitje en dan lopen we het drukke deel in. Ik wil ook nog op zoek naar Red Jane. Een bakkerij die heel erg populair is op de social media. De gevel is heel onopvallend, maar hun broodjes, cakes, taarten, verse koffie en diverse andere lekkere zaken zeker niet. We vinden de bakkerij en het is precies zoals ik verwacht had. We kijken alleen even en gaan dan terug naar het oude gedeelte. Aan de haven bij Aroma gaan we lunchen. Beide nemen we een club sandwich en een freddo espresso. Ondertussen kopen we ook nog weer van alles, dus eerst maar weer terug naar het hotel om de spullen terug te brengen. Daarna lopen we de andere kant op, langs de kust loopt een boulevard dat over gaat in een voetpad. De kustlijn is hier erg mooi. We lopen naar een aantal oude vissershuizen die nu omgebouwd worden tot B&B of hotel. Eentje heeft wel een heel raar balkon, het lijkt wel een duikplank. De vissershuizen waren van veraf mooier dan van dichtbij, maar de wandeling was mooi en het zonnetje schijnt ook nog eens. We brengen de camera’s terug naar het hotel en gaan daarna op zoek naar een ijsje. Het is al laat in de middag en de lucht trekt weer helemaal dicht. Tijd om terug naar het hotel te gaan en even de ogen dicht te doen.
Om 19:00 uur staan we weer op. Het is weer is koeler en er wordt weer regen verwacht. We trekken de lange broeken maar weer aan. René met een shirt met lange mouwen en ik mijn omslagdoek. We lopen naar het oude centrum toe. René had op Tripadvisor een restaurant gezien dat hem wel leuk en lekker leek. Maar eenmaal daar voor de deur bleek deze dicht te zijn. We observeren de buren en dat restaurant zit heel vol. En de borden die we langs zien komen bevatten heerlijk eten. We vragen aan iemand van de bediening of het nut heeft om te wachten. En dat kan, duurt ongeveer 10 a 15 minuten. We kunnen aan de overkant van de straat op een paar barkrukken met wat drinken wachten. Dat doen we en zo belanden we dus bij Throubi sti lado kolla. Na even wachten worden we naar een tafel gebracht. René heeft zicht op een apart vleeskast waar ze vlees laten rijpen. En ze weten hier zeker wat ze met een goed stuk vlees moeten doen. Ik ga uiteindelijk voor Pasta pappardelle met Black Angus vlees, paddenstoelen en truffelsaus. René kiest voor een steak van 500 gram. Ook de huiswijn is erg lekker. Na het eten krijgen we raki en profiterole met chocolade en ijs van het huis. We rekenen af en lopen daarna naar Galileo aan de haven. Daar drinken we uiteindelijk nog twee flessen wijn en praten we een poosje met de eigenaar. We krijgen bij ons drinken wat snacks als pita’s en kaas en worst en nootjes. En zelfs nog wat raki. Om 23:30 uur zijn we terug bij het hotel. Daar drink ik de rest van mijn blauwe sap en René maakt de wijn op. Om 0:30 uur gaan we slapen.
Woensdag 8 oktober 2025
Het weer: 18 graden en regen in Chania, 22 graden en half bewolkt in Malia
Vanmorgen zijn we om 8:30 uur opgestaan. We gaan vandaag weer terug naar Malia. Eerst douchen en dan ontbijten. Dit keer weer aan het water, maar bij Little Monkey. Wat een verschil met gisteren. Niet alleen qua eten, maar zeker nog meer qua bediening. Gisteren werden de borden bij ons op tafel gesmeten met een heel chagrijnig hoofd. Vandaag keurig nette en beleefde bediening. Met een grote glimlach en veel plezier in zijn werk. Het eten bij Little Monkey is ook fantastisch! René neemt een Engels ontbijt en ik een fruitsalade met Griekse yoghurt en granola. Dat van mij is eigenlijk groot genoeg voor twee personen, maar het is zo lekker dat ik op een gegeven ogenblik toch naar een leeg bord kijk. Met een kan thee en verse jus. Nou, zo kunnen we er wel weer tegen voor een hele poos. We lopen terug naar het hotel en pakken de laatste spullen in. Dan alles naar auto. Gelukkig is het maar een heel klein stukje. De parkeerplaats staat alleen bijna onder water door al die regen van de afgelopen paar dagen, dus veel om plassen heenlopend bereiken we min of meer droog de auto.
We rijden Chania uit en nemen de oude weg langs de militaire basis en rijden naar Kalami en dan naar Kalyves. Vanaf daar rijden we naar de vuurtoren van Drapanos. Het is even zoeken voordat we de juiste weg hebben, maar dat lukt. We kunnen alleen de vuurtoren fotograferen en ook alleen die kant op, want achter ons ligt ook een militaire basis en we worden heel goed in de gaten gehouden.
Via vele kleine dorpjes rijden we naar Georgiopoli, daar nemen we de hoofdweg naar Rethymno. De bedoeling was om hier wat te lunchen en nog wat rond te lopen, maar het is vanaf de vuurtoren alleen maar kouder geworden en het regent ook weer behoorlijk. 15 graden wordt ons te gek. We besluiten Rethymno te laten voor wat het is en door te rijden. In Heraklion lunchen we en we gaan nog even opnieuw naar de outlet van Funky Buddha. René wil nog een lange broek en ik koop twee T-shirts op de herenafdeling voor mijzelf. Die bij de dames zijn heel kort en niet zo leuk. De mannen afdeling heeft veel meer leuke shirts.
We rijden terug naar Malia. Het weer is hier beter dan in Chania en Rethymno. Het is hier in ieder geval droog en ook een stukje warmer. We brengen de tas naar boven en pakken die vlug uit, dan gaan we naar beneden even bij de bar zitten. Tijd voor een biertje. Om 18:15 uur gaan we naar boven. Even de ogen dicht. Om 19:00 uur knappen we ons op en lopen we naar het dorp toe. We eten vandaag weer bij Odas. René neemt Soutzoukakia en ik neem Bekri Meze. Als toetje weer de chocolade souffle. Om 21:30 uur lopen we weer terug. We zien geen gekko’s en ik denk dat we die ook niet meer gaan zien deze vakantie. Het is ’s avonds een stuk frisser en daar houden ze niet zo van. We ploffen bij de bar neer bij François en Linda. Later schuift Maria (die we blijkbaar van een eerdere vakantie kennen, maar het duurt even voordat we haar herkennen) ook aan. We praten over van alles en nog wat en zo is het ineens toch 2:00 uur geworden. De bar is al een uur dicht. René gaat boven nog even op het balkon zitten en ik werk het verslag nog even bij.
Donderdag 9 oktober 2025
Het weer: 27 graden en half bewolkt
Vanmorgen zijn we om 9:30 uur opgestaan. We douchen en ontbijten hier. Om 11:00 uur gaan we op pad. Eerst naar Agia Varvara voor raki en diesel. Brandstof is hier bij één pomp altijd veel goedkoper dan ergens anders. De diesel is hier 1,495 euro. Op andere plekken zelfs wel 1,699 euro. We rijden verder naar Agia Deka om erachter te komen dat de weg weg is. We hadden wel een bord gezien, maar waren eigenwijs. Maar de weg is echt weg. We rijden heel ietsje terug en rijden via een klein dorpje, onverharde wegen en prachtige bergen naar Agia Deka. Zo kom je er dus ook. Van Agia Deka rijden we naar Tymbaki en Mires. En vanaf daar richting Agia Galini. Onze eindbestemming is vandaag Agios Pavlos. Daar zijn hele bijzondere rotsen te zien. Alsof ze dubbel gevouwen zijn of deels van hout gemaakt zijn. Wat een natuur geweld moet dit geweest zijn!. Ook bloeien hier heel veel zeelelies. Ze zijn beschermd, maar hier nog talrijk. Vele foto’s later rijden we terug naar Agia Galini. Daar stoppen we voor een late lunch. René neemt scrambled eggs en ik ga voor Savory Pancakes. Beide met een verse jus. Om 16:30 uur rijden we terug naar Malia. Dit keer na Mires gelijk met de nieuwe weg naar Agia Varvara. Even genoeg off-road voor vandaag. Om 18:00 uur zijn we terug bij het appartement. Gelijk maar naar de kamer en plat. Om 19:15 uur komen we weer in de benen en maken we ons klaar voor de avond. We lopen naar Oud Malia en vragen bij Stone House of er nog een plekje is. Dit keer gaan we boven zitten. De dagschotel is Stifado en daar ga ik voor. René neemt varkens souvlaki. Na het eten krijgen we chocolade mouse. Heel lekker. We lopen terug en Georgos blijkt helemaal alleen te zitten. Hij wil nog iets samen drinken en dan dicht. Maar helaas… Ronnie en Monique, Franka en René en Bart en Desiree komen ook nog bij de bar zitten. Om 0:15 uur sluiten we dan toch de bar en gaan we naar boven.
Oh ja, vanavond nog wel gelachen met Georgos. Hij beweerde dat Amazone Park dicht ging en dat ze de apen nu gingen verkopen voor €130 euro per stuk.. Hij vond dit echt super grappig. Het park is trouwens nog gewoon open.
We drinken nog wat op het balkon en dan gaan ook wij lekker slapen.
Vrijdag 10 oktober 2025
Het weer: 26 graden en half bewolkt
Vanmorgen zijn we om 8:00 uur opgestaan. We gaan vandaag voor de tweede keer naar Takis toe. Dus snel douchen en daarna naar de bakker. Om 10:30 uur zijn we in Ierapetra bij de Lidl. Om precies 11:00 uur komt Tina ons weer ophalen. Dit keer een heel divers gezelschap. Duits, Amerikaans, Frans, Canadees, Belgisch en wij als Nederlanders. De rondleiding is bijna hetzelfde als de vorige keer. Alleen nu bij twee verblijven met pubers. We lopen bij heel veel verblijven langs en halen zoveel mogelijk honden aan. Ook kijken we opnieuw even bij de pup die zo enorm op Kyon lijkt. Wat een schatje. Om 13:00 uur gaan we weer weg.
We rijden naar het Bramiana stuwmeer. Het water is heel blauw, maar dit keer geen enkele vogel te zien. Dus rijden we in de richting van Kalamafka. Vlak daarvoor geeft een tegemoetkomende auto ons lichtsignalen. We stoppen en de man vertelt ons dat een klein eindje verder een brandje is ontstaan. Hij heeft hier geen bereik met zijn telefoon en rijdt dus iets naar beneden om te bellen met de brandweer. Wij rijden door en inderdaad, de berm staat in brand. Maar niet een klein beetje. Het is inmiddels een plek van ruim een meter in omtrek en de vlammen zijn zeker een meter hoog. We stoppen direct en René pakt de fles water achter uit de auto. Met een aantal keer goed mikken lukt het hem om bijna 70 procent van de vlammen te doven. Maar dan is de anderhalve liter toch echt op. De vlammen komen ook weer geleidelijk aan terug. Dus op zoek naar takken met vers blad eraan. Die vinden we en we slaan net zo lang totdat de vlammen uit zijn. Maar het rookt nog enorm en het knispert ook behoorlijk. De wind waait ook nog eens hard. Dus dit brandt zo weer. Er rijden diverse mensen, vooral toeristen langs. Ze wijzen en kijken, maar niemand stopt. Uiteindelijk stopt er een Griekse man. Die vraagt ons eerst of wij de brand aangestoken hebben. We leggen uit dat we juist een poging doen om het uit te krijgen en te houden. Hij blijkt van de gemeente te zijn en heeft wat gereedschap bij zich. Hij trekt een slang in de nabijgelegen olijfboomgaard kapot in de hoop dat daar water in zit. Helaas. Dan knipt hij ergens een leiding kapot, maar ook deze bevat geen water. Dan knipt hij twee grotere takken met blad af en geeft deze aan ons. Hij vertelt dat hij water gaat regelen en dat wij hier moeten blijven. Na ongeveer een kwartier hoor ik een zwaardere wagen de berg op rijden. En dan zie ik ook blauwe zwaailampen. De brandweer! Ze stoppen alleen een bocht te vroeg, dus ik roep in mijn beste Grieks dat ze nog een stukje verder moeten. Ze vinden ons en bedanken ons gelijk. Als wij niet gestopt waren, dan was er na 5 a 10 minuten geen houden meer aan geweest. De omgeving is heel droog met veel lang droog gras. Dan fikt zo de hele berghelling af. Ze blussen de brand en de omgeving wordt heel nat gemaakt. Wij maken onze handen en gezichten weer zo goed mogelijk schoon met wat Wet Hankies. We zitten beide onder de roetvegen en het is nog niet eens Sinterklaas. We stappen in de auto en rijden dan maar naar Kalamafka. Daar zien we de man die ons de betere takken gegeven heeft. We vertellen hem dat de brandweer er nu is en dat alles onder controle is. Hij geeft aan dat hij hier de brandweer heeft laten bellen. We moeten stoppen, want hij wil ons bedanken met wat raki. We worden aan een tafel op het pleintje bij de kerk neergezet en in een mum van tijd staat er kaas, yoghurt, olijven, vers brood, tomaten en pannenkoekjes met kaas op tafel. We krijgen raki, verdunt met water, want we moeten nog rijden. De dorpsgek komt erbij zitten en vertelt honderduit in het Grieks. Ik kan hem een klein beetje volgen en vertaal het voor René. Na een half uurtje bedanken we iedereen voor al het lekkers en stappen we weer in de auto. We krijgen een nieuwe fles water mee voor in de auto. Via Prina, Kroustas rijden we naar Kritsa. Dan naar Lato en dan naar Tapes. Hier zijn we twee jaar geleden in de winter per ongeluk beland met een normale auto. De weg was daar niet geschikt voor, dus proberen we het dit jaar opnieuw. Nu met een goede auto. Vlak voor Tapes zien we twee honden aan een ketting zitten naast de weg. Dit mag echt niet meer, maar in dit soort kleine bergdorpjes doen ze het nog gewoon. Ze hebben wel vers water en eten. We rijden toch maar door. Wanneer we door Tapes heen gereden zijn en de kleine houten bordjes Lassithi plateau volgen, wordt de weg echt wel serieus off-road. Het lukt met deze auto maar net. We moeten zelfs echt de 4×4 gebruiken. En dan zien we echt in the middle of nowhere drie honden vast zitten aan een korte ketting met looplijn. Ze zijn heel bang, daardoor ook vals. Dus we houden de ramen dicht. We zien dat ze wel water hebben, maar dit kan echt niet. We hebben geen enkel bereik met onze telefoons hier. Dus ik onthoud zo goed mogelijk waar deze honden zitten. Takis heeft op zijn Facebook pagina een keer een plaatje gedeeld met een telefoonnummer en mailadres. Daar moeten we dit dan maar melden.
Uiteindelijk belanden we op de verharde weg van Lassithi naar Neapoli. We rijden naar het plateau toe. Daar tanken we bij Angelos en krijgen we nu druiven (de vorige keer heerlijke appeltjes). We vertellen van onze avonturen vandaag en hij is trots op ons dat we de brand geblust hebben. Dan rijden we terug naar het appartement. We drinken een paar biertjes bij de bar en ook Georgos is heel trots op ons. Voor ons is het de normaalste zaak van de wereld om te stoppen en je best te doen om de brand te blussen. Om 18:45 uur gaan we naar boven voor een kleine powernap en douchen (we ruiken naar rook, hond en zweet). Dan omkleden. We lopen eerst naar de juwelier in het dorp voor een armbandje voor mij. Ter nagedachtenis aan mijn ouders. Ik vind er eentje met klavertje erin verwerkt waar ook het oog op afgebeeld staat. De lengte moet iets aangepast worden, dus morgen is hij klaar. Daarna lopen we naar Odas. Ik ga vanavond voor Kokkonisto en René kiest de biefstuk. Als toetje neem ik yoghurt met fruit en honing. René kiest voor ijs en fruit. We zien en spreken heel kort met François en Linda die langs lopen. Na ons toetje rekenen we af en lopen we terug. Bij het appartement zien we Heike en Hans en Silvia zijn ook net aangekomen. Veel nieuwe gasten trouwens ook. We kletsen met z’n allen een poos en om 1:00 uur gaat we naar boven. Nog even wat drinken op het balkon en het verslag bijwerken. Daarna lekker slapen.
Zaterdag 11 oktober 2025
Het weer: 29 graden en half bewolkt
Vanmorgen zijn we om 10:00 uur opgestaan. We willen vandaag naar het strand, maar in Malia en Stalis schijnt de zon bijna niet. En het is hier ook maar 21 graden. René zoekt op de mobiel waar de zon wel schijnt en dat blijkt in de buurt van Matala te zijn. Dus dan gaan we die kant maar op. We stoppen eerst bij de bakker om broodjes te halen. En om 12:40 uur liggen we op het strand van Kommos. De zon schijnt hier zelfs volop en we besluiten zelfs de zee nog even in te gaan. Door de regen van de afgelopen week is het water niet meer zo warm als anders in deze tijd van het jaar, dus het duurt even voordat we door zijn. Maar dan is het wel lekker. We laten ons opdrogen en om 14:00 uur kleden we ons weer om en vertrekken we weer. Via de zuidkant van de Messara vlakte en dan richting Kastelli. Tussen Xaraki en Metaxochori zien we een pup langs de weg lopen. Voor details vraag ons maar in persoon hoe dit verhaal verliep, maar het is niet geschikt voor het reisverslag. We rijden verder en stoppen na Kastelli nog even bij het kerkje langs de weg naar Chersonissos. Hier halen we weer een aantal kaarsen voor Annie. Dan rijden we terug naar Malia. Eenmaal bij het appartement drinken we nog snel een biertje en dan gaan we douchen en omkleden. We moeten zo naar de juwelier om mijn armbandje op te halen. En dan moeten we door naar Odas. Daar hebben we afgesproken met Georgi, Anatoli en de kinderen om samen te eten. Wanneer we bij Odas aankomen zitten ze al te wachten. We bestellen via de papieren klapper diverse mezes. Na het eten trakteren wij iedereen nog op een ijsje van Scoop. Daarna nemen we afscheid en lopen we terug. We komen dit keer langs een andere juwelier, maar die blijkt van dezelfde eigenaar te zijn. Normaal staat zijn dochter in deze zaak, maar in de avond wil hij hier nog wel eens staan. René ziet een mooi kettinkje voor hemzelf. Die hij heeft is heel grof en niet meer helemaal onze smaak en stijl. We besluiten deze voor hem te kopen. Dan gaan we echt terug naar het appartement, voordat we nog meer geld uitgeven. Daar drinken we nog wat met Hans & Silvia, Franka & René en Desiree & Bart. Om 1:00 uur gaan we naar boven. We zitten nog even op het balkon en gaan dan slapen.
Zondag 12 oktober 2025
Het weer: 23 graden en half bewolkt met heel veel wind
Vanmorgen zijn we om 9:00 uur opgestaan. We ontbijten hier, dus René gaat brood, vleeswaren en verse jus halen. Gezien de tijd vandaag een kort ritje. We rijden na het ontbijt via de oude weg naar Neapoli. Net voorbij Neapoli bij de afslag naar Driros, stopt René. Hij heeft ruzie met zijn lenzen vandaag. Hij is vergeten het bakje mee te nemen, dus er zit niets anders op dan weer terug te rijden naar het appartement. Daar doet hij de lenzen uit, druppelt zijn ogen even goed en houdt ze een poos dicht. Uiteindelijk doet hij maar een nieuw setje lenzen in. En dan gaan we opnieuw op pad. Zijn ogen zijn nog wel wat geïrriteerd, maar het gaat wel. Dus weer via de oude weg naar Neapoli, dan langs Amazone park en dan richting Plaka. We rijden verder naar Elounda en vervolgens naar Agios Nikolaos. Daar parkeren we de auto en gaan we lunchen. We gaan bij Gioma Meze zitten. We nemen ieder een carpaccio en verse jus. We vinden de menukaart niet heel bijzonder, zeker niet voor een lunch. Diner misschien wel. En de prijzen zijn best aan de hoge kant. Bij Flavas halen we een ijsje. Pistache ijs met hele noten er doorheen. Heerlijk!. We lopen terug naar de auto en rijden via de oude weg terug naar Malia. Bij de bar drinken we nog wat en om 18:20 uur gaan we naar boven. Heel even plat en om 19:15 uur weer in de benen. Even douchen en omkleden.
We besluiten het vandaag simpel maar wel lekker te houden. We gaan in het dorp eten bij To Steki tou Nicola. René neemt een plate met varkensgyros. Ik kies voor de plate met Kipgyros. Na het eten lopen we even Oud Malia in om wat cadeautjes te kopen. Daarna lopen we terug naar het appartement. Desiree en Bart zitten er en verder is het rustig. We drinken en praten tot 23:45 uur. Dan gaan we naar boven. Nog heel even zitten op het balkon en dan lekker slapen.
Maandag 13 oktober 2025
Het weer: 25 graden en half bewolkt
Vanmorgen zijn we om 8:00 uur opgestaan. We zouden om 9:00 uur met Georgos naar de messenfabriek net buiten Malia. Maar om 9:00 uur is hij er niet. We weten dat hij later op de ochtend met Geert naar de dokter moet, die voelt zich niet zo lekker. We wachten nog even en Aristo vraagt wat onze plannen zijn. We leggen uit wat we van plan waren en hij biedt aan om de fabriek even te bellen dat we graag langs willen komen en wat we ongeveer zoeken. We zijn van harte welkom en rijden dan zelf maar die kant op. Bij het hek aan de ingang drukken we op de bel. Het hek schuift open en een jonge jongen opent gelijk de rolluiken van de showroom. Daar krijgen we van de jongen uitleg, dan komt zijn vader en nu de eigenaar erbij en die vertelt nog meer verhalen. Ook zijn vader sluit nog aan en dan staan we met drie generaties te praten over hoe de messen gemaakt worden. Ze hebben ontzettend veel soorten. René kwam eigenlijk alleen voor een zakmes, maar we besluiten ook nog een mes voor in de keuken en een kaasmes te kopen. Je kunt echt zien dat dit vakwerk is. Alles is perfect afgewerkt. We durven het bijna niet te vragen, maar krijgen toch ook nog een rondleiding door de hele fabriek heen. Er is ongeveer 10 man in totaal aan het werk op dit moment. En ieder heeft zijn eigen specifieke taak. Heel bijzonder om dit eens te zien. Sommige messen met een dierenkop op het eind, met steentjes ingelegd vereisen 124 stappen voordat het mes van begin tot eind klaar is. Geen wonder dat deze messen niet heel goedkoop zijn. Maar dat geeft niet, vakwerk zoals dit mag beloond worden.
Terug bij het appartement wil Aristo natuurlijk zien wat we gekocht hebben. Hij vindt onze keuzes erg mooi, helemaal het zakmes dat René uitgekozen heeft. Dan gaan we naar boven en gaan we maar eens ontbijten. En we maken vast een begin met het inpakken van de koffers. We vertrekken morgen en hebben zeer onze twijfels of dit wel allemaal gaat passen. Qua gewicht maar ook weer qua hoeveelheid. Maar uiteindelijk valt het ons nog mee. We hebben nog iets ruimte en gewicht over.
We stappen in de auto en rijden naar het Selinari klooster. Even een kaarsje branden voor de terugreis. Ik koop in het winkeltje dat erbij zit nog een nieuwe pot kloosterzalf. Goed voor van alles. En een nieuw armbandje, zwarte ronde stenen kraaltjes met een kruisje. We stappen weer in de auto en rijden naar Heraklion. De auto ziet er weer niet uit en is nodig toe aan een wasbeurt. Voor €18,00 is de auto weer helemaal spik en span. Ook van binnen. We rijden terug en halen de laatste spullen uit de auto. Die brengen we naar boven. Dan gaan we Aristo en Rania gezelschap houden. We krijgen van Aristo kip met patat en uien in een soort van saus met heel veel zout en oregano. Wel heel lekker. Later komen Bart en Desiree er ook bij zitten en zo kletsen we weer heel wat af. Om 18:30 uur gaan we naar boven. Heel even plat en dan douchen. We pakken de overblijftas nu ook maar in. Daarna lopen we naar het dorp en eten we voor de laatste keer dit jaar bij Odas. Ik kies voor Bekri Meze en René neemt de steak. Ze weten dat het onze laatste avond is, dus drie flesjes raki en Kataifi later kunnen we betalen n naar huis. We treffen bij de bar Desiree en Bart. En later komen ook Franka en René er nog even bij zitten. Om 0:45 uur gaan we naar boven, wel wat later dan we wilden. Maar ja, laatste avond. Straks lekker slapen.
Dinsdag 14 oktober 2025
Het weer: 21 graden en half bewolkt GR, 15 graden en half bewolkt NL
Vanmorgen zijn we om 8:00 uur opgestaan. We knappen ons op en stoppen de laatste spullen in de tas en de koffers. We wegen ze nog een laatste keer en ze zitten precies goed qua gewicht. Beide koffers zijn 30 kilo! We zeulen alles naar beneden en zetten de overblijftas in de kast. Dan de rest van de koffers en rugzakken in de auto. Silvia is de enige die beneden is. Zij is wat baantjes aan het zwemmen. Dus zij zwaait ons uit. Aristo en Rania zijn er beide nog niet. We sluiten dus het hek af en stappen in de auto. Op naar Heraklion. We tanken bij de EKO waar we ook de auto hebben laten wassen en brengen dan de auto terug naar The Best. De kilometer eindstand is 44735. De man helpt met de koffers uit de auto halen en schrikt van het gewicht. We bedanken hem weer voor de auto en geven aan dat we al weer voor volgend jaar geboekt hebben. We lopen naar de vertrekhal en na heel even wachten kunnen we inchecken bij balie 22. Ze zegt niets over de koffers. Ze doet er alleen een extra label HEAVY aan. Dan gaan we gelijk door de controle heen. Nog heel even shoppen. Voor Annie, de vriendin van René’s vader halen we sigaretten. Voor een collegaatje van René Loukoumi (zij neemt altijd iets vergelijkbaars mee voor hem en zijn collega’s uit Turkije). En voor René een fles aged Tsipouro. Daarna gaan we naar gate A5. Het duurt een poos voor we stoelen veroverd hebben om te zitten wachten. Dan eten we de broodjes die we net gekocht hebben. Onze vlucht heeft vertraging, we vliegen nu om 13:15 uur in plaats van om 12:30 uur. De vlucht verloopt verder soepel en op Schiphol komen ook onze koffers lekker vlot. De bus van Van der Valk komt om 17:00 uur.. Bij het hotel halen we een uitrijkaart en dan lopen we naar de auto. Wat kleine files onderweg naar Meppel, dus besluiten we eerst langs de snackbar te rijden en dan gelijk door naar huis. Om 19:30 uur zijn we thuis. Het zit er weer op. Morgen kunnen we ons kereltje weer ophalen uit het dierenhotel.
Totaal aantal gekko’s deze vakantie: 8 stuks
Voor de overige foto’s zie HIER
ps. De honden die bij Tapes in de bergen vastgeketend zaten heb ik via het mailadres dat Takis gedeeld had, doorgegeven. Een paar weken later kreeg ik bericht van de dierenpolitie dat ze de honden gevonden hadden. Dat ze de eigenaar opgespoord hadden en dat ze deze gearresteerd hebben. Dus zie je vergelijkbare honden. Bel met 10410 in Griekenland of mail naar koinast@astynomia.gr