Maandag 20 mei 2019
Het weer: NL 13 graden en mistig, GR 25 graden en half bewolkt
We vertrekken vanaf huis om 1:00 uur. Onze vlucht gaat dit jaar om 5:15 uur, dus dat is mooi op tijd. We hebben geen oponthoud en parkeren de auto op P3 iets over half drie bij vak 408. We kunnen gelijk in de pendelbus stappen. Om 3:10 uur zitten we al bij D73 te wachten totdat onze vlucht gaat. Dat is pas over twee uur, maar gelukkig hebben we Ziggo Go en is er een basketbalwedstrijd van de NBA op. De play-offs zijn aan de gang en die volgen we thuis ook, dus kunnen we nog mooi een stuk van de wedstrijd kijken. De tijd gaat lekker snel. De vlucht vertrekt precies op tijd. Halverwege hebben we wel wat turbulentie. We landen op tijd. De koffers gaan wel weer rommelig. Ze hebben van twee vluchten (Amsterdam en Zurich) de koffers op dezelfde baan gegooid en die gaan nu lekker door elkaar heen. Om 10:55 hebben we dan eindelijk onze beide koffers en kunnen we op zoek naar iemand van The Best. Die is zo gevonden. We worden geholpen door Daisy. En dit jaar is het de Kyron geworden. Dezelfde auto hebben we al een keer eerder gehad. Ze hoeft ons dus niets uit te leggen. We rekenen af en gooien de koffers achterin. Om 11:15 uur zijn we in Malia en begroeten we Rania. Ze geeft ons gelijk de sleutel zodat we de spullen naar boven kunnen brengen, we zitten dit jaar in kamer 301. Lekker bovenin met extra ramen.
We pakken de koffers uit en kleden ons om. Het is hier een stuk warmer, dus de lange broek kan uit. Dan gaan we naar beneden waar we even kletsen met Rania en wat te drinken nemen. Dan is het tijd om boodschappen te doen bij de Spar. Alle vaste boodschappen zijn zo gehaald en we brengen die direct terug naar het appartement.
René wil dan gelijk even een stukje rijden. We rijden naar Angelos, daar drinken we koffie en kletsen we bij. Onder andere over het vreemde weer van deze winter. Het Lassithi plateau heeft drie keer helemaal blank gestaan. De grond sloeg dicht en nu hebben ze weer last van droogte. We stappen weer in de auto en rijden naar Skapanis. Daar worden we begroet door de vader van Angelos, Manolis. Hier bestellen we wat te eten. René neemt een omelet en ik neem sinaasappeltaart. Bij het afrekenen krijgt René ook nog een stukje taart. Dan rijden we verder naar Neapoli. Ik maak nog foto’s van alles dat bloeit. En dat is heel veel. Onder andere de grote donkere aronskelk bloeit weer.
We rijden verder, terug naar Malia, waar we langs de taverna komen. We zwaaien naar Giorgos en dan door naar het appartement. Daar begroeten we Lazer en alle vaste gasten die we kennen, zoals François en Linda. We drinken een paar biertjes en gaan dan naar boven. Even een uurtje de ogen dicht.
Daarna douchen en omkleden. En lopend naar de taverna. Het is 19:00 uur als we aan tafel 10 gaan zitten. We begroeten Giorgos, Georgi en Kostas. En maken kennis met Dimitri. Iets later komt Aristo ook binnen gelopen en worden nog een keer begroet. Georgi wist nog wat we dronken, dus niet veel later staat er een halve liter droge witte wijn en een literfles water voor onze neus. René bestelt Gyros en ik ga (traditioneel) voor de Soutzoukakia. Na het eten bestellen we Agbag bij Georgi. Veel wijn en raki later is het al 23:00 uur en gaan we terug naar het appartement.
Onderweg zien we maar 6 gekko’s. Niet zo gek, want we zijn vergeten een zaklamp mee te nemen. En zonder zie je ze haast niet. Veel lantaarnpalen doen het niet, wat het extra moeilijk maakt.
We drinken bij de bar nog wat wijn en water. Giorgos sluit om 1:30 uur de bar en wenst een goede nacht toe. Wij gaan lekker slapen.
Dinsdag 21 mei 2019
Het weer: 32 graden en behoorlijk bewolkt
Om 9:30 uur staan we vandaag op. Ik was al even wakker. Altijd weer wennen aan deze matrassen. Die zijn een stuk harder dan die van thuis. We wassen ons en dan zet ik de boel klaar voor het ontbijt, terwijl René bij Manos op zoek gaat naar brood en thee. Die laatste waren we vergeten te halen gisteren. Ik kook eitjes en maak koffie. Manos had nog precies 1 brood. En de thee is ook gelukt.
Na het ontbijt gaan we rond 11:00 uur een stukje rijden. We gaan naar Agios Nikolaos, daar vinden we niet zo snel een plekje voor auto en dus rijden we verder naar Elounda. Daar stoppen we bij de oude molens en de zoutwinvlakte en het mozaïek. Ook liggen er een paar schattige kleine bootjes.
We rijden weer verder, rijden door Plaka, en gaan op weg naar Kato Seles. Daar volgen we de weg langs de kust en dan terug door de bergen naar Neapoli. Het is vandaag benauwd warm. Een heel klein beetje zon in de middag door de sluierbewolking heen. En nauwelijks wind.
Van Neapoli rijden we terug naar Malia over de hoofdweg. En dan terug naar het appartement. Het is dan 14:30 uur. We kleden ons om en gaan een poos bij het zwembad liggen. Om 16:30 uur gaan we terug naar de kamer. René gaat plat en ik ga de laatste aflevering van Game of Thrones kijken. Bizar dat na 10 jaar het echt is afgelopen. Ik werk daarna het reisverslag weer bij en dan wordt het tijd om ons op te knappen en te douchen. Om 19:00 uur wandelen we naar de taverna. Het is rustig vanavond qua hoeveelheid gevulde tafeltjes. Maar Kostas heeft het erg druk met het beantwoorden van zijn mobiele telefoon die steeds maar weer gaat. Het blijkt zijn naamdag te zijn en dat zijn felicitaties. Georgi komt alweer aanlopen met ons drinken. Giorgos geeft aan dat er nog 1 portie Pastizio is. Of ik daar zin in heb. Natuurlijk! René neemt varkenskarbonade.
Na het eten blijven we wat drinken, onder andere Agbag. Georgi weet precies hoe deze gemaakt moet worden, dat heeft Edi hem goed uitgelegd. We praten een poos met Giorgos over van alles en nog wat. En om 23:00 uur zijn we de laatsten die vertrekken. Onderweg zien we 5 gekko’s. Zonder zaklamp blijft het lastig.
Bij de bar drinken we nog wat water. Michalis komt nog even langs en om 1:00 uur gaan wij naar boven. Tijd om te gaan slapen.
Woensdag 22 mei 2019
Het weer: 29 graden en sluierbewolking
Om 4:30 uur word ik wakker van de wind. Die joelt om het gebouw heen. Ik doe de balkondeur wat meer dicht en kruip dan weer in bed. Om 8:30 uur ben ik wakker en de wind is gaan liggen. Ik werk het verslag even bij en maak dan René wakker. We knappen ons op en René gaat brood halen. Dat gaat even duren, want Manos blijkt dicht te zijn. Hij moet naar de Spar. Daar koopt hij gelijk antimuggenspray. Die zijn we vergeten mee te nemen en na 2 avonden ben ik zeker 20 bulten verder. Bovendien blijkt ik toch echt allergisch voor die krengen te zijn. In plaats van een klein rood bultje dat de meeste mensen hebben, krijg ik hele grote rode bulten met blaasjes erop.
We ontbijten en daarna gaan we weer op pad. Naar Mygero Refuse.
Daar begint het pad naar de top van Psiloritis. We kunnen niet naar de top, er ligt nog veel te veel sneeuw. Maar terwijl we een stuk naar boven lopen, komen we er ook achter dat de top er voor ons nooit in zal zitten. Onze ruggen en knieën zijn niet goed genoeg. Wel lopen we nu tot aan de sneeuw. Na wat rondkijken en veel foto’s later, lopen we terug naar de auto.
We rijden terug naar Anogia en rijden dan naar het Nida Plateau. We wilden eerst naar de sneeuw bij Skinakas, maar die is al weg.
We plakken bij de afslag naar het Ski Resort nog stickers van “Diep Geluk” met de tekst “Was ik maar in Meppel”. Daar menen we geen barst van, we zijn veel liever hier.
Achterop onze huurauto zit ook zo’n sticker. René heeft daar magneettape achterop gedaan. Die kan er dus zo weer af.
We rijden terug naar Malia en vullen bij de Spar onze voorraden weer aan. Dan naar het appartement waar we bij de bar een ijsje nemen. Op ons balkon nemen we een biertje. We hebben ook wijn, maar geen kurkentrekker (handig…). Dan werk ik het verslag bij en lees nog wat. René gaat plat. Het is dan 17:40 uur. Om 19:15 uur gaan we richting de taverna. Ik neem vanavond Bifteki, René neemt filet a la crème. We drinken koffie, wijn en raki en ik krijg Mastiek. René neemt Metaxa. Dan gaan we terug naar het appartement. Dit keer met zaklamp. Die verkochten ze nu wel in de taverna aan de tafeltjes.
We zien 8 gekko’s. Twee meer dan zonder lamp. Bij de bar kletsen we een poos en om een of ander vage reden moet ik morgen om 11:00 uur samen met Gerard twee baantjes zwemmen. Het is uiteindelijk 3:30 uur voordat we naar bed gaan.
Donderdag 23 mei 2019
Het weer: 26 graden en half bewolkt
Om 10:00 uur loopt mijn wekker af. Oh ja, ik moet zo zwemmen. Hahaha. Nou, dan maar snel ontbijten en omkleden.
Dat lukt dus niet. Manos is wel open, maar heeft geen brood meer. Dus René moet weer naar de Spar. Hij is er wel een beetje klaar mee, met Manos. De rest van de vakantie gaat hij wel gelijk naar de Spar toe. Ik eet daarom snel even een bakje yoghurt en trek mijn zwemkleding aan. De rest komt straks wel na het zwemmen. Beneden zit Gerrie al klaar om alles vast te leggen. Gerard is volgens mij een beetje nerveus. Hij zwemt namelijk nooit, tenminste ik heb het nog nooit gezien. Ik ben al lang en breed in het water, als Gerard via het pierenbadje erin gaat. Ja het water is nat, ja het is koud, ja de tegels zijn glad. Samen zwemmen we rustig de twee baantjes, niemand had volgens mij gezegd dat het een wedstrijd was. En het is al een prestatie op zich dat Gerard dat bad in is gegaan. Na het zwemmen van de baantjes gaan we er gelijk uit. Ik moet nog ontbijten.
Na het ontbijt gaan we naar de taverna om de Limiter te installeren. Deze zou ervoor moeten zorgen dat de muziek constanter is van volume. Geen uitschieters meer naar boven of beneden, alles gelijk. Ze gebruiken zoveel verschillende bronnen (mp3, YouTube, etc.), dat daar normaal altijd verschil in zit. Nu met dit apparaat niet meer.
We drinken hier gelijk een bak koffie en krijgen galaktobouriko, want de dochter van Georgi is vandaag 6 geworden. Als alles werkt gaan we terug naar het appartement. Giorgos heeft onze douchekop gemaakt in de tussentijd. We drinken wat fris bij de bar en gaan dan naar Malia. Met de auto, want het is best warm. We parkeren hem langs beachroad en lopen dan terug naar boven in de richting van Revolution. Die straat blijkt bijna helemaal leeg te staan. Nog 1 souvenirwinkel, een supermarktje een juwelier. En dat is het dan wel haast. We lopen via de oude hoofdweg richting de grote kerk en dan gaan we door oud Malia heen.
De smalle straatjes blijven mooi. We lopen weer het nieuwe gedeelte in richting de Spar en dan door (we passeren de auto) en stoppen bij het strand. De Mc Donalds is nog dicht zelfs, net als veel clubs en bars. Daar zijn ze nog mee bezig om deze op te knappen. We drinken wat aan het strand en lopen dan terug richting de auto. We kopen nog een paar waterschoenen, die zijn we namelijk ook vergeten. En een kurkentrekker. Zo kunnen we dan toch wijn drinken als we dat willen.
We kleden ons om wanneer we terug zijn bij het appartement en gaan dan een poos bij het zwembad liggen. Om 17:00 uur gaan we naar boven en gaan we beide even plat. Om 18:00 uur douchen en omkleden met de nieuwe douchekop en dan naar het restaurant voor het avondeten. Ik neem een kwart kip van de grill en René neemt kipsouvlaki met bacon. We eindigen de avond aan de tafel met nieuwe gasten van het appartement uit Haaksbergen. Veel raki’s later lopen we samen terug. We zijn onze zaklamp vergeten en zien daarom maar 5 gekko’s. Bij de bar drinken we nog wat. Om 1:00 uur ga ik naar bed. Ik breng twee van de drie uit Haaksbergen naar boven (de eerste was al boven gebracht door Lazer). René blijft nog even langer bij de bar, met Gerrie, Gerard en Lazer.
Vrijdag 24 mei 2019
Het weer: 25 graden en zonnig
Ik heb vannacht bijna niet geslapen. Er zat een mug op onze slaapkamer die ik maar niet te pakken krijgen en René lag naast me te snurken, na alle drank van gisteren. Om 6:00 uur was ik echt klaarwakker. Ik dommel nog wel wat maar om 8:30 uur ben ik er echt klaar mee en ga ik mij alvast wassen en aankleden. Om 9:00 uur maak ik René wakker. Die komt langzaam op gang en om 9:30 uur gaat hij naar de Spar om brood te halen. Ik kook ondertussen de eitjes en maak koffie en thee. Na het ontbijt gaan we op pad. We stoppen bij Eva (de vrouw van Angelos) om te tanken en rijden even bij Angelos langs (die was heel erg aan het wenken dat we even moesten komen). Hij vraagt waar we vandaag heen gaan en of we tijd hebben om wat te drinken. Als we gelijk door willen is dat ook prima. We geven aan dat we vandaag zijn tip op gaan volgen die hij ons maandag gegeven heeft. We gaan naar de antenne van Cosmote, boven op een berg met een klein kerkje erbij.
Hij checkt of we de weg weten en wanneer dat het geval is wenst hij ons veel plezier en adviseert ons nogmaals om rustig aan te rijden naar boven. We vinden het juiste pad (ik zeg lekker niet waar, want dit is echt een hele slechte weg na afgelopen winter) en we komen boven bij de antenne aan. Het uitzicht is echt fantastisch. Je kunt Psiloritis zien, Kastelli met de landingsbaan, Heraklion en een heel groot deel van de kust (zowel noord als zuid) en we hebben uitzicht op het Lassithi plateau. Wat prachtig!!
Na ontelbare foto’s, waaronder ook panorama gaan we weer terug naar beneden. Ook dat is weer een hele toer. Hele diepe gleuven in kleiachtige grond maken het er zeker niet makkelijker op. Eenmaal terug op het plateau rijden we rond en daarna aan de andere kant weer naar boven. We nemen de afslag (onverhard) naar Katharo. Wanneer we na veel gestuiter daar aankomen weten we niet wat we zien. Wat een bloemenzee. Het hele plateau is in een soort van paarse gloed gehuld. En we zien ook heel veel wilde gladiolen en kuifhyacinten.
We rijden het plateau over en rijden dan naar Kritsa. Daar blijkt de routering iets veranderd te zijn. De weg die we normaal nemen, kan niet meer. Dat is 1 richting geworden en niet vanaf deze kant. We vinden de juiste weg en parkeren de auto onderaan in het dorp. We lopen rustig het dorp door, ik maak toch nog een paar foto’s en dan gaan we wat eten bij Lato.
We stappen daarna weer in in de auto en rijden via Agios Nikolaos over de nieuwe weg terug naar Malia. We gaan gelijk door naar de kamer. Ik moet nodig het reisverslag overtypen op de laptop vanuit mijn schriftje. Het is ook al 15:45 uur. Om iets over vijf en een aantal dagen later op de laptop ga ik dan toch zelf even plat. Om 18:00 uur komen we weer in de benen en gaan we douchen. Om 19:00 uur gaan we naar de taverna.
René besteld vanavond weer gyros en ik neem kipfilet a la crème. Aristo komt heel even langs, maar gaat ook alweer vrij vlot naar huis toe. Het is niet heel erg druk en Giorgos redt zich prima met Dimitri en Georgi als ondersteuning.
Om 22:30 uur lopen we terug naar het appartement. We hebben dit keer de zaklamp bij ons en we zien nu zelfs 10 gekko’s. Bij de bar drinken we nog wat water en wijn en dan gaan we om 0:30 uur naar bed. Vandaag maar eens wat eerder naar bed.
Zaterdag 25 mei 2019
Het weer: 25 graden en zonnig
Om 9:00 uur staan we op en maak ik ontbijt terwijl René brood haalt bij de Spar. Na het ontbijt gaan we met de auto naar Heraklion. Vandaag is er zigeunermarkt en daar willen we even heen. Ik koop vier T-shirts voor €8,00 en René koopt 10 boxershorts voor €20 euro. Dan rijden we naar de haven waar we de auto op onze vaste parkeerplaats zetten (bewaakt voor €2,50, maakt niet uit hoe lang je blijft). We lopen niet gelijk naar het centrum, maar eerst een heel stuk langs de kust richting het stadium. Vanaf daar lopen we binnendoor terug naar het oude centrum. Op de dag markt kopen we ieder een nieuwe riem en ik vind daar ook twee waaiers van goede kwaliteit. Mijn zus Erica zoekt er al een poosje 1 en ik wil graag ook eentje hebben. Deze zijn effen en gemaakt van hout. Geen plastic gevallen met lelijke beschilderingen. We lopen dan naar Politia voor een pita gyros met cola. En dan gaan we verder nog wat winkels bij langs. Natuurlijk kopen we ook dit jaar weer de nieuwe cd van Minos met de laatste zomer hits in Griekenland voor in de auto. We lopen terug naar de auto en rijden deels terug over de oude weg naar Malia. Bij de Spar stoppen we even, we zijn weer door ons water heen en we lopen even naar een apotheek. Ik ben echt zwaar allergisch voor muggen en ben anti-histamine tabletten nodig en misschien ook wel zalf. Beide krijg ik mee en dan rijden we terug naar het appartement. We brengen snel de spullen naar boven. Even nieuwe deo op en naar de wc en dan snel beneden bij de bar wachten tot de kwalificatie van de F1 begint. Ik neem de laptop mee naar beneden zodat ik weer verder kan typen. Ik leg de laptop weg wanneer de kwalificatie begint. Verstappen mag morgen als derde starten. Helaas zijn de Mercedes auto’s echt te snel dit jaar.
We gaan terug naar boven, waar ik verder typ aan het verslag. René leest even wat en gaat dan plat. Ik ben om 17:39 uur helemaal bij met typen en ga dan wat lezen. Om 18:15 stoot ik René aan dat het tijd is om te gaan douchen. Het is halfacht wanneer we naar de taverna lopen. En het is rustig. Dat blijft het ook. Ik bestel Stifado en René neemt Beef steak met wijnsaus. Iets na tienen en een paar goede gesprekken later gaan we terug naar het appartement. We zien 8 gekko’s. Het is best fris ’s avonds. Misschien zien we er daarom niet zoveel dit jaar.
We drinken nog wat bij de bar met Pauline, Rick, Lazer en Georgi. Om 0:30 uur gaan we naar bed.
Zondag 26 mei 2019
Het weer: 27 graden en half bewolkt
Om 9:30 uur staan we vandaag op. Alleen koffie en thee op het balkon. We rijden straks naar Agios Nikolaos. Geen wilde plannen vandaag, want om 16:00 uur willen we klaar zitten voor de race van de F1.
In Agios Nikolaos lukt het nu wel om een plekje te vinden voor de auto vlakbij de haven. We lopen naar het centrum en dan een rondje om het meer. Dan gaan we bij Asteria ontbijten. René neemt een omelet en ik ga voor Griekse yoghurt met fruit. En ieder een frappe met ijs.
We lopen daarna de winkelstraatjes door. We kopen nog verzorgingsproducten van Olivelia en een nieuw oog voor in onze auto in Nederland. Dan gaan we terug naar de auto en rijden we vervolgens via de toeristische route door de bergen terug naar Malia. Op ons balkon nemen we een kwart watermeloen en lezen we nog een poosje. En dan is het tijd voor de race. Georgi komt ook net op tijd aanfietsen vanaf de taverna. Hij is ook fan, maar niet van Verstappen. Hij is voor Vettel. Geeft niets, een racefan is een racefan. Pauline en Rick schuiven later ook aan en kijken de rest van de race mee. De race is best spannend. Hamilton wint, Verstappen wordt vierde door een 5 seconden straf. Anders was hij tweede geweest. Na de race gaan we naar boven. Even plat en ik doe snel een wasje.
Om 18:45 uur komen we weer in de benen en wordt er gedoucht. Om halfacht kunnen we dan naar de taverna.
Ik kies vandaag voor Souvlaki en René kiest voor de karbonade. We kletsen een poos met François en Linda. Gezamenlijk lopen we terug via de korte route naar het appartement. Dus geen gekko’s vanavond.
Bij de bar nemen we afscheid van Pauline en Rick. Zij vertrekken morgen al vroeg naar huis. Om 1:00 uur gaan we naar bed.
Maandag 27 mei 2019
Het weer: 27 graden en half bewolkt
Om 9:00 uur staan we op. Snel een kop koffie en thee op het balkon en dan straks bij de bakker broodjes halen voor onderweg en als lunch. Om 9:45 uur gaan we op pad. Ik koop drie kleine stokbroodjes met kaas, ham, tomaat, sla en mayonaise. Voor €2,30 per broodje. Dat is geen geld.
We rijden naar Rethymnon en nemen dan de afslag naar Spili. Vlak voor de afslag naar Plakias tanken we. Zo, nu kunnen we weer een poos vooruit. Via de Kotsifou kloof komen we in Plakias aan.
We wandelen niet naar het dorpje zelf, maar naar een steile klif links van het strand. Vanaf daar loopt een wandelpad naar tunnels toe. Deze zijn ooit gemaakt door mijn-werkzaamheden. En tijdens de tweede wereldoorlog zijn ze door de Duitsers gebruikt. Heel apart om te zien.
Onderweg zien we nog een grote groene hagedis van wel zeker 25 centimeter. René probeert een foto te maken, hopelijk staat hij erop. Na de tunnels lopen we terug naar de auto en rijden dan naar Ammoudi beach. Hier ligt in de zee een grote steen die helemaal groen is van de algen. Hier kun je ook goed zwemmen en zonnen. Het water is alleen wel erg koud.
Om 15:00 uur pakken we de spullen weer in en rijden we via de Kourtaliotiko kloof terug naar de weg naar Spili. Via Tymbaki, Agii Deka en Agia Varvara rijden we terug naar Heraklion. Daar draaien we de snelweg op en rijden we naar Malia toe. Het is al halfzes wanneer we terug bij het appartement zijn. We nemen nog wat chips en wijn op het balkon en gaan dan even plat.
Om 18:45 ga ik vast in de benen en douchen. Wanneer ik klaar ben, maak ik René wakker en gaat hij douchen. Het is vanavond warm, dus ik kan weer een jurkje aan. De afgelopen avonden was het vaak zo fris dat een lange broek een beter idee was. Om 19:40 uur lopen we naar de taverna. René neemt kipsouvlaki met bacon en ik de gewone kipsouvlaki. Er komt weer een lampen-mannetje aan, deze heeft weer hele andere modellen. Eentje daarvan is wel heel leuk. We nemen er daar een aantal van mee. Heeft die man ook weer een beetje handel.
Om 22:40 uur gaan we terug naar het appartement. We zien onderweg 13 gekko’s, dus het is inderdaad warmer vanavond. We drinken nog wat bij de bar en om 1:00 uur gaan we naar bed.
Dinsdag 28 mei 2019
Het weer: 31 graden en zonnig
Vanmorgen om 9:00 uur opgestaan. Mijn mobiel geeft aan dat door de ov-staking er in Nederland nu al 600 kilometer file staat. Wat fijn om dan nu hier te zijn. De enige file die we hier soms hebben is door schapen of geiten op de weg. We drinken koffie en thee op het balkon, waar het voor 10:00 uur al 31 graden is.
We rijden naar de bakker voor broodjes en rijden dan de andere kant weer op, richting Agios Nikolaos. Dan gaat het richting Sitia. Maar in Kavousi nemen we de afslag naar Agriomandra. Het is een heel klein bordje en op een gegeven ogenblik houden de bordjes ook nog eens op. Het kost ons een poos zoeken voordat we het juiste pad gevonden hebben. Bij het informatiebord parkeren we de auto en lopen dan door de kloof naar beneden naar het strand.
Dit duurt ongeveer een half uur qua lopen. We zijn de enige op dit strandje. Er liggen wel allerlei spullen van een soort taverna. Er liggen wat matrassen voor het zonnen, een hangmat, een oven en een picknick tafel gemaakt van marmer. We lenen de matrassen en leggen deze op het strand. Handdoek erover en klaar. Dat ligt een stuk prettiger op deze kiezels. De zee is nog wel heel erg koud. Verder dan halverwege onze benen redden we niet. De wind komt uit het zuiden en waait nu best hard hier het strand op. En het is hier erg warm. Maar we liggen onder een tamarisk boom. Na een paar uurtjes komt er sluierbewolking voor de zon. We hebben ook wel weer genoeg zon gehad, dus we pakken de spullen weer in en leggen de matrassen weer terug. We zeggen de geiten gedag en lopen terug naar de auto. Via de oude weg rijden we naar Agios Nikolaos en vanaf daar over de nieuwe weg naar Malia. We rijden gelijk door naar de Spar voor nieuw water. En dan naar het appartement. Daar brengen we de spullen naar boven en nemen dan een ijsje bij de bar. En een smoothie. Thuis maken we die heel vaak zelf. Om 16:15 uur gaan we naar boven waar we nog een poos lezen en dan slapen we een tijdje.
Om 18:30 uur komen we weer in de benen en is het tijd om te gaan douchen. Het is bijna halfacht wanneer we naar de taverna gaan. Ik neem vanavond Bifteki en René neemt filet a la crème. We overleggen met Dimitri hoe laat en waar we morgen vertrekken. Hij neemt ons mee naar zijn dorp en familie. Om 23:00 uur gaan we terug. We zien 10 gekko’s.
Bij de bar drinken we nog wat en dan gaan we om 1:30 uur plat.
Woensdag 29 mei 2019
Het weer: 26 graden en zonnig
Vanmorgen om 7:00 uur op staan. Dimitri komt om 8:00 uur naar het appartement toe. We eten snel een toetje als ontbijt. We krijgen straks vast nog van alles. En dan gaan we naar beneden. Dimitri is er zelfs al en het is nog niet eens acht uur. Een Griek die te vroeg is!! Dat hebben we nog nooit meegemaakt. We stappen in onze auto en rijden via Kastelli naar Geraki. We parkeren bij zijn huis en ontmoeten zijn zus, moeder en oma.
Zij spreken geen Engels en wij onvoldoende Grieks. Maar Dimitri speelt voor tolk en zo voeren we toch een goed gesprek. Ze komen ook gelijk met van alles aanlopen. Kaas, nootjes, water en frappe. We genieten buiten van het uitzicht en de koffie. Binnen is het wat krapjes met 6 man in 1 ruimte. We bekijken het huis er direct naast dat ook van hen is. Daar woonde eerder zijn vader met zijn moeder. Maar na zijn dood zijn zij met zijn allen bij oma gaan wonen. Het huis wordt nu voor opslag gebruikt. Eigenlijk zonde. Het is een traditioneel huis met hele dikke muren. Altijd koel in de zomer en warm in de winter. We stappen weer in de auto en rijden dan naar het huis van zijn neef die bij de politie in Chersonissos werkt. Dit huis ligt hoger in de bergen en is bereikbaar via een off road weg. Onderweg stoppen we bij Agia Anna. Een mooi oud kapelletje in de bergen. Met hele mooie oude bomen en volop in het groen.
We rijden door naar zijn neef die net voor ons uit gereden is met een pick-up vol met schapen.
Het uitzicht vanaf zijn woning is helemaal fantastisch. Je kunt ontzettend ver kijken en ziet zelfs Psiloritis liggen. Ook hier worden we overladen met kaas, koekjes en een soort van tosti. We kijken nog wat rond en Dimitri laat ons nog zien waar het icoon van Agia Anna steeds naar toe verdween, voordat het nu in het kapelletje geplaatst is. We stappen weer in de auto en rijden terug naar zijn huis. Daar hebben ze ondertussen een stoofschotel gemaakt van vlees en aardappels. En we krijgen nog kataifi. Ze hebben zelf niet veel, maar geven dan ook nog bijna alles weg.
We nemen afscheid en rijden terug naar Malia. Even via Chersonissos, want Dimitri moet nog iets afgeven bij een vriend van hem. Prima, we rijden toch die kant ongeveer op. We stoppen daarna bij het appartement waar Dimitri zijn fiets heeft staan en bedanken hem nogmaals voor de geweldige dag. Hij gaat nu heel even slapen en moet dan om 16:00 uur weer werken.
Wij drinken nog even een verse jus bij de bar en gaan dan naar boven. We hebben nog een kwart watermeloen die op moet.
We lezen en slapen wat en om iets voor zessen gaan we douchen en omkleden. Hierdoor komen we wat erg vroeg bij de taverna aan. Giorgos vraagt of we een leuke dag gehad hebben en dat hebben we zeker. Ik bestel kipfilet Ariadne en René neemt Beef steak met wijnsaus. Vlak voordat we teruggaan regent het een heel klein beetje. We wachten het buitje af en lopen dan terug. We zien onderweg 13 gekko’s.
Een flesje water bij de bar en dan naar boven. Het is halftwaalf. René drinkt nog een wijntje op het balkon en ik ga plat.
Donderdag 30 mei 2019
Het weer: in Malia 24 graden en bewolkt, in Margarites 27 graden en half bewolkt
Vanmorgen om 9:00 uur opgestaan. We drinken weer alleen koffie en thee op het balkon en gaan daarna op pad. Via de oude weg rijden we van Heraklion naar Rethymnon. Na Perama (wat is dat trouwens een groot dorp) slaan we af naar Margarites. Al jaren rijden we door dit dorp heen, maar nog nooit eerder waren we er gestopt. Het dorp staat bekend om zijn keramiek. Er zijn veel winkels met keramiek en ook veel pottenbakkerijen. Een boel van het spul dat verkocht wordt is rommel, maar er zitten ook een paar echte originele zaken tussen. Eentje verkoopt prachtige luchtballonnen van keramiek en originele zout of suikerpotjes.
Wij kopen in een zaakje keramieken waxinelichthouders, gemaakt van de klei van Psiloritis. Een paar als geschenken voor thuis en eentje voor onszelf. Na de winkeltjes en dergelijke lopen we door het dorpje zelf heen. We ontdekken heel veel blauwe deuren en gebouwen en heel veel foto’s later lopen we terug richting de auto.
Vlak ervoor zit een taverna waar we nog een verse jus drinken.
We stappen weer in de auto en rijden een groot deel van de route weer terug over de oude weg. Maar in het dorpje Drosia nemen we de afslag naar Anogia. In het eerste dorpje na de afslag, Honos, nemen we de onverharde weg naar links. Na een paar honderd meter zien we datgene al waarvoor we deze kant op gereden zijn. Hele rare rotsformaties. We klimmen en klauteren als een paar berggeiten over en om ze heen en maken weer veel foto’s.
Dan rijden we deze weg verder richting Astiraki. Daar komen we weer op de weg die van Anogia naar Heraklion loopt. We rijden terug richting Heraklion, maar we stoppen nog even in Thylissos. Hier bevindt zich een archeologische plaats, waar we ook al jaren aan voorbij rijden. Ook hier stoppen we even. De plek is niet heel groot en ik kan me niet aan de indruk onttrekken dat we de enige klanten van die man in dat hokje zijn vandaag.
We stappen weer in en rijden naar de Lidl in Chersonissos voor wat boodschappen. We gaan hier snel weer weg en rijden naar het appartement. Daar zien we dat Ronnie en zijn vrouw ook aangekomen zijn. We brengen onze spullen naar boven en gaan ze dan beneden even gedag zeggen.
Op ons balkon nemen we iets later nog een biertje en wat chips. En dan gaan we even plat. Om 18:45 uur staan we weer op en gaan we ons douchen en omkleden.
Om 19:30 uur lopen we naar de taverna toe. René neemt vandaag de Gyros en ik kies voor Mousaka. Omdat ik dan altijd toch wat sla of zo mis, nemen we een halve komkommer en halve tomatensalade erbij. Om 23:30 uur lopen we terug naar het appartement. Samen met Ellen, Frank, François en Linda. We hebben vandaag 6 gekko’s gezien. De meeste overdag in Margarites. Bij de bar blijven we nog even zitten. Mijn horloge gaat kapot, het bandje heeft het weer begeven. Dus de rest van de vakantie moet ik het maar zonder doen. Om halfdrie gaan we naar boven en gaan we slapen.
Vrijdag 31 mei 2019
Het weer: 33 graden en zonnig
We staan vandaag om 9:30 uur op. Ik heb een klein drumstelletje in mijn hoofd. En René heeft al 2x kramp in zijn kuit gehad. Maar we staan toch gewoon op. We ontbijten op het balkon. René heeft ook gelijk al even broodjes gehaald voor straks onderweg. Of voor straks op het strand. Want het is zo warm vandaag, dat we er een stranddag van maken. Maar natuurlijk niet hier in de buurt. We gaan vandaag naar Agiofarago. Een prachtig strand en een mooie kloof. Via Heraklion rijden we over de nieuwe weg van Agia Varvara naar Mires. Dat scheelt een heel stuk kronkelige weggetjes. De weg heeft goed asfalt en een aantal tunnels en viaducten. Van Mires rijden we naar Phaistos toe. Dat laten we letterlijk links liggen en we rijden door richting Moni Odigitria. Ook daar rijden we aan voorbij. We volgen het bordje naar Agiofarago. Vanaf het klooster is de weg onverhard. Maar als je rustig rijdt is deze best te doen. We parkeren de auto op de parkeerplaats bij de Kantina en lopen vervolgens door de kloof. De oleander staat volop in bloei. En het riviertje bevat nog wat water. Met een heleboel kikkervisjes en hele kleine kikkertjes. Deze zijn kleiner dan de nagel van mijn pink.
Het is erg warm vandaag, dus eenmaal op het strand gaan we gelijk de zee in. Wel koud, maar heerlijk!
Om ongeveer halfdrie houden we het voor gezien. Ik ben alweer behoorlijk verbrand. Dus tijd om terug te gaan.
Terug in Malia lopen we gelijk door naar boven. We nemen wat chips en wijn op het balkon. En ik werk het verslag weer bij. Dan ga ook ik een poosje plat. Om 18:30 uur komen we weer in de benen en gaan we douchen en omkleden. Om 19:45 uur lopen we richting de taverna.
Vandaag kiezen we voor mezedes. Knoflookbrood, tzatziki, keftidakia, dolmades en een halve tomaat en halve komkommersalade. Het wordt heel druk in het restaurant. De laatste paar avonden was Aristo al niet eens aanwezig, omdat Giorgos het prima alleen af kon met de beide jongens. Maar nu is het zo druk, dat ze hem bellen om te helpen. Alles zit vol. Mensen zitten zelfs op het muurtje bij de grill te wachten op een tafeltje. We drinken nog wat en om 22:30 uur gaan we terug.
We tellen 14 gekko’s en een kerkuil. Ik zag hem aan komen vliegen en landen op een paal. Ik kon René nog net zeggen waar hij zat, toen hij weer verder vloog. Wat een prachtige vogel. We drinken nog wat bij de bar waar Roelie met haar man zit en iets later arriveert de bus met Ineke, Guus, Freek en Claudia. Het is al een paar jaar geleden dat we hen gezien hebben. We nemen nog een tonic en om 23:40 uur gaan we naar boven. Het laatste restje van de wijn nuttigen we op het balkon. En dan lekker slapen.
Zaterdag 1 juni 2019
Het weer: 26 graden en zonnig
Kalo mina! Een goed maand allemaal! Om 9:00 uur staan we vandaag op. René haalt brood bij wat eerder de Ariadne was. De parkeerplaats van de Spar stond vol. De Ariadne is een stuk kleiner geworden. Het verbaast me eigenlijk dat er sowieso nog iets in zit. We ontbijten op het balkon en om 10:15 uur gaan we op pad.
Vandaag gaan we eerst naar Mochlos. Het plaatsje zelf valt ons tegen. Te weinig traditionele huisjes en gebouwen. Te veel tavernes.
We rijden dus snel verder. Via Sfaka komen we op de hoofdweg naar Sitia. Daar parkeren we de auto even langs de kustweg. Het heeft hier in april helemaal blank gestaan. En dat kun je nog wel zien, er is nog steeds schade van het vele water. We besluiten binnendoor naar Zakros te rijden. Over deels onverharde wegen. Van Zakros rijden we naar Xerokambos. Wat is het water hier toch blauw. Niet te geloven! We bekijken iets dat door moet gaan voor een oude opgraving, maar zien eigenlijk niets. Wel zien we een paar mooie vlinders.
We lopen langs de kustweg en stoppen bij een taverna genaamd Akrogialos om wat te eten. Ieder een omelet speciaal met een frappe met ijs.
Na de lunch gaat de reis verder door de bergen naar de zuidkust. Hier volgen we de weg naar Ierapetra en vanaf daar rijden we naar het noorden en terug naar Malia. Bij Lazer nemen we nog een ijsje. Het is dan 17:00 uur. Een leuke dag en best weer warm.
We gaan naar boven waar ik het verslag bij werk en we lezen nog wat. Dan een klein uurtje plat. Om 18:45 uur komen we weer in de benen. Om 19:30 uur vertrekken we richting de taverna.
We nemen beide Soutzoukakia. We drinken best veel wijn en water (gelijke hoeveelheden). Giorgos geeft aan dat we nog niet weg mogen. Hij gaat zo samen met een vriend van hem nog spelen. De vriend speelt klarinet.
Heel bijzonder om Griekse muziek zo te horen. Linda en François zijn ook nog gebleven en samen met Linda dans ik samen met een Grieks koppel nog voorzichtig wat pasjes. Het wordt mij al gauw te ingewikkeld. Ik haak af. We lopen terug naar het appartement, met zijn vieren. Onderweg zien we 4 gekko’s. Bij de bar zitten Frank en Ellen nog wat te drinken. We schuiven aan en om 1:30 uur gaan we naar boven. Hoogste tijd om te gaan slapen.
Zondag 2 juni 2019
Het weer: 26 graden en half bewolkt
Om 9:30 uur staan we vandaag op. Onze laatste hele dag van deze vakantie. Wat is de tijd toch weer snel gegaan. En we willen nog zoveel zien. Dat moet dan allemaal een andere keer maar weer. Wel besluiten we vandaag een rit te maken. Niet te ver. Maar wel een leuk en bijzonder rondje. We ontbijten eerst op het balkon. Na het ontbijt vertrekken we om 10:45 uur richting Agios Nikolaos. Vanaf daar rijden we naar Ammoudara waar we de afslag naar Kalamafka nemen, of zoals wij het noemen Kale mafkees. Van Kalamafka rijden we naar Males en dan naar Mournis. Onderweg zien we heel veel schade van het noodweer van begin april. Toen heeft het in deze regio gehoosd. Van Mournis rijden we naar Kalami. Dit is een bijna compleet verlaten dorp.
Het is alsof iedereen zo ineens is vertrokken. Er staan soms nog tv’s en koelkasten in woningen. We vinden in een gebouw van de gemeente nog de hele administratie. Deels op de vloer, in kasten en op een bureau. Met pasfoto’s en alles. Soms zie je ergens nog een tafel staan of wat stoelen. Het dorp is niet helemaal verlaten. Sommigen huizen worden nog bewoond. Hier vind je waakhonden of soms is een stuk afgezet met een hek of lint. René vindt in een van de huizen een kalender die nog op 1992 staat. Heel bizar om hier zo rond te lopen. Voor urbexen is dit fantastisch, maar het voelt ook onbehagelijk. Alsof je de mensen die er nog wonen lastigvalt.
We lopen terug naar de auto en rijden dan even langs de gieren voederplaats. Vandaag zijn er helaas geen gieren. We rijden daarom terug naar de doorgaande weg en rijden naar Viannos. Vanaf daar naar Martha en dan naar Embaros. Ik wil vanaf hier binnendoor over een onverharde weg naar het Lassithi plateau. Dat hebben we jaren geleden ook gedaan, alleen kan ik de weg maar niet vinden. We besluiten daarom om terug te keren naar Embaros en vanaf daar via Katofigi de verharde weg naar het plateau te nemen. Deze weg hebben we nog nooit eerder gereden en is echt super! Al kronkelende komen we boven in de bergen en via een pas en een paar kleinere plateaus komen we op het Lassithi plateau in het dorpje Kaminari. We steken het plateau dwars over en komen zo bij Angelos uit. Hij zegt dat hij kan zien dat we een fantastische vakantie hebben, want de auto is helemaal stoffig en vies. We eten bij hem “pancakes special” en speciaal is deze zeker. En heerlijk! Drie kleine pancakes met banaan, aardbei, heel veel nutella en verkruimelde koekjes.
Gecombineerde met een frappe is dit een heerlijke lunch. We praten kort even, maar dan wordt het heel druk met koffiedrinkers en kleine kinderen. We nemen afscheid en rijden terug naar Malia. Ik fotografeer de oude Mercury Cougar XR7 op de zeecontainer nog even om het verval vast te leggen.
Bij het appartement lopen we gelijk naar boven. Ik werk het verslag helemaal bij op de laptop en we drinken samen nog wat wijn en eten wat chips. Dan is het 17:00 uur geweest en tijd om even plat te gaan. Om 18:45 uur komen we weer in de benen en wordt het tijd om weer te douchen en om te kleden.
Om 19:50 uur gaan we naar de taverna toe. Het wordt iedere avond iets later dat we die kant op wandelen, maar het is hier in Mei altijd een stuk langer licht dan in September. Het is vanavond onze laatste volledige avond hier. Aristo vraagt gelijk of we echt niet nog een week langer kunnen blijven. Maar dat gaat helaas niet. Ik zou wel willen. Ik bestel vandaag kipfilet a la crème. René neemt Beef steak met pepersaus. Om 22:30 uur besluiten we weer terug naar het appartement te gaan.
Qua gekko’s is dit een goede avond. We zien er vanavond wel 17! We gaan snel boven op de kamer even naar de wc en lopen dan terug naar de bar. Ik werk daar mijn verslag weer bij in mijn schriftje. We krijgen van Lazer nog een glas wijn en water. Als afscheidsdrankje. Terwijl wij bij de bar zitten, komt Georgi nog even. Misschien zien we hem morgen nog, maar misschien ook niet. En later komt Giorgos, Dimitri en Nikos (die ook in de taverna was) ook nog. We overhandigen onze laptop aan Dimitri. Die heeft hij overgenomen. En om 1:15 uur gaan we naar bed.
Maandag 3 juni 2019
Het weer: GR 24 graden en zeer wisselvallig, NL 14 graden en half bewolkt
Om 10:00 uur staan we op vandaag. Ik ben al een poosje wakker. Het is onze allerlaatste dag. We ontbijten gewoon net als anders op ons balkon. En dan beginnen we met de koffers in te pakken. Die zitten zo vol dat we besluiten het dorp niet meer in te gaan. Qua kilo’s zou het misschien nog wel kunnen, maar niet qua ruimte. We moeten er nu al met zijn tweeën op hangen om hem dicht te krijgen. We lezen een poos wat op het balkon en om 12:00 uur gaan we ons laatste rondje rijden. We vertrekken nooit zonder een kaarsje te branden in het Selinari klooster, met name doen we dat op de laatste dag.
Het is de beschermheilige voor reizigers, onder andere. We rijden vervolgens door tot aan Neapoli waar we van de hoofdweg af kunnen en de oude weg weer op kunnen terug naar Malia. We stoppen tegenover het klooster op de oude weg bij het kerkje dat daar staat, om te kijken of we nog gieren zien. Maar helaas, ook nu spelen ze verstoppertje of vliegen ze echt heel hoog boven ons. We stappen weer in de auto en rijden nu naar de haven in Malia. Daar zijn we de hele vakantie nog niet geweest. De oleander bloeit hier prachtig. En je hebt hier heel mooi zicht op de kustlijst van Malia. Terwijl we daar op een bankje kijken naar de zee, voelen we al een paar spetters. Vanmorgen tijdens ons ontbijt deed het dat ook al een beetje en onderweg hebben we hele stukken weg gezien die nat waren van de regen. Ook het weer vindt het blijkbaar niet leuk dat we weg moeten. We stappen weer in de auto en rijden terug naar het appartement. Daar eten we de rest van ons brood op op ons balkon. We lezen nog even wat en doen een kort dutje. We moeten alleen nog de auto zo even afspuiten. We hebben Lazer al gevraagd of we de tuinslang even mogen gebruiken en hij vond dat prima. De auto lijkt overal op, maar niet op de zwarte auto die we mee kregen.
Om 15:45 uur gaan we naar beneden. René zet de auto vast klaar bij de ingang van Cretan Family Apartments. We gaan eerst nog wat fris drinken aan de bar. Maar terwijl wij wat drinken, pakt Lazer een bezem, een afvalemmer en wat afwasmiddel en gaat hij onze auto wassen.
Nee, we mogen niet helpen. Hij wil onze auto wassen. En waarachtig, we hadden toch een zwarte auto! Wat een service!! De auto is nu bijna schoner dan we hem mee kregen! Wat is het ook een schatje.
Na ons drankje gaan we naar boven om ons om te kleden en te douchen. We gooien de laatste dingen in de koffers en brengen deze naar beneden. We nemen afscheid van de vaste gasten die we kennen en nemen dan echt afscheid van Lazer en Georgi. We gooien de koffers achterin de auto en rijden dan naar de taverna. Tijd voor ons galgenmaal.
We nemen beide een kop tomatensoep en een halve tomatensalade en een halve komkommersalade. We drinken nog wat en dan om rond 18:40 uur nemen we afscheid van Kostas, de dames in de keuken, Giorgos en Dimitri. We stappen in de auto en rijden dan via de oude weg naar Heraklion. We zijn namelijk nog veel te vroeg. De auto moet om 20:00 uur ingeleverd worden bij The Best bij de vertrekhal. Zelfs via de oude weg zijn we nog veel te vroeg bij het vliegveld. We tanken de auto vol. Zo moet hij namelijk afgeleverd worden, met een bonnetje als bewijs. Prima. Om 19:40 uur zijn we al bij het vliegveld. Bij de vertrekhal in de buurt zien we iemand van The Best zitten kletsen met een andere man. Ik loop naar hem toe, terwijl René de koffers uit de auto haalt. De man is even bang dat hij te laat was, maar nee wij zijn te vroeg. We regelen de papieren en geven de mankementen van de auto door. Daarna gaat eigenlijk alles behoorlijk vlekkeloos. We lopen met de koffers naar binnen en moeten deze afleveren bij balie 12. Daar staan hooguit 10 mensen voor ons. We kunnen hier nu ook gelijk de koffers afleveren. We gaan door de douane heen, ook zonder enig probleem. Dan kijken we even rond bij de tax free, maar we zien niet echt iets bijzonders. Dus door naar Gate A4 waar we straks in moeten checken. We kopen nog een hele foute hotdog met alles erop en eraan. En een kop koffie. En dan maar wachten. We zouden om 20:50 uur inchecken, maar dat wordt een half uurtje later doordat een Franse vlucht roet in het eten gooit. Maar vanaf dan gaat alles weer super. De vlucht bevat geen enkel klein kind, maar heeft wel een hoog Gogo Tours gehalte. Heel veel eindexamenkandidaten die teruggaan naar huis. Misschien 10 mensen van onze leeftijd of ouder. Dus heel rustig op de vlucht. Iedereen heeft oortjes in of slaapt. De jongen naast ons op rij 16 is op zijn laptop druk bezig met zijn scriptie bijvoorbeeld.
Om 0:40 uur landen we in Nederland bij Gate D87. We moeten naar bagageband 9 en tegen de tijd dat we daar aankomen liggen er ongeveer 10 koffers op de band en je gelooft het niet, maar precies 2 daarvan zijn die van ons. We nemen ze mee en gaan door de hal naar de bus toe voor P3. En als we daar aankomen stopt er net een nieuwe bus. Met 6 passagiers besluit de buschauffeur om te vertrekken, wat dus bijna direct is. En zo arriveren we zonder enig probleem op de parkeerplaats. We vinden onze auto snel terug. We stappen in en rijden in 1 streep terug naar huis. Het is 2:50 uur wanneer we de auto op onze eigen oprit zetten. De vakantie zit er weer op.
Totaal aantal gekko’s deze vakantie: 119 stuks
Voor de rest van de vakantiefoto’s zie HIER